De vraag of we momenteel in een complot zitten na “1984” of liever “Brave New World” wordt momenteel opnieuw fel bediscussieerd. In de huidige werkelijkheid vind je zeker elementen uit beide boeken, maar ik mis een cruciaal aspect voor het complete plaatje: de voor de hand liggende chaos. In hun dystopieën namen zowel Orwell als Huxley een ronduit duivels geplande actie op zich. Er was zelfs altijd een centrale macht die tussenbeide kwam in de zin van haar “groots plan”. Natuurlijk wordt er vandaag keer op keer gesproken over de “Grote Reset”, wat misschien klinkt als een geavanceerd plan. Maar alle overheidsmaatregelen die daar naartoe moeten leiden, zijn volkomen grillig en vol tegenstrijdigheden. Niemand weet het, niemand doet wat hij moet doen, maar iedereen doet mee.“The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy” .
Het antwoord op alles is niet 42 maar “incidentie 50”, maar helaas kan niemand zich de vraag herinneren of wie hem stelde. Onze galactische president Merkel heeft zojuist de oneindige onwaarschijnlijkheidsdrang weer aangezet om te ontsnappen aan de galactische pandemie in de richting van aanscherping van lockdowns en heeft bewezen dat je een economische raket in een petunia-pot en een potvis kunt veranderen met een druk op de knop. En terwijl de eerste denkt “niet weer” omdat hij vermoedt dat er bij hem geen bloempot te winnen valt, valt de tweede tijdens zijn korte identiteitsonderzoek op de planeet Covid neer en vraagt zich af of de snel naderende grond wel aardig voor hem zal zijn. .
De leidinggevende trekt aan de hendel op het ruimteschip “Land of Gold”, elke halfweg intelligente Marvin aan boord schudt depressief zijn hoofd en zegt: “Het zal niet goed gaan” en “Ik zei het toch”. De anders irritant goedgehumeurde Eddi-boordcomputer “Wir-Sind-Ein-Reiches-Land” is allang overgeschakeld naar zijn autoritaire vervangende personage “Söder” en blijft maar roepen “Wij zijn arm, dus arm!” en “Geen paniek!”, waardoor mensen natuurlijk nog meer in paniek raken. Gelukkig heeft iedereen vandaag altijd zijn eigen handdoek bij zich!
Helaas kun je van de waanzin niet eens ontsnappen naar het “restaurant aan het einde van het universum”, want het is natuurlijk gesloten ivm Corona. Maar daar staan we in een ander boek van Douglas Adams, waarin er andere geschikte analogieën zijn.