Is er niet alleen de afgelopen weken, maar ook de afgelopen acht jaar een burgeroorlog gaande in Oekraïne?
In de geschiedenis van de beschaving is politiek vaker wel dan niet een kwestie geweest die herleidbaar is tot de vraag: aan wiens kant sta je? ”
Toegegeven, het is geen gemakkelijke zaak om in de mist van “het heden” te onderscheiden wat de waarheid het dichtst benadert. Achteraf is 20/20 zeggen ze, hoewel dat ook niet helemaal waar is, want de interpretatie van de geschiedenis is gewoon een ander slagveld, zij het in veel langzamere beweging.
In een wereld van toenemende verdeeldheid, waar ons wordt verteld dat er alleen zwart of wit is, is het beste waar wij gewone ‘burgers’ op kunnen hopen, niet geraakt te worden door het kruisvuur. Dat wordt echter steeds moeilijker.
Het is niet langer een kwestie van “mening” vasthouden, het gaat om het handhaven van een “overtuiging”, niet verdiend met uw eigen persoonlijke controle en onderzoek, maar door uw “geloof” in een dergelijke overtuiging en de autoriteiten die deze vormgeven.
In toenemende mate maakt het niet echt uit wat de ‘feiten’ zijn, maar de vraag ‘aan wiens kant sta je? ”
Als dat is waartoe de “realiteit” is teruggebracht door die krachten die de staat beheersen, dan zal elke vijand van die krachten die die staat beheersen een schurk zijn, ongeacht hun acties, ongeacht hun ideologie; en elke bondgenoot van de krachten die die staat beheersen, zal een held zijn, ongeacht hun acties, ongeacht hun ideologie.
En dus, in onze gevormde realiteit van vandaag, wat een “held” of een “schurk” maakt, wordt bepaald door de simpele vraag ” aan wiens kant sta je? ”
Als je hier last van hebt, stel ik voor dat we samen een kleine oefening doen. Laten we het aandurven om de “feiten” voor onszelf te onderscheiden. Alleen dan zullen we ophouden louter cheerleaders voor een team te zijn; alleen dan kunnen we onszelf kwalificeren om in alle eerlijke oprechtheid te vragen: “Aan wiens kant staan we echt ?”
Zijn nazi’s nu de nieuwe “good guys”?
Er is een beetje gemengde berichtgeving gaande, vooral in de afgelopen weken. Zijn er aanzienlijke aantallen nazi’s in Oekraïne en zijn dit “slechte” of “goede” nazi’s in de context dat ze de Russische “indringers” bevechten?
In één adem horen we de teller, hoe kunnen er nazi’s in Oekraïne zijn als er een Joodse president is die de dienst uitmaakt? In een andere adem horen we dat Facebook gebruikers nu toestaat om het neonazistische Azov-bataljon te prijzen terwijl ze tegen Russen vechten. In nog een ademtocht horen we, nou ja, het gecompliceerde, Oekraïense nationalisme moet in de voorhoede van elk debat worden beschouwd , zelfs als het overlapt met de nazi-ideologie.
Op 27 februari 2022 hield de Canadese vice-premier Chrystia Freeland een sjaal vast met de slogan “Slava Ukraini”, wat “Glorie aan Oekraïne” betekent, met de ” Bloed en Bodem ” -kleuren van het Oekraïense opstandelingenleger (UPA) (dat samenwerkte met de nazi’s tijdens de Tweede Wereldoorlog en duizenden Joden en Polen afslachten).
Vervolgens plaatste ze deze foto op haar Twitter-account (verving hem uren later door een foto van haar zonder de “Blood and Soil”-sjaal) en beschuldigde haar tegenstanders van “het stinken naar Russische desinformatie “. Deze controversiële foto van Freeland werd gemeld door de Canadese National Post .
Volgens de perssecretaris van Freeland was dit gewoon weer een geval van een “klassieke KGB-desinformatie-uitstrijkje… waarin Oekraïners en Oekraïens-Canadezen worden beschuldigd van extreemrechtse extremisten of fascisten of nazi’s”, wat een verwarrende uitspraak is op meerdere niveaus.
Het is niet duidelijk hoe dit een geval van “Russische desinformatie” is, aangezien het beeld inderdaad authentiek is, ontkent Freeland dit niet. En ze houdt inderdaad een embleem van ‘Blood and Soil’ vast, dat afkomstig is van de nazi’s, voor iedereen duidelijk te zien. Ten slotte is het verwarrend waarom de Canadese regering niet lijkt te weten dat de KGB niet meer bestaat. Hebben zij ook de indruk dat de Sovjet-Unie nog bestaat?
Niet onbelangrijk in dit alles is het feit dat Freeland’s grootvader de hoofdredacteur was van een nazi-krant tijdens de Tweede Wereldoorlog in Galacia en dat ze zich daar inderdaad van bewust is en blijkbaar niet verontschuldigend. Telkens wanneer ze hierover wordt ondervraagd, ontkent ze niets, maar wijt ze een dergelijke focus van onderzoek eenvoudigweg aan Russische desinformatie met de bedoeling om ” westerse democratieën te destabiliseren “. Dat wil zeggen, het gaat er niet om wat iemands historische of ideologische achtergrond is, maar een kwestie van ‘ aan wiens kant sta je? ”
Interessant genoeg was het de Canadese krant “The Globe and Mail” die dit verhaal meldde , getiteld “Freeland wist dat haar grootvader redacteur was van de nazikrant”, dus geen Russische publicatie de laatste keer dat ik het controleerde. En op wie hebben ze die informatie gebaseerd? Niemand minder dan Freeland’s eigen oom, John-Paul Himka, die nu emeritus hoogleraar is aan de Universiteit van Alberta.
Volgens de Globe and Mail wist Freeland al meer dan twee decennia dat haar grootvader Michael Chomiak de hoofdredacteur was van een nazi-krant die Joden belasterde en de nazi-zaak steunde.
Globe and Mail schrijft :
“Krakivski Visti [Krakow News] werd in 1940 opgericht door het Duitse leger en stond onder toezicht van de Duitse inlichtingenofficier Emil Gassert. De drukpersen en kantoren werden door de Duitsers in beslag genomen van een joodse uitgever, die later in het concentratiekamp Belzec werd vermoord.
Het artikel getiteld ‘Kravivski Visti en de joden, 1943: een bijdrage van de Oekraïense joodse betrekkingen tijdens de Tweede Wereldoorlog’ is geschreven door de oom van mevr. Freeland, John-Paul Himka, nu emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Alberta.
In het voorwoord van het artikel crediteert prof. Himka mevrouw Freeland voor het ‘aanwijzen van problemen en verduidelijkingen’. Mevr. Freeland heeft nooit erkend dat haar grootvader een nazi-collaborateur was en suggereerde maandag dat de beschuldiging deel uitmaakte van een Russische desinformatiecampagne.
In 1996 schreef Prof. Himka over het werk van de heer Chomiak voor Kravivski Visti, een Oekraïens-talige krant gevestigd in Krakau, die vaak anti-joodse tirades publiceerde, waaronder ‘bepaalde passages in sommige artikelen die hun goedkeuring uitten over wat de nazi’s deden om de Joden.’” [cursivering toegevoegd]
Vreemd genoeg hielp Freeland bij het redigeren en verduidelijken van het artikel van Prof. Himka waarin ze haar grootvader als hoofdredacteur van een nazikrant besprak, maar weigerde de rol van haar grootvader publiekelijk te erkennen en beschuldigde elke verwijzing ernaar als onderdeel van een “Russische desinformatiecampagne”. Volgens deze omgekeerde logica maakt de oom van Freeland, Prof. Himka deel uit van deze “Russische desinformatiecampagne”, en maakt zij zich schuldig aan het verlenen van hulp aan deze “Russische desinformatiecampagne”, allemaal om haar politieke carrière te ruïneren en “westerse democratieën te destabiliseren”. .”
Freeland vertelde ook aan haar oom, prof. Himka, die in zijn artikel is opgenomen, dat volgens haar vader haar grootvader Michael Chomiak ook tot op zekere hoogte met het anti-nazi-verzet werkte. Prof. Himka kon deze informatie echter niet verifiëren, die hij omschreef als “fragmentarisch en eenzijdig”.
Dan is er het vreemde geval van de NAVO-tweet ter ere van internationale vrouwendag, afgelopen 8 maart, een foto van een vrouwelijke Oekraïense soldaat die het Black Sun-symbool draagt dat verbonden is met nazi-occultisme en satanisme. De NAVO schreef in hun post “Alle vrouwen en meisjes moeten vrij en gelijk leven”, met een zeer gemengde boodschap. De NAVO heeft uiteindelijk ook hun foto van het Black Sun-symbool verwijderd.
De timing van de Twitter-berichten van Freeland en de NAVO is zeer vreemd. Het roept ook de vraag op, waarom iets posten als je het gewoon gaat verwijderen? Is dit gewoon een kwestie van zich niet bewust zijn van zulke dingen, of is het een kwestie van bepaalde groeperingen die steeds brutaler en onbeschaamder worden over waar hun ware loyaliteit ligt? Heeft Chrystia Freeland of de NAVO echte vragen of reacties ondergaan voor dergelijke openbare vertoningen? Niet echt.
Op 7 februari 2014 verspreidde een uitgelekt gesprek tussen Victoria Nuland (toen Assistant Secretary of State) en Geoffrey Pyatt (toen Amerikaans ambassadeur in Oekraïne) zich als een lopend vuurtje. Er werd onthuld dat nadat Janoekovitsj uit de regering was gezet, het de regering van de Verenigde Staten was die werd betrapt op het selecteren van de leden van wat de nieuwe regering van Oekraïne zou vormen, alsof ze hun eigen sportteam aan het opbouwen waren.
Dit was niet alleen controversieel op zich, het was vooral controversieel in de context van Oekraïne’s “Revolutie van Waardigheid”, waar veel Oekraïners op tragische wijze stierven zodat ze een betere toekomst konden hebben.
Hier in het Westen zouden we het meest sympathie hebben voor die zaak. Dus waarom riep bijna niemand het feit uit dat de Amerikaanse regering heel duidelijk een Oekraïense regering van hun eigen keuze vormde zonder na te denken over de toekomst en het welzijn van het Oekraïense volk?
In feite waren het de VS die de Oekraïense revolutie grotendeels aanmoedigden en financieel steunden. Volgens de officiële archieven van het Witte Huis van Obama :
“De Verenigde Staten staan achter het Oekraïense volk en hun keuze voor democratie, hervorming en Europese integratie.
Bij het nastreven van deze doelstellingen heeft vice-president Joe Biden vandaag in Kiev, Oekraïne aangekondigd dat het Witte Huis, in afwachting van goedkeuring door het Congres, $ 20 miljoen zal toekennen ter ondersteuning van uitgebreide hervormingen in de Oekraïense wetshandhavings- en justitiële sector, met inbegrip van hervormingen op het gebied van vervolging en corruptiebestrijding … de Amerikaanse regering heeft dit jaar nu bijna $ 320 miljoen aan hulp toegezegd aan Oekraïne, naast de staatsleninggarantie van $ 1 miljard die in mei 2014 is afgegeven.”
Veel Amerikaanse politici hebben in deze periode Oekraïne bezocht om de Oekraïense zaak voor ‘waardigheid’ te steunen.
John McCain bezoekt Oekraïne in december 2013 ter ondersteuning van een regimewisseling .
De wereld zou geschokt en geschokt moeten zijn bij zo’n ontmaskering van Amerikaanse criminaliteit en dubbelhartigheid. Dat de VS direct en luid een revolutie hadden aangemoedigd en financieel gesteund die veel tragische doden had geëist, alleen om het Oekraïense volk het recht te ontnemen om op democratische wijze een eigen regering te kiezen.
De Amerikanen moedigden het Oekraïense volk ook aan om te vechten voor de EU-deal. En het Oekraïense volk ontving de EU-deal waar ze letterlijk voor stierven. Waar zijn ze vandaag? Het armste land van heel Europa.
Oekraïne was vroeger een van de rijkste landen in Oost-Europa, bekend als ‘de graanschuur van Europa’. Dit economische feit is echter steeds moeilijker te verkrijgen, aangezien Oekraïne deel uitmaakte van de USSR toen hun economie op zijn hoogtepunt was. Een hoogst ongemakkelijke waarheid. Het is om deze reden dat het moeilijk zal zijn om een BBP-grafiek van Oekraïne te vinden die eerder begint dan 1991, de datum van hun onafhankelijkheid. Van 1991 tot 1997 verloor Oekraïne 60% van zijn BBP (1) en had het te lijden onder een vijfcijferige inflatie. (2) Aan wie was Oekraïne verplicht tijdens deze enorme recessie die voor de Oekraïners nooit echt is geëindigd? Het Internationaal Monetair Fonds (IMF). [Meer over dit verhaal in deel 2.]
Bepaalde personen die politieke functies hebben bekleed en nog steeds bekleden, hebben echter enorm geprofiteerd van de benarde situatie van Oekraïne.
Op 23 januari 2018 werd Joe Biden uitgenodigd om te spreken op een platform van de Council on Foreign Relations over een artikel dat hij samen met Michael Carpenter schreef met de titel “How to Stand Up to the Kremlin: Defending Democracy Against Its Enemies”.
Het is ongelooflijk dat Biden tijdens deze discussie over “het verdedigen van de democratie tegen haar vijanden” publiekelijk opschepte dat hij in 2016 (terwijl hij vice-president van de Verenigde Staten was) alleen de Amerikaanse leninggaranties aan Oekraïne zou verstrekken voor economische hulp op voorwaarde dat de Oekraïense aanklager Viktor Shokin werd ontslagen. Shokin deed destijds onderzoek naar beschuldigingen van corruptie waarbij Burisma Holdings betrokken was. De zoon van Joe Biden, Hunter Biden, zat in deze periode in de raad van bestuur van dit aardgasbedrijf en zou $ 3-3,5 miljoen van het bedrijf hebben ontvangen. Een buitengewoon bedrag dat niet te verantwoorden was, vandaar het onderzoek naar corruptie.
Joe Biden doet de volgende bekentenis op dit CFR-platform van 2018:
“… en ik ging erheen, ik denk de 12 e , 13 etijd naar Kiev, en ik zou aankondigen dat er nog een leninggarantie van een miljard dollar was. En ik had een toezegging gekregen van Poroshenko [toen president van Oekraïne] en van Yatsenyuk [toen premier van Oekraïne] dat ze actie zouden ondernemen tegen de openbare aanklager [Shokin] en dat deden ze niet. Dus ze zeiden dat ze het hadden [de lening] ze liepen naar buiten om te drukken en ik zei nee, ik zei dat ik niet ga of dat we je de miljard dollar niet gaan geven. Ze zeiden ‘je hebt geen autoriteit, je bent niet de president,’ zei de president,’ zei ik, bel hem. [gelach op de achtergrond] Ik zei, ik zeg dat je geen miljard dollar krijgt. Ik zei dat je geen miljard krijgt en dat ik hier wegga. Ik denk dat het ongeveer zes uur was. Ik keek en zei dat ik over zes uur vertrek. Als de aanklager niet wordt ontslagen, krijgt u het geld niet. Oh zoon van ab*tch. Hij is ontslagen. [gelach op de achtergrond] En ze plaatsten iemand die solide was.”
Blijkbaar houdt Joe Biden (de huidige president van de Verenigde Staten) zich niet bezig met echte democratie, maar alleen met de vraag of zijn team wint. Niet het Amerikaanse volk dat ik zou kunnen toevoegen. Zijn team is veel kleiner en “selectiever” dan dat.
Vreemd genoeg, ondanks dat Bidens bekentenis is opgenomen op een zeer openbaar en “prestigieus” platform, zijn factcheckers elk bewijs blijven ontkennen dat Joe Biden verantwoordelijk was voor het ontslaan van Shokin. Blijkbaar is Biden’s eigen erkenning hiervan niet relevant. Factcheckers hebben ook elk hard bewijs ontkend dat Hunter zo’n hoog bedrag van Burisma heeft ontvangen. Nou, het is best moeilijk om hard bewijs te krijgen als het onderzoek naar zoiets voortijdig werd stopgezet, vind je niet? Dat was het hele punt.
Dit is om een andere reden uiterst controversieel. Tijdens het geschil over de EU-deal dat werd gebruikt om de Oekraïense protesten op gang te brengen, is sindsdien ontdekt dat een deel van de voorwaarden van deze “deal”, die sterk werd bewapend door het IMF, de eis was dat een aanzienlijke stijging van de nutstarieven ( in de eerste plaats elektriciteit en gas) worden ingevoerd terwijl het inkomen van de Oekraïners gelijk is gebleven.
Wie was de belangrijkste persoon van de Oekraïense president Janoekovitsj in de Verenigde Staten tijdens de Oekraïense protesten en de controverse over de EU-deal? De Amerikaanse vice-president Joe Biden.
Het Oekraïense volk had geen idee. De deal waar ze voor vochten en waar ze voor stierven, was om direct te profiteren van corrupte gasbedrijven zoals Burisma Holdings en hun buitenlandse aandeelhouders, ten nadele van het Oekraïense volk. Een vergelijkbare situatie als waarmee het grootste deel van Europa vandaag wordt geconfronteerd onder een overvloed aan glorieuze “EU-deals” te midden van een energiecrisis.
Bovendien heeft de New York Times onlangs een artikel gepubliceerd waarin wordt bevestigd dat de beruchte Hunter Biden-laptop, die door onze betrouwbare factcheckers als “Russische desinformatie” werd bestempeld, in feite AUTHENTIEK is . Een heel belangrijk stuk informatie dat ter beschikking had moeten worden gesteld aan het Amerikaanse volk voordat ze kozen wie hun volgende president zou worden. Dit belangrijke stuk informatie werd het Amerikaanse volk ontzegd door juist datgene waarvan wordt beweerd dat het de “nationale veiligheid” verdedigt, de niet-gekozen en anonieme maar almachtige “feitencheckers”.
Dus we weten allemaal dat Joe Biden is gepromoveerd, um ‘verkozen’, president. Waar zijn Victoria Nuland en Geoffrey Pyatt vandaag? Nuland is de staatssecretaris voor Politieke Zaken van de Verenigde Staten. Pyatt fungeert als de Amerikaanse ambassadeur in Griekenland.
Nuland, niet iemand die onflatteuze schijnwerpers schuwt, heeft opnieuw de krantenkoppen gehaald. Deze keer over de Amerikaanse – begint met “bio” eindigt met “lab” – situatie in Oekraïne. Op 7 maart getuigde Nuland voor de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen, waar ze niet ontkende dat Oekraïne “chemische of biologische wapens” bezit en in het openbaar erkende dat “uh, Oekraïne biologische onderzoeksfaciliteiten heeft”.
Maar maak je geen zorgen, dit betekent niet dat de almachtige goddelijke “fact-checkers” eigenlijk de bronnen van desinformatie zijn (welke laptop van Hunter Biden?), maar zoals mevrouw Nuland ons geduldig heeft uitgelegd; het huisvesten van en experimenteren met dodelijke organismen wordt “biologisch onderzoek” genoemd wanneer het Amerikaanse ministerie van Defensie erbij betrokken is. Ze worden dus niet beschouwd als ‘biolabs’, maar eerder als ‘biologische onderzoeksfaciliteiten’, en iedereen die ze ‘biolabs’ noemt terwijl ze in het bezit zijn van de Verenigde Staten, is een verspreider van Russische desinformatie. En ja, het Amerikaanse ministerie van Defensie is er zeker bij betrokken, zoals blijkt uit de opgeslagen PDF-bestanden die van de Amerikaanse ambassade in Oekraïne zijn gehaaldwebsite waarop het Amerikaanse ministerie van Defensie in alle genoemde gevallen als donor wordt vermeld. Maar, zoals mevrouw Nuland zorgvuldig uitlegde, zodra de Amerikanen het bezit van deze dodelijke organismen verliezen, veranderen ze pas in ‘biolabs’ met ‘massavernietigingswapens’. Het is eigenlijk heel eenvoudig.
Wat niet met evenveel kracht de krantenkoppen haalde, is wat Nuland deed na haar mislukte diplomatieke bezoek aan Rusland afgelopen oktober, dat volgens de Franse journalist Thierry Meyssan was, om Yarosh aan president Zelensky te ‘opdringen’. Op 2 november 2021 benoemde president Zelensky Dmytro Yarosh (leider van de rechtersector 2013-2015) als adviseur van de opperbevelhebber van de strijdkrachten van Oekraïne, Valerii Zaluzhnyi. Nuland is van Oekraïens-joodse afkomst, dus haar voortdurende steun voor neonazi’s in de Oekraïense regering en het leger sinds 2014 is op meerdere niveaus verontrustend.
Right Sector heeft nauwe banden met Trident (Tryzub) en Patriot van Oekraïne . Alle drie de groepen zijn rechts-nationalistische, neonazistische, paramilitaire bewegingen en politieke partijen. Zoek het zelf maar op, zelfs Wikipedia ontkent dit niet. Yarosh was de leider van Tryzub vanaf 2005. Tryzub leidde tot de vorming van de Right Sector, waar Yarosh tussen 2013-2015 ook leider van was en nog steeds veel invloed heeft op al deze groeperingen.
Dmytro Yarosh staat sinds 2014 op de “gezochte lijst” van Interpol.
Bedenk dat in 2014 de Amerikaanse “invloed” op de nieuw gevormde Oekraïense regering zorgen baarde, met name rond leden van Svoboda en Pravyi Sector (Rechtse Sector) die vijf hoge functies in de nieuwe regering bekleden, waaronder de functie van vice-premier. Dit verhaal werd gemeld door Reuters.
Vlag van de rechtersector ” Bloed en Bodem “. Wat westerlingen te horen krijgen is een Oekraïense nationalistische partij die zich bezighoudt met het verdedigen van de vrijheid en vrijheid van het Oekraïense volk.
Svoboda wordt ook aan het westen verkocht als een romantische beweging van goedaardige Oekraïense nationalisten, die toevallig Stephen Bandera steunen en niet kunnen ontkennen dat ze etnische ultranationalistische opvattingen steunen .
Typische rally tijdens de “Revolutie voor Waardigheid” in 2014, met vlaggen van de Oekraïense Nationalistische Partij Svoboda.
Op 1 januari 2022 hielden honderden Oekraïense nationalisten een fakkeltocht in de hoofdstad Kiev, te zien op de bovenstaande foto, ter gelegenheid van de verjaardag van Stephen Bandera, een van de leiders van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN) en haar paramilitaire eenheid het Oekraïense opstandelingenleger (UPA) dat tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de zijde van de nazi’s vocht en duizenden Joden en Polen afslachtte. Deze Oekraïense nationalisten worden getoond in de bovenstaande afbeelding met de Svoboda en UPA “Blood and Soil”-vlag . De laatste is hetzelfde embleem dat Chrystia Freeland afgelopen februari hield. Deze gebeurtenis werd gemeld door The Times of Israel. Ik vraag me af of Freeland’s perschef dit weer een klassiek geval van “KGB-desinformatie” durft te noemen?
Een moment om na te denken
Dus wat is hier aan de hand? Zijn er echte nazi’s in Oekraïne die worden geselecteerd, met steun van de VS en mogelijk de NAVO, om een politieke en militaire rol te spelen? En zo ja, waarom? Wat gebeurt er met het Oekraïense volk als dit inderdaad het geval is?
Wat is zelfs ‘Oekraïens’ onder een steeds meer ultranationalistische beweging? Een ultranationalistische beweging die zichzelf identificeert als pure etnische Oekraïners. Oekraïne is een etnisch gemengde bevolking, met zowel etnische Oekraïners als etnische Russen die samenleven.
Hoe moeten we in het licht van deze situatie de mensen van Donbass beschouwen die vragen om hun eigen republieken Donetsk en Lugansk te vormen, los van de rest van Oekraïne? Gaan we in het westen de bevolking van Donbass, met een grote populatie etnische Russen, het recht ontzeggen om zich af te scheiden van een ultranationalistische beweging die zichzelf identificeert als een puur Oekraïens ras?
Hoe moeten we kijken naar het verzoek van de Krim om in 2014 weer lid te worden van Rusland, een referendum dat het Westen weigert te erkennen dat het daadwerkelijk heeft plaatsgevonden, ondanks het feit dat de reguliere westerse verslaggevers bevestigen dat de Krim inderdaad heeft gekozen voor en blij is dat ze naar Rusland zijn teruggekeerd? (De Krim bestaat voornamelijk uit etnische Russen.)
Wat moeten we ervan vinden dat de Oekraïense regering de afgelopen acht jaar 85% van het drinkwater aan de Krim heeft onthouden ? Een actie van de Oekraïense regering die een humanitaire crisis vormt tegen het Krim-volk. Zijn dit de acties van een vriendelijke regering die zich bekommert om het welzijn van het Krim-volk?
Deze humanitaire crisis werd gecorrigeerd door de Russen zodra ze Oekraïne binnenkwamen, zoals door Reuters wordt erkend . De meesten in het westen zullen hier echter nooit iets over horen.
We moeten de moed hebben om ons af te vragen: is er in Oekraïne niet alleen de afgelopen weken, maar ook de afgelopen acht jaar een burgeroorlog aan de gang ? Een burgeroorlog die om politieke redenen niet aan de westerse bevolking is gemeld, waarbij bepaalde regio’s van Oekraïne zijn aangevallen door neonazistische paramilitaire eenheden die politieke steun en financiering hebben gekregen van de Verenigde Staten en mogelijk de NAVO.
Waarom zou het westen zo’n gruwelijk initiatief steunen?
Om deze vragen te beantwoorden, zullen we de moed moeten hebben om te kijken naar de historische wortel van het Oekraïense nationalisme en zijn relatie met namelijk de Amerikaanse inlichtingendienst en de NAVO na de Tweede Wereldoorlog.
Binnenkort volgt: “Deel II van Fact Checking the Fact Checkers: De waarheid achter de verheerlijkte ‘nationalistische beweging’ van Oekraïne”