“Economic Hit Man” John Perkins over het coronavirus en onze wereldwijde “doodseconomie”
Indignatie redactie
10 min. lezen
Eenmalige kapitalistische beul waarschuwt: “Elke terugkeer naar een normale toestand” is “hoogst onwaarschijnlijk” na deze pandemie
De coronavirus pandemie, mogelijk gemaakt en versneld door Donald Trump, heeft meer dan 60.000 Amerikanen gedood. Van minstens een miljoen Amerikanen is bekend dat ze besmet zijn . Het aantal doden en geïnfecteerden is waarschijnlijk veel hoger dan officieel is gemeld.
Naast de tienduizenden die al dood zijn of die de komende maanden zullen sterven – en niet degenen van wie het leven door het virus zal worden bekort – heeft de coronaviruspandemie in de Verenigde Staten tot economische ondergang geleid .
Ten minste 30 miljoen Amerikanen zijn werkloos, bijna een op de vijf volwassenen in de beroepsbevolking. Nogmaals, het werkelijke aantal is vrijwel zeker veel hoger. Vooraanstaande economen waarschuwen dat deze pandemie kan leiden tot een tweede Grote Depressie – en mogelijk zelfs tot een economische ramp die erger is dan die welke ons land en de wereld in de jaren dertig heeft veranderd.
Let op dit rapport van Politico:
In Wall Street en de economische wereld versnellen voorspellers hun voorspellingen van massaal banenverlies en economische dalingen in het tweede kwartaal van het jaar met maar liefst 50 procent op jaarbasis. Ze bieden schattingen die ongezien zijn sinds de Grote Depressie die in 1929 begon en een brutaal decennium duurde, waarbij regeringen en economieën over de hele wereld een nieuwe vorm kregen.
Economen van Morgan Stanley zeiden maandag dat ze nu een jaarlijkse daling van het bruto binnenlands product met 30,1 procent verwachten in het tweede kwartaal, de slechtste kwartaalprestatie in 74 jaar. De schattingen van het bedrijf gaan ervan uit dat het virus in april en mei piekt voordat de groei begint te herstellen. Maar als de piek later komt en de economische ontwrichting in de tweede helft van het jaar aanhoudt, zo schreven ze, zal de groei van de VS zelfs voor het hele jaar dalen tot niveaus die voor het laatst werden gezien in de vroege jaren dertig.
In totaal heeft de Amerikaanse economie biljoenen dollars verloren door de opzettelijke, kwaadwillende, corrupte en waarschijnlijk opzettelijke nalatigheid van Donald Trump in haar reactie op de coronaviruspandemie.
Door deze crisis zijn miljoenen Amerikanen wanhopig op zoek naar basisbenodigdheden als voedsel en onderdak. Veel werkloze Amerikanen – en anderen die hun salarissen en werktijden hebben zien afnemen – staan op de rand van dakloosheid of hebben nu geen vaste woonplaats meer.
De rijkste Amerikanen leven niet in dezelfde wereld als de middenklasse, de arbeidersklasse of de armen. Ze hebben zichzelf grotendeels geïsoleerd van de gevolgen van rampen, zowel door de mens als door de natuur veroorzaakt. Bovendien vindt de plutocraatklasse manieren om te profiteren van menselijke ellende.
Zoals gerapporteerd door Business Insider, zijn tientallen Amerikaanse miljardairs tijdens de pandemie nog fabelachtiger geworden .
Kleine bedrijven hebben geen toegang meer tot beloofde leningen en andere steun. De gemiddelde Amerikaan krijgt slechts $ 1.200 aan hulp van de rekening voor coronavirushulp.
Donald Trump heeft gezegd dat er geen directe betalingen aan het Amerikaanse volk meer zullen zijn dan de tot nu toe verstrekte schijntje. Toch gebruiken de familie Trump en zijn bondgenoten klaarblijkelijk deze nationale noodsituatie om zichzelf te verrijken.
Trump is niet subtiel – of verontschuldigend – geweest in het gebruik van het coronavirushulpgeld als een persoonlijk slushfonds om zijn politieke bondgenoten en vrienden af te betalen en om zijn vijanden en andere Amerikanen die hij ontrouw acht, te straffen.
Nogmaals, de rijken en de machtigen maken gebruik van een menselijke catastrofe om zichzelf verder te versterken en te verrijken terwijl anderen lijden. Ik sprak onlangs met iemand die deze eerste hand kent: John Perkins, auteur van de bestseller ‘Bekentenissen van een economische huurmoordenaar’. Hij is een expert op het gebied van hoe economische en politieke crises ongeëvenaarde kansen bieden voor rijken en machtigen .
Vanaf de jaren zeventig werkte Perkins tientallen jaren voor multinationale ondernemingen en wereldwijde financiële organisaties, waaronder de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds.
Het was zijn taak om ten prooi te vallen aan ontwikkelingslanden en ‘derdewereldlanden’ door ‘oplossingen’ te bieden voor de zeer economische en politieke crises die zijn werkgevers en klanten hadden veroorzaakt. Als die landen en leiders Perkins ‘koopje’ zouden weigeren, dan zouden de ‘jakhalzen’ – dat wil zeggen huursoldaten of buitenlandse strijdkrachten – kunnen worden gestuurd om die regeringen te destabiliseren of omver te werpen.
In dit gesprek legt Perkins uit hoe de vernietiging veroorzaakt door de coronavirus pandemie een illustratie geeft van waarom Amerika en de wereld verder moeten gaan dan een ‘doodseconomie’ – waar alle levensgebieden worden gefinancierd en winsten over mensen heersen – en naar een nieuwe manier van denken en leven die hij omschrijft als een ‘levenseconomie’. Perkins schetst ook hoe de bedrijfsoligarchie en haar leiders van plan zijn zowel tijdens als na de coronaviruspandemie te bloeien.
Perkins stelt dat economische huurmoordenaars zoals hij lange tijd in de Verenigde Staten actief zijn geweest, waardoor de lokale economieën tot puin zijn gedaald om winst te genereren voor multinationale banken en bedrijven.
Zoals gewoonlijk is ons gesprek bewerkt voor duidelijkheid en lengte.
Hoe voelt u zich, gezien de toestand van de wereld met de coronaviruspandemie en het regime van Donald Trump in de Verenigde Staten? Wat is je emotionele toestand?
Het wankelt. Ik ben een erg hoopvol persoon. Ik ga uit van een redelijk onderbouwd standpunt in mijn denken. De afgelopen decennia heb ik nagedacht en geschreven over hoe wij als soort veranderingen moeten aanbrengen in de manier waarop mensen zich tot elkaar en tot de planeet verhouden. We moeten overgaan van wat ik een “doodseconomie” noem naar een “levenseconomie”. Een levenseconomie is een economie die mensen betaalt om vervuiling op te ruimen en vernietigde omgevingen te herstellen. Een levenseconomie ontwikkelt ook nieuwe technologieën die de aarde niet verwoesten Terwijl ik de wereld rond reis, heb ik tekenen gezien dat we in die betere richting gaan. Het coronavirus herinnert ons eraan dat we veel sneller moeten werken aan het creëren van een levenseconomie.
Hoe begrijp je dit moment, gezien je achtergrond als een ‘economische huurmoordenaar’ voor enkele van ’s werelds grootste bedrijven, banken, het IMF, de Wereldbank en andere organisaties?
Mensen vragen me vaak: ‘Moeten we niet allemaal door een vreselijke crisis worden geraakt om van een doodseconomie naar een levenseconomie te gaan? Ik denk dat dit niet noodzakelijk het geval is. De halve wereld verkeert al in een verschrikkelijke crisis. We zijn getroffen door orkanen, branden, tsunami’s en aardbevingen. Dit zijn eens in de honderd jaar evenementen die elk jaar of zo nu plaatsvinden.
Planetaire ecosystemen veranderen snel op manieren die niet bevorderlijk zijn voor het leven zoals wij dat kennen. Dit zijn ook evenementen die zowel lokaal als qua impact lokaal zijn.
Met het coronavirus verkeert de wereld in een crisis. Er komt geen kracht van buitenaf om te hulp te komen, waardoor alles beter wordt. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Iedereen op de planeet heeft het over deze pandemie.
Mensen diep in de Amazone voelen het. Mensen die in de Himalaya wonen, voelen het. Mensen in alle grote steden voelen het. Ik weet niet zeker of ik echt een mogelijkheid zie voor echt herstel van deze pandemie. Ik zou niet zeggen dat het onmogelijk is. Maar ik denk wel dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat er een terugkeer naar een “normale” toestand plaatsvindt zoals eerder werd begrepen vóór de coronavirus pandemie. We zullen een nieuw type normaal moeten maken – en dat is iets dat we vaak moeten herscheppen, omdat de gezondheidsdeskundigen en wetenschappers waarschuwen dat het coronavirus niet snel zal stoppen. Het is waarschijnlijk iets dat terugkeert en in de loop van de tijd heel goed kan muteren.
Samenlevingen over de hele wereld maken plotselinge economische veranderingen door. Het coronavirus is in dat opzicht niet nieuw. In Latijns-Amerika, Oost-Europa, Afrika en elders veranderden de economieën, soms van de ene op de andere dag en vooral ten kwade, door de acties van de Verenigde Staten en andere westerse landen. De bankiers en financiers hebben zoveel macht. De meeste Amerikanen hebben dergelijke schokken nog nooit meegemaakt en beschikken niet over de woordenschat of emotionele en cognitieve vaardigheden om er iets van te begrijpen.
Ik was in Ecuador toen het door het IMF en de Wereldbank werd gedwongen de dollar als munteenheid te gebruiken. Op dat ene moment veranderde alles. De mensen die hun geld in sucres hadden – dat waren alle lagere klassen en het grootste deel van de middenklasse – verloren de helft van hun geld ten opzichte van de wereldeconomie. Mensen die hun geld in dollars hadden – de rijke families en de buitenlandse bedrijven in Ecuador – verhoogden hun nettowaarde en koopkracht. Dat gebeurde op het moment dat de dollar in werking trad. Soortgelijke schokken treffen de Verenigde Staten en delen van Europa en Azië, plaatsen die niet gewend zijn aan dergelijke plotselinge economische veranderingen.
Hoe begrijpen plutocraten en andere financiële en economische elites een crisis als de pandemie van het coronavirus? Hoe zien ze crisis als een kans om de winst te maximaliseren?
Ten eerste moeten we voorzichtig zijn met generalisaties: als je nu de leidinggevende van een oliemaatschappij bent, voel je je waarschijnlijk niet zo goed. Als je de president van Boeing bent, voel je je nu niet goed. Aan de andere kant, als je iemand bent zoals Jeff Bezos, de CEO van Amazon, of de CEO of een andere senior executive van een bedrijf dat zich bezighoudt met computers, online services en soortgelijke technologieën, dan is er een enorme kans beschikbaar. Dergelijke bedrijven zullen floreren. Door deze crisis bevinden de universiteiten zich momenteel op een kritiek moment. Hun decanen en presidenten zeggen tegen zichzelf: ‘Oké, er is hier een mogelijkheid voor ons om meer en meer over te stappen op online onderwijs en van dienstverband af te komen, onze gebouwen te verwijderen. We hebben al dit onderhoud niet nodig. Al deze gebouwen zijn niet echt nodig. Waar liggen mijn kansen hier om ver te besparen op uitgaven, te bezuinigen, al onze lessen virtueel te doen? “
Als je toevallig een kruidenierszaak of een restaurant runt, zie je ineens het belang van het kunnen doen van dingen via internet en het leveren van diensten waarbij je bij mensen thuis bezorgt of waar mensen bij een raam komen en dingen kopen. Wat men ziet in termen van kansen en uitdagingen van het coronavirus, is echt een functie van hun economische en sociale locatie.
Ik denk dat we ons wel moeten afvragen wat er gebeurt als de regering niet in staat is om al deze mensen die geen baan hebben te subsidiëren en ze geen voedsel meer kunnen kopen? Deze grote supermarkten die momenteel floreren door dingen op afstand te verkopen en thuis te bezorgen of mensen in hun auto te laten komen of wat dan ook, hoe gaan ze zichzelf beschermen tegen de uitgehongerde mensen? Dit zijn vragen die nu hypothetisch zijn, maar die vreselijke gebeurtenissen kunnen heel goed gebeuren in de nabije toekomst, afhankelijk van hoe de coronavirus pandemie doorgaat of niet.
Decennia lang was je een economische huurmoordenaar. Wat zijn enkele van de kwetsbaarheden en knelpunten van de Verenigde Staten? Hoe heeft het coronavirus die maatschappelijke en economische zwakheden blootgelegd?
De coronavirus pandemie heeft de wereld laten zien dat de Verenigde Staten erg slecht voorbereid zijn op een echte noodsituatie. Dat gebrek aan paraatheid is waar op een aantal niveaus.
De regering-Trump lijkt verlamd te zijn. De rijksoverheid blijft twijfelen over wat te doen. President Trump twijfelt bijna elke dag. Het is moeilijk te begrijpen wat hij echt wil. Dit is een leiderschapscrisis op het hoogste niveau. Trump veroorzaakt tijdens het coronaviruscrisis een vertrouwenscrisis onder het Amerikaanse volk.
Het is niet alleen Trump. Het coronavirus legt echt veel andere diepe problemen in de Amerikaanse samenleving bloot. Amerika besteedt ongeveer 700 miljard dollar per jaar aan wapens. Het land heeft net 2,2 biljoen dollar uitgegeven om dit virus te bestrijden. Zou het niet logischer zijn geweest als de Verenigde Staten veel minder geld in het defensiebudget hadden gestoken en veel meer geld in de voorbereiding op noodsituaties zoals het coronavirus? Geld aan een goede gezondheidszorg of zelfs een gegarandeerd inkomen?
Economische huurmoordenaars werken nu binnen de Verenigde Staten en niet alleen in het buitenland. Het roofzuchtige gangster-kapitalisme heeft het coronavirus hier in de Verenigde Staten veel erger gemaakt. Flint, Michigan, is een voorbeeld van dat feit en de vreselijke resultaten voor echte mensen.
Flint is een stad die ooit het kloppende hart was van de Amerikaanse auto-industrie. Bedenk wat de doodseconomie met zichzelf doet. Het verteert in een staat van uitsterven. Hier in de Verenigde Staten stuurden de bedrijven hun economische huurmoordenaars naar plaatsen in het land waar de bedrijven konden opereren met minder belastingen, goedkopere arbeidskosten en dergelijke. De bedrijven hebben Flint in de steek gelaten. De productie werd grotendeels naar het buitenland verplaatst. De economisch getroffen mannen en bedrijven richtten zich ook op het Amerikaanse volk via schulden – schulden in de gezondheidszorg, universiteitsschulden, creditcards.
De economische huurmoordenaar is sterker geworden sinds ik mijn boek “Bekentenissen van een economische huurmoordenaar” in 2004 voor het eerst schreef. Nu heeft elke grote onderneming zijn eigen economische huurmoordenaars. Ze opereren zowel in de Verenigde Staten als over de hele wereld namens grote multinationale ondernemingen.
U pleit voor een overgang van een doodseconomie naar een levenseconomie. Op dit moment zijn Donald Trump, de Republikeinse Partij en hun propagandisten en supporters een doodscultus die ouderen, mensen met reeds bestaande aandoeningen, de armen en de arbeidersklasse en alle anderen die ze ‘minder dan’ achten, eropuit willen trekken om hun leeft voor “de economie”. Hoe past dat in jouw raamwerk? Trump en zijn bondgenoten willen precies het tegenovergestelde van een levenseconomie.
Dergelijke aanmoedigingen zijn absoluut walgelijk en zeer verontrustend. Men moet vermoeden dat dergelijk gedrag wordt veroorzaakt door de wanhoop van Donald Trump en zijn familie, de familie van zijn schoonzoon en andere bondgenoten van Trump die enorme belangen in onroerend goed hebben en waarschijnlijk enorme hoeveelheden geld verliezen vanwege het coronavirus pandemie. Ze proberen actief een manier te vinden om te profiteren van de pandemie. Ik weet zeker dat dat gebeurt.
