Het heeft even geduurd voordat de mensen eindelijk in de gaten hadden wat er allemaal in de schaduw van de Corona crisis is gebeurd. Hoe wetten buitenspel zijn gezet, hoe de mensenrechten ondergraven worden, en hoe er door de autoriteiten dag en nacht wordt gelogen. En de toekomst ziet er nog zwarter uit, want steeds opnieuw wordt er over een immuniteitspas, dwanginentingen en bewakingsapps gesproken. Dan is er nog het huidige hoogtepunt van de waanzin; het mondkapje, dat nu ook in Nederland deels verplicht is. Zoals gezegd; het heeft even geduurd maar in veel landen begint het volk wakker te worden. Vooral in Duitsland zijn er in steeds meer steden demonstraties, manifestaties, wandeldemo’s en vlaggenprotesten langs straten en wegen. In de laatste twee weken zijn duizenden mensen de straat op gegaan.
Het waren ook geen kleine demo’s in verschillende grote steden. In Berlijn waren duizenden mensen op straat, in Stuttgart kwamen meer dan 20.000 mensen naar een manifestatie, en in München, Neurenberg en Frankfurt gingen per stad ongeveer 1000 mensen de straat op. Soms waren het aangemelde demonstraties, maar in de meeste gevallen werd er gewoon spontaan gedemonstreerd. Waar demonstraties verboden waren gingen mensen gewoon wandelen, bij toeval in dezelfde richting. Dit gebeurde vooral in het Oosten, waar de mensen ervaring hebben met dit soort zaken. Wat ook opvalt, is dat de deelnemers enorm veel verschillende achtergronden hebben. Jong of oud, links of rechts, in de meeste gevallen maakt het niets meer uit. Kleine zelfstandigen lopen samen met werkloos geworden arbeiders, burgerrechtenactivisten nemen weer in aantal toe, en een ding hebben ze allemaal gemeen; ze geloven geen woord meer van wat er door de politiek en de media wordt gezegd.
Ook het steeds opnieuw zichtbare politiegeweld maakt geen enkele verschil meer. De beelden van het geweld tegen vreedzame demonstranten zijn intussen overal op het internet te vinden. Het ging niet alleen om arrestaties, het waren gewelddadige acties van wild geworden smerissen die door hun meerderen en de hoogste leiding nog verder werden opgehitst. Hun slachtoffers waren vaak oudere mensen die er gewoon op stonden dat hun rechten werden gerespecteerd. Meer niet. Toch werkt het geweld niet, want steeds meer mensen worden actief, en de politie wordt intussen uitgemaakt voor volksverraders. Terecht natuurlijk, want het geweld komt steeds uit dezelfde hoek. Overigens kreeg de politie hier en daar wel steun van de autonome Antifa, de knokploegen van het systeem. Hun masker is nu definitief gevallen. Er is geen verschil meer tussen Antifa, de systeem partijen en de elite. De agenda, de methoden, en de geldschieters zijn hetzelfde. Dat heeft deze crisis voor eens en voor altijd bewezen. Het terrorisme leeft nog steeds, dat bewijst de autonome Antifa iedere dag opnieuw.
Eigenlijk gaat het al lang niet meer om Corona of een gevaarlijk virus. Het gaat nog maar om een ding: vrijheid. Terwijl de overheid in verschillende landen praat over het “nieuwe normaal”, laten de mensen op straat zien dat ze vrijheid willen. Niet de vrijheid van voor Corona, maar een echte vrijheid waarin we allemaal wat te zeggen hebben. Waarin rechten ook echt rechten zijn, en geen papierenbeloften die zomaar in de prullenbak kunnen verdwijnen. Een vrijheid waarin we ons lot in eigen hand kunnen nemen, zonder verbodsbepalingen van de overheid. Waarin we zelf uitmaken hoe onze landen er uit zien, nu en in de toekomst, zonder invloed van globalisten zonder gezicht, die allemaal maar een ding gemeen hebben; namelijk zakken vol geld die ze gebruiken om hun gevaarlijke fantasieën uit te leven. Van deze waanzin mogen wij geen slachtoffer worden, welk excuus ze ook als camouflage gebruiken. Want Corona is camouflage, niet meer en niet minder.
Nog even terug naar het “nieuwe normaal”. Deze uitdrukking zagen we eerst in Oostenrijk, toen in Duitsland, en nu dus ook in Nederland. Hier moeten we even bij stil staan. Steeds vaker zien we dit soort zaken opdoemen, die zich vervolgens als een olievlek uitbreiden. Een nieuw bewijs dat achter dit alles een agenda zit. We moeten ons goed realiseren wat ze bedoelen met het “nieuwe normaal”. Het gaat namelijk niet om gezondheid of gezondheidszorg. Ze willen er mee zeggen dat onze manier van leven van voor Corona, nooit meer terug zal komen. Niet omdat dit niet zou kunnen, maar omdat de elite het niet zal toestaan. Ze willen onze rechten en verworvenheden, waar lang en hard voor is gevochten, voor goed uitschakelen of op zijn minst vervormen. Dat is het “nieuwe normaal.” Je zou het ook het afglijden richting een dictatuur kunnen noemen. Het spreekt voor zich dat we dit niet zullen toestaan. Wie zijn ze dat ze de erfenis willen afnemen die we van onze voorouders hebben gekregen, en die we moeten doorgeven aan de volgende generaties? Wie zijn ze dat ze denken dat ze ons kunnen vertellen wat goed voor ons is? En wie zijn ze dat ons dingen willen opleggen, gebaseerd op leugens en halve waarheden, die we zelf niet willen? Als we allemaal opstaan, hebben deze machtswellustelingen geen enkele kans. Wij hebben immers de macht, de macht van de meerderheid. We moeten alleen nog leren hoe we deze macht moeten gebruiken. Maar ook die dag komt.
Overigens zijn er niet alleen in Duitsland demonstraties en protesten tegen de Corona waanzin. In Wenen, Oostenrijk, zijn er wekelijkse demonstraties in het centrum. In Polen kwam afgelopen zaterdag een enorme mensenmassa samen om vrijheid te eisen. We zien ook demonstraties in Spanje, Zwitserland, Frankrijk, Engeland, en ook op wat kleinere schaal in Nederland. In Utrecht en Den Haag gingen mensen de straat op. In Den Haag zagen we hetzelfde beeld als in Duitsland, grof politiegeweld. Als de dictatuur aan de deur klopt wordt het moeilijk om je mening te geven. Wat niet betekend dat we het niet gewoon toch moeten doen. Gewoon vasthouden is de enige oplossing.
Ter afsluiting gaan we nog even terug naar Duitsland, om de sfeer op te snuiven van de demonstratie in Plauen van afgelopen zaterdag. Plauen ligt in Saksen en staat bekend om zijn onverzettelijke bevolking. Het is een zonnige zaterdagmiddag, en op een plein staan wat mensen bij elkaar. Ze lijken gewoon wat te praten, of nieuwtjes uit te wisselen. Maar dat is maar schijn, want er hangt iets heel anders in de lucht. Plotseling zijn er geluiden die komen uit een brede straat die op het plein uitkomt. Een grote groep mensen stroomt het plein op, en de mensen die er al staan sluiten zich aan. Het gaat om honderden mensen, gewone burgers van Plauen. Op een signaal zet de hele menigte zich in beweging, en zo begint de wandeltocht door het centrum. Het is geen demonstratie, dus is er ook geen aanmelding. Maar het beeld van de gesloten massa maakt maar al te duidelijk waar het om gaat.
Er zijn geen vlaggen of spandoeken, geen slogans of liederen. Maar als de tocht goed op gang komt begint de hele menigte te klappen, hard en vastbesloten. De straten galmen want het klappen wordt tijdens de hele tocht volgehouden. Een luid, maar toch stil protest tegen de Corona dictatuur van Merkel. In de zijstraten loert de politie, de helmen en de handboeien in de aanslag. Maar als ze de enorme menigte door de straten zien stromen, weten ze dat ze vandaag geen kans maken. Deze keer zullen ze niemand molesteren of intimideren.
Als de menigte terugkeert naar het plein is er nog wat muziek en wordt er wat nagepraat. Dan gaat ieder zijn eigen weg. Maar niet voor lang want de volgende “wandeling” staat al weer op de agenda. En dan zal bij toeval weer iedereen aanwezig zijn. Als Plauen de straat op wil, kan niemand dat tegen houden. De dictatuur heeft nog niet gewonnen. Nog lang niet.