Wereldwijd zijn er ongeveer 3 miljard (!) Smartphones en mobiele telefoons. Deze geven ongelooflijke hoeveelheden CO2 vrij tijdens productie, transport en gebruik. Waarschijnlijk zijn smartphones over 20 jaar de grootste klimaatmoordenaars, waarschuwen Canadese onderzoekers.
Als Greta’s fans hun protesten echt serieus bedoelen, moeten ze hun geliefde elektronische statussymbolen overhandigen, of ze op zijn minst vrij vaak uitschakelen. Maar de Greta-generatie lijkt het niet te denken. Integendeel.
Grote mond, niets erachter? Zouden de groen-links geinstrumentaliseerde studenten, die zo eerlijk gezegd hun klimaatbesparende posters op straat ophangen, afstand doen van hun rijkdom en vooral hun smartphone? Waarschijnlijk niet. Het afstand doen van hun statussymbolen zou voor de welgestelden en welgestelden het volgende betekenen: geen muzieksystemen, iPads, notebooks, pc’s, tv’s en Xboxen meer. Omdat hun productie en gebruik, en vooral de servers die daarvoor nodig zijn, ongelooflijk hoge CO2-emissies veroorzaken. Enige tijd geleden ontdekte Lotfi Belkhir van de W. Booth School of Engineering Practice & Technology in Canada dat de uitstoot van de productie en het gebruik van smartphones aanzienlijk hoger is dan verwacht. Als dit zo doorgaat, Over 20 jaar is deze industrie verantwoordelijk voor 14 procent van alle emissies. Dat zou de helft zijn van wat verkeer wereldwijd heeft veroorzaakt aan emissies.
CO2-uitstoot van smartphones
Bij het berekenen van de CO2-voetafdruk van een smartphone moet rekening worden gehouden met alle fasen van de levenscyclus: productie, distributie, transport, gebruik en recycling. Voor een gemiddelde smartphone is de CO2-uitstoot in totaal ongeveer 47 kilogram gedurende hun hele levenscyclus. Dit omvat geen netwerk- en internetgebruik.
Van deze 47 kilogram levert de iPhone 4 bijvoorbeeld ongeveer 57 procent van de productie op, 34 procent van het gebruik, 8 procent van het transport en 1 procent van de recycling. De winning van grondstoffen blijft in deze berekening volledig buiten beschouwing. Volgens eigen verklaringen produceerde Apple alleen al in 2016 precies 38,4 miljoen (!) Ton CO2-uitstoot. Maar dat is niet alles: voor de productie van smartphones zijn belangrijke grondstoffen zoals ertsen, metalen en zeldzame aardmetalen nodig. Hun degradatie is zeer energie-intensief.
Smartphones bevatten ongeveer dertig metalen, waaronder koper, ijzer en aluminium, kleine hoeveelheden zilver en goud en zeer kleine hoeveelheden palladium en platina. Met kobalt, gallium, indium, niobium, wolfraam, metalen van de platinagroep en lichte zeldzame aarden, bevat één instrument alleen zeven stoffen die door de EU-Commissie in 2014 door de EU-commissie als “kritieke grondstoffen” of zeldzame metalen zijn geclassificeerd en wereldwijd steeds schaarser worden zijn. Daarnaast zijn er ook zeldzame aardmetalen – meer precies: zeldzame aardmetalen – in mobiele telefoons. Ze worden zowel als lampen als in de microfoon en in de luidsprekers gebruikt.
Een traditionele mobiele telefoon bevat ongeveer 250 milligram zilver, 24 milligram goud en 9 milligram palladium. Voor smartphones gaat men zelfs van nog hogere waarden. Geschat wordt dat een apparaat van 110 gram ongeveer 305 milligram zilver, 30 milligram goud en 11 milligram palladium bevat. De belangrijkste grondstoffen in een smartphone:
- Koper: stuurt de elektriciteit
- Aluminium: voornamelijk gebruikt voor de behuizing
- Tin: voor het solderen van de componenten
- Kobalt: in de batterij
- Goud: gedraagt zich goed, dus op contacten van de simkaart of de beschikbare batterij
- Tantaal: gebruikt om energie op te slaan
Als je de kinderen die de straat opgaan vragen naar het klimaat, waar de grondstoffen voor hun smartphones vandaan komen, halen de meeste van hen gewoon onverschillig hun schouders op. Omdat hun smartphones bijna “heilig” zijn. De zoektocht naar aanwijzingen leidt naar de regenwoudlanden Congo, Brazilië, Indonesië of Peru. Hoewel niet alle grondstoffen in de smartphone uit regenwoudgebieden komen, wordt de natuur vaak vernietigd vanwege hun degradatie en lijden mensen onder slechte werkomstandigheden.
Koper: de grootste kopermijnen bevinden zich in Chili en Indonesië; Koper wordt ook gedolven in China en Peru. Mensen worden daarheen gedreven – en hun land is decennia onbewoonbaar. De reden is dat arseen en andere giftige chemicaliën de bodem en het water vervuilen.
Aluminium wordt gewonnen uit bauxiet, dat vooral wordt gevonden in Australië, China en India. De productie kost veel energie en veroorzaakt een hoge CO2-uitstoot.
Tin komt voornamelijk uit Indonesië, maar ook uit China en Peru, waarvoor regenwouden en koraalriffen daar worden vernietigd. Bovendien is de tinmijnbouw uiterst gevaarlijk omdat de mijnen vaak niet voldoende beveiligd zijn en afglijden. Zelfs kinderen moeten daar werken.
Kobalt: de grootste mijn ter wereld bevindt zich in de Democratische Republiek Congo in Afrika. In vaak volledig onbeveiligde mijnen zetten werknemers hun leven op het spel; ook kinderen, die soms slechts 6 jaar oud zijn.
Goud is extreem duur om te mijnen: om 0,034 gram goud te verkrijgen, moet 100 kilo steen worden verplaatst. Met kwik en cyanide wordt het goud opgelost. Het goud voor smartphones komt bijvoorbeeld uit Peru, Congo of Ghana. Regenwouden worden daar vernietigd, mensen worden ontheemd en hun drinkwater wordt verontreinigd door chemicaliën. Tantalum wordt gewonnen uit de minerale mix Coltan – in tot 100 meter diepe mijnen, die zich voornamelijk in de Democratische Republiek Congo bevinden. De terroristische rebellen daar omvatten de meeste van de 900 mijnen. Mannen, vrouwen en kinderen worden onder onmenselijke omstandigheden gedwongen om in deze mijnen te werken. Voor de mijnbouw van coltan worden ook de regenwouden en daarmee het leefgebied van de bedreigde berg- en laaglandgorilla’s vernietigd. Andere landen van herkomst van Tantal zijn Brazilië en Australië. Naar schatting zijn er wereldwijd 21 miljoen mensen met dwangarbeid. Dat is ongeveer hetzelfde als de bevolking van Australië en Nieuw-Zeeland samen.
Facebook voor moraliteit
Veel van onze welvaartsgestoorde kinderen, zelfs degenen die hun belachelijke posters in de lucht houden zingen en springen op vrijdag, handelen volgens het motto: »Wat gaf ik om slavernij en kinderarbeid en vernietiging van de natuur als mijn buddy drie virtuele vrienden meer heeft dan ik? Ik moet inhalen! Eerst komt Facebook, daarna moraliteit. “En nog een ding voor degenen die elk jaar wanhopig het nieuwste model willen: bronwinning en productie van mobiele telefoons zijn zeer hulpbronnen- en energieverslindend. Het informatiecentrum mobiele radio adviseert daarom: »Om het milieu te beschermen, moeten eigenaren van mobiele telefoons hun mobiele telefoon zo lang mogelijk gebruiken. De productie van elke nieuwe mobiele telefoon vereist immers meer eindige bronnen en energie. «
De “smartphone-misleiding”
Ongeveer 6 procent van de 6- tot 7-jarige kinderen in Duitsland heeft al een eigen smartphone. In de leeftijdsgroep van 8- tot 9-jarigen is dit 33 procent, in de leeftijdsgroep 10-11 zelfs 75 procent. Het aandeel van smartphonebezitters onder de 12- tot 13-jarigen bedraagt 95 procent. Het aantal smartphones dat in 2018 in Duitsland werd verkocht, bedroeg 22,8 miljoen. Voor het volledige jaar 2019 wordt een omzet van 22,9 miljoen eenheden verwacht.
Het wereldwijde aantal smartphonegebruikers was ongeveer drie miljard in 2018, ongeveer 260 miljoen meer dan in het voorgaande jaar. Voor 2019 wordt een verdere stijging tot 3,26 miljard verwacht. Als je kijkt naar de enorme hoeveelheid van meer dan 3 miljard smartphones en de trend van rijke mensen om elk jaar een nieuwe te willen hebben, betekent dat een enorm aantal emissies. Dit alles interesseert de Friday-for-Future-adolescenten niet. Als ze dat deden, zouden ze al hun smartphones onmiddellijk moeten inleveren. Dat zal nooit gebeuren, gegarandeerd. Integendeel, bij elke klimaatdemo kun je ze zien spelen op hun statussymbolen, praten aan de telefoon, chatten, posten en foto’s maken. Alles voor het milieu natuurlijk.