Globale gezondheid: The Big Pharma Covid Vaccine Marathon

Veiligheid afwijzen: baby stapt naar verdere menselijke afbraak in het tijdperk van COVID-19

Wat betreft farmaceutische reuzen die erop uit zijn om ’s werelds eerste COVID-19-vaccin uit te rollen, is de race erg groot. De SARS-CoV-2 wordt nog steeds geprezen als de meest tijdgevoelige crisis van onze moderne tijd, en CEO’s van verschillende farmaceutische bedrijven verbergen niet dat ze de veiligheid van hun productieschema op de lange baan schuiven. Als er iets is, lijken ze zelfs zo’n risicovolle praktijk te prijzen en lijken ze uiteindelijk een aantal opmerkelijke beloningen op te halen om dat te doen. 

De hoofdwetenschapper van Johnson & Johnson,  Paul Stoffels,  heeft onthuld dat het bedrijf $ 500 miljoen zal uitgeven aan onderzoek en ontwikkeling van een vaccin (dat overigens deel uitmaakt van een partnerschap van $ 1 miljard met de Amerikaanse regering).

Stoffels kondigde aan dat zijn bedrijf de productie binnen enkele weken wil starten ‘voordat het vaccin klinische proeven heeft ondergaan of is goedgekeurd door de FDA’.

De redenering achter deze haast om te produceren, zoals Stoffels uitlegt, is ervoor te zorgen dat er grote hoeveelheden klaar zijn voor consumptie – ervan uitgaande dat ze uiteindelijk worden goedgekeurd.

Hoewel Stoffels toegeeft dat dit een over het algemeen onorthodoxe benadering van vaccinontwikkeling is, rechtvaardigt hij deze ongekende omgekeerde volgorde omdat “de crisis zo groot is dat we ons anders moeten organiseren en aan de slag moeten gaan … (Forbes, 30 maart).”

Stoffels ontkent ook alle op winst gebaseerde ambities in dit flagrante streven naar vaccinontwikkeling. Hij beweert dat J&J een vaccin ontwikkelt dat in wezen niet voor winst bedoeld is, zodat het “zo snel mogelijk betaalbaarder en wereldwijd beschikbaar is”.

Hij benadrukt verder dat dit “niet om concurrentie” gaat, en dat er in wezen “meer treinen op de rails moeten zijn om hier te slagen dan slechts één vaccin”.

Hoewel de schijnbaar altruïstische houding van Johnson en Johnson duidelijk is verwoord in verband met haar inzet om het coronavirus te bestrijden, moet er niettemin op worden gewezen dat de aandelenwaarde van het bedrijf onmiddellijk na de aankondiging met 7,5% steeg (Forbes, 30 maart).

Sommige analisten hebben zelfs gewaarschuwd dat de Amerikaanse aandelenmarkt mogelijk voortijdig (en uiteindelijk oppervlakkig) herstelt vanwege de infusie van optimisme over het nieuws dat een vaccinproduct in de nabije toekomst beschikbaar komt.

Dit optimisme werd nog meer onder druk gezet door een aankondiging van Matt Hancock (staatssecretaris voor gezondheid en sociale zorg in het VK) dat het Jenner Institute van de Universiteit van Oxford in feite al in september een geneesmiddel klaar heeft staan ​​voor distributie.

Menselijke beproevingen begonnen blijkbaar al eind april (The Telegraph, 13 mei).

Geoffrey Porges , Directeur Therapeutisch Onderzoek en Senior Onderzoeksanalist bij SVB Leerink (een gespecialiseerde investeringsbank gericht op de gezondheidszorg), heeft gewaarschuwd dat dit soort aankondigingen het risico met zich meebrengt om vooraf bepaalde verwachtingen bij het publiek te wekken, tot het punt waar ” het hebben van een vaccin en het hebben van een vaccin in dit tijdsbestek lijkt een uitgemaakte zaak. ”

Porges voegt eraan toe dat “een dergelijke conclusie vervolgens de beslissingen en verwachtingen van beleidsmakers, ‘investeerders’ en ontwikkelaars verstoort.”

De implicatie is dat dit soort verwachtingen heeft geleid tot een dramatische stijging van de voorraden van farmaceutische bedrijven, en dat de profetie zelf lijkt voldoende te zijn om de aandelenwaarde op te roepen.

Ondertussen lopen de ambities om de ontwikkeling van een vaccin zo snel mogelijk te stimuleren “het risico van veiligheids- of werkzaamheidsverplichtingen op de weg”, aldus Porges.

Hij wijst ook op de bezorgdheid dat “epidemiologen en economen lijken te plannen voor een vaccin dat binnen zes maanden uit de pijplijn komt, (terwijl een breder) gebruikt vaccin waarschijnlijk twee tot drie jaar duurt in (Porges ‘)’ meest optimistische ‘schatting. ”

Toevallig kwam het advies van Porges net na een piek van 20% in de S&P 500 Index na enkele opmerkelijke dieptepunten in maart (Bloomberg, 22 april).

Op het moment van schrijven zijn er momenteel meer dan 70 vaccins in ontwikkeling, waarbij bedrijven als Moderna en Johnson & Johnson zijn geoormerkt voor snellere ontwikkeling.

Bovendien zijn door Pfizer ontwikkelde experimentele vaccins al in de VS uitgerold.

Maar er is verre van eenzijdige overeenstemming tussen de wetenschappelijke gemeenschap als het gaat om de ethiek van een dergelijk snel brouwen in de vaccinindustrie.

Schrijven in een recente uitgave van  Nature ,  Dr. Shibo  Jiang (hoogleraar virologie in New York en Shanghai, en ook een van de oorspronkelijke ontwikkelaars van de SARS-vaccin) schreef dat:

“… In de Verenigde Staten heeft het biotechnologiebedrijf Moderna in Norwood, Massachusetts, een experimenteel vaccin op basis van messenger-RNA verzonden naar het Amerikaanse National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID) in Bethesda, Maryland, voor testen in een klinische proef. Het op mRNA gebaseerde platform voor het afleveren van vaccins is veilig gebleken bij mensen, maar dit COVID-19-vaccin is dat niet. De NIAID stelt dat het risico van het uitstellen van de voortgang van vaccins veel groter is dan het risico op het veroorzaken van ziekten bij gezonde vrijwilligers, maar ik vrees dat vaccinontwikkelaars te snel naar binnen zullen rennen als de normen worden verlaagd ” (Nature, 16/20 maart).

Ondanks ernstige bezorgdheid, aangezien deze afkomstig is van een ervaren viroloog zoals Jiang in maart (wat in onze huidige COVID-cultuur net zo goed honderd jaar geleden zou kunnen zijn), lijkt het erop dat de matrijs nu is gegoten voor farmaceutische bedrijven ‘verwachtingen over wanneer een vaccin op de markt zou kunnen verschijnen – laat staan ​​de vraag of het überhaupt zou moeten verschijnen.

De verwachting is officieel en bedrijven willen het gisteren leveren  .

Pfizer CEO  Albert Bourla  kondigde aan dat “het korte tijdsbestek van minder dan vier maanden waarin we ons hebben kunnen verplaatsen van preklinische studies naar testen op mensen buitengewoon is.”

Bloomberg meldt dat “drugmakers over de hele linie met regelgevers hebben samengewerkt om de ontwikkelingstijden  te verkorten  om de verspreiding van het virus te stoppen …”

Overigens bleken de aandelen van Pfizer kort na het bekendmaken van hun nieuws over mogelijke opties voor vroege vaccinatie met 2,2% te stijgen.

Bloomberg waarschuwt echter dat “gezien wat er is gebeurd met de ontwikkeling van andere vaccins in het verleden, het risico bestaat dat de nieuwe inenting patiënten daadwerkelijk vatbaarder maakt voor ernstige ziekten.”

Wat het specifieke tijdsbestek betreft, heeft Pfizer de herfst van 2020 geprojecteerd als een beoogde doelperiode voor gebruik in noodgevallen van hun vaccin. Momenteel werkt het bedrijf aan vier verschillende potentiële producten, die elk gebaseerd zijn op een ‘nieuw type RNA-technologie’.

In het bijzonder, bij injectie in het lichaam, voegt het RNA (ribonucleïnezuur) zichzelf in menselijke cellen in, wat resulteert in de vorming van virale eiwitten die uiteindelijk de ontwikkeling van beschermende antilichamen veroorzaken.

Het enige probleem met deze technologie is dat deze nog niet is goedgekeurd.

Directeur van het NYU Langone Vaccine Center,  Mark Mulligan,  heeft erop gewezen dat dit type vaccintechnologie die Pfizer gebruikt, eigenlijk meer een ‘nabootsing is van wat er gebeurt met een natuurlijke immuunrespons op een indringer’, en dat er een aantal duidelijke voordelen zijn aan een dergelijke vaccinproduct “in termen van de snelheid waarmee ze kunnen worden geproduceerd en dit idee dat dit een natuurlijk type vaccinatie is” (Bloomberg, 5 mei).

Als alternatief onthulde de Saturday Evening Post onlangs een grote stap in de richting van een vaccin dat specifiek op synthetische biologie is gebouwd – met het voordeel dat een dergelijk product veel eerder in grote hoeveelheden kan worden uitgerold.

“Om nieuwe vaccins te maken, gebruiken onderzoekers computers om nanodeeltjes te ontwerpen die zichzelf assembleren uit eiwitbouwstenen, LEGO-achtige, en virale moleculen te hechten die een sterke immuunrespons veroorzaken” (Saturday Evening Post, juni 2020, Vol. 292) .

Een bijkomend (zogenaamd) voordeel van dit alternatieve merk vaccintechnologie is dat het, eenmaal ontwikkeld, niet gekoeld hoeft te worden.

Dit heeft uiteraard aanzienlijke gevolgen voor wijdverbreid gebruik in derdewereldlanden.

Het is niet verwonderlijk dat de financiering voor deze opkomende variant van vaccintechnologie afkomstig is van de NIH en de Bill and Melinda Gates Foundation.

Het spreekt voor zich dat farmaceutische bedrijven zo doordrenkt zijn geraakt in onze geglobaliseerde wellnessinfrastructuur  dat we ze niet eens meer zien.

Ze zijn alomtegenwoordig verankerd in de achtergrond van ons sociale weefsel, en worden beschouwd als alledaags belangrijk en essentieel als het sanitair in onze huizen en onze steden.

Deze wijdverspreide gewenning heeft uiteindelijk ons ​​gevoel van collectieve bezorgdheid verdoofd tot het punt waarop we niet zo gealarmeerd zijn door hoe hun producten worden bedacht, noch door wie uiteindelijk hun onderzoek en ontwikkeling financiert.

Hun diepere, innerlijke werking maakt geen deel uit van ons persoonlijke leven, dus waarom zou het ons iets kunnen schelen?

In combinatie met het officiële COVID-19-verhaal zelf en de verraderlijke schriktactieken die worden geparadeerd door slecht geïnformeerde ambtenaren en de reguliere media, is het veilig om te zeggen dat we officieel een tijdperk van geradicaliseerde en geglobaliseerde media zijn binnengegaan. op zoek naar.

De beoogde consumenten zijn degenen die de risico’s, de bijwerkingen of de verwondingen die mogelijk zijn onder dergelijke versnelde geïndustrialiseerde omstandigheden niet in twijfel trekken; het is voor degenen die simpelweg de belofte willen hebben van een remedie voor iets dat ze blindelings als een biologisch gedrocht beschouwen.

Het beangstigende is dat zoveel burgers er gewoon mee instemmen, zonder vragen te stellen.

En als je er vragen over stelt, wees dan bereid om onmiddellijk te worden afgewezen omdat je geen geldig perspectief hebt, en je perspectieven klinken door tot het gekibbel van een ‘aluminiumfolie-dragende’ complottheoreticus.

Maar mijn algemene drang is om te bedenken dat deze ongebruikelijke en fascinerende gebeurtenis in onze geschiedenis in feite een zeer aangrijpende stimulans kan zijn om onze aandacht weer te richten op de cruciale kwestie van vrijheid. 

Dit is tenslotte echt het belangrijkste dat we als mondiale samenleving kunnen delen.

Zonder dat zou ik zeggen dat we uiteindelijk niet eens een samenleving hebben.

Met dit in gedachten kunnen we eigenlijk kijken naar het flagrant toegegeven voorgaande van veiligheidsbeleid dat wordt gehanteerd door onze drugaanbieders, en onze medeburen een echte openbare dienst bewijzen door simpelweg niet in orde te zijn met dergelijke onverantwoordelijke normen.

Bovendien zou onze collectieve weerstand tegen dergelijke sociopathische medicatie uiteindelijk als de nieuwe standaard moeten dienen  – in tegenstelling tot wat ons eindeloos wordt aangeboden als de “nieuwe norm”.

Anders, door stil en gewillig de wanhopige, door winst gedreven normen te accepteren achter dergelijke versnelde vaccinontwikkelingen in de wereld van vandaag, vertellen we de ontwikkelaars en financiers achter zulke dingen dat ons lichaam (samen met onze intellectuele integriteit trouwens) in wezen te koop.