Indignatie redactie 
Ferdinand Grapperhaus komt naar je toe deze winter. Voor het geval u op het idee komt om Eerste Kerstdag aan een volle tafel te gaan zitten.
Ding dong, daar zul je ‘m hebben. De pasteitjespolitie. IJsberend inventariseert Grapperhaus de setting, op zijn voorhoofd verschijnt een bedenkelijke frons. ‘Zo zo, dus wij dachten even flink uit te pakken, compleet met pommes duchesse en crème brûlée? Nou, mooi niet!’ Met een snelle ruk trekt Grapperhaus het feestelijke kleed weg, vijftien garnalencocktails vliegen tegen het raam, klodders appelcompote druipen van de muur. ‘Afstand mensen, afstand. Better safe than sorry. Sorry voor de rommel trouwens. Prettige voortzetting nog, tot volgend jaar.’ Vol goede moed zet Ferdinand zijn hoed op zijn kale hoofd, en vertrekt. Hij heeft haast. De familie wacht.
Even verderop zitten de Simonsjes aan tafel, het hoofdgerecht wordt geserveerd. Sylvana werpt een onderzoekende blik op haar bord en trekt een afkeurend gezicht. ‘Deze schnitzel is zwart!’ Niemand reageert. Uit protest staat ze op, grijpt het stuk vlees met haar blote handen, smijt het zo hard mogelijk in de pedaalemmer en gaat weer zitten. Nog steeds geen reactie, iedereen is druk met kauwen. ‘Oké, dus jullie vinden dit normaal? Dat kan toch niet waar zijn! Ben ik nou echt de enige die het ziet?’ De twee neefjes hebben hun bord al leeg en kijken Sylvana verwachtingsvol aan. ‘Tante Sylvana, tante Sylvana, zeg nog eens één keer Hier is DJ Jean met The Launch, als-je-blieft…’ ‘Nee jongens, nu even niet.’ ‘Ah, toe, please…’ Sylvana zucht. ‘Nou, vooruit dan.’ Ze schraapt haar keel. ‘Dit is TMF, leuk dat je kijkt. We zijn bezig met de Dag Top 5, het is tijd voor de nummer 1, de meest aangevraagde clip van dit moment. Hier is DJ Jean met The Launch.’
In huize Van Dissel heerst de rust als altijd. Jaap slurpt zijn romige courgettesoep gemoedelijk naar binnen en dept zijn mond met het luxe kerstservet. Op de achtergrond tikt de antieke klok. ‘Wat heb je toch voortreffelijk gekookt mijn liefste.’ Zijn vrouw bedankt hem voor het compliment, ze is er verlegen van. Plotseling moet Jaap niezen. Hatsjoe! Met zijn handen onhandig samengevouwen struint hij naar de keuken, tapt de zeepdispenser bijna leeg, en komt terug de kamer in met een plastic scherm. ‘Ik stel voor dat we deze in het midden van de tafel plaatsen, je weet maar nooit.’ ‘Natuurlijk, goed idee schat, laten we dat doen.’ Nadat ze het scherm hebben geplaatst vraagt zijn vrouw of Jaap nog trek heeft in een dessert. Jaap neemt de tijd. ‘Jawel mijn vrouw… dat lijkt me een uitstekend plan… Als ik me niet vergis hebben we nog Viennetta in de vriezer… rechts naast de reageerbui –’ Ineens begint het hele huis te trillen. Overal vallen spullen kapot, fotolijstjes, glazen, schilderijen. ‘Aaah, help! Jaap, wat gebeurt er? Een aardbeving? Het hele huis stort in!’ Jaap ziet het aan en zucht diep. ‘Ik zei nog zo tegen die Bruls… géén bommetje.’
