Er waart een spook rond in de wereld: het toenemende vooruitzicht van een nieuw totalitarisme. In tegenstelling tot het spook van het communisme, is dit spook afkomstig van de machthebbers en niet van ondergrondse revolutionairen – hoewel communisme altijd een onderneming van elites kan zijn. In plaats van alleen Europa te kwellen, werpt dit spook zijn lange schaduw over de toekomst van de gehele mensheid, zodat men zich afvraagt, zo men dit al zou doen, hoe men zich op deze toekomst zou kunnen voorbereiden.
Denk aan Australië, ooit een van ’s werelds liberale democratieën. Dit zou de toekomst kunnen zijn voor Amerika, en overal elders wat dat betreft.
Burgers en niet-ingezetenen zitten gevangen op een groot eiland, het is hen verboden het land te verlaten zonder een goede reden. En niets lijkt een goede reden te zijn. Grote delen van de bevolking bevinden zich al maanden opgesloten in hun huizen en buurten. Het Australische leger handhaaft een avondklok in New South Wales en de COVIDSafe-app handhaaft er één in South Australia. De staat stuurt via de app willekeurige berichten via sms naar de aan huis gebonden gevangenen. Degenen met huisarrest hebben vijftien minuten de tijd om te reageren voordat de politie al dan niet wordt gestuurd. “We vertellen ze niet hoe vaak of wanneer, op een willekeurige basis moeten ze binnen vijftien minuten antwoorden,” legde de Premier uit. Net als in het panopticon van Jeremy Bentham weten de gevangenen nooit zeker of ze in de gaten worden gehouden, hoewel ze weten dat zulks het geval kan zijn.
Degenen die het wagen zich een wijk verder te begeven dan de hun toegewezen zone worden door de politie opgepakt en bij de keel gegrepen, in de boeien geslagen, met het gezicht op de straat gesmeten, in het gezicht bespoten met schadelijke chemicaliën en afgevoerd naar wie weet waarheen – voor hun eigen bestwil. Degenen die voor hun vrijheden opkomen worden met rubberen kogels onthaald. Burgers worden aangemoedigd andere burgers aan te geven voor gedrag dat volgens hen gelijk staat aan moord. Een man moest niezen in een lift en verliet vervolgens zijn flatgebouw, hetgeen een landelijke klopjacht ontketende waarbij de bevolking werd ingeschakeld. Reddingshonden werden doodgeschoten onder het valse voorwendsel dat er mensen gered werden.
Hoewel enigszins minder draconisch zijn ook in de andere liberale democratieën, waaronder de VS, het VK, Duitsland, Frankrijk, Canada en Nieuw-Zeeland, strenge maatregelen opgelegd.
Wereldwijd hebben miljoenen mensen hun baan al verloren of zullen die in de toekomst verliezen omdat zij niet voldoen aan de voorschriften omtrent het vaccin. Dit geldt ook voor de gezondheidswerkers, die vorige maand nog als helden werden bejubeld door degenen die het nu toejuichen dat ze worden weggebonjourd. Zij worden nu weggegooid, net als zo veel gebruikte injectiespuiten.
Om het nog erger te maken komen werknemers in de gezondheidszorg die zijn ontslagen wegens het niet nemen van het vaccin in New York niet in aanmerking voor een werkloosheidsuitkering, terwijl New York en Connecticut van plan zijn hen te vervangen door de National Guard.
We mogen niet vergeten dat het coronaregime op de hielen volgde van een reeds vergevorderd illiberalisme, zoals te zien is met betrekking tot de censuur, de aanval van non-stop propaganda, de wildgroei van doublespeak, de eindeloze ‘gaslighting’, de politieke heksenjachten en de annuleringsrituelen, die doen denken aan de Chinese Culturele Revolutie en de Stalinistische zuiveringen.
De methodes werden onder het coronaregime opgevoerd, met een adembenemend effect.
Thans zijn niet alleen culturele en politieke, maar ook wetenschappelijke en medische annulering aan de orde van de dag. In feite is open wetenschappelijk onderzoek verboten verklaard, afwijkend van “De Wetenschap,” een nieuw medisch lysenkoïsme gepromoot door covidiaanse sekteleiders. “Afwijkende” academici, wetenschappers, artsen en alle ongevaccineerden worden valselijk beschuldigd, belasterd, geïsoleerd, aan de schandpaal genageld en gestraft. De zuiveringen worden in stand gehouden door meedogenloze propaganda.
Het zal geen verrassing zijn dat wat ik de ‘Big Digital’ bedrijven noem – Google, Apple, Amazon, Facebook, en anderen – een nauwe verbintenis onderhouden met Big Pharma en het coronavaccinatieregime. Facebooks fact checker, Factcheck.org, wordt gefinancierd door de Robert Wood Johnson Foundation, die 1,8 miljard dollar aan aandelen van Johnson & Johnson bezit. Het moederbedrijf van Google, Alphabet Inc., is eigenaar van de kapitaalinvesteringsmaatschappij GV, voorheen Google Ventures (GV). GV is een van de institutionele investeerders in het Britse bedrijf Vaccitech, de biotech-startup achter het Covid-19 vaccin dat werd ontwikkeld door AstraZeneca en de Universiteit van Oxford. Toen de pandemie begin 2020 uitbrak, was Vaccitech een van de meest waardevolle bedrijven in de portefeuille van het aan de universiteit gelieerde Oxford Sciences Innovation, hoewel het nog geen enkel geneesmiddel op de markt had gebracht. Sequoia Capital, China investeerde ook in Vaccitech tijdens de IPO. Sequoia Capital heeft ondertussen geïnvesteerd in Apple, Google, LinkedIn, Oracle, PayPal, YouTube en Zoom.
Is het dan een verrassing dat Big Digital bedrijven corona-gerelateerde inhoud censureren welke indruist tegen de officiële vaccinpropaganda?
De volledige macht van de staat zit achter het coronaregime. Maar de staat wordt niet alleen gevormd door de regering. Het is het geheel van de kliek die aan de macht is. Die kliek omvat de ambtenaren in het Amerikaanse en Chinese Politburo, ook bekend als de regering Biden en de CCP. Maar het omvat ook machtige individuen, zoals Bill Gates, Anthony Fauci, de beruchte Dokter Wen, en vele anderen, evenals bijna alle grote culturele en educatieve instellingen, multinationale bedrijven, non-gouvernementele organisaties, non-profits, nationale en supranationale agentschappen, kerken, synagogen alsmede veel leden van de algemene bevolking die in wezen zijn ingelijfd als staatsagenten. Natuurlijk behoort Big Digital hier ook toe.
Deze overheidsinstellingen alsook instellingen buiten de overheden om handhaven en bekrachtigen dezelfde hegemoniale ideologie. Hun ideologie heeft niet alleen een linkse en autoritaire, maar ook een totalitaire aard. Toch erkennen de neo-marxisten en de zwijgende liberalen en conservatieven dit niet als zodanig. Voor hen is het gewoon zoals het is, en zoals het altijd geweest is. Dit kan niet verder van de waarheid verwijderd zijn.
In plaats daarvan, na een lange opmars, is de ‘woke’ (of socialistisch communistische) infiltratie van de Amerikaanse staat bijna volledig. De respons op corona is een verlengstuk van de permanente revolutie, die vanaf 2016, of wellicht eerder, in een stroomversnelling raakte.
Ik heb religieuze instanties tot de staat gerekend omdat ze grotendeels zijn gecoöpteerd. Hun overtuigingen waren al gekaapt door de ‘woke’-beweging voordat de meesten medeplichtig werden aan het coronaregime, dat sindsdien religieuze betekenis en symboliek heeft getransmuteerd in de rituelen van de coronacultus. Dit betekent niet alleen de secularisatie van het religieuze domein, maar ook het laten ressorteren daarvan onder het staatsdomein.
Zoals de katholieke aartsbisschop Vigano in mei verklaarde, “is de ritualiteit van de huidige pandemie overduidelijk, vooral door de manier waarop men het vaccin een sacramentele waarde heeft willen geven”. Op precies het juiste moment verkondigde de ongekozen Gouverneur van New York onlangs dat het vaccin goddelijk opgelegd was. Vaccinatie is blijkbaar een sacrament dat door God is ingesteld om genade te geven. Wie het vaccin verwerpt, verwerpt het leven en al het goede, inclusief God zelf. Jezus, zo blijkt, was een fabrikant van vaccins, misschien een aandeelhouder in Pfizer of Moderna. We hebben geleerd dat hij predikte dat alleen zij die gevaccineerd zijn, en nog eens gevaccineerd, en nog eens, en nog eens… het koninkrijk der hemelen mogen binnengaan. De Covidianen zijn de apostelen, gezonden in de wereld om het Goede Nieuws van redding door vaccinatie te verspreiden. En Hij zei tegen hen: “Wie het vaccin en de booster injecties niet zal ontvangen, noch uw woorden zal horen, wanneer gij uit dat huis of die stad vertrekt, schud het stof van uw voeten.”
Wie zijn deze ongelovigen?
Zij zijn egoïstische mensen die aanspraak maken op individuele autonomie en lichamelijke integriteit. Zij kunnen de gevaccineerden omvatten. Het is niet voldoende gevaccineerd te zijn; men moet ook de almachtige kracht van het vaccin bekennen en betuigen.
Deze afvalligen durven te beslissen of zij zich laten injecteren met een experimenteel cocktail, ad infinitum. Zij hebben het lef om voor zichzelf te denken. Zij moeten worden uitgesloten van de maatschappij. Zij moeten veroordeeld worden om alleen te sterven, na een levenslang bedelen in de duisternis.
Onder hen bevinden zich ketters, die weigeren woord voor woord de catechismus van De Wetenschap hardop te herhalen.
Sommigen van hen weigeren zelfs een sprong voorwaarts te maken en ontkennen de onvermijdelijkheid en heiligheid van de Grote Reset. Er is verklaard dat de corona-lockdowns gevolgd moeten worden door de klimaat-lockdowns, plus andere beperkingen. De Aarde moet beschermd worden tegen het eten van vlees, het voortbewegen en de ongebreidelde voortplanting van de massa’s.
Ja, er zijn mensen die durven te suggereren dat dit progressieve en stapsgewijze massale vaccinatieprogramma verwant is aan het Progressieve massale eugeneticaprogramma van de vorige eeuw.
Over “samenzweringstheorieën” gesproken, de leugenachtigheid van het coronaregime genereert deze in wezen, alsof ze spontaan ontstaan. Zodra mensen zich realiseren dat het Evangelie van Corona een weefsel van leugens is, beginnen zij “heiligschennende” alternatieve verhaallijnen te construeren, die betekenis geven aan de verboden en meestal verborgen gegevens.
Ik zal hier niet proberen over die gegevens te oordelen. Dat laat ik over aan een groeiende groep medici en wetenschappers. Op dit moment hebben hiervan zo’n 7.800 de “Verklaring van Rome” ondertekend, een cri de coeur:
“om burgers te waarschuwen voor de dodelijke gevolgen van het Covid-19 beleid… zoals het ontzeggen van toegang aan patiënten tot levensreddende vroegtijdige behandelingen, het verstoren van de onaantastbare arts-patiënt relatie, en het onderdrukken van open wetenschappelijke discussie voor winst en macht.
Zij beweren dat het behandelingsprotocol met betrekking tot het coronavirus “in feite misdaden tegen de menselijkheid kunnen inhouden.” Dat beweert ook een groep overlevenden van concentratiekampen in nazi-Duitsland.
Een dag of twee na plaatsing van de Verklaring van Rome werd “de Spartacus Brief” gepubliceerd. Deze stoutmoedige rebel waagde het De Wetenschap op wetenschappelijke voorwaarden aan te spreken. De brief moet een of andere verboden waarheid hebben bevat, want deze werd onmiddellijk verwijderd door Big Digital. Hoewel op verschillende plaatsen heruitgegeven, blijft de brief vrijwel onvindbaar.
De esoterische taal van de brief beschrijft de effecten van het virus en de vaccins in precieze wetenschappelijke termen die alleen een lid van de cognoscenti zou kunnen hanteren. Het is misschien wel de meest gedetailleerde wetenschappelijke analyse van het virus en het vaccin die ik tot nu toe heb gelezen.
Vervolgens worden verklaringen als deze afgelegd:
De Elites proberen anderen te weerhouden van kansen en voordelen die zij zelf wel genieten, de opwaartse mobiliteit voor grote delen van de bevolking uit te wissen, politieke tegenstanders en andere “ongewensten” uit te roeien, en de rest van de mensheid aan de leiband te leggen, door onze toegang tot bepaalde goederen en diensten te rantsoeneren die zij als “zeer belastend” hebben bestempeld, zoals autogebruik, toerisme, vleesconsumptie, enzovoorts. Natuurlijk zullen zij hun eigen luxe blijven houden, als onderdeel van een streng kastensysteem dat verwant is aan het feodalisme.
Het wordt steeds moeilijker om weerstand te bieden aan dergelijke conclusies. Ik heb dit beschreven als onderdeel van een poging om “bedrijfssocialisme” te vestigen – of “feitelijk bestaand socialisme” aan de basis en bedrijfsmonopolisten, nauw gekoppeld aan de regering, aan de top. Ik heb het ook “kapitalisme met Chinese kenmerken” genoemd. Dit zou verklaren waarom de elites socialistische ideologie en retoriek propageren bij het publiek, terwijl zij zelf economisch fascisme beoefenen.
Onvermijdelijk rijst de vraag: Wat zou er gedaan moeten worden? Ik ga geen aanbevelingen doen voor wat iedereen zou moeten doen. U kunt besluiten om in een hutje in het bos te gaan wonen en ik kan besluiten om in de stad te blijven en de strijd aan te gaan met de paspoortmandaatpolitie, met de oneindige boosterverplichtingen.
Het gaat om het doen gelden van individuele autonomie, niet om mensen in silo’s op te sluiten. Maar geen enkele libertariër die die naam waardig is zou ooit suggereren dat een crisis rechtvaardigt dat de natuurlijke rechten van welk mens dan ook stap voor stap worden uitgekleed. En geen enkele libertariër die die naam waardig is, zou ooit medeplichtig mogen zijn aan het in quarantaine plaatsen van gezonde mensen, of dat nu in een kamp is, een inrichting, een stad, de staat, of in hun eigen huis. Ik heb het nu tegen jou, Cato Instituut.
Ik zal u vertellen wat anderen onder vergelijkbare omstandigheden hebben gedaan en wat de voordelen van dergelijke stappen kunnen zijn.
De maatregelen die ik aanbeveel zijn geworteld in de noodzaak van pragmatisch handelen onder totalitarisme. We leven niet onder wat Henry Hazlitt in The Road to Totalitarianism “’totaal’-totalitarisme” noemde – nog niet in ieder geval. Maar Hazlitt vervolgde met de woorden: “de meeste Amerikanen… zouden wel eens niet in staat kunnen blijken dit kwaad te herkennen totdat het het stadium van beheersing voorbij is.” Het is nu nog niet donker, maar het is wel in aantocht.
Ik meen dat we moeten kijken naar voorbeeldige dissidenten uit de voormalige Sovjet-Unie en het Oostblok om te reageren op onze hedendaagse omstandigheden. Wat waren de reacties van zulke dissidenten op het totalitarisme?
Zoals een van deze dissidenten, de Tsjechische toneelschrijver en latere president van Tsjecho-Slowakije, Vaclav Havel schreef:
Wanneer degenen die besloten hebben binnen de waarheid te leven elke directe invloed op de bestaande maatschappelijke structuren is ontzegd, om nog maar te zwijgen van de mogelijkheid eraan deel te nemen, en wanneer deze mensen beginnen te scheppen wat ik het onafhankelijke leven van de maatschappij heb genoemd, begint dit onafhankelijke leven, uit zichzelf, op een bepaalde manier structuur aan te nemen. Soms zijn er slechts zeer embryonale aanwijzingen van dit proces van structurering; op andere momenten zijn de structuren al vrij goed ontwikkeld. Het ontstaan en de evolutie ervan zijn onlosmakelijk verbonden met het verschijnsel “dissidentie”, ook al reiken zij veel verder dan het willekeurig afgebakende werkterrein dat gewoonlijk met die term wordt aangeduid.
Wat deze dissidenten deden was het opbouwen van wat een andere Tsjechische politieke denker en dissident, Vaclav Benda, “parallelle structuren” noemde.
Wat zijn parallelle structuren? Alleen al het noemen van deze term zal de verbeelding prikkelen van degenen die begrijpen wat dit zou kunnen betekenen. Het zijn min of meer georganiseerde gemeenschappen, gewoonlijk opgebouwd door dissidenten. Het zijn plaatsen waar het verzet tegen totalitaire bureaucratieën de expressie van vrijheid en creativiteit mogelijk maakt. Hun organische output omvat van oudsher samizdat-boeken, privé-optredens, seminars, tentoonstellingen, tijdschriften, alternatieve onderwijsfora (parallelle universiteiten), parallelle informatienetwerken en zelfs embryonale parallelle economieën. Samen vormen zij een “tweede cultuur”, een cultuur die voor het overige door de staat wordt onderdrukt en van staatswege wordt verwijderd.
Uiteindelijk kunnen deze parallelle structuren een parallelle polis en hernieuwde politieke mogelijkheden voortbrengen.
In onze situatie kunnen parallelle structuren netwerken zijn van mensen die gemeenschappen opbouwen van wederzijdse steun en communicatie, maar niet van ideologische homogeniteit. Veel van dergelijke groeperingen en parallelle structuren bestaan al.
Ze omvatten media- en communicatienetwerken, sommige zelfs binnen de online kanalen die velen van ons al gebruiken. En ze kunnen gevormd worden rond podcasts en podcasters, websites en schrijvers, peer-to-peer websites en programmeurs, en radio-uitzendingen en hun luisteraars.
Om omgevingen te creëren en in stand te houden die het meest bevorderlijk zijn voor vrijheid, moeten deze netwerken ernaar streven zo gedecentraliseerd en zo onafhankelijk mogelijk te zijn van Big Digital. Ik adviseer niettemin dat mensen de bruggenhoofden behouden die ze hebben veiliggesteld op de belangrijkste sociale media platforms en zich van daaruit verspreiden.
Onze parallelle structuren omvatten parallelle onderwijsorganisaties en instellingen, zoals Tom Woods’ Liberty Classroom en één die ik mede heb opgericht, American Scholars.
Ze omvatten wat nu “vrijheidscellen” worden genoemd, lokale en rondreizende gemeenschappen van steun en uitwisseling, zowel sociaal als economisch.
Op het specifiek economische front omvatten ze degenen die zichzelf en anderen in staat stellen financiële vaardigheden, onafhankelijkheid en slagvaardigheid te verwerven.
Bitcoingemeenschappen vertegenwoordigen parallelle structuren van potentieel verzet en overlevingsvermogen – vooral gezien het beangstigende vooruitzicht van een wereldwijde digitale munt, die totale controle zou betekenen over kopen, verkopen en sparen.
Parallelle structuren omvatten religieuze en spirituele groeperingen – niet alleen sommige kerken, maar ook informele bijeenkomsten voor wederzijdse steun en levensonderhoud.
De Mises Caucus is momenteel een parallelle politieke structuur. Het biedt een politiek thuis en een gemeenschap voor hen die ontevreden zijn met de oude partijen en vormt een belangrijke niche binnen de Libertarische Partij voor hen die op zoek zijn naar een principieel economisch en politiek beleid en de onvoorwaardelijke verdediging van individuele mensenrechten onder alle omstandigheden.
Ik zal eindigen met een pleidooi dat zij die zich binnen bestaande parallelle structuren bevinden, en zij die nieuwe vormen, flexibel blijven en bereid zijn om, zonder compromissen te sluiten, hun eigen en andermans politieke taal en symboliek te vertalen in een gemeenschappelijke taal van verzet, overleving en menselijk handelen. Anders kunnen onze parallelle structuren door particularisme geïsoleerd raken van anderen. We staan tegenover totalitarisme. Daarom stel ik voor dat we onszelf in de eerste plaats als “dissidenten” beschouwen en in de tweede plaats als partij- en caucusaanhangers. Als zodanig kunnen we de kiem worden van een toekomstige sociale, economische en politieke renaissance.