Een kans om Israël – en de Verenigde Staten – ter verantwoording te roepen voor genocide

Als het icc een voorlopig bevel uitvaardigt voor een staakt-het-vuren in Gaza, moet de mensheid het moment aangrijpen om erop aan te dringen dat Israël en de Verenigde Staten eindelijk een einde moeten maken aan deze genocide en moeten accepteren dat de regels van het internationaal recht op alle naties van toepassing zijn.

Op 11 januari houdt het Internationale Gerechtshof (ICJ) in Den Haag zijn eerste hoorzitting in de Zuid-Afrikaanse zaak tegen Israël op grond van het Genocideverdrag. De eerste voorlopige maatregel die Zuid-Afrika aan de rechtbank heeft gevraagd, is het gelasten van een onmiddellijke beëindiging van dit bloedbad, dat al meer dan 23.000 mensen het leven heeft gekost, van wie de meesten vrouwen en kinderen. Israël probeert Gaza in de vergetelheid te bombarderen en de geterroriseerde overlevenden over de aarde te verspreiden, waarbij het letterlijk voldoet aan de definitie van genocide van de Conventie.

Omdat landen die zich bezighouden met genocide niet publiekelijk hun werkelijke doel kenbaar maken, is het bewijzen van de intentie van genocide het grootste juridische obstakel voor vervolging van genocide. Maar in het buitengewone geval van Israël, wiens cultus van het bijbels opgedragen recht tot het uiterste wordt gesteund door de onvoorwaardelijke medeplichtigheid van de VS, zijn zijn leiders op unieke wijze brutaal geweest over hun doel om Gaza te vernietigen als een toevluchtsoord van Palestijns leven, cultuur en verzet.

Het 84 pagina’s tellende verzoekschrift van Zuid-Afrika bij het ICJ omvat tien pagina’s (beginnend op pagina 59) met verklaringen van Israëlische civiele en militaire functionarissen die hun genocidale bedoelingen in Gaza documenteren. Het betreft onder meer verklaringen van premier Netanyahu, president Herzog, minister van Defensie Gallant, vijf andere ministers, hoge militaire officieren en parlementsleden. Als je deze verklaringen leest, is het moeilijk te begrijpen hoe een eerlijke en onpartijdige rechtbank de genocidale bedoelingen achter de dood en verwoesting die Israëlische strijdkrachten en Amerikaanse wapens in Gaza aanrichten, niet zou kunnen erkennen.

De Palestijnen begrijpen heel goed wie hen bombardeert – en wie de bommen levert.

Het Israëlische tijdschrift +972 sprak met zeven huidige en voormalige Israëlische inlichtingenfunctionarissen die betrokken waren bij eerdere aanvallen op Gaza. Ze legden de systematische aard uit van Israëls schietpraktijken en hoe het bereik van de civiele infrastructuur waarop Israël zich richt enorm is uitgebreid tijdens de huidige aanval. In het bijzonder heeft het land het bombarderen van civiele infrastructuur uitgebreid, of wat het eufemistisch definieert als ‘machtsdoelen’, die vanaf het begin van deze oorlog de helft van zijn doelen uitmaakten.

Tot de “machtsdoelen” van Israël in Gaza behoren openbare gebouwen zoals ziekenhuizen, scholen, banken, overheidsgebouwen en hoge flatgebouwen. Het publieke voorwendsel voor het vernietigen van de civiele infrastructuur van Gaza is dat burgers Hamas de schuld zullen geven van de vernietiging ervan, en dat dit de civiele steun van Gaza zal ondermijnen. Dit soort brutale logica is onjuist gebleken in door de VS gesteunde conflicten over de hele wereld. In Gaza is het niet meer dan een groteske fantasie. De Palestijnen begrijpen heel goed wie hen bombardeert – en wie de bommen levert.

Inlichtingenfunctionarissen vertelden +972 dat Israël uitgebreide bezettingscijfers bijhoudt voor elk gebouw in Gaza, en nauwkeurige schattingen heeft van hoeveel burgers zullen worden gedood in elk gebouw dat het bombardeert. Terwijl Israëlische en Amerikaanse functionarissen de aantallen Palestijnse slachtoffers publiekelijk in diskrediet brengen, vertelden inlichtingenbronnen aan +972 dat de Palestijnse dodentellingen opmerkelijk consistent zijn met Israëls eigen schattingen van het aantal burgers dat het land doodt. Tot overmaat van ramp is Israël kunstmatige intelligentie gaan gebruiken om doelen te genereren met minimaal menselijk toezicht, en doet dit sneller dan zijn strijdkrachten ze kunnen bombarderen.

Israëlische functionarissen beweren dat elk van de hoge flatgebouwen die zij bombarderen een of andere vorm van Hamas-aanwezigheid bevat, maar een inlichtingenfunctionaris legde uit: “Hamas is overal in Gaza; er is geen gebouw dat niet iets van Hamas in zich heeft, dus als je een manier wilt vinden om van een hoogbouw een doelwit te maken, dan zal dat lukken.” Zoals Yuval Abraham van +972 samenvatte: “De bronnen begrepen, sommige expliciet en sommige impliciet, dat schade aan burgers het werkelijke doel van deze aanvallen is.”

Twee dagen nadat Zuid-Afrika zijn aanvraag voor het Genocideverdrag bij het Internationaal Gerechtshof had ingediend, verklaarde de Israëlische minister van Financiën Smotrich op oudejaarsavond dat Israël de Gazastrook grotendeels van Palestijnen moest ontruimen en Israëlische kolonisten moest binnenhalen. “Als we op een strategisch correcte manier handelen en emigratie aanmoedigen,” zei Smotrich, “als er 100.000 of 200.000 Arabieren in Gaza zijn, en niet twee miljoen, zal het hele discours over ‘de dag erna’ compleet anders zijn.”

Toen verslaggevers de woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Matt Miller, confronteerden met de verklaring van Smotrich, en soortgelijke uitspraken van de minister van Nationale Veiligheid, Itamar Ben-Gvir, antwoordde Miller dat premier Netanyahu en andere Israëlische functionarissen de Verenigde Staten hebben gerustgesteld dat deze verklaringen niet het beleid van de Israëlische regering weerspiegelen. .

We hadden uit de verloren oorlogen van Amerika moeten leren dat massamoord en etnische zuivering zelden tot politieke overwinning of succes leiden.

Maar de verklaringen van Smotrich en Ben-Gvir volgden op een bijeenkomst van leiders van de Likud-partij op eerste kerstdag, waar Netanyahu zelf zei dat het zijn plan was om het bloedbad voort te zetten totdat de bevolking van Gaza geen andere keus heeft dan te vertrekken of te sterven. “Wat vrijwillige emigratie betreft, heb ik daar geen probleem mee”, zei hij tegen de voormalige Israëlische VN-ambassadeur Danny Danon. “Ons probleem is niet het toestaan ​​van de exit, maar een gebrek aan landen die klaar zijn om Palestijnen op te nemen. En we werken eraan. Dit is de richting die we inslaan.”

We hadden uit de verloren oorlogen van Amerika moeten leren dat massamoord en etnische zuivering zelden tot politieke overwinning of succes leiden. Vaker voeden ze alleen maar diepe wrok en verlangens naar gerechtigheid of wraak, waardoor de vrede ongrijpbaarder wordt en conflicten endemischer worden.

Hoewel de meeste martelaren in Gaza vrouwen en kinderen zijn, rechtvaardigen Israël en de Verenigde Staten het bloedbad politiek als een campagne om Hamas te vernietigen door zijn hoge leiders te doden. Andrew Cockburn beschreef in zijn boek Kill Chain: the Rise of the High-Tech Assassins hoe, in 200 door de Amerikaanse militaire inlichtingendienst bestudeerde gevallen, de Amerikaanse campagne om Iraakse verzetsleiders in 2007 te vermoorden in elk afzonderlijk geval leidde tot meer aanvallen op de Amerikaanse bezettingsmacht. . Elke verzetsleider die ze vermoordden werd binnen 48 uur vervangen, steevast door nieuwe, agressievere leiders die vastbesloten waren zichzelf te bewijzen door nog meer Amerikaanse troepen te doden.

Maar dat is gewoon weer een les die we niet hebben geleerd, nu Israël en de Verenigde Staten islamitische verzetsleiders in Gaza, de Westelijke Jordaanoever, Libanon, Irak, Jemen en Iran vermoorden, waardoor ze een regionale oorlog riskeren en zichzelf meer geïsoleerd dan ooit achterlaten.

Als het Internationaal Gerechtshof een voorlopig bevel uitvaardigt voor een staakt-het-vuren in Gaza, moet de mensheid het moment aangrijpen om erop aan te dringen dat Israël en de Verenigde Staten eindelijk een einde moeten maken aan deze genocide en moeten accepteren dat de regels van het internationaal recht van toepassing zijn op alle naties, inclusief henzelf.