Net als wij in het kader van de coronacrisis op internationaal niveau de situatie in Israël volgen (vierde prik!) volgen wij op europees niveau Oostenrijk – zodat wij ons enigszins kunnen voorbereiden op wat ons in ons land te wachten staat. Zo vragen wij ons af of in Oostenrijk de vaccinatieplicht wel door zal gaan.
Zo heeft de Oostenrijkse minister Edtstadler iIn een interview gesproken over het feit dat de verplichte vaccinatie alleen ingevoerd zou kunnen worden als de vaccins dienovereenkomstig werken. Ze vindt dat het plan moet worden heroverwogen als de vaccinatie niet werkt.
Nu heeft ze met die uitspraak ons wel aan het twijfelen gebracht. Enerzijds geloven we niet dat de Oostenrijkse regering een achterdeur open wil laten vanwege de talloze uitspraken over antivaccinatie-volksraadplegingen en de antivaccinatie-demonstraties. Wat dat laatste betreft was het ook tijdens Kerst flink raak – maar de mainstream media (zeker in ons land) zwijgen daarover.
Aan de andere kant geloven we niet dat de overheid in dat land zelf twijfelt en vraagtekens zet bij de effectiviteit van vaccinatie en de zin van verplichte vaccinatie. Ze zal vast niet toegeven dat goedbedoeld het tegenovergestelde is van goed gedaan. En de verplichte vaccinatie is (was) naar zij zeggen heel goed bedoeld. Daarnaast lijken sommige landen en ook de Europese Commissie vol ongeduld te wachten op de invoering van de Oostenrijkse verplichte vaccinatie.
We weten dus op dit moment niet hoe we de verklaring van Edtstadler moeten interpreteren. Na een korte excursie op het wereldwijde internet en na een korte overdenking, zouden we enkele “samenzweringstheorieën” kunnen aanbieden die pleiten tégen verplichte vaccinatie. Er is bijvoorbeeld het feit dat vooral in landen met een hoge tot zeer hoge vaccinatiegraad – bijvoorbeeld Portugal of Spanje, Malta, IJsland – momenteel de incidentiecijfers door het dak gaan. Dan hebben we natuurlijk ook nog een resolutie van de Raad van Europa, die in een document erop gewezen heeft dat vaccinatie vrijwillig is en dat niet-gevaccineerde personen niet mogen worden gediscrimineerd. Feit is dat in andere gevallen Oostenrijk zich slaafs houdt aan wat de Raad van Europa denkt. En we hebben ook nog meerdere berichten gelezen over cruiseschepen – momenteel is het weer zover – waarop alleen volledig gevaccineerde en PCR-geteste passagiers en bemanningsleden aan boord kwamen en er toch ineens corona-uitbraken waren.
En de zogenaamde “vaccinatiedoorbraken” – in het verleden werden ze “vaccinatiemislukkingen” genoemd – die aanvankelijk werden betwist, maaar ze worden al lang niet meer geteld. Er zijn er nu te veel. Het wordt ook al lang niet meer ontkend dat mensen die volledig zijn ingeënt in het ziekenhuis liggen waaronder ook op intensive care-afdelingen. Men spreekt vandaag de dag dan ook niet meer van “volledig ingeënt”, maar eerder “volledig gevaccineerd”.
Ook moeten we niet over het hoofd zien dat de vaccins slechts voorwaardelijke goedkeuring hebben gekregen (noodgoedkeuring) en dat de vaccinfabrikanten elke aansprakelijkheid afwijzen – je vraagt je af waarom als die vaccins van hun toch zo goed zijn?
Vervolgens lezen we in verschillende media artikelen, gestaafd met statistieken en grafieken, dat de oversterfte in landen met een hoge vaccinatiegraad van een omvang is die tot nadenken stemt. We lazen bijvoorbeeld over Duitsland: “Sterftecijfers in oktober 2021: 9 procent boven de gemiddelde waarde van voorgaande jaren”. Dat betreft dan de jaren 2017 t/m 2020. Een andere studie zegt over oversterfte: “Eigenlijk zou het negatief moeten zijn, zodat je zou kunnen zeggen: hoe hoger de vaccinatiegraad, hoe lager de oversterfte. Maar het tegenovergestelde is het geval en dit vraagt dringend om opheldering.”
In de database van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) staan tot nu toe bijna 3 miljoen gemelde vaccinatieclaims, hoewel er geen meldingsplicht is. Er mag daarom van worden uitgegaan dat dit resulteert in een zeer hoog aantal niet-aangegeven gevallen. En als je de lokale paniekberichten over Omicron hoort, vraag je je af wat er mis is met onze deskundigen.
Die fantaseren al weer over nieuwe maatregelen, houden vast aan de allesvernietigende lockdown, vertrouwen alleen op vaccinaties en accepteren niet dat Zuid-Afrika de toch al zwakke maatregelen heeft versoepeld, omdat er namelijk bij Omicron na een eerste stijging vervolgens beduidend minder ziekenhuisopnames zijn dan bij de Delta-variant en dat de verblijfsduur er stukken korter is. Daarnaast wordt er ernstig aan getwijfeld (niet bij onze “deskundigen” maar wel bij wetenschappers) dat de huidige vaccins werken bij Omicron of dat ze überhaupt zelfs nodig zullen zijn.
Over vaccinaties gesproken: oorspronkelijk werd gezegd dat mensen na de 2e vaccinatie “volledig immuun” zouden zijn, wat later werd veranderd in “volledig ingeënt”. Dan heet de “derde dosis” ineens een “booster”, en nu wordt er al serieus gesproken over een 4e vaccinatie. En eerst was er sprake van “hervaccinatie” na 8-12 maanden, vervolgens na 6 maanden en toen vanaf 4 maanden. Inmiddels klinken er geluiden (aanbevelingen van Pfizer) voor een wedekerende interval van 3 maanden. Straks gaan we nog richting een wekelijkse vaccinatie.
Verplichte vaccinatie ja of nee: over een paar weken weten we het.