Indignatie redactie 
Het heeft geen enkele zin om te trachten de keuzes en beslissingen die genomen zijn tegen het licht te houden, om te bezien of er ook andere opties waren. We zullen het moeten doen met wat ons wordt voorgezet, in de hoop dat het uitpakt zoals bedoeld, en dat de ‘neveneffecten‘ (zoals schade aan de economie) beheersbaar blijven. Mijn zorgen zijn niet weggenomen, maar dat kan ook niet, want ik mis de medische achtergrond om het gevaar van grootschalige besmetting, zoals tijdens een griep-epidemie, juist te kunnen taxeren.
Van mijn kant doe ik oprecht mijn best om meer te weten te komen, maar veel wijzer word ik niet. Ik zie wel degelijk ongure types die proberen het fikkie aan te wakkeren, of de vlammen te doven om ons allemaal weer aan de aandelen te helpen, met juichberichten over de ‘beste dag sinds 2008‘, na een fenomenale crash van de ‘Beurzen‘, om ons na het weekend weer uit onze verschoning te helpen. Weer anderen beweren dat het een complot is om de farmaceutische industrie te helpen, terwijl die niks in de verkoop hebben dat ook maar lijkt op een geneesmiddel.
Ondertussen is één van mijn twee kinderen zijn baan kwijt, en ziet mijn broer hoe zijn levenswerk in rook op dreigt te gaan, terwijl ik een nauwlettend oog open houd op wat er met mijn pensioen dreigt te gebeuren. De toezegging van Rutte dat hij iedereen in Nederland wil helpen tekent de man, maar ergens zullen er harde noten gekraakt moeten worden, zoals ik voor het weekend al opmerkte. Welke keuzes Rutte dan wil maken liet hij niet doorschemeren, en dat is in deze fase ook wel verstandig. Ga je de ‘Barista‘ van dat gezellige koffietentje helpen voor 5,1 miljard, of de KLM, dat tussen de 70 en 90% van de productie stil zal moeten leggen, terwijl Alitalia opnieuw wordt genationaliseerd. Wordt het de tot voor kort winstgevende reisorganisatie? Of die firma die de bonussen en de aandelenkoersen door het dak joeg met geleend geld?
Inmiddels hebben 20.000 bedrijven voor 300.000 werknemers met een vast contract arbeidstijdverkorting aangevraagd. Hoeveel werknemers er simpelweg bedankt zijn met een ‘We bellen wel weer als er weer wat te doen valt‘, de ‘Flex-werkers‘, de ‘Nul-uren-banen‘, de ‘Uitzendkrachten‘ en de ‘ZZP-ers‘, daarover zijn mij geen cijfers bekend op dit moment, maar ik vermoed dat het een veelvoud is. Na de toespraak was er zo’n vrijgestelde ‘essentiële‘ journalist die het debiele deel van het volk nog een ‘Readers Digest‘-versie met ‘Bullet-Points‘ aanbood, wat nog eens onderstreept hoe diep de journalisten gezonken zijn. Of het volk, dat die ‘Bullet-Points‘ nodig heeft om te begrijpen wat Rutte in begrijpelijk Nederlands zei, waarbij hij ook nog eens zelf uitlegde wat hij bedoelde.
Nederland is onderdeel van de EU, en aangewezen op de internationale handel. Die aspecten adresseerde Rutte niet. Het kwam vluchtig voorbij. Maar het is evident dat de maatregelen die andere landen treffen ons als een mokerslag raken. Economisch gesproken. Maar ook waar de Verenigde Staten kennelijk de bedoeling hadden een Duits bedrijf, dat druk is met het ontwikkelen van een vaccin, op te kopen om het exclusief voor de Amerikaanse markt te laten produceren, ben ik blij dat men nu wel wakker is, anders dan toen dat deels Nederlandse bedrijf dat ‘testkits‘ maakt in de ramsj ging voor tien miljard vers gedrukte Dollars.
Ondanks een hele reeks werkelijk uitzonderlijke pogingen om de daling van de ‘Beurzen‘ tot staan te brengen, inclusief de aankondiging van het IMF dat ze een ‘Bazooka‘ van duizend miljard Dollar klaar hadden staan om landen in nood te ‘helpen‘ (het blijft het IMF natuurlijk), zakten de ‘Beurzen‘ direct vanaf de opening diep in het rood. De AEX kwam in de buurt van de 390 punten voordat er toch weer iets van een eindsprintje kwam. De ‘Dow‘ imponeerde ook allerminst. ‘Goud‘ en andere edelmetalen verloren aan waarde omdat beleggers hun posities moesten liquideren om aan hun verplichtingen te kunnen voldoen, maar daarnaast is een ontkoppeling van het ‘Papier-Goud‘ (derivaten), en de munten en staven op handen, om de banken die garant staan voor die derivaten te redden. En nadat ik schreef dat het oorlog was, schreef de analist van de Rabobank, Michael Every, die ik hier vaak aanhaal, hetzelfde, met een veel technischer verhaal, opgehangen aan exotische beeldvorming, maar met dezelfde conclusie.
Rutte dankte het Nederlandse volk voor de steun tot nu toe, zonder de lege schappen van een hysterisch hamsterende bevolking te adresseren. Maar belangrijker dan die nationale solidariteit zal de vraag zijn of Rutte en zijn Atlantische collega’s over hun eigen NAVO-schaduw heen kunnen stappen, om internationaal spijkers met koppen te slaan voordat alle spijkers uitverkocht zijn.
