Veel van de factionalisme onder christelijke sekten komt neer op verschillen in metaforen die mensen kiezen om het geloof te begrijpen, zei hij. Dit was decennia geleden, dus dat kan een beetje modderig zijn. Mijn beste vriend van de middelbare school werd baptist opgevoed en werd, via een lange en kronkelige weg, uiteindelijk een Grieks-orthodoxe priester. Maar het zijn slechts metaforen, zei hij, niet de waarheid zelf. Als deze metafoor voor jou niet werkt, zoek dan een andere. Het is niet nodig om er een bloedwraak van te maken.
Makkelijk om te zeggen. Niet zo gemakkelijk om te leven.
Mensen raken erg gehecht aan hun metaforen. Ze kunnen ontsporen als ze besluiten dat hun metafoor DE waarheid is. Of wanneer een sekte een of twee bijbelversen in zijn centrale organisatieprincipe verandert. Bijvoorbeeld slangenbehandelaars. Of het welvaartsevangelie. Of de ” Jesus Only ” -mensen.
Of vrijheidsaanbidders . Dat wil zeggen in de politieke arena.
Conservatieven die persoonlijke verantwoordelijkheid (voor anderen) predikten toen ze zekerder waren over hun plaats in de sociale orde, hebben nu van persoonlijke vrijheid hun centrale organisatieprincipe gemaakt.
Persoonlijke verantwoordelijkheid was ooit een hondenfluitje dat Republikeinen opriepen voor het verzetten van sociale programma’s die ‘mindere’ Amerikanen ten goede kwamen: de zwarten en bruinen en Aziaten. Persoonlijke verantwoordelijkheid verwees naar “die mensen” die vermoedelijk niet in staat waren zichzelf op te heffen aan hun eigen bootstraps. Pak niet mijn zak om ze te helpen, nee. Laat ze meer opofferen, harder werken, meer persoonlijk initiatief tonen, etc. Zoals aardige blanken.
Dat was toen de sociale taxonomie van Amerika duidelijker werd gedefinieerd. Nu het land bruiner wordt, nu de lijnen vager zijn, komt persoonlijke verantwoordelijkheid op de achtergrond bij persoonlijke vrijheid. Maar aanhoudende kreten van vrijheid zijn ook hondenfluitjes. Het zijn eisen voor dominantie, voor een Verenigde Staten die opnieuw op blanke voorwaarden wordt gedefinieerd. Voor een Verenigde Staten die meer voor hen oplevert en minder vraagt.
Dus het volhouden dat het dragen van maskers tijdens de dodelijkste volksgezondheidscrisis in een eeuw hun vrijheid schendt. Ze zullen de vrijheid van vrouwen om beslissingen te nemen over hun lichaam niet verdedigen, maar zullen met een rood gezicht en strijdlustig schreeuwen dat het dragen van een masker om hun buren te beschermen tegen een dodelijke ziekteverwekker hun persoonlijke vrijheid schendt. Echt niet! zeg William Wallaces .
Alleen al in de VS zestien miljoen gevallen van COVID-19 en 300.000 doden. Vrijheid is hun sjibbolet, een eis voor dominantie die je ziet bij de marcherende Proud Boys in de hoofdstad. Wit. Boos. Meestal zonder masker. Gewelddadig. Zaterdag zijn er minstens vier neergestoken , waaronder één Proud Boy per rapportage.
More of the Proud boys sounding off. About 20-30 came down to engage. pic.twitter.com/V9Ya5JBY6e
— Black House News (@blackhousenew) December 12, 2020
Proud Boys and other fascists just attacked a random guy on the DC mall pic.twitter.com/nAZAXlg3Qr
— Read Jackson Rising by @CooperationJXN (@JoshuaPHilll) December 12, 2020
Well over a thousand Proud Boys now marching through the streets, police only able to disperse them away from individual intersections before they mobilize around #DC #ProudBoys #DefendDC pic.twitter.com/2A8vefrw7Z
— Brendan Gutenschwager (@BGOnTheScene) December 13, 2020
Vrijheid, niet als een Amerikaans ideaal, maar als een eis om overheersing, is een centraal organiserend principe aan de rechterkant geworden. En nu een bloedwraak.
Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, wil je ook onze berichten zoveel mogelijk delen dit is voor ons van levensbelang, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun Indignatie via PayPal veilig en simpel.