Welke rol speelt de media in tijden van crisis. In de coronacrisis is dat blijkbaar een andere rol dan wanneer er een financiële crisis uitbreekt? Als ook de gezondheid van het journaille gevaar loopt dan is de verslaggeving in een gezondheidscrisis wezenlijk anders dan bij het verslaan van een financiële- of energiecrisis die voornamelijk de lagere inkomens raakt. Dat is mijn mening als ik de paniekberichten over coronabesmettingen lees en de angst voel met betrekking tot overbelaste ziekenhuizen. Je zal maar ziek worden en er is geen plek. Een ongeluk zit in een klein hoekje. Ik zie veel angst in de samenleving, meer dan tijdens de krediet- en bankencrisis in 2009/10.
Alarmbellen
Nu zien we een overlap van crises die onze portemonnee raken. Wat te denken van de energiecrisis en de oplopende inflatie en de aanhoudende spanning tussen verschillende EU-landen inzake verdergaande inperking van soevereiniteit van de lidstaten. De recente uitspraak van het Poolse Constitutionele Hof dat de nationale wet boven het Europese recht gaat deed flink wat stof opwaaien. Ongemerkt zijn we verzeild geraakt in overlappende crises waarbij de coronacrisis opnieuw oplaait met oplopende aantallen besmettingen, ondanks een behoorlijke vaccinatiegraad van 85 procent. De ganse dag worden we bestookt met alarmbellen. Ik woon in Drenthe en fiets regelmatig langs de hunebedden. Soms denk ik om maar onder zo‘n kei te gaan leven, weg van de waan van de dag. Echter ben ik van de realiteit en leef ik gepensioneerd en wel in een levendige woonwijk waar mensen druk zijn hun werk, gezin, huisje, boompje, beestje. Die tijd heb ik gehad, geniet nu van een verdiende rust. Niet dat ik mij afzonder, ik heb tijd om de maatschappij te aanschouwen en de waan van de dag in al mijn nuchterheid in het juiste perspectief te plaatsen. Ook buiten mijn eigen territorium. Doe je dat niet dan word je achterlijk.
Gek door propaganda
De wereld is in een snelle transitie geraakt. Niet alleen door het klimaat maar ook door het coronavirus dat het etiketje “pandemie” kreeg opgeplakt door de gezaghebbende WHO. Dat het virus bijna 2 jaar de samenleving in z’n greep houdt is verontrustend. Door opgelegde vaccinatiedwang is een maatschappelijke tweedeling ontstaan die er diep inhakt. Als kritisch duider probeer ik de logica te begrijpen van overheidsmaatregelen die met de megafoon van de media de huiskamers in wordt gebruld. Je kunt met niemand in gesprek gaan zonder over corona te struikelen. Op radio en TV, en bij mij ook via internet waar ik de alternatieve media volg. Dat zijn youtubekanalen, de (wappie)sites, maar ook het nieuws van de mainstream media. Probeer dan maar je gedachten af te wenden zonder dat in je hersenpan iets begint te knarsen. Dan probeer ik mijn hoofdpijn te vergeten door te denken dat ik lijd aan Alzheimer-Light. Onderdrukken van mijn hoofdpijn lukt alleen door weg te blijven van radio en TV. Ik zink terug in de tijd met mijn videocollectie popconcerten uit de goeie ouwe tijd. Dan vergeet ik mijn AL en vergeet ik het heden met al z’n wreedheden. Ineens een gelukkig mens, afgezonderd van de samenleving vanwege mijn koppigheid om de controlemaatschappij te ontwijken. De massamedia maakt mij gek met staatspropaganda, zeker NU.nl de coronasite bij uitstek. Redactieleden van NU.nl lijken wel ambtenaren van het Ministerie van VWS. De teneur van hun berichtgeving is alarmerend. De samenleving is bang geworden voor een virus dat niet eens de status mag genieten van pandemie zoals is bepaald door de gezaghebbende WHO. Dit is de mening van een kritisch duider die niet hersenloos gelooft in de oprechtheid van overheidsmaatregelen. Ik probeer de logica te begrijpen van een lockdown, avondklok, mondkapjes en de digitale controlemiddelen waarmee gezonde mensen moeten bewijzen dat ze wel ‘echt’ gezond zijn.
Gezond beleid
Talkshowtafels roepen in koor om maatregelen alsof ze de overheid zelf zijn. Kritiek hebben op de overheid is uit den boze, behalve op de Belastingdienst. Dissidenten die het lef hebben hun gal te spuien over betwiste maatregelen krijgen bij de praatshows een aantal opponenten tegenover zich en hebben het debat bij voorbaat verloren. De interrumperende betweters uit de showbizz hebben zich niet teveel verdiept in bijvoorbeeld de bijwerkingen van de experimentele vaccins. Criticasters zijn niet welkom bij de publieke omroepen. Het is link om tegen het zere been te schoppen van je broodheer die met ons belastinggeld flinke salarissen betaalt aan de redactieleden van de praatshows. Pas als de demissionaire regering is afgetaaid en vervangen door bestuurders die een beleid voeren dat stuurt op gezonde leefstijl met minder druk op de zorg, maar ook uitbreiding van IC-capaciteit, en vaccinatie aanbeveelt voor ouderen en zwakkeren. Pas dan verschijnen er heldere lichten aan de talkshowtafel. Geen virologen(Osterhaus) die mensen vergelijken met dieren, geen beddenbazen die alarm slaan wegens overspannen personeel, maar voedingsdeskundigen en psychologen die uitleggen hoe we kunnen werken aan versterking van ons immuunsysteem zonder kunstmatige injecties.
Gezonde voorlichting
Het mediakartel lijdt aan groot gemis van onderzoeksjournalisten van wie enige objectiviteit mag worden verwacht. Gelukkig hebben we internet waar onafhankelijke journalisten een nieuw geluid presenteren. Dezelfde onderwerpen verpakt in een ander jasje. De discussie bij de ‘oude media’ gaat nog steeds over de achterkant van de zorg, namelijk de IC-capaciteit. Als we de coronacrisis willen overwinnen dan moeten we het debat verplaatsen naar de voorkant, over preventie. Hoe kan het bestaan dat een ontwikkeld land zo achter de feiten aanloopt. Waarom laat ons kabinet de oren hangen naar Big Farma. Waarom 5000 boa’s voor surveillance met de hulp van Big Tech i.p.v. investeren in voorlichting over gezonde voeding en gezond gewicht door leefstijldeskundigen. Waarom gaan we wakkere gezonde mensen afsluiten van een grote groep aanbidders van Hugo en Mark die zich afhankelijk maken van de overheid. Mijn vragen zijn suggestief dus vragen een instemmend antwoord, tenzij u de discussie aangaat.
GW