Een lange, hete, boze zomer

De uitsluitingsideologie wordt op zichzelf gericht. Naar binnen gekeerd, binnen westerse samenlevingen, en niet alleen naar buiten, naar de buitenlandse tegenstanders van het Westen. Nu zijn het de belangrijkste segmenten van de binnenlandse samenleving die moreel worden beschaamd en verbannen van volledige deelname aan hun samenleving.

Komt er iets ‘groots’ aan? Het voelt alsof het zo zou kunnen zijn. Er brouwen ernstige problemen in westerse samenlevingen en de elites worden duidelijk antsy. We kunnen dit zien aan de manier waarop het establishment beide probeert het verhaal met betrekking tot het virus in stand te houden (‘alles moet worden ingeënt’), terwijl ze tegelijkertijd actie ondernemen om het te veranderen door de Delta-variant de schuld te geven van elk narratief tekort. Sir Andrew Pollard, een professor in pediatrische infectie en immuniteit aan de Universiteit van Oxford, zegt botweg dat het bereiken van kudde-immuniteit ” geen mogelijkheid ” is – nu de Delta-variant circuleert. In feite zegt hij dat het vaccin niet kanwat was beloofd: dwz kudde-immuniteit bewerkstelligen; toch blijft de professor er bij iedereen op aandringen om zich toch te laten vaccineren. En ook een senior SAGE- adviseur (Scientific Advisory Group for Emergencies) van de Britse regering, stelt botweg dat Covid-lockdowns niet langer te rechtvaardigen zijn.

Kortom, hun verhaal wijst op alle mogelijke manieren. CDC-directeur Walensky verklaarde vorige week dat het vaccin Covid-infectie niet voorkomt, noch de gevaccineerde persoon ervan weerhoudt de Covid-infectie, inclusief de Delta-variant, over te dragen; de gegevens laten een gelijkmatig verdeeld infectiepercentage zien, ongeacht de vaccinatiestatus, wat wordt toegegeven door directeur Walensky. Als zodanig is het een bekentenis die het hele argument voor verplichte vaccins ondermijnt. Volgens de directeur is het enige voordeel van het vaccin nu vermoedelijk dat het de ernst van de symptomen zou kunnen verminderen.

Als een gevaccineerde en niet-gevaccineerde persoon dezelfde capaciteit heeft om het virus te dragen, af te werpen en over te dragen – met of zonder symptomen – wat maakt dan een vaccinatiepaspoort of vaccinatie-ID uit? Volgens de CDC lopen zowel de gevaxxed als niet-vaxxed persoon die een restaurant, winkel, groep, locatie of werkplek binnenloopt exact hetzelfde risico voor andere mensen daar, dus hoe maakt de presentatie van een bewijs van vaccin het verschil?

Infecties (opnieuw verhalend toegeschreven aan de Delta-variant) nemen toe: Israël is een goed voorbeeld. Het is de meest gevaccineerde grote samenleving (en volgens de vooraanstaande Israëlische commentator, Nadav Eyal, zou Pfizer-vaccins van “hogere kwaliteit” hebben gekregen dan het VK), en toch ervaart het een dramatische toename van nieuwe gevallen – ernstige gevallen stijgen met 70% binnen slechts één week. Het aantal ernstige gevallen is sinds begin juli ongeveer 10 keer zo groot geworden: 90% van de ernstige gevallen zijn 50-plussers; maar ook 95% van de 50-plussers is gevaccineerd.

De Israëlische premier, Naftali Bennett, waarschuwt dat het aantal gevallen binnen drie weken kan verviervoudigen en dat de autoriteiten zich voorbereiden op nieuwe afsluitingen (hoewel is gebleken dat afsluitingen niet effectief zijn om het virus te stoppen). De meeste Israëli’s hebben het mRNA-vaccin van Pfizer genomen .

Opnieuw zijn flagrante tegenstrijdigheden in het gevestigde verhaal opvallend: zijn lockdowns gerechtvaardigd , of niet? Antony Fauci heeft gezegd dat de recente toename van infecties een “pandemie van niet-gevaccineerden” is; en dat 99% van de sterfgevallen onder de niet-gevaccineerden viel. Maar dat is gewoon een leugen . De eigen gegevens van de CDC geven aan dat 15% van de dodelijke slachtoffers niet was gevaccineerd.

Het is niet verrassend dat het publiek steeds meer wantrouwend wordt ten aanzien van beweringen over ‘wetenschap’.

Wat is er aan de hand? Nou, we zijn geen wetenschapper. Het was echter in het voorjaar van 2021, dat het woord begon te druppelen dat de boodschapper-RNA-vaccins een serieus probleem hadden met ADE (antilichaamafhankelijke verbetering). Toen de eerste bescherming tegen vaccins uitgewerkt was (een proces dat een paar maanden duurde), hadden mensen die waren gevaccineerd veel meer kans om ernstig ziek te worden door herhaalde blootstelling aan Covid dan mensen die dat niet hadden gedaan.

Als dit juist is, hebben de Amerikaanse en Europese regeringen in feite een zelf toegebrachte ramp in handen. Het verhaal kreeg dus niet verrassend een andere wending: het was niet langer voldoende om 70% van de bevolking te vaccineren (voor ‘kudde-immuniteit’). Nee, nu moest iedereen, ook degenen met natuurlijke immuniteit, zonder uitzondering worden gevaccineerd. Als iedereen het vaccin krijgt, is het immers gemakkelijker om te beweren dat wat er gebeurt een vervelende nieuwe variant is, in plaats van een vaccingestuurde ADE, aangezien niemand een niet-gevaccineerde controlegroep zou kunnen aanwijzen die merkbaar minder kwetsbaar blijkt te zijn .

Sommige Covid-vaccins introduceren mRNA (messenger-RNA) in spiercellen. Deze (voorheen gezonde) cellen worden dus door de werking van dit synthetische DNA aangestuurd om synthetische spike-eiwitten te produceren die het belangrijkste aanvalswapen van het virus vormen. Dit is een vorm van gentherapie. Als die cellen een immuunrespons creëren tegen het eiwit (dat ze zelf hebben helpen creëren), zou dit in theorie voorkomen dat het virus het lichaam infecteert. De realiteit lijkt echter te zijn dat problemen met het cardiovasculaire systeem, bloedingen en stolling allemaal verband houden met het Covid-spike-eiwit, dat in plaats van in het spierweefsel te blijven circuleert door het cardiovasculaire systeem.

Sommige wetenschappers zeggen dat er duidelijk bewijs is dat de vaccins ervoor zorgen dat de cellen in onze armspieren spike-eiwitten maken, die vervolgens in de bloedsomloop terechtkomen, en dat dit spike-eiwit op zichzelf bijna volledig verantwoordelijk is voor de schade aan de cardiovasculair systeem. Andere wetenschappers zijn het daar niet mee eens.

Het kernprobleem , heeft een onderzoeker opgemerkt, zijn microscopisch kleine stolsels in de kleinste haarvaten van zijn patiënten. Hij zei: “Er ontstaan ​​bloedstolsels op capillair niveau. Dit is nog nooit eerder gezien. Dit is geen zeldzame ziekte. Dit is een absoluut nieuw fenomeen”. Het belangrijkste is dat Dr. Hoffe benadrukte dat deze microstolsels te klein zijn om te verschijnen op CT-scans, MRI en andere conventionele tests, en alleen kunnen worden gedetecteerd met behulp van de D-dimeer-bloedtest: “En dus begrijpen we uiteindelijk, dat de reden waarom de longen falen, niet is omdat het virus er is. Het is omdat er microbloedstolsels zijn…”.

Ingewikkelde dingen! Het punt hier is dat ‘doorbraakinfecties’ steeds vaker voorkomen – en waarschijnlijk geldt dat hoe hoger het percentage van de bevolking in die regio dat is gevaccineerd met mRNA, hoe erger ze zullen zijn. Varianten krijgen natuurlijk de schuld. En de reguliere media zullen proberen te zeggen dat de varianten allemaal de schuld zijn van de niet-gevaccineerden, hoewel de zaken niet zo gemakkelijk kunnen worden teruggebracht tot een manicheïsche pro- of anti-vaxx-meme.

Waarom blijven de elites dan zo ‘plakkerig’ bij hun expliciet tegenstrijdige verhaal? Het is duidelijk dat ze bang zijn voor een reactie van de bevolking als blijkt dat sommige vaccins schadelijk zijn voor de gezondheid. De diepere reden is echter dat de eliteklasse in de VS en Europa is opgesloten in een dodelijke, binnenlandse uitwisseling van slimme verhalende ‘raketten’ . Rationeel argument of strategie is ‘uit’. Iedereen die zijn hoofd uit de ‘verhalende loopgraaf’ steekt, wordt gezapt. Boycotten, shaming en de-platforming werken, en zijn tegenwoordig de ‘go-to’-tools.

Wat vandaag anders is, is dat deze uitsluitingsideologie op zichzelf wordt gericht. Naar binnen gekeerd, binnen westerse samenlevingen, en niet alleen naar buiten, naar de buitenlandse tegenstanders van het Westen. Nu zijn het de belangrijkste segmenten van de binnenlandse samenleving (en niet alleen buitenlandse leiders) die moreel worden beschaamd en verbannen van volledige deelname aan hun samenlevingen – en worden bedreigd met sancties – die, indien geïmplementeerd, hun levensonderhoud zouden kunnen vernietigen.

In de eerste plaats zijn het de ‘unvaxxed’ die moreel ontoereikend worden geacht, maar de reikwijdte van de nieuwe morele ideologie strekt zich breder uit, en omvat degenen die de groene agenda en LBGTQ-rechten kritiekloos omarmen. Gevestigde media houden vol dat deze politiek egoïstische verhalen over vaccinatie, de klimaat-‘nood’ en LBGTQ-rechten, de nieuwe ‘scheidslijn’ vertegenwoordigen, die meerderheid over minderheid definieert.

Waarom is het handhaven van ‘de scheidslijn’ belangrijker dan de beleidsaanpak van dit virus op orde te krijgen? De meeste elite weten dat Covid niet de dreiging is die hun propaganda inhoudt; maar het verhaal geeft hen de mogelijkheid om macht toe te passen door middel van ‘moreel oordeel’, en dus liegen ze – en ze blijven liegen over de gegevens, totdat ze denken dat de leugen als realiteit zal worden geaccepteerd.

De ‘onderkant’ van deze nobele leugenbenadering gaat niet alleen over het beschermen van het verhaal – het geeft de ‘meerderheid’ eerder de kans om zich vroom en superieur te voelen ten opzichte van degenen die ze vastbesloten zijn schade toe te brengen.

Een aanhoudende epidemie, gecombineerd met groot banenverlies, een langdurige recessie en een ongekende schuldenlast, zal onvermijdelijk leiden tot sociale spanningen die waarschijnlijk zullen uitmonden in een politieke terugslag – een lange hete, boze zomer. De implosie van vertrouwen in leiderschap en angst voor sociale onrust kan echter een diepere pathologie implanteren. Het kan de spirituele staat produceren die Emile Durkheim ‘anomie’ noemde; een gevoel van losgekoppeld te zijn van de samenleving; een overtuiging dat de wereld om je heen onwettig en corrupt is; dat je onzichtbaar bent: een ‘nummer’; een hulpeloos object van vijandige repressie, opgelegd door ‘het systeem’ – een gevoel dat niemand te vertrouwen is.

Toch is dit geen einde. Het establishment, met een vleugje wanhoop om zich heen, heeft gereageerd op zijn vaccinsituatie door zijn stuwkracht te verschuiven naar een andere flank van het front van de culturele oorlogvoering: de morele ideologie wordt hoger ingeschat. Code Rood van de ‘noodsituatie’ van het klimaat is gelanceerd en belooft echt vreselijke gevolgen als nieuwe beperkingen op het gebruik van energie en ‘lockdowns’ niet door het publiek worden geaccepteerd. De Washington Post maakte de subtekst duidelijk: Nationalisme en Trumpistisch populisme kunnen niet worden getolereerd in de confrontatie met een wereldwijde klimaatnoodsituatie. De boodschap is vol met tonen van morele superioriteit en vroomheid.

Dit zijn dan de ‘straat’ vlampunten; maar hoe zit het met de elite vlampunten? Wat als ze nog wanhopiger worden naarmate hun Re-set-plannen instorten; hun economieën zinken; hun aanvoerlijnen zijn verstoord; tekorten verspreid; en de inflatie stijgt? Zullen ze ‘Go Big’ worden en een nieuw Lehman Brothers-moment veroorzaken?

Is dit het moment voor hen om weg te draaien van het bestaande commerciële banksysteem naar een volledig centraal banksysteem dat is gecentreerd op door de centrale bank uitgegeven digitale valuta – en waarbij Pay-Apps de meeste functies van de voormalige commerciële banken vervullen? Is dit de manier om de oligarchen te beveiligen? Het is veel gemakkelijker om mogelijke faillissementen en financiële crises af te schermen wanneer de CB een digitale valuta beheert: het bepaalt of de deposant zijn of haar portemonnee mag gebruiken of niet; het kan het blokkeren of zelfs aftrekken; en kan uitgaven ervan toestaan ​​of weigeren, met een digitale schakelaar.

Zal dat werken, of kan het een ondraaglijke terugslag veroorzaken? Is dit dan het moment voor een afleiding? Benadert Iran de nucleaire drempelstatus (het kan het al hebben)? Bedreigt Rusland Oekraïne; bereidt China zich voor om Taiwan binnen te vallen? Er is al een mengelmoes van afleidingsmogelijkheden in de verhalende keuken die gemakkelijk kan worden geopend, in geval van afleiding.