Fridays for Future: een beweging van rijke kinderen voor de belangen van grote bedrijven?

Er zijn veel illusies over Fridays for Future in politiek links. De beweging is volgens velen democratisch en progressief. Dit is een beweging van bevoorrechte kinderen voor de belangen van grote bedrijven.

De reguliere media hebben nu een paar maanden een hot topic: de beweging “Fridays for Future” (FFF). Velen beschouwen het als een progressieve, zelfs anti-kapitalistische kracht. De redenering gaat ongeveer zo: een amorfe ‘jeugd’ had gepolitiseerd en een authentieke politieke beweging gelanceerd. Bedrijven en politici zijn tegen deze beweging en zouden niet genoeg doen om de CO2-uitstoot te verminderen. Omdat de FFF-beweging zich tegen deze bedrijven keert, is ze antikapitalistisch. Er is ook de overweging dat het “ecologische” karakter van FFF kan worden aangevuld of gedempt door sociale componenten.

Het is opvallend dat linksen die de ‘klassenvraag’ eigenlijk moeten kennen, nauwelijks onderzoeken welke sociale krachten voornamelijk in FFF worden vertegenwoordigd. Aan de ene kant is er een achtergestelde, onderdrukte en uitgebuite jeugdwerker in Duitsland die weinig kans heeft op echte opleidingsmogelijkheden of, als ze die hebben, later weinig kans heeft op goedbetaalde, veilige banen. Deze jeugdwerker is duidelijk ondervertegenwoordigd in de politiek. Er is ook een klasse rijke, midden- en middenklassejongeren met een uitstekende toekomst. De beste vertegenwoordigers van deze jeugd (vanuit het oogpunt van de bestaande orde) worden vroeg geselecteerd door verschillende denktanks en stichtingen en krijgen uitgebreide steun zodat ze later loyale kaders worden. Op jonge leeftijd oefenen de vertegenwoordigers van deze jeugd graag activisme. De burgerlijke maatschappij biedt hiervoor nu veel opties. Zeer verschillende werkterreinen komen ter discussie: je kunt opkomen voor de Amazone, voor dierenwelzijn, voor het klimaat, voor migranten, voor allerlei dingen – het belangrijkste is om de fundamentele tegenstelling van onze samenleving, namelijk die tussen werk en kapitaal, niet aan te raken.

Aangezien “Fridays for Future” al een jaar bestaat, zijn er nu verschillende onderzoeken uitgevoerd die kunnen worden gebruikt om te bepalen welke strata en welke klassen voornamelijk deelnemen aan Fridays for Future. Het blijkt dat vooral de kinderen van de rijken en de hoogopgeleiden deelnemen aan deze protesten.

De meerderheid van de demonstranten [komt] uit een academisch huis en heeft een middelbare schooldiploma of streeft ernaar, ” meldde de Beierse radio .

De  FAZ  schreef  met een ander onderzoek:

Volgens de zelfevaluatie komen de deelnemers uit de middenklasse. 43.6 van de bovenste, ongeveer een kwart van de lagere middenklasse. Slechts 4,3 procent behoort tot de arbeidersklasse, 1,8 procent tot de hogere klasse. Ze komen van goed opgeleide ouders. Het aandeel vaders en moeders met een universitair diploma is ongeveer twee keer zo hoog als het gemiddelde van de bevolking.

De blog “Die Freiheitsliebe”, die verwijst naar dezelfde enquête als de FAZ , meldde dat 55 procent van de FFF-deelnemers naar de middelbare school gaat, slechts 6 procent naar de basisschool en de middelbare school en 31 procent studeert momenteel. Uit een Zeit-Campus- enquête bleek dat slechts drie procent van de 18- tot 30-jarigen regelmatig deelneemt aan demonstraties zoals FFF, dat wil zeggen aan totale demonstraties, niet alleen aan FFF.

Deze feiten laten zien:

1. FFF vertegenwoordigt geen jeugdwerkers. Het is in wezen een beweging die wordt gedragen door rijke kinderen en kinderen door goed opgeleide burgers. Ik kom later op inhoudelijke aspecten.
2. FFF is niet representatief voor alle jongeren. Het staat voor een fractie van hetzelfde. De jeugd van de arbeiders is grotendeels apolitiek.

Nu de vraag naar de politieke strekking van FFF: Als u naar de FFF-website gaat, staat er geschreven  (vanaf 9 december 2019): “We roepen Duitsland expliciet op:

• Bereik netto nul 2035
• Kolen uitfaseren tegen 2030
• 100 procent duurzame energievoorziening tegen 2035. “

Verdere claims tot eind 2019:

• “Het einde van subsidies voor fossiele brandstoffen
• Schakel 1/4 van de kolenstroom uit
• Een belasting op alle broeikasgasemissies. De prijs van broeikasgasemissies moet snel zo hoog worden als de kosten die wij en toekomstige generaties hierdoor zullen maken. Volgens de UBA is dat 180 euro per ton CO2 “.

De auteurs hebben kristalheldere ideeën over hoe CO2-uitstoot moet worden verminderd. De vermeende sociale component die veel linksen willen interpreteren in de FFF-beweging, is daarentegen zeer vaag geformuleerd. De eisen moeten op de een of andere manier worden ontworpen om “sociaal aanvaardbaar” te zijn. Wat uiteindelijk als een overheidsprogramma naar voren kwam met het oog op de werkelijke machtsverhoudingen, was vanaf het begin te voorzien en is ook gebeurd: de vermeende sociale component heeft geleid tot een minimale verhoging van de forensentoeslag (waarvan zelfs niet iedereen zal profiteren). Het is ook een toename die niet ten goede komt aan sociaal zwakkeren, maar de rijksten. Bijzonder explosief: De Federale Raad stelt deze sociale elementen al in vraag! Anderzijds zijn verschillende, uitgebreide maatregelen genomen, die op de lange termijn een drastische algemene verhoging van de kosten van levensonderhoud voor werknemers zullen veroorzaken (de Federale Raad verzet zich alleen tegen deze maatregelen voor zover, bijvoorbeeld, de landen waar de Groenenregel een hogere CO2-prijs eist!) ,

Dus, als politiek gevolg van de eenjarige FFF-protesten, volgde een nieuw antisociaal offensief. Dit geld, dat ook van gewone burgers wordt afgenomen, stroomt naar de bewapening. Het zal vloeien in de confrontatie met Rusland en China. Het zal vloeien in nutteloze luxegoederen en de financiële speculatie van de ultrarijke en megabedrijven. Het zal vloeien in de verdere versterking van groen kapitaal, dat al een belangrijke groep is en in toenemende mate bondgenoten veiligstelt.

Over het algemeen is de oprichting van deze groene hoofdstad een fenomeen dat in detail moet worden behandeld om het enthousiasme van grote delen van de gevestigde media en het politieke establishment voor de FFF-beweging correct te classificeren. Hier zijn enkele verklaringen:

Volgens  Handelsblatt  hebben meer dan 2.600 Duitse bedrijven met meer dan 200.000 werknemers hun krachten gebundeld om de “Entrepreneurs for Future” -organisatie op te richten om “drastische maatregelen” tegen te gaan om klimaatverandering te bestrijden , evenals een volledige overschakeling op hernieuwbare energiebronnen. Volgens een ondernemer is klimaatverandering een kans. Duitsland zou zichzelf kunnen positioneren als een leider op het gebied van klimaatbescherming, dat zou een groot voordeel zijn voor “ons”. Sommige ondernemers verklaarden zelfs dat ze op de dag van de landelijke “staking” in september hun kantoren zouden sluiten om werknemers in staat te stellen deel te nemen aan het grote “stakingsklimaat” in september (wat geen staking zou zijn, maar eerder een uitsluiting!) Of anders Maatregelen nemen

Bovendien kwam een ​​groep van honderd prominente digitale bedrijven, waaronder bekende namen zoals Zalando, Delivery Hero en Flixbus (meer over deze groep hieronder), samen om een ​​vergelijkbare stap te zetten: deze groep richtte een initiatief op met de naam “Leaders for Climate Action” “draagt. Volgens het Handelsblatt pleiten beide groepen voor “voorspelbare en stijgende CO2-prijzen [lees: belasting!] Voor alle sectoren.” EFF eist ook een kerosinebelasting.

Flixbus (die zelf geen buschauffeurs inhuurt, maar in plaats daarvan werkt met onderaannemers) lanceerde zelfs een spraakmakende campagne als onderdeel van de grote klimaatstaking in september door te beloven om deelnemers gratis naar de rally’s te brengen . De voorwaarde hiervoor was om de deelname met een foto te documenteren. Flixbus is een monopolist bij uitstek bij aanbieders van langeafstandsreizen. Volgens cijfers van eerder dit jaar had Flixbus 94 procent van deze markt in handen. Bovendien haalt het bedrijf herhaaldelijk krantenkoppen vanwege ellendige werkomstandigheden.

In september van dit jaar riep op tot 515 financiële groepen voor de VN-klimaattop in New York, een snelle invoering van een CO2-belasting en een eind voor alle kolencentrales. Tot de ondertekenaars van het beroep behoren bekende financiële reuzen als de Allianz Group, dochterondernemingen van Deutsche Bank, de Duitse banken in Duitsland, de Franse financiële gigant BNP Paribas en enkele van ’s werelds grootste pensioenfondsen. De 515 bedrijven beheren activa van ongeveer $ 35 biljoen (= 35 duizend miljard, of ongeveer tien keer het jaarlijkse Duitse bruto binnenlands product). De bedrijven eisen een forse prijs voor CO2, de afschaffing van alle subsidies voor fossiele brandstoffen en overheidssubsidies voor energieopwekking met een laag CO2-profiel.

Het economisch georiënteerde economische onderzoeksinstituut IW Keulen bekritiseerde dat de door de federale overheid voorgestelde CO2-prijs niet voldoende was om “opmerkelijke gedragsaanpassingen” bij consumenten te veroorzaken. Hij verwelkomde ook de tijdslimiet voor de ondersteunende maatregelen (zoals de zeer beperkte verhoging van de forensentoeslag), omdat “ingevoerde ondersteuningsprogramma’s” “moeilijk te verwijderen” waren. Over het algemeen zijn “merkbare distributie-effecten onvermijdelijk” als men consumenten wil aansporen hun gedrag te veranderen. Het instituut klaagt: de feitelijke aanpak van emissiehandel om een ​​uniforme prijs (lees: hoog) aan te geven, wordt ondermijnd. ” 

De ontwikkeling rond FFF is ook bijzonder gevaarlijk voor zover het dient om imperialistische inmenging in ontwikkelingslanden verder te legitimeren, zoals in het geval van Bolivia. Slechts een paar weken voor de staatsgreep in Bolivia georganiseerd “milieu-organisaties” als Extinction Rebellion (XR) wereldwijde protesten tegen de regering Morales wegens vermeende milieudelicten. Het gevaar dat “klimaatbescherming” of “milieubescherming” zal worden misbruikt als aanvullende legitimatiestrategieën voor verschillende operaties van de westerse grootmachten tegen andere landen, is des te bedreigender omdat de ontwikkelingslanden hun CO2-uitstoot de komende jaren proportioneel zullen verhogen (wat, gezien hun hoofdprioriteit, industriële ontwikkeling, absoluut legitiemis). Het is dus helemaal niet verwonderlijk als de leider van het pro-westerse kamp in Hong Kong, Joshua Wong en Greta Thunberg, solidariteit tonen op Twitter. Op 14 september 2019 zei Thunberg op Twitter gericht aan Wong: “We staan ​​met u.” ( Wij staan ​​bij u. )

Grote delen van de klimaatbeweging vragen om een ​​”klimaatnoodsituatie”. Hoewel sommige linksen in deze context de term “noodgeval” proberen te bagatelliseren, wordt het duidelijk dat als men de exacte verklaringen van de vertegenwoordigers van de klimaatbeweging bestudeert, het in feite een (althans perspectief) poging is om de parlementaire democratie teniet te doen. Thunberg legt ons bijvoorbeeld uit dat ‘wetenschap’ al lang de antwoorden heeft gevonden op de ‘klimaatcrisis’ (een verklaring die op zichzelf zeer zorgwekkend is omdat deze een zeer vereenvoudigd en verkeerd beeld van de wetenschap oplevert). Volgens haar draait het allemaal om.

De term “systeemverandering”, zoals gebruikt door de FFF-beweging, drukt daarom geen antikapitalistische basishouding uit, maar is slechts een oppositie tegen het vorige burgerlijk-democratische besluitvormingsmechanisme, dat ineffectief wordt geacht (in de zin van van “klimaatbescherming”) wordt waargenomen. Wat echt wordt aangemoedigd door zo’n kritiek op het huidige systeem is de reactionaire, autoritaire ondervraging van de burgerlijke democratie. Thunberg wil niet voor niets dat we in paniek raken. Wat Thatcher ‘Er is geen alternatief’  in de jaren 1980 was vandaag de verklaring van Greta:

De klimaatcrisis is al opgelost. We hebben al alle feiten en oplossingen. Het enige wat we moeten doen is wakker worden en de situatie veranderen.

Het is verontrustend dat sommigen nu eisen dat de kiesrechten van ouderen worden afgeschaft – ze zouden het mis hebben, dat wil zeggen niet in het belang van het klimaat. Sommigen zeggen dat het hebben van kinderen een doodzonde is voor het mondiale klimaat. Anderen verklaren “aas” als een grote vijand van het milieu vanwege hun hoge CO2-profiel. De FFF-beweging opende de doos van Pandora met betrekking tot allerlei extreem reactionaire fantasieën van de onderdrukte kleinburgerij en – zoals blijkt uit de uitdrukking “klimaatontkenners” – bevorderde een autoritaire waanafbakening naar meer kritische standpunten over deze kwestie. 

Het is duidelijk dat de FFF-beweging of de nieuwe milieubeweging in het algemeen niet in wezen tegen de belangen van grote bedrijven is. Integendeel: deze maatregel is nu aanzienlijkKapitaalfractie verwelkomd en uitgedaagd. Tegelijkertijd wordt duidelijk dat de legitimering van imperialistische interventies via de ‘omgeving’ in de toekomst een steeds belangrijkere rol zal spelen. Het onderwerp wordt ook gebruikt om de parlementaire democratie te ondermijnen. Het is duidelijk geen geavanceerde, democratische beweging (of een beweging met een dergelijk potentieel). Het tegenovergestelde is meer waar. De “sociale” kant van FFF is volledig toevallig (voor zover het bestaat, wat – zie hierboven – zeer twijfelachtig is …). Linksen moeten geen illusies hebben over FFF en pas op voor het interpreteren van hun eigen wensen en ideeën in deze reactionaire beweging.