Indignatie redactie 
Het QR-systeem is eigenlijk een soort van dehumanisering. Dat stelt jurist Raisa Blommestijn op Twitter. En daar wil ze niet aan meedoen. “Ik ben Raisa, geen QR-code,” schrijft ze. Zo is het maar net.
Eigenlijk is het natuurlijk te ziek voor woorden: in de hele wereld wordt de mensheid teruggebracht tot een QR-code. Als we ergens naartoe willen worden we niet gevraagd naar onze naam of naar onze geschiedenis. Nee. Je moet en “code” laten zien. En dat is het dan.
Raisa Blommestijn: dehumanisering
Jurist Raisa Blommestijn vindt daar wat van. “Het QR-systeem kan worden gezien als een vorm van dehumanisering,” schrijft zij op Twitter over de Apartheidspas. “In plaats van iemand te zien als mens, met inherente waardigheid en onvervreemdbare rechten, wordt iemand gereduceerd tot QR-code.”
“Tot een (digitale) status,” gaat ze verder, “tot een vinkje in de app.”
Maar daar heeft ze geen zin in. Want wij zijn mensen. Volwaardige mensen. Met een hart, een ziel. Met gedachten, een lichaam; met De Rede. Wij zijn geen halve computerprogramma’s.
“Ik ben Raisa,” schrijft ze dan ook, “geen QR-code.”
Het QR-systeem kan worden gezien als een vorm van dehumanisering. In plaats van iemand te zien als mens, met inherente waardigheid en onvervreemdbare rechten, wordt iemand gereduceerd tot QR-code; tot een (digitale) status; tot een vinkje in de app.
Ik ben Raisa, geen QR-code.
— Raisa Blommestijn (@rblommestijn) November 8, 2021
Ze wordt hierin gesteund door Thierry Baudet. “Spot on!” schrijft de FVD-leider op Twitter. “Ik ben Thierry, geen QR-code.”
Spot on! Ik ben Thierry, geen QR-code. 🙏 https://t.co/E1eBPgvbM8
— Thierry Baudet (@thierrybaudet) November 8, 2021
Inderdaad. En ik ben Erich, óók geen QR-code.
