Indignatie redactie 
Wetenschappers ontdekten dat 90% van die deeltjes nanoplastics waren, deeltjes kleiner dan een micrometer en door hun kleine formaat potentieel gevaarlijker dan microplastics.
Er zitten 240.000 plasticdeeltjes in de gemiddelde liter flessenwater, het ruwe equivalent van twee standaard waterflessen, zo blijkt uit een door Columbia University geleid onderzoek.
De bevinding, maandag gepubliceerd in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences , is vooral zorgwekkend vanuit het perspectief van de menselijke gezondheid, omdat 90% van de gevonden kunststoffen nanoplastics waren, stukjes kleiner dan een micrometer waarvan onderzoekers zeggen dat ze “giftiger” zouden kunnen zijn dan microplastics. omdat ze door hun grootte meer delen van het lichaam kunnen infiltreren.
“Wat microplastic ook doet voor de menselijke gezondheid, ik zal zeggen dat nanoplastics gevaarlijker zullen worden”, vertelde Wei Min, co-auteur van het onderzoek en hoogleraar scheikunde aan Columbia, aan The Washington Post .
Bottled water can contain hundreds of thousands of previously uncounted tiny plastic bits, and these nanoplastics can pass into blood, cells, and brain, finds new study by @ChemColumbia, @ColumbiaMSPH, @columbiaclimate @LamontEarth, @RutgersU researchers. https://t.co/reCFXGdW45
— Columbia Climate School (@columbiaclimate) January 9, 2024
Plasticvervuiling is een groot en groeiend probleem, waarbij volgens de Columbia Climate School elk jaar meer dan 30 miljoen ton het milieu over land of over zee vervuilt. Deze plastics blijven niet achter als flessen of zakjes, maar vallen uiteen in steeds kleinere deeltjes.
“Mensen beschouwen plastics niet als afval, maar dat doen ze wel”, vertelde Sherri “Sam” Mason, directeur duurzaamheid bij Penn State Behrend, die niet aan het onderzoek deelnam, aan CNN . “Op bijna dezelfde manier waarop wij voortdurend huidcellen afstoten, stoten plastics voortdurend kleine stukjes af die afbreken, zoals wanneer je die plastic container opent voor je winkelgekochte salade of een kaas die in plastic is gewikkeld.”
Eerder onderzoek heeft zich gericht op microplastics – plastic stukjes met een grootte tussen de vijf millimeter en een micrometer – vooral omdat die stukjes gemakkelijker te detecteren waren. Wetenschappers hebben ze overal gevonden, van wolken tot menselijk bloed . Uit een onderzoek uit 2018 bleek dat er gemiddeld 325 microplastics per liter flessenwater voorkomen. Volgens de Columbia Climate School hebben verdere studies meer microplastics gevonden, maar de nieuwe studie is de eerste die op zoek gaat naar individuele nanoplastics.
“Je hebt nog steeds veel mensen die er door marketing van overtuigd zijn dat flessenwater beter is… Maar dit is wat je drinkt naast die H2O.”
“Mensen ontwikkelden methoden om nanodeeltjes te zien, maar ze wisten niet waar ze naar keken”, zei hoofdauteur en afgestudeerde scheikundestudent uit Columbia, Naixin Qian, in een verklaring.
Het onderzoeksteam kon dit doen op basis van een technologie die mede door Min was uitgevonden: gestimuleerde Raman-verstrooiingsmicroscopie. Hierdoor kunnen onderzoekers individuele moleculen lokaliseren door er twee lasers tegelijk op te laten schijnen om ze te laten resoneren.
Over het geheel genomen vond het team 10 tot 100 keer meer plasticdeeltjes in de monsters dan in andere onderzoeken, en de resultaten waren volgens Mason tegen CNN ‘baanbrekend’.
De onderzoekers zochten ook naar zeven individuele soorten plastic. Ze vonden aanzienlijke hoeveelheden PET-plastic, waar waterflessen doorgaans van worden gemaakt, evenals een nylon genaamd polyamide dat waarschijnlijk wordt gebruikt om het water te filteren. Slechts ongeveer 10% van de nanodeeltjes in de monsters kon echter worden geïdentificeerd als een van de zeven soorten plastics.
“Je hebt nog steeds veel mensen die er door marketing van overtuigd zijn dat flessenwater beter is”, vertelde Mason aan The Washington Post . “Maar dit is wat je drinkt naast die H2O.”
De gezondheidseffecten van micro- en nanoplastics worden nog steeds onderzocht, maar in een in december gepubliceerde Lancet- recensie werd geconcludeerd dat het bestaande onderzoek suggereert dat blootstelling aan de deeltjes ‘kan leiden tot gezondheidseffecten door oxidatieve stress, ontstekingen, immuundysfunctie, veranderd biochemisch en energiemetabolisme. , verminderde celproliferatie, verstoorde microbiële metabolische routes, abnormale orgaanontwikkeling en carcinogeniteit.”
Co-auteur van het onderzoek Beizhan Yan van Columbia University vertelde The Hill dat nanoplastics mogelijk giftiger zijn “omdat hoe kleiner de deeltjesgrootte, ze gemakkelijker in het menselijk lichaam terechtkomen en vervolgens verschillende barrières overschrijden.” Ze kunnen zelfs cellen binnendringen en de organellen daarin verstoren “en ervoor zorgen dat ze niet meer goed functioneren”, zei Yan.
Een andere zorg over kunststoffen, zo vertelde Mason aan CNN , zijn de chemicaliën die ze met zich mee kunnen nemen in het lichaam.
“Al deze chemicaliën worden gebruikt bij de productie van plastic, dus als een plastic ons binnendringt, neemt het die chemicaliën met zich mee. En omdat de temperatuur van het lichaam hoger is dan die van buiten, zullen die chemicaliën naar buiten migreren. van dat plastic en komen in ons lichaam terecht”, zei Mason.
“De chemicaliën kunnen naar je lever, nieren en hersenen worden getransporteerd en zelfs de grens van de placenta overschrijden en in een ongeboren kind terechtkomen,” voegde Mason eraan toe.
Dus wat is de gezondste manier om water te drinken? Vier van de auteurs van het onderzoek vertelden The Associated Press dat ze na de resultaten de hoeveelheid flessenwater hadden verminderd die ze dronken. Yan is vervolgens van plan om nanoplastics in leidingwater te onderzoeken. Daar blijken ook microplastics in te zitten, hoewel minder dan voorheen in flessenwater waren aangetroffen.
Mason vertelde CNN dat ze het drinken van water uit een herbruikbare stalen fles of glazen bak aanbeveelde, terwijl Jane Houlihan, onderzoeksdirecteur van Healthy Babies, Bright Futures , advies gaf om de blootstelling aan plastic in het algemeen te beperken.
“We kunnen voorkomen dat we voedsel en dranken in plastic bakjes consumeren. We kunnen kleding dragen die gemaakt is van natuurlijke stoffen en consumentenproducten kopen die gemaakt zijn van natuurlijke materialen”, vertelde Houlihan aan CNN . “We kunnen eenvoudigweg de balans opmaken van het plastic in ons dagelijks leven en waar mogelijk alternatieven vinden.”
Een nieuwe studie die werd gepubliceerd in het Amerikaanse tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) toont aan dat één liter flessenwater maar liefst 240.000 plasticdeeltjes telt. 100 keer meer dan eerder gedacht.
Vijf jaar geleden toonde een studie aan dat er microplastics zitten in flessenwater, daarbij werden zo’n 325 deeltjes per liter geteld. In recentere studies lag dat aantal zelfs nog hoger. Nu blijkt uit een nieuwe studie dat het aantal plasticdeeltjes zelfs 10 tot 100 keer hoger ligt. Volgens de nieuwe studie die gepubliceerd werd in het Amerikaans tijdschrift PNAS bevat een liter flessenwater gemiddeld tussen de 110.000 en 370.000 plasticdeeltjes, waarvan 90% nanoplastics en de rest microplastics.
Microplastics zijn minder dan 5.000 micrometer (5 millimeter) groot, terwijl nanoplastics kleiner zijn dan één micrometer, maar wel het schadelijkst, omdat ze kunnen infiltreren in de bloedbaan en zelfs in de hersenen en het hart. Uit eerder onderzoek blijkt dat ze een schadelijk effect hebben op de voortplanting, al is de omvang van hun impact op ecosystemen en de menselijke gezondheid nog onduidelijk.
In het nieuwe onderzoek gebruikten de onderzoekers een nieuwe laseranalysetechniek. Hoewel ze maar drie verschillende Amerikaanse watermerken hebben getest en ze de namen van de merken liever niet wensen vrij te geven, stellen de onderzoekers dat alle flessen water nanoplastics bevatten. De meest voorkomende plastics die werden teruggevonden in het flessenwater waren nylon en polyethyleentereftalaat (PET). Daarbij is nylon afkomstig van de plastic filters die worden gebruikt om water te zuiveren, terwijl PET afkomstig is van de plastic fles zelf.
De PET-deeltjes komen immers vrij door onder meer hitte en uv-straling. Hoewel deze nieuwe studie aantoont dat er een pak meer plasticdeeltjes zitten in flessenwater dan eerder gedacht, werd er geen onderzoek gedaan naar kraantjeswater. Het is voorlopig dus nog te vroeg om te beweren of kraantjeswater al dan niet gezonder is, al zijn de onderzoekers van de studie van plan om dit verder te onderzoeken in een nieuwe studie.
