Een grote zonnestorm zal de aarde treffen op 31 juli of 1 augustus op hetzelfde moment dat de “Black Supermoon” gebeurt

Een absoluut enorm gat heeft zich gevormd in de bovenste atmosfeer van de zon, en onze planeet zal zich later deze week op dat gat richten. Zodra de afstemming gebeurt, wordt de aarde gebombardeerd door een “zonnestorm”, en niemand weet nog helemaal hoe slecht het zal zijn. Als de storm relatief gering is, kunnen we een paar verstoringen van satellietcommunicatie ervaren en een paar mooie lichten aan de hemel zien. Maar als de storm echt hevig is, kan ons elektriciteitsnet worden afgebroken en kunnen we uitgebreide stroomuitval ervaren. Volgens de Express “zal de zonnestorm de aarde treffen op 31 juli of 1 augustus ″…

De baan van de aarde rond de zon zal binnenkort worden uitgelijnd met een coronaal gat – een gat in de bovenste atmosfeer van de zon – en zonnedeeltjes zullen de planeet vervolgens bombarderen nadat ze zich een weg door de ruimte hebben gevonden. Experts voorspellen dat de zonnestorm de aarde zal treffen op 31 juli of 1 augustus. Mensen op het noordelijk halfrond zullen waarschijnlijk worden getrakteerd op noorderlicht – of aurora borealis – terwijl de zonnewinden de bovenloop van de planeet bombarderen.

Natuurlijk ligt Noord-Amerika op het noordelijk halfrond, en dus kunnen we een directe hit krijgen.

Omdat onze satellieten zich buiten onze atmosfeer bevinden, zijn ze het meest kwetsbaar tijdens een zonnestorm. Als sommige van onze satellieten worden gefrituurd, kan dat van invloed zijn op GPS-navigatie, mobiele telefooncommunicatie en satelliettelevisiediensten …

Voor het grootste deel beschermt het magnetische veld van de mens tegen het spervuur ​​van straling, maar zonnestormen kunnen van invloed zijn op satellietgebaseerde technologie.

Zonnewinden kunnen de buitenatmosfeer van de aarde verwarmen, waardoor deze uitzet.

Dit kan invloed hebben op satellieten in een baan, wat mogelijk kan leiden tot een gebrek aan GPS-navigatie, gsm-signaal en satelliet-tv zoals Sky.

Maar als de storm krachtig genoeg is, kunnen elektronische apparaten in het hele land worden beschadigd en kan ons elektriciteitsnet mogelijk worden uitgeschakeld. Volgens astrofysicus Scott McIntosh kan een echt slechte zonnestorm er zelfs toe leiden dat sommige van onze grote steden maanden zonder stroom zitten …

McIntosh huivert bij de gedachte aan wat een enorme storm zou kunnen doen: “Kun je je voorstellen dat DC of New York City zes maanden of acht maanden per jaar zonder stroom zit vanwege een zonne-evenement dat ze niet goed voorspelden?”

Laten we dus hopen dat deze zonnestorm relatief gering is, omdat het potentieel voor een catastrofale gebeurtenis zeker aanwezig is.

En onze planeet heeft absoluut zeer ernstige zonnestormen meegemaakt in de recente geschiedenis. Kijk bijvoorbeeld eens wat er in augustus 1972 is gebeurd …

Op 4 augustus scheen een dageraad zo helder dat schaduwen werden geworpen vanaf de zuidelijke kust van het Verenigd Koninkrijk ^[1] en kort later zo ver naar het zuiden als Bilbao , Spanje op magnetische breedtegraad 46 °. ^[38] Verlengend tot 5 augustus ging het intense geomagnetische stormen verder met felrood (een relatief zeldzame kleur geassocieerd met extreme gebeurtenissen) en snel bewegende aurora zichtbaar op de middag vanuit donkere gebieden van het zuidelijk halfrond. ^[39]

Radiofrequentie (RF) -effecten waren snel en intens. Black-outs begonnen vrijwel onmiddellijk aan de zonovergoten zijde van de aarde op HF en andere kwetsbare banden. Een nachtelijke mid-latitude E-laag ontwikkeld. ^[40]

Geomagnetisch geïnduceerde stromen (GIC’s) werden gegenereerd en veroorzaakten aanzienlijke storingen in het elektriciteitsnet in heel Canada en in een groot deel van Oost- en Midden-Verenigde Staten, met sterke afwijkingen gemeld tot in het zuiden als Maryland en Ohio , matige afwijkingen in Tennesseeen zwakke afwijkingen in Alabama en het noorden. Texas . De ineenstorting van de spanning van 64% op de interconnectie van Noord-Dakota naar Manitobazou voldoende zijn geweest om een ​​systeembreuk te veroorzaken indien deze plaatsvond tijdens hoge exportomstandigheden op de lijn , wat een grote neerslag zou hebben veroorzaaktstroomuitval .

Als een dergelijke gebeurtenis deze keer plaatsvindt, zullen er vrijwel zeker aanzienlijke stroomuitval zijn.

In 1859 trof een veel ernstiger zonnestorm onze planeet, en het brak telegraafsystemen door heel Noord-Amerika …

Op 1–2 september 1859 vond een van de grootste geregistreerde geomagnetische stormen (zoals geregistreerd door op de grond gebaseerde magnetometers) plaats. Aurora’s werden over de hele wereld gezien, die op het noordelijk halfrond tot het zuiden van het Caribisch gebied; die boven de Rocky Mountainsin de VS waren zo helder dat de gloed goudmijnwerkers wakker maakte, die het ontbijt begonnen te bereiden omdat ze dachten dat het ochtend was. ^[6] Mensen in het noordoosten van de Verenigde Staten konden een krant lezen bij het licht van de aurora. ^[11] De aurora was zichtbaar vanaf de polen tot het lage breedtegebied ^[12] , zoals zuid-centraal Mexico ^[13] , Queensland , Cuba, Hawaii, ^[14] Zuid-Japan en China,^[15] en zelfs op lagere breedten zeer dicht bij de evenaar, zoals in Colombia. ^[16] Schattingen van de stormsterkte variëren van −800 nT tot −1750 nT. ^[17]

Telegraafsystemen in heel Europa en Noord-Amerika faalden, en in sommige gevallen gaven telegraafbedrijven elektrische schokken . ^[18] Telegraafmasten wierpen vonken. ^[19] Sommige telegraafbedrijven konden berichten blijven verzenden en ontvangen, ondanks het feit dat ze hun stroomvoorziening hadden losgekoppeld. ^[20]

In die tijd beschikten we nauwelijks over een technologie die door een zonnestorm kon worden beïnvloed.

Als deze week een soortgelijke gebeurtenis plaatsvindt, is de schade absoluut catastrofaal.

Toen ik dit artikel aan het onderzoeken was, ontdekte ik ook dat deze zonnestorm ons zal treffen ten tijde van de “Black Supermoon” …

Volgens Farmer’s Almanac noemen sommige mensen de tweede maan in een enkele maand een zwarte maan – dit is de definitie die het meest wordt gebruikt, en die van toepassing is op de volle maan die op 31 juli plaatsvindt. De term is ook gebruikt waar geen nieuwe maan voorkomt in een maand, die alleen om de 5 tot 10 jaar in de maand februari plaatsvindt.

Deze specifieke maan op 31 juli wordt een Black Supermoon genoemd omdat hij zich in de buurt van zijn dichtstbijzijnde punt op aarde bevindt.

Ik weet niet of het feit dat deze twee gebeurtenissen zo dicht bij elkaar gebeuren, enige betekenis heeft, maar ik vond het wel interessant.

We leven in zeer ongebruikelijke tijden en onze wereld wordt elke dag vreemder . Wereldwijde evenementen beginnen te versnellen en velen van ons hebben het gevoel dat allerlei gekte op elk moment los kan komen.

Wetenschappers vertellen ons dat het slechts een kwestie van tijd is voordat een nieuwe zonnestorm van de omvang die Noord-Amerika in 1859 heeft meegemaakt, onze planeet opnieuw treft.

Op dit punt zijn we volledig en totaal niet voorbereid op zo’n storm, en laten we hopen dat de zonnestorm die ons deze week zal treffen niet van die variëteit is.