Dit moet je lezen deze trieste verpleegster heeft gelijk Rutte is een KLO.TZAK vrouwen zijn niet veilig

Er is een e-mail binnengekomen. Ze noemt zichzelf “een trieste verpleegster”. Ze is een vrouw die huilde toen de coronavirus bij haar in het ziekenhuis voor veel verdriet zorgde  – vandaag huilt ze als ze ziet wat de politiek met het land heeft gedaan.

Ze schrijft dat ze anoniem moet blijven, omdat ze anders haar baan zou kunnen verliezen, wat een persoonlijke ramp voor haar zou zijn. In het eens zo vrije, vriendelijke Nederland is het zover gekomen dat arbeiders en degenen die de samenleving op hun schouders dragen uit angst voor represailles niet onder hun naam durven te verschijnen als ze (meestal terechte) kritiek op politici uiten, omdat ze hebben gezien hoe het gaat, ze weten dat de prijs die ze moeten betalen hoog zal zijn, en ze kunnen het niet betalen, omdat ze niet alleen voor zichzelf moeten zorgen, maar ook moeten betalen voor duizenden niet integreerbare buitenlanders die nooit een vinger zullen uitsteken om Nederland te steunen , maar leeft zijn leven als een nieuwe verwende  klasse, profiterend van het inkomen van hardwerkende mensen.

Dit is een brief uit verdriet van hart, uit wanhoop, uit teleurstelling, maar ook uit angst en bezorgdheid voor de toekomst. Lees het, verspreid het. Maar elke kleine stem die aan een andere wordt toegevoegd, maakt een verschil. Op de lange termijn zullen deze wanhopige stemmen een verschrikkelijk gebrul vormen, sterk genoeg om een ​​verschil te maken, want het is tijd om vrouwen te beschermen tegen het leger van moslims die ons land willen binnen komen.

Gisteravond was ik uit voor een wandeling met mijn hond. Er waren ongeveer 20 mensen op de speelplaats. Allemaal van buitenlandse afkomst. Het waren kleine meisjes in volledig bedekkende kleding, meisjes die niet op de schommel konden komen omdat de jurk hen verhinderde. Er waren mannen in de groep en vrouwen aan de kant.

Ik ging verder, op het basketbalveld had zich een grote groep luidruchtige jongeren verzameld, allemaal jonge mannen en van buitenlandse afkomst. Ik zag oudere mensen omrijden om het gevloek en geschreeuw van de jongeren te ontwijken.

Ik herinner me nog zo goed toen PVV werd gestemd in de kamer, ik huilde, het voelde verschrikkelijk dat een vijandige partij zich nu  helemaal in de tweede kamer had genesteld. Ik herinner me mijn FB-post toen “Vandaag is de dag van verdriet, vandaag zullen racisten rondlopen op het terrein van de kamer. Heb ik hier op FB vrienden die hun stem op PVV hebben uitgebracht, verwijder me dan alsjeblieft, want ik wil niet langer je vriend zijn. ” Vandaag denk ik anders en het is JOUW beleid dat het heeft gemaakt, JIJ bent verantwoordelijk. U bent verantwoordelijk voor het vijandig maken van gewone eerlijke mensen. Partijen als PVV of FVD zouden niet moeten bestaan.

Ik ben geboren op het platteland in een klein dorp in het noorden van het land. Een veilige kleine dorp met goede financiën. Ik was nooit bang. Ik wist al vroeg wat ik wilde worden, verpleegster. Ik wilde mensen helpen, ik wilde veranderen, een verschil maken. Ik werd verpleegster en heb in verschillende landen over de hele wereld gewerkt en vond het geweldig om een ​​verschil te kunnen maken. Ik heb honderden verminkte meisjes en vrouwen ontmoet, ik heb veel getraumatiseerde kinderen en volwassenen ontmoet, ik heb naar hun verhaal geluisterd, ik heb opgelucht en hersteld en ik heb mezelf vele nachten in slaap gehuild.

Gisteravond was ik aan het wandelen met mijn hond en ik wil gewoon huilen, wat heb je met mijn stad ons land gedaan en wat heb je met mij gedaan? Ik herken mijn eigen gedachten niet eens.

Op mijn wandeling gisteren kwam ik bijna geen Nederlander tegen, ik ontmoette kleine meisjes en hun ouders in vol ornaat en ik ontmoette jonge mannen van buitenlandse afkomst in grote groepen. Op het strand deze zomer werd ik opgewacht door ongeveer 20 moslimfamilies, ik zag een kleine Nederlandse familie zich omdraaien omdat ze bang waren. Wat heb je gedaan?

Ik die altijd opkwam voor de kleine man, ik die altijd de gelijke waarde van mensen zag, ik die van diversiteit en cultuur hield.

Nu ben ik bang, ik wil ontsnappen, ik wil niet meer.

Een trieste verpleegster

P.s is dit de toekomst die we kunnen verwachten dankzij deze klootzak?