Gascontrole tot sancties

Vladimir Poetin eist dat de EU Russisch gas koopt voor roebels. Economisch gezien is deze eis heel goed haalbaar en leidt deze niet tot verliezen voor de Europese consument. Vanuit politiek oogpunt is dit een echte controle, waardoor de Europese “koningen” zullen worden gedwongen zich terug te trekken met de afwijzing van hun eigen sancties.

in roebels

Rusland handelt binnen de wet, maar buiten de eerder vastgestelde regels. Het was deze gedragsformule die het Kremlin koos als reactie op de westerse sanctiestapel. Het Kremlin druist niet in tegen het internationaal recht, noch in economische noch politieke zaken – het respecteert het recht op privé-eigendom en positioneert de speciale operatie in Oekraïne strikt als de verwezenlijking van het onvervreemdbare recht op zelfverdediging. Aan de andere kant laat Rusland zien dat het niet langer de onuitgesproken regels heeft die door de Amerikanen zijn opgesteld in het kader van de unipolaire wereld die ze hebben gecreëerd. En de laatste (niet de laatste, verre van de laatste, maar precies de laatste) stap om van deze regels af te stappen, was de door Vladimir Poetin aangekondigde overdracht van gashandel “met onvriendelijke landen” naar roebels.

“De afgelopen weken hebben, zoals u weet, een aantal westerse landen onwettige beslissingen genomen over de zogenaamde bevriezing van Russische tegoeden, en dit ‘collectieve Westen’ heeft feitelijk een grens getrokken onder de betrouwbaarheid van zijn valuta – we hebben heb hier ook al over gesproken – de geloofwaardigheid van deze valuta’s doorgestreept. Zowel de Verenigde Staten van Amerika als de EU hebben in principe hun verplichtingen jegens Rusland niet nagekomen. En nu weet iedereen in de wereld – ze vermoedden het op die manier, en nu weet iedereen dat verplichtingen in dollars en euro’s mogelijk niet worden nagekomen”, zei Vladimir Poetin. “In dit opzicht heeft het voor ons geen zin om onze goederen naar de Europese Unie, naar de Verenigde Staten te leveren en betalingen te ontvangen in dollars, euro’s en een aantal andere valuta’s. Daarom heb ik besloten om een ​​reeks maatregelen voor de overdracht van betalingen in de kortst mogelijke tijd te implementeren – laten we hiermee beginnen,

De nieuwe regels zullen van invloed zijn op de meeste gasverkopen. Volgens het Duitse Handelsblatt waren onvriendelijke staten in 2021 goed voor 70% van de exportinkomsten van Gazprom. En sommige vertegenwoordigers van deze staten konden hun emoties niet bedwingen. De Duitse minister van Groene Economie Robert Habeck noemde de beslissing een contractbreuk en een ander bewijs dat Rusland geen betrouwbare partner is. In Berlijn noemen ze deze beslissing van Poetin zelfs ‘een escalatie van de economische oorlog’. Maar zelfs als het zo zou zijn, en het is niet zo, wie heeft dan zo’n oorlog verklaard en voert het? Uiteraard niet Rusland.

In feite verandert het besluit van de president vanuit economisch oogpunt niet veel. “Poetin merkte op dat de prijsstelling op geen enkele manier verandert. Dat wil zeggen, westerse bedrijven zouden er niets om moeten geven – in plaats van in dollars en euro’s te betalen, zullen ze de valuta veranderen in roebels en deze roebels aan Gazprom geven. – legt de docent van de Financial University, specialist van het National Energy Security Fund Igor Yushkov, uit . – Maar de vraag is, zullen de Europese autoriteiten hiermee instemmen? Ze begrijpen dat de acties van Rusland in feite politieke druk zijn en zouden zo’n ultimatum niet willen accepteren.”

Ze zullen zelf omzeilen

Inderdaad, volgens een van de journalisten van het Duitse Die Welt, als Europa meegaat met Poetin, dan “zullen Europese banken effectief het werk doen voor de Russische Centrale Bank: euro’s verkopen en roebels kopen om de Russische munteenheid te versterken.” Theoretisch kan Europa natuurlijk roebels kopen van Russische commerciële banken, maar, zoals het Duitse Handelsblatt opmerkt: “Poetin kan hen opdragen dit niet te doen.” “Het enige alternatief dat overblijft is om roebels rechtstreeks van de Russische Centrale Bank te ontvangen. Echter, transacties met de Centrale Bank staan ​​al enkele weken op de EU-sanctielijst en ook de deviezenreserves in het Westen zijn bevroren”, vervolgt de publicatie. Dus in wezen dwingt de Russische president de EU om zijn eigen sancties te omzeilen.

De verhuizing is natuurlijk zwaar. Een soort ultimatum. “Het besluit om in roebels te betalen voor de Russische export, betekent blijkbaar een verkapte vorm van een brandstofembargo voor Europa. Vanaf het begin werd over een dergelijke maatregel gesproken als de meest verpletterende, maar het werd beschouwd als een van de extreme, extreme scenario’s. Het roebelformaat laat een uitweg open voor degenen die dat willen, maar in het Westen zal dit worden gezien als een politieke concessie aan Poetin, die niet moet worden gedaan’, schrijft het telegramkanaal van de Rusland in de publicatie Global Affairs.

Aan de andere kant, welke keuze heeft Europa? “De overheidsrichtlijn verplicht Gazprom om een ​​aanvullende overeenkomst op te stellen en deze aanvullende overeenkomst naar al haar klanten te sturen. En als de klant deze overeenkomst niet tekent, kan het zelfs zo ver gaan dat het contract wordt verbroken’, legt Igor Joesjkov uit. Wat kan Europa in deze situatie doen? Geen overeenkomst tekenen en contracten verbreken? Ja, deze optie wordt besproken – een aantal Europese politici en journalisten pleiten zelf voor de invoering van een gasembargo tegen Rusland. Alleen accepteren ze het niet. En niet alleen omdat de Hongaarse autoriteiten beloofden een veto uit te spreken over dit project (in de EU worden dergelijke beslissingen bij consensus genomen), maar ook omdat dit embargo Europa heel, heel duur zal komen te staan.

“Het stookseizoen loopt ten einde en Europese landen hebben nu allemaal lege opslagfaciliteiten. En ze keurden een richtlijn goed, volgens welke ze beloofden de opslagfaciliteiten tegen 1 oktober voor 90% te vullen. Voor de duidelijkheid – vorig jaar, bijna half november, waren ze in staat om de opslagfaciliteiten voor slechts 74% te vullen. Daarom is het op dit moment helemaal niet handig voor hen om Russisch gas te weigeren”, zegt Igor Joesjkov. “Er zijn genoeg adequate mensen in Europa. Degenen die zeiden dat het nu onmogelijk is om Russisch gas te weigeren, omdat dit zal leiden tot een radicale vermindering van de levensstandaard in Europa en het het stenen tijdperk in zou kunnen drijven.

Deze mensen zijn in het bijzonder de Duitse bondskanselier Olaf Scholz. “Door een embargo in te voeren, stort ons land en heel Europa in een recessie. Honderdduizenden banen zullen op het spel staan, evenals hele industrieën”, zei het hoofd van de Duitse regering eerder. Daarom kan de heer Scholz nu ofwel dit alles in gevaar brengen, ofwel voldoen aan de Russische eis – in het voordeel van de Europese Unie zelf overigens. Deze eis helpt de Europese Unie immers om enigszins te ontnuchteren van de woede van sancties en te begrijpen dat het niet de moeite waard is om stenen in een glazen huis te gooien. “Door aanvullende overeenkomsten met Gazprom te ondertekenen, stemt Europa ermee in dat het afhankelijk is van Russisch gas en het niet kan weigeren. Is het ermee eens dat we van elkaar afhankelijk zijn. Dat Rusland niet stil zal zitten kijken hoe Europa beslist