De vrijheid van meningsuiting is een groot goed.

Twee berichten op ‘Teletekst’ trokken in dat verband de aandacht. Allereerst de uitspraak van de rechter die meent dat de ‘Anti-Pietendemonstratie’ die in 2017 gepland stond om de intocht van Sinterklaas in Dokkum op te leuken ten onrechte verboden was. De rechter meent dat de burgemeester andere manieren had moeten ‘onderzoeken’ om de openbare orde te handhaven. Garantie tot de deur, want makkelijk praten, achteraf, door iemand die geen verantwoordelijkheid draagt voor de consequenties.

De stichting ‘Nederland Wordt Beter’ had de rechter ingeschakeld. Die stichting wil van het Sinterklaasfeest een ‘inclusief’ feest maken door het te verstoren middels demonstraties. Ze worden daarin gesteund door tal van mensen die zichzelf zien als ‘mensenrechten-activist’.

Daar stond dan minister Koolmees van D66 tegenover, die gekozen volksvertegenwoordigers vroeg hun ‘toon te matigen’ in de Tweede Kamer. Hij doelde op het ‘extreme standpunt’ van Baudet die in de Tweede Kamer had gezegd dat de EU doelbewust immigranten naar Europa haalt om de ‘Europese Identiteit’ te verzwakken.

Kortom, de één zegt dat het juist beter wordt, en de ander denkt van niet. Lijkt mij typisch iets voor een debat in de Tweede Kamer, en iets wat je beter niet op straat kunt ‘uitvechten’. Dat de instroom van grote groepen met een ‘niet-westerse achtergrond’ tot spanningen in de maatschappij leidt is niet vanzelfsprekend. Als iemand naar een Europees land migreert zonder de ambitie om ons zijn of haar cultuur en vooroordelen op te dringen, is er niks aan de hand. Maar als men hierheen komt met de ambitie om eeuwenoude tradities te veranderen, en daarbij dwangmiddelen als demonstraties inzet die de traditie verstoren, en het inroepen van de rechter niet schuwt, dan zijn spanningen het onvermijdelijke gevolg.

Elke samenleving verandert met de tijd. De Nederlandse samenleving van nu is onvergelijkbaar met die uit mijn jonge jaren, in tal van opzichten. Bepaalde normen en waarden ‘sleten weg’, en maakten plaats voor andere normen en waarden. Invloeden van buitenaf spelen daarbij een rol. We eten anders. We drinken anders. We kleden ons anders. Een groot aantal fatsoensnormen is dramatisch veranderd. De rol van de ouder tegenover het kind is dramatisch veranderd. Voor de één ten goede, terwijl de ander meent dat het voorheen beter was.

Intrigerend in dit verband is het thema van de jaarlijkse ‘Veiligheidsconferentie’ in München, waar men stilstond bij de tanende invloed van ‘het Westen’. Je zou zeggen dat dat hetzelfde is als wat Baudet zegt, maar het ligt ‘genuanceerder’, om niet te zeggen dat die ‘Veiligheidsdenkers’ niet op Baudet zitten te wachten. En ook niet op veiligheid. Uw mening interesseert hen ook niks. Noch de ‘mensenrechten’.

Wat men in die kringen kenmerkend vindt voor ‘Westers’, en wat men daar ‘Liberaal’ noemt, is in feite ‘Globaal’ en ‘Feodaal’. Agitatoren die de boel op stelten zetten en nationale regeringen aan het wankelen brengen zijn hun ‘vrienden’. Dat laatste doelbewust tussen aanhalingstekens, want échte vrienden hebben ze niet. Maar ze ‘investeren’ wel in die agitatoren om de onrust in een land aan te wakkeren, maar ze gooien er in een latere fase net zo makkelijk een bom op.

Hoewel er zonder enige twijfel mensen met volop goede bedoelingen in de stichting zitten die denkt dat Nederland Beter wordt als we doen wat zij ons opdragen, en die ook helemaal niet begrijpen waarom iemand dat niet zou willen, zo’n extra carnaval in november en december, gaat er ook geld heen van lieden met zo’n ‘Veiligheids-agenda’, die heel cynisch bezig zijn ‘Links’ en ‘Rechts’ te ‘verenigen’ op een wijze die vooral voordelig is voor de allerrijksten, die zich dan uit kunnen leven zonder bemoeienis van overheden en rechters die ze niet in hun zak hebben.

Waar ik gisteren al schreef dat het wantrouwen voor zoveel problemen zorgt, waarbij ‘klokkenluiders’ en integere mensen die ons waarschuwen voor problemen systematisch tot ‘vijand van het volk’ worden gebombardeerd, heb ik het dus niet over Wouter Koolmees en anderen die na een aanslag in Duitsland door een ‘Rechts-extremist’ hun kans schoon zien om de zaak verder te destabiliseren. Ik beweer niet dat ze allemaal in een ‘Groot Complot’ zitten. Het is hun ‘mindset’. Ze zijn niet tolerant, maar van elastiek en verslaaft aan ‘actie’. Een mening is suf. Die kun je beter laten voor wat hij is, en je concentreren op de ‘vorm’. Dat geeft geheid rumoer, smijten met modder, een boze ‘Twitter-storm’, aangebrande ‘Reaguurders’, en met een beetje goede wil gaat er één door het lint.

Waar de vrijheid van meningsuiting voor bedoeld is, dat is voor mensen met een mening, die ze op een verstandige wijze voor het voetlicht brengen, met argumenten, waarmee de dialoog wordt gevoed die ons verder helpt. Het ‘Zwarte-Piet-sentiment’ is in het gunstigste geval geen mening die kan worden geschraagd met argumenten, maar een gevoel. Een vooroordeel dat niet van wijken wil weten, en hoe dan ook niet rust voordat iedereen zich heeft geconformeerd. Zelf vind ik ‘Zwarte Piet’ buitengewoon sympathiek, en hij was in mijn jonge jaren mijn held. Dat heeft ‘Nederland Wordt Beter’ aardig weten te vergallen, en als ik al bevestiging wilde dat mensen met een getinte huid, of bevlogen idealen over een wereld zonder racisme behóórlijk racistisch kunnen zijn, dan ben ik op mijn wenken bediend.

Maar zit er nou een plan achter, zoals Baudet stelt? De elastische mens ziet het niet. Maar er zijn sterke argumenten om toch nog eens serieus naar de actualiteit te kijken, voordat het hier net zo gezellig is als in Libië, Syrië of Oekraïne. Daarmee schaar ik mij niet achter rechts-extremisten die opgewonden raken van iemand met een waterpijp in het overigens ‘rookvrije’ Nederland, maar begrijp ik het als iemand moeite heeft met berichten over ‘criminele randjes’, en bendeleden die in bed liggen met ‘programmamakers’, als ze niet druk zijn met het opzoeken van andere ‘sensationele randjes’, terwijl ze op andere momenten fanatiek de ‘Politiek Correcte Hendrik’ uithangen, en van die kant proberen de boel op stang te jagen voor de kijkcijfers of de oplage. En dan zijn er altijd mensen die menen dat ze zelf iets moeten ‘doen‘. Omdat niemand hen hoort.