Indignatie redactie 
Stop het Amerikaans-NAVO-oorlogsoffensief in Oekraïne
1. Het International Committee of the Fourth International (ICFI), World Socialist Web Site, Indignatie en SDB veroordelen ondubbelzinnig pogingen van Washington en zijn NAVO-bondgenoten om een oorlog tegen Rusland te beginnen onder het gefabriceerde voorwendsel van een dreigende invasie van Oekraïne. Onder het motto “De Russen komen eraan!” heeft de regering-Biden een duidelijk absurd verhaal in elkaar geflanst dat geen enkel geloofwaardig feit bevat en alle politieke logica tart.
2. De bewering dat oorlog op handen is, wordt uitsluitend gedaan door de Verenigde Staten en de NAVO. De Russische president Vladimir Poetin heeft zelfs nooit laten doorschemeren dat hij dergelijke bedoelingen heeft. De Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy ontkent dat een Russische invasie “aanstaande” is en heeft er herhaaldelijk bij de VS en de NAVO op aangedrongen om te stoppen met het zaaien van paniek.
3. Onophoudelijk bombarderen media zonder ruggengraat het publiek met de afgezaagde propaganda van de Amerikaanse regering. Hersenloze presentatoren nemen gewillig de kant-en-klare scripts die het Amerikaanse leger en de inlichtingendiensten hen dagelijks voeren en presenteren ze als absolute waarheid. Vergeten is de “massavernietigingswapens”-leugen die werd gebruikt om de rampzalige invasie van Irak in 2003 te rechtvaardigen. Geen enkele kritische vraag, geen enkele stem van oorlogstegenstanders wordt gehoord in de massamedia. Verdere onbewezen beschuldigingen worden aangehaald om onbewezen beschuldigingen te staven. Een woordvoerder van de regering-Biden verklaarde onlangs op een persconferentie botweg dat een verklaring van de regering niet onderbouwd hoeft te worden. Zo’n verklaring is op zich al voldoende bewijs,
4. Volgens het mediasprookje van de CIA, reageren Amerika en de NAVO uit pure liefde voor de vrede op de plotselinge dreiging van een Russische invasie van Oekraïne. In werkelijkheid is de escalerende confrontatie het resultaat van maandenlange intensieve voorbereidingen door de Verenigde Staten en de NAVO. In de afgelopen acht maanden heeft Washington 10.000 Amerikaanse troepen ingezet op zijn basis in Alexandropoulis, Griekenland, heeft het gevechtsoperaties uitgevoerd in de Balkan en de Zwarte Zee-regio’s als onderdeel van Defender-Europe 21, en gastheer van de grootste “Sea Breeze” marine-oefening ooit in de tijd van de Zwarte Zee.
5. Zoals alle oorlogen in de VS en de NAVO wordt het conflict in Oekraïne met hypocriete houding voorbereid. De annexatie van de Krim en steun voor separatistische troepen in Oost-Oekraïne – beide Russische reacties op de coup van 2014 waarbij de VS en Duitsland een regeringswisseling in Oekraïne dwongen – worden afgeschilderd als grove schendingen van de Oekraïense soevereiniteit.
6. De VS en de NAVO verklaren de onschendbaarheid van de staatsgrenzen. Maar ondanks hun toewijding aan dit principe hebben ze zelf de afgelopen 30 jaar herhaaldelijk de staatsgrenzen geschonden en opnieuw getekend. De Verenigde Staten en de NAVO hadden geen respect voor de zelfbeschikking van Joegoslavië, die werd vernietigd nadat de Sovjet-Unie in 1991 was ontbonden. Met de erkenning van Kroatië als onafhankelijke staat, hebben de VS en Duitsland de weg geëffend voor een tienjarige etnische oorlog die tienduizenden levens heeft geëist. In 1999 bombardeerde de door de VS geleide NAVO-coalitie Servië gedurende 78 dagen ter ondersteuning van de afscheiding van Kosovo. Uiteindelijk werd de provincie onafhankelijk onder een regering van drugsbaronnen.
7. In oktober 2001 vielen de Verenigde Staten Afghanistan binnen en wierpen de regering omver. In maart 2003 volgde een nog flagrantere schending van het internationaal recht: de invasie van Irak en de omverwerping van de regering aldaar. Tijdens de brute bezetting van Irak stelde Antony Blinken, nu de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, een tripartiete verdeling van het land voor. Soortgelijke plannen bestonden in verband met de aanval van de VS en de NAVO op Libië in 2011, die leidde tot de omverwerping van de regering en de moord op de president – een bloedige daad die werd begroet met grappen en gelach door de toenmalige staatssecretaris Hillary Clinton. Deze interventie werd gevolgd door het Amerikaanse bombardement op Syrië, dat tot op de dag van vandaag voortduurt.
8. Washingtons vermeende zorg voor de democratie in Oekraïne is niet minder leugenachtig en hypocriet dan zijn steun voor de zelfbeschikking van het land. De regering in Kiev, die haar bestaan dankt aan de door de VS geleide omverwerping van een gekozen regering, regeert namens een oligarchische kleptocratie die de Oekraïense arbeidersklasse onderdrukt. De sociale krachten waarop Zelenskyy vertrouwt, waaronder paramilitaire organisaties en extreemrechtse groepen, ademen de bekende muffe geur van fascisme.
9. Washingtons oorlogsvoorbereidingen worden gekenmerkt door hectische haast. De planning lijkt het niet mogelijk te maken de gevolgen af te wegen of openlijk in te gaan op worstcasescenario’s. Op 10 februari vertelde Biden de pers dat als Amerikanen en Russen op elkaar beginnen te schieten, dit “een wereldoorlog” zal betekenen. Maar in plaats van actie te ondernemen om een dergelijke catastrofe te de-escaleren en te voorkomen, blijven de Verenigde Staten provoceren en beschuldigen. Ze beweren zelfs de exacte datum te kennen waarop Rusland van plan is binnen te vallen: 16 februari 2022.
10. De Verenigde Staten behartigen hun belangen zonder rekening te houden met verlies. De oorlogsgekte van Washington en zijn NAVO-bondgenoten volgt een objectieve logica die wordt bepaald door twee fundamentele factoren.
11. Ten eerste zijn de Verenigde Staten sinds 1991 geobsedeerd door het benutten van de mogelijkheden voor plundering en imperialistische expansie die het gevolg zijn van de ontbinding van de Sovjet-Unie. Volgens het strategisch plan van het Pentagon uit 1992 zouden de Verenigde Staten niet toestaan dat er een nieuwe macht zou ontstaan die hun wereldwijde suprematie zou bedreigen. Washington voert al dertig jaar oorlog na oorlog. Hele landen en beschavingen werden in puin gelegd in de Balkan, het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Centraal-Azië. Hoe meer Amerika zijn economische hegemonie verloor, des te meer breidde het zijn oorlogsdoelen uit naar de hele wereld. Nu heeft het Rusland en China in het vizier.
12. In zijn uitgebreide verklaring van 18 februari 2016, Socialism and the Fight Against War , analyseerde het Internationale Comité van de Vierde Internationale de mondiale strategie van het VS-imperialisme en zijn NAVO-bondgenoten. De essentiële oorzaak van oorlog, zegt het, “ligt in de volgende fundamentele tegenstellingen van het kapitalistische wereldsysteem: 1) de tegenstelling tussen de wereldwijde integratie en onderlinge afhankelijkheid van de economie en haar fragmentatie in natiestaten met tegenstrijdige belangen; en 2) in de tegenstelling tussen het sociale karakter van de mondiale productie en haar ondergeschiktheid aan particulier eigendom van de productiemiddelen en de accumulatie van particuliere winsten door de kapitalistische heersende klasse.”
13. Met betrekking tot deze fundamentele tegenstrijdigheden verklaarde de ICFI:
De kern van de oorlogszucht zijn de inspanningen van de VS om haar positie als wereldwijde hegemonische macht te behouden. De VS zagen de ontbinding van de Sovjet-Unie in 1991 als een kans om de onbetwiste suprematie over de hele wereld te claimen. De imperialistische propaganda noemde dit het ‘einde van de geschiedenis’, een ‘unipolair moment’ waarop de VS, gebruikmakend van hun onaantastbare macht, een nieuwe wereldorde zouden vestigen in het belang van Wall Street. De Sovjet-Unie strekte zich uit over grote delen van de wereld, van de oostelijke grenzen van Europa tot de Stille Oceaan. En nu waren de uitgestrekte delen van Eurazië, met een verzwakt Rusland en de onafhankelijke Centraal-Aziatische staten, weer beschikbaar voor kapitalistische plundering. In China hebben de stalinisten, door het herstel van het kapitalisme,
14. De bewering dat een Russische invasie op handen is en de inzet van Amerikaanse troepen in de regio tonen aan dat invloedrijke delen van de zakelijke en financiële elite en de inlichtingengemeenschap tot de conclusie zijn gekomen dat de lang geplande confrontatie met Rusland niet langer kan worden uitgesteld. De belangrijkste beschuldiging die de Democratische Partij in 2017-2020 tegen Trump had geuit, had niets te maken met zijn aanvallen op de grondwet en zijn voorbereidingen voor een dictatuur, maar met zijn onvermogen om Rusland krachtig genoeg te confronteren. Het eerste afzettingsproces van Trump, dat liep van december 2019 tot februari 2020, werd gedomineerd door beschuldigingen dat hij Oekraïne militaire hulp zou hebben onthouden.
15. Nu de regering-Biden aan de macht is, probeert ze de verloren tijd in te halen. De berekeningen van de VS en de NAVO zijn even onhandig als transparant. Oekraïne wordt gebruikt als lokaas om Rusland tot oorlog te lokken. Bidens herhaalde verwijzingen naar een Russische “valse vlag”-operatie doen denken aan de bekende tactiek van “stop de dief!” Als een land een “valse vlag”-operatie plant, zijn het de Verenigde Staten.
16. Elk incident in Oekraïne, hoe dubieus ook, zal worden gebruikt om de NAVO-troepen te activeren en formeel of effectief een staat van oorlog teweeg te brengen. Het Nord Stream 2-pijpleidingproject, waarmee Rusland aardgas aan Duitsland moest leveren, wordt stopgezet. Omringd door de NAVO, zal Rusland worden geconfronteerd met een eindeloze, steeds groeiende lijst van eisen, te beginnen met de onvoorwaardelijke terugkeer van de Krim naar Oekraïne. De Russische invloed in Wit-Rusland zal eindigen. Secessionistische bewegingen in Rusland, van Tsjetsjenië tot Siberië, zullen openlijke imperialistische steun krijgen. Het uiteindelijke doel is regimewisseling in Moskou en de opdeling van Rusland.
17. Het aandringen van de regering-Biden op het “recht” van Oekraïne om lid te worden van de NAVO is een sleutelelement van de strategie om Rusland tot een staat van totale onmacht te brengen. De overleden imperialistische strateeg en oorlogsstoker Zbigniew Brzezinski schreef in zijn boek The Grand Chessboard(1997) dat Oekraïne geopolitiek cruciaal is voor Rusland, aangezien het beslist over de veiligheid van zijn zuidelijke grenzen en zijn toegang tot warme zeeën. De regio, die Oekraïne, de Zwarte Zee en de Kaspische Zee omvat, is van immens geostrategisch belang en vormt de centrale as voor de plannen van Washington voor wereldheerschappij. De toegang van Rusland tot de Middellandse Zee loopt door deze regio, evenals de landroute naar Europa die China uitbreidt met de nieuwe Zijderoute. Het oorlogsdoel van Washington is om Rusland te vernietigen als een obstakel voor de Amerikaanse hegemonie over de Zwarte Zee en de Kaspische regio’s en uiteindelijk heel Eurazië, waardoor het land dat rijk is aan hulpbronnen terugbrengt tot een semi-koloniale status. Dit wordt gezien als een noodzakelijke voorbereidende stap voor een oorlog tegen China.
18. Ten tweede, wat de drang tot oorlog tot het uiterste heeft gedreven, is een onoplosbare binnenlandse politieke crisis. De escalatie van oorlogszucht onmiddellijk na het debacle in Afghanistan is geworteld in een sociale, financiële en politieke crisis van ongekende proporties.
19. Zoals het Internationale Comité sinds de uitbraak in januari 2020 heeft benadrukt, zal de Covid-19-pandemie de loop van de 21e eeuw net zo bepalen als de Eerste en Tweede Wereldoorlog de loop van de 20e eeuw. De pandemie is een triggerende gebeurtenis die de reeds vergevorderde tegenstellingen van het kapitalistische wereldsysteem zal doen ontploffen.
20. De prijs die de wereld al heeft betaald voor de pandemie is onthutsend. De meest conservatieve schattingen plaatsen het dodental wereldwijd op bijna zes miljoen. Schattingen op basis van oversterfte schatten het verlies van maximaal 20 miljoen levens. In de Verenigde Staten, het rijkste en machtigste kapitalistische land, nadert het dodental een miljoen.
21. Dit verwoestende eerbetoon is het resultaat van een beleid dat het redden van mensenlevens ondergeschikt maakt aan de bescherming en vergroting van de rijkdom van de oligarchische kapitalistische klasse. Hoewel de pandemie elke week tienduizenden levens eist, worden pogingen om Covid-19 in te dammen uitdrukkelijk opgegeven. Over de hele wereld, met name in Washington, behandelen regeringen nu duizenden sterfgevallen per dag als normaal en stappen over om te stoppen met het melden van het aantal infecties en sterfgevallen.
22. In alle kapitalistische landen heeft de pandemie de interne financiële, politieke en sociale crises verergerd. In de meest geavanceerde kapitalistische landen, met name in de Verenigde Staten, neemt de crisis bijzonder nare vormen aan.
23. De Verenigde Staten zijn snel op weg naar een volledige economische, sociale en politieke disfunctie. De inflatie schiet omhoog en de staatsschuld, grotendeels als gevolg van de constante geldtoevoer naar de banken en Wall Street, heeft een onthutsende $30 biljoen bereikt. De arbeidersklasse gaat een open en potentieel explosieve strijd aan. Nog maar een jaar geleden waren de VS slechts enkele minuten verwijderd van het omverwerpen van de constitutionele regering in de poging tot staatsgreep van 6 januari 2021.
24. Op een persconferentie vorige maand noemde Biden het twijfelachtig of de Amerikaanse democratie dit decennium zou overleven. In geen enkel ander land is er zo’n mate van sociale ongelijkheid of een heersende klasse die zo weinig geeft om de basisbehoeften van de bevolking. De Verenigde Staten is een sociaal kruitvat. Oorlog is een middel om kunstmatige eenheid te creëren en crises naar buiten te keren.
25. Bij het bestuderen van de oorzaken van oorlogen hebben veel serieuze historici het belangrijkste belang van interne tegenstellingen benadrukt. De bekende Amerikaanse historicus Arno Mayer merkte vijftig jaar geleden in een onderzoek naar de dynamiek van de contrarevolutie op dat
gespannen en onstabiele interne omstandigheden leiden ertoe dat de elites extreem onverzettelijk worden en geneigd zijn tot buitengewoon drastische, om niet te zeggen extravagante en gevaarlijke, preventieve oplossingen. Verontruste en kwetsbare regeringen en politieke klassen zijn meer voor het verergeren van externe conflicten of oorlogen dan tegen. Door reflex en berekening gaan ze ervan uit dat de leden van een diep verscheurde gemeenschap en samenleving zullen samenwerken wanneer ze worden geconfronteerd met een gemeenschappelijke en dreigende externe dreiging en vijand. Dergelijke regeringen hebben de neiging acute externe conflicten of oorlogen te gebruiken als instrument van interne sociale cohesie, als tegengif tegen opstanden, revoluties, burgeroorlogen of afscheidingen, waarvan wordt gezegd dat ze op handen zijn. Uiteindelijk gaat het om het kapitaliseren van een indrukwekkende diplomatieke of militaire overwinning om de tanende macht en het prestige van intern verzwakte regimes, regeringen en elites te herstellen, bij voorkeur te vergroten.
26. De Europese bourgeoisie, die de catastrofe van de twee wereldoorlogen ternauwernood overleefde, is geneigd voorzichtiger te zijn. Toch sluit ze zich aan bij de oorlogszucht van Washington, ook al kan een oorlog om Oekraïne haar eigen belangen desastreus schaden, gezien haar afhankelijkheid van Rusland voor aardgas en andere hulpbronnen. De regeringen van Europa worden geconfronteerd met enorme interne crises die hen op hetzelfde noodlottige pad drijven. Ze weten ook dat een directe uitdaging van de Amerikaanse agenda tot verwoestende vergeldingsmaatregelen zou leiden. In 2003 kondigden Duitsland en Frankrijk officieel hun onwil aan om de Amerikaanse invasie van Irak te steunen. Washington viel toen openlijk zijn oude bondgenoten aan en dreigde ermee… in de toekomst niet zozeer met de centrale landen van het “oude Europa” samen te werken, maar veeleer met de Oost-Europese staten die recentelijk tot de NAVO waren toegelaten. Bovendien vreest de Europese bourgeoisie dat als ze zich verzet tegen de Verenigde Staten, ze zou kunnen worden uitgesloten van het delen van de buit die een mogelijke Russische reorganisatie met zich mee zou kunnen brengen. En dus doet ze volgzaam mee met de voorbereidingen voor de oorlog. wat te verwachten is in het geval van een mogelijke reorganisatie van Rusland. En dus doet ze volgzaam mee met de voorbereidingen voor de oorlog. wat te verwachten is in het geval van een mogelijke reorganisatie van Rusland. En dus doet ze volgzaam mee met de voorbereidingen voor de oorlog.
27. Maar wat de strategen in Washington en de Europese hoofdsteden ook in gedachten hebben, oorlog zal geen van hun problemen oplossen. De criminelen die aanzetten tot dergelijke rampen zullen tot hun grote ergernis ontdekken dat degenen die wind zaaien inderdaad de storm oogsten.
28. Een oorlog met Rusland in Oekraïne, hoe deze ook begint of in een vroeg stadium verloopt, zal niet worden beperkt. Het zal zich uitbreiden volgens een oncontroleerbare logica. Elke staat in de regio zal bij het conflict betrokken worden. De Zwarte Zee met zijn zeven oeverstaten zal veranderen in een ketel van escalerende conflicten die zich zullen verspreiden over Transkaukasië, de Kaspische Zee, Centraal-Azië en daarbuiten.
29. China zou zijn belangen direct bedreigd zien en bij de oorlog betrokken worden. Er zou een conflict ontstaan over Taiwan. Iran en Israël zouden bij de oorlog betrokken worden. Japan en Australië zouden snel volgen. Op een gegeven moment zou het gebruik van kernwapens worden gezien als een uitweg. En in elk oorlogsgebied zouden de Verenigde Staten er het middelpunt van zijn, met verwoestend verlies aan mensenlevens en massale sociale ontreddering.
30. Iets meer dan 30 jaar zijn verstreken sinds de ontbinding van de USSR. In 1992 verkondigden de stalinistische bureaucraten in Moskou en Kiev dat het herstel van het kapitalisme een nieuw tijdperk van ongekende welvaart zou inluiden. Zowel Rusland als Oekraïne, die de waanideeën van het marxisme hadden afgezworen, zouden ongekende welvaart genieten en verwelkomd worden in de gelukkige familie van vredelievende kapitalistische naties.
31. Deze ahistorische en utopische waanvoorstelling – geboren uit de stalinistische voorschriften van vóór 1991 van “socialisme in één land” en “vreedzaam samenleven” met het imperialisme – is volledig verdwenen. De Russische regering, een bittere vijand van het marxisme en alles wat met de Oktoberrevolutie van 1917 te maken heeft, wordt nu geconfronteerd met de realiteit van de onderdrukking door het imperialisme.
32. Het regime van Poetin, dat regeert namens een corrupte kapitalistische oligarchie, heeft geen levensvatbaar, laat staan progressief antwoord op deze dreiging. Het idee dat Rusland vreedzaam kan worden geïntegreerd in de structuren van het wereldkapitalisme dat wordt gedomineerd door de VS en de grote imperialistische machten, is een illusie gebleken. De Russische economie speelt een verwaarloosbare rol in het internationale financiële systeem en staat onder constante druk van sancties van de Verenigde Staten.
33. Het aanroepen van reactionair nationalisme resoneert niet met de bevolking van de buurlanden en vergroot het isolement van Rusland. Het enige vooruitzicht dat Poetin biedt met zijn nucleaire sabelgerammel is het wereldwijde Armageddon. Hij worstelt om aan de macht te blijven terwijl zijn land wordt geteisterd door een pandemie die alle tegenstellingen van de gehavende post-Sovjet-samenleving heeft verergerd. Poetin wordt gedwongen te balanceren tussen conflicterende facties van de kapitalistische elite: degenen die bereid zijn de status van compradorkapitalisten te verzoenen onder de dominantie van het Amerikaanse en Europese imperialisme, en anderen die hun belangen in gevaar zien in geval van overgave. Tot deze laatste behoren ultranationalistische en extreemrechtse krachten,
34. De oppositie van het Internationale Comité tegen oorlog is niet gebaseerd op steun voor enig nationalisme, maar op de strijd om de arbeidersklasse van alle landen te verenigen om het kapitalisme omver te werpen en een wereldsocialisme op te bouwen. Dit essentiële principe geldt in de huidige situatie meer dan ooit.
35. De Oekraïense en Russische arbeidersklasse hebben een gemeenschappelijke geschiedenis. Ze willen geen burgeroorlog. De revolutionaire beweging in Oekraïne bracht veel van de grootste leiders van de strijd voor socialisme voort, waaronder Leon Trotski. De arbeiders van Oekraïne en Rusland vochten als kameraden voor de omverwerping van het tsarisme en de overwinning van de Oktoberrevolutie. Ze vochten samen tegen het Duitse imperialisme. De arbeiders van Rusland en Oekraïne zijn beide het slachtoffer geworden van de misdaden van het stalinistische regime en lijden beiden onder de gevolgen van het kapitalistische herstel. De fascistische nationalisten die in beide landen bestaan, vertegenwoordigen en spreken niet voor de belangen van de arbeidersklasse.
36. Om de arbeidersklasse van Rusland en Oekraïne een uitweg te laten vinden, heeft ze een mondiaal perspectief nodig. Bovenal betekent oppositie tegen Poetin niet een bondgenootschap met het imperialisme. Wanneer pseudo-linksen het Russische en Chinese “imperialisme” aan de kaak stellen, heeft dat niets te maken met de historische ontwikkeling van de 20e en 21e eeuw. Het is simpelweg omdat deze kleinburgerlijke krachten de kant van Washington kiezen. Het is noodzakelijk om zich te verzetten tegen het imperialisme zonder zich aan te passen aan het Russische nationalisme en om het Russische nationalisme aan te gaan zonder zich aan te passen aan het imperialisme.
37. Ongeacht de onmiddellijke uitkomst van de huidige spanningen, is er geen vreedzame oplossing voor deze crisis. Voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 en de Tweede Wereldoorlog in 1939 waren er tal van crises die in oorlog dreigden te veranderen. Zodra de ene crisis was opgelost, volgde de volgende al snel en uiteindelijk brak de oorlog uit.
38. De huidige crisis is een ernstige waarschuwing. Het imperialisme glijdt af naar een catastrofe. De sociale kracht die moet worden gemobiliseerd om te voorkomen dat de ramp in Oekraïne wordt voorbereid, is de internationale arbeidersklasse. De strijd tegen oorlog is direct verbonden met de strijd tegen uitbuiting en het moorddadige beleid van de kapitalistische regeringen. Het imperialisme en het financiële kapitaal zullen zoveel doden accepteren als nodig is om hun plundering en hun winst te verzekeren. Miljoenen oorlogsdoden mogen niet worden toegevoegd aan de doden door de pandemie. Er is een dringende behoefte aan arbeiders om een onafhankelijke anti-oorlogsbeweging op te bouwen, gebaseerd op een socialistisch en internationalistisch perspectief.
39. In een verklaring van 2016 heeft het Internationaal Comité de principes uiteengezet waarop de strijd tegen het imperialisme en zijn streven naar een wereldoorlog moet beginnen . Ze krijgen de grootste urgentie in de huidige crisis:
- De strijd tegen oorlog moet komen van de arbeidersklasse, die als revolutionaire sociale kracht alle progressieve delen van de bevolking achter zich verenigt.
- De nieuwe beweging tegen oorlog moet antikapitalistisch en socialistisch zijn, want men kan oorlog niet serieus voeren zonder te streven naar een einde aan de dictatuur van het financierskapitaal en het economische systeem dat de oorzaak is van militarisme en oorlog.
- Om deze reden is het absoluut noodzakelijk dat de nieuwe anti-oorlogsbeweging volledig onafhankelijk is van en gekant is tegen alle politieke partijen en organisaties van de kapitalistische klasse.
- Bovenal moet de nieuwe anti-oorlogsbeweging internationaal zijn en het imperialisme confronteren met de enorme macht van de arbeidersklasse in een verenigde wereldwijde strijd.
40. We doen een beroep op alle lagen van de arbeidersklasse en de jeugd, en ook op de meest oprechte en moedige delen van de middenklasse, om op basis van deze principes te strijden tegen de oorlogsdreiging.
41. Gebaseerd op de principes die in deze Verklaring zijn uiteengezet, verwelkomen het Internationale Comité van de Vierde Internationale en zijn secties discussies met politieke stromingen en individuen over de hele wereld die de dringende noodzaak erkennen om een massale internationale beweging tegen oorlog op te bouwen.
