Indignatie redactie 
Het schandalige zogenaamd geheime EU-contract met Pfizer-BioNTech staat al twee jaar online. Waarom heeft niemand het gezien of er iets mee gedaan? Aan het eind van het artikel gaan we ook nog inhoudelijk in op het contract.
Pfizer – Een recent gerechtelijk bevel dat openbaarmaking van de Zuid-Afrikaanse contracten voor de aanschaf van COVID-19-vaccins vereiste, heeft voor opschudding gezorgd in de sociale media en de hoop gewekt dat enkele van de geheime clausules die speciale bescherming bieden aan fabrikanten eindelijk zouden worden onthuld.
Huge win for #transparency & accountability: the South African High Court has ordered the country’s health department to hand copies of all its COVID-19 vaccine procurement contracts (including Pfizer), negotiations and agreements to Health Justice Initiative @HealthJusticeIn pic.twitter.com/6eSSGPXEOp
— Cristian Terhes MEP (@CristianTerhes) August 18, 2023
Het Roemeense lid van het Europees Parlement Cristian Terhes, die Ursula von der Leyen en de Europese Commissie lange tijd heeft bekritiseerd vanwege het publiceren van zwaar geredigeerde versies van de eigen aanbestedingscontracten van de EU, noemde de uitspraak in een tweet een “enorme overwinning voor transparantie en verantwoording”. , waarbij in het bijzonder werd gewezen op de opname van het uiterst belangrijke ‘Pfizer’-contract onder de vrij te geven documenten.
Maar waarom die opwinding? Het eigen aanbestedingscontract of de Advanced Purchase Agreement (APA) van de Europese Unie met het consortium van Pfizer en het Duitse bedrijf BioNTech is nu ruim twee jaar in ongeredigeerde vorm online beschikbaar: sinds april 2021, net kort na de uitrol van het vaccin. Het bevat inderdaad huiveringwekkende clausules, die ongetwijfeld tot massale tegenstand en “aarzeling tegen vaccins” zouden hebben geleid als ze in bredere kring bekend waren geweest.
Neem bijvoorbeeld de volgende clausule uit artikel 1, lid 4, van het vaccinbestelformulier dat als bijlage bij de APA is gevoegd: “Het deelnemende lidstaat erkent verder dat de langetermijneffecten en werkzaamheid van het vaccin momenteel niet bekend zijn en dat er mogelijk nadelige effecten van het vaccin zijn die momenteel niet bekend zijn.” (Zie de volledige paragraaf hieronder.) Hoeveel mensen zouden zich hebben gehaast om het vaccin in te nemen of er zelfs maar mee hebben ingestemd als ze dat hadden geweten?
Maar zij wisten het niet. Want zo ziet dezelfde paragraaf eruit in de geredigeerde versie van de APA, gepubliceerd door de Europese Commissie.
Deze ‘erkenningsclausule’ in het bestelformulier – een erkenning in feite dat de fabrikanten noch wisten of het vaccin veilig was, noch of het effectief was, in ieder geval op de lange termijn – is een aanvulling op de clausules die al voorzien in de voor fabrikanten zéér vèrreikende vrijwaring in het hoofdstuk over de vrijwaring van de eigenlijke overeenkomst. Zie bijvoorbeeld het uittreksel uit artikel I.12.1 hieronder.
De ‘contractor’, zoals gespecificeerd op de eerste pagina van de APA, verwijst naar Pfizer en BioNTech gezamenlijk. En zo ziet dezelfde passage eruit in de geredigeerde versie van het contract dat door de Europese Commissie is geopenbaard.
Zó ziet de volledige pagina er uit:
En de volgende pagina zó:
In feite is, afgezien van de eerste zin, het hele gedeelte over schadeloosstelling, dat bijna drie volledige pagina’s tekst beslaat, geredigeerd in de versie van de APA die door de Europese Commissie is gepubliceerd (zie pagina’s 24-26).
Het zijn deze uitgebreide redacties die de focus zijn geweest van Cristian Terhes en andere vaccinkritische leden van het Europees nepparlement. Door Ursula von der Leyen en de Europese Commissie ter verantwoording te roepen voor hun gebrek aan transparantie, heeft Terhes er regelmatig een gewoonte van gemaakt om tijdens plenaire zittingen theatraal zwartgemaakte pagina’s van het contract omhoog te houden.
(Zie hier bijvoorbeeld van oktober 2022.)
Maar als de niet-geredigeerde versie toch beschikbaar was, waarom verwezen Terhes en zijn collega’s daar dan niet naar, dat wil zeggen naar de feitelijke inhoud van de passages die verborgen werden? En hoe is het mogelijk dat het niet gelukt is om de niet-geredigeerde APA en de duidelijk explosieve bepalingen die deze bevat beter bekend te maken?
Het antwoord op de eerste vraag moeten Cristian Terhes en de andere leden van het Europees nepparlement zelf beantwoorden. Als ze niet op de hoogte waren van de beschikbaarheid van het niet-geredigeerde document, werden ze hiervan zéker in september 2022 op de hoogte gebracht, in een tweet-antwoord aan Cristian Terhes, waarop Terhes op zijn beurt antwoordde.
Het antwoord op de laatste vraag – waarom het bestaan van de niet-geredigeerde APA niet beter bekend is geworden – is wellicht intrigerender en lijkt iets te maken te hebben met de vorm van stealth-censuur of ‘zichtbaarheidsfiltering’ die sindsdien de norm is geworden, juist op X, het toenmalige Twitter.
Dus in juli 2022, nadat hij het niet-geredigeerde contract tegenkwam, plaatste een veelgepubliceerde journalist die Europese zaken behandelt, Robert Kogon, er een draad over op Twitter, die snel viraal ging (zeker voor een klein account) en honderden retweets en likes opleverde en uiteindelijk, volgens de eigen statistieken van Twitter, iets meer dan 100.000 maal bekeken werd. Kogon begon de draad met dezelfde erkenning van de onbekende werkzaamheid en veiligheid van het hierboven genoemde vaccin.
Op 11 september 2022 citeerde Kogon deze draad in het bovengenoemde tweet-antwoord aan Cristian Terhes en vroeg hem waarom hij geredigeerde kopieën van de EU-contracten liet zien terwijl de niet-geredigeerde documenten beschikbaar waren. Het antwoord van Terhes was om de authenticiteit van het niet-geredigeerde document in twijfel te trekken. “Niemand kan bevestigen dat deze niet-geredigeerde versies de echte zijn”, schreef hij.
Maar het Pfizer-BioNTech-contract zweefde niet alleen op mysterieuze wijze rond op internet en werd niet gepubliceerd door een obscure samenzweringswebsite. Het werd eerder gepubliceerd door de Italiaanse publieke omroep RAI. De RAI is in onze ogen het Italiaanse equivalent van de NPO – beide zijn staatsomroepen (hoewel de laatste “officieel” niet, maar iedereen weet wel beter).
Het originele RAI-artikel van 17 april 2021, getiteld ‘Hier zij de “geheime” Pfizer en Moderna contracten voor de Anti-Covid Vaccines’, is nog steeds online beschikbaar. Het artikel bevat links naar zowel de Pfizer-BioNTech- als de Moderna-contracten.
Bovendien maakte het Spaanse dagblad La Vanguardia, de op twee na grootste krant van Spanje qua lezerspubliek, vier dagen na de publicatie van het RAI-artikel, op 21 april, ook bekend dat het in het bezit was gekomen van het niet-geredigeerde Pfizer-BioNTech-contract – vermoedelijk eenvoudigweg door het downloaden ervan van de website van de RAI – en publiceerde een artikel met de titel ‘Het contract met de Europese Commissie ontslaat Pfizer van aansprakelijkheid’.
Hoewel La Vanguardia, in tegenstelling tot de RAI, het contract als zodanig niet heeft gepubliceerd, heeft zij wel foto’s van geselecteerde pagina’s gepubliceerd, waaronder een foto van de eerste pagina van de sectie over schadeloosstelling zoals die hierboven is benadrukt, die eveneens in contrast staat met de geredigeerde versie die is gepubliceerd door de Europese Commissie.
Diezelfde dag publiceerde zelfs Reuters een artikel over het gelekte contract, waarin de primeur van La Vanguardia werd aangehaald (ook al was die primeur van de RAI). Reuters vermeed echter discreet de kwestie van schadeloosstelling te noemen en concentreerde zich alleen op de prijs van het vaccin. (Zie ‘Uitgelekt EU-Pfizer-contract toont dat de prijs voor COVID-vaccins is vastgesteld op 15,5 euro per dosis’.). Overigens bevelen we ook ons artikel over Reuters en Pfizer aan over de “transmissiebom” van de farmaceut.
Voor drie grote Europese mainstream media, de RAI, La Vanguardia en Reuters, bestond er dus geen twijfel over de authenticiteit van het document toen het voor het eerst opdook in april 2021 – en voordat het opnieuw in de vergetelheid raakte.
Maar wat vooral merkwaardig was na de Twitter-interactie tussen Kogon en Cristian Terhes, is wat er daarna gebeurde. Vrijwel onmiddellijk nadat Kogon de niet-geredigeerde APA had gemarkeerd als antwoord op de tweet van Cristian Terhes, werd zijn Twitter-account getroffen door een “shadow-ban”, een schaduwverbod. Zo zagen de resultaten van zijn shadowban-test er de volgende dag uit.
Destijds, onder het oude Twitter-regime, was schaduwverbod nog steeds een soort status, die gemakkelijk en nauwkeurig kon worden geverifieerd door online schaduwverbodtests (of zelfs door gebruikers zelf door naar hun eigen tweets te zoeken wanneer ze waren uitgelogd van hun accounts). Bovendien lieten enkele andere Twitter-gebruikers Kogon weten dat ze zijn antwoord niet konden vinden of retweeten. Zie hieronder bijvoorbeeld. Soortgelijke feedback in dezelfde geest is niet langer beschikbaar omdat Twitter het account van de auteur permanent heeft opgeschort.
Op zich was dit niet zo ongebruikelijk. Het kwam vaker voor dat tweets die onder het oude regime als ‘misleidend’ werden bestempeld, niet konden worden geliked of geretweet. Maar wat was er ‘misleidend’ aan deze tweet? En sterker nog: het werd juist niet als zodanig bestempeld. Niettemin leek het – heimelijk – onderworpen te zijn aan soortgelijke beperkingen.
Daarna daalde de betrokkenheid bij de antwoord-tweets waarin de draad werd geciteerd over het algemeen en kwam af en toe weer naar boven, maar nog steeds tot minder dan de helft van het vorige niveau, voordat het daalde naar in wezen, en blijkbaar permanent, niet-bestaand onder het nieuwe Twitter-regime. Onderstaande grafiek van relevante betrokkenheid (likes plus retweets) voor en na de datum van de interactie met Terhes illustreert dit. Het bevat alleen tweets waarin Kogon het woord ‘niet geredigeerd’ had gebruikt.
Het beperken van betrokkenheid blijft een dingetje op het nieuwe Twitter/X, zoals Linda Yaccarino, CEO van X, grif toegeeft en zoals te zien is in het onderstaande fragment over ‘handhaving op tweetniveau’ van het X ‘Helpcentrum’. De acties die zijn ondernomen om de zichtbaarheid van tweets te onderdrukken lijken nu uitgebreider te zijn dan onder het oude regime. (Er kunnen bijvoorbeeld ‘misleidende’ tweets worden geciteerd.)
Maar in tegenstelling tot het oude Twitter, dat gebruikers in de regel liet weten wanneer er actie werd ondernomen tegen een bepaalde tweet, maakt ‘X’ dit feit niet meer openbaar. Interessant genoeg erkent het ‘Helpcentrum’ ook dat dergelijke actie kan worden ondernomen als reactie op een “geldig juridisch verzoek van een geautoriseerde entiteit in een bepaald land”.
Het ligt er maar net aan wat een “geldig juridisch verzoek” is. Maar vermoedelijk zou de Europese Commissie als een dergelijke “geautoriseerde entiteit” gelden – vooral omdat de Commissie is aangewezen als de ultieme toezichthouder van online-uitingen onder de nieuwe censuurwet op het gebied van digitale diensten.
Hoe dan ook, de partij met het meest voor de hand liggende belang bij het onderdrukken van de niet-geredigeerde APA is uiteraard de partij die het document in de eerste plaats heeft geredigeerd: de Europese Commissie. Het is niet moeilijk voor te stellen waarom de Commissie dit als het ware zou willen ‘opnieuw verbergen’. Heeft het oude Twitter de zichtbaarheid van de niet-geredigeerde APA beperkt als reactie op een verzoek van de EU-autoriteiten? En blijft het nieuwe Twitter/X dit vandaag de dag nog steeds doen?
In het begin hebben we aangekondigd ook inhoudelijk nog in te gaan op het contract. Daarbij willen we het volgende kwijt:
Intact mRNA
In tegenspraak met berichten in het British Medical Journal dat 70-75% van het mRNA in het vaccin intact was, toont deze overeenkomst aan dat slechts 50% van het mRNA intact was volgens de specificatie. Dus tot 50% van het mRNA in de opname kan bestaan uit ingekorte, gemodificeerde en opnieuw gecombineerde rommel. Dergelijk willekeurig gemodificeerd mRNA zou kunnen leiden tot de productie van willekeurige eiwitten waartegen een immuunrespons kan worden gecreëerd.
Het immuunsysteem dat willekeurige eiwitten aanvalt, zou resulteren in een breed scala aan door vaccins veroorzaakte ziekten, waaronder auto-immuniteit, allergieën, kanker, enz. Er zijn dus negen pagina’s nodig om bijwerkingen van speciaal belang (Adverse Events of Special Interest – AESI) te beschrijven. En deze 50% specificatie is alleen van toepassing wanneer ze in hun fabriek worden getest. Tegen de tijd dat het wordt geïnjecteerd, kan het nog lager zijn.
Bacteriële eiwitten
Het gelekte document bevestigt de aanwezigheid van bacteriële endotoxinen in het vaccin. De mRNA-vaccins worden vervaardigd met behulp van E. coli-bacteriën. E. coli-eiwitten en endotoxinen vervuilen het vaccin. Meestal worden vaccins als steriel omschreven. Dit is niet het geval voor dit Pfizer-vaccin, dat levende micro-organismen (waaronder de “bioburden” van E. coli) kan bevatten.
DNA-besmetting
In 1985 kwam de Amerikaanse toezichthouder FDA (Food and Drug Administration) met een willekeurige limiet van 10 pg resterende DNA-besmetting per dosis.
Er zat geen wetenschap achter de limiet van 10 pg. De FDA kennende zou het zo maar kunnen zijn dat het is gebaseerd op het aantal vingers in een paar menselijke handen….. Deze willekeurige limiet van 10 pg was (willekeurig) met een factor 1000 verhoogd tot 10 ng in 1996. Je zou verwachten dat vaccins met verbeterde technologie in de loop van de tijd schoner zouden worden…. maar zonder aansprakelijkheid voor de fabrikant worden ze alleen maar smeriger – om de winst te vergroten.
Het Pfizer-vaccin bevat tot 330 ng DNA/mg RNA. Omdat elke dosis van het vaccin maximaal 0,75 mg RNA bevat, kan elke dosis tot ~250 ng resterend DNA bevatten. Dit is bijvoorbeeld ~25x de hoeveelheid resterende DNA-besmetting die is toegestaan in het Flublok-vaccin.
Andere verontreinigingen
Ethanol en dsRNA zijn andere nieuw onthulde verontreinigingen.
Omdat al deze verborgen ingrediënten niet in de ‘factsheet’ of bijsluiter van de FDA werden vermeld, was geïnformeerde toestemming onmogelijk. Dit was een dwingend medisch experiment op mensen, in strijd met de code van Neurenberg, gebaseerd op frauduleuze beweringen dat het product veilig en effectief was.
Bepalingen uit de deal
Landen die de COVID-19-injectie van Pfizer kochten, moesten erkennen dat “de inspanningen van Pfizer om het product te ontwikkelen en te produceren” “onderworpen zijn aan aanzienlijke risico’s en onzekerheden.”
En in het geval dat er een medicijn of andere behandeling uitkwam die COVID-19 kon voorkomen, behandelen of genezen, bleef de overeenkomst van kracht en moest het land zijn opdracht uitvoeren. Ivermectine is bijvoorbeeld niet alleen veilig, goedkoop en overal verkrijgbaar, maar blijkt ook de sterfte door COVID-19 met 81% te verminderen. Toch werd en wordt het nog steeds genegeerd ten gunste van duurdere en minder effectieve behandelingen en massale experimentele vaccinatie.
Rn als u zich afvraagt waarom #Ivermectin werd onderdrukt dan komt dat omdat de overeenkomst die landen met Pfizer hadden, hen niet toestond aan hun contract te ontsnappen, waarin stond dat zelfs als er een medicijn werd gevonden om COVID19 te behandelen het contract niet nietig kon worden verklaard. Krijgen de wappies uiteindelijk toch nog gelijk…..
Zelfs als Pfizer er niet in slaagde vaccindoses te leveren binnen de geschatte leveringstermijn, mocht de koper de bestelling niet annuleren. Verder kon Pfizer aanpassingen maken aan het aantal gecontracteerde doses en hun leveringsschema, ‘op basis van door Pfizer vast te stellen principes’, en het land dat de vaccins kocht, moedt ‘instemmen met elke herziening’.
Het maakte niet uit of de vaccins ernstig te laat werden afgeleverd, zelfs op een moment waarop ze niet langer nodig waren, aangezien duidelijk was gemaakt dat “Pfizer onder geen enkele omstandigheid onderworpen zal zijn aan of aansprakelijk zal zijn voor boetes voor te late levering.” Zoals u wellicht vermoedt, verbiedt het contract ook retourzendingen ‘onder alle omstandigheden’.
Het was vanaf het begin bekend dat ‘het virus’/Covid-19 geen serieuze bedreiging vormde voor de meeste mensen, dus hoe kwamen we uiteindelijk bij dit KRANKZINNIGE plan om de hele wereldbevolking te prikken? Waarom was het wetenschappelijke en medische establishment zó bereidwillig om in te stemmen met dit plan om de hele wereldbevolking uit te buiten met deze medische interventie die voor de meeste mensen niet nodig was en die vanwege immunosenescentie waarschijnlijk niet zou werken bij de kwetsbaarste burgers?
Het is een misdaad van enorme omvang: onschuldige burgers in de hele wereld, waaronder kinderen, zijn door politici, medici en andere belanghebbenden onder druk gezet, gedwongen en gemanipuleerd om hun natuurlijke immuunrespons op te offeren aan gebrekkige ‘lekkende vaccins’.
Hoog tijd voor verantwoording – voor het hele circus weer opnieuw begint.
