Goh! Nu hoofden Rutte en Hoekstra op het hakblok liggen ineens wél ruimhartige compensatie toeslagenslachtoffers

Premier Rutte en de ministers Hoekstra en Wiebes voelen waarschijnlijk inmiddels héél goed aan dat de toeslagenaffaire hen de kop kan gaan kosten. Want ineens wordt er, volgens ingewijden, tijdens het overleg in het Catshuis gesproken over een mogelijke ‘onorthodoxe’ aanpak: een ruimhartige vergoeding voor de gedupeerden.

Het is toch bijna niet te filmen? Jarenlang hebben de verantwoordelijken hun best gedaan om de boel te sussen, te traineren, te verdraaien, achter te houden of anderzijds hun verantwoordelijkheid te ontlopen. Nu na het rapport van de commissie-Van Dam de volle ernst van de toeslagenaffaire ook zwart op wit gedrukt staat en er echt geen ontkennen meer aan is, komt men pas in actie. Nu zou het ze namelijk wel eens zetels kunnen gaan kosten, of hun ministerschap. Dat geldt althans voor Rutte, Wiebes, Hoekstra en Asscher.

Dus wordt er een “onorthodoxe” aanpakt overwogen: men wil de slachtoffers van de toeslagenaffaire daadwerkelijk ruimhartig compenseren.

Dit is echt te belachelijk voor woorden en laat zien dat ze haast alle realiteitszin zijn verloren. Ieder normaal mens kan toch nagaan dat als duizenden mensen jarenlang structureel zijn vernaggeld door de Belastingdienst (en daardoor ook door de rest van de overheid), dat een vorm van voorlopige schadevergoeding toch makkelijk moet kunnen worden vastgesteld?

Een vlot voorbeeld: Jantje heeft geen huis kunnen kopen en is werkloos geworden. Pietje heeft nog wel een huurhuis, maar heeft jarenlang geen huurtoeslag gekregen en zit diep in de schulden. Dikke kans dat Jantje inmiddels recht heeft op een half miljoen euro en Pietje op ‘slechts’ 100.000 euro. Het zal ze worst wezen of ze het rechtmatige bedrag in één keer en precies afgemeten op de rekening krijgen? Keer die lui allemaal een bedrag van tussen de 20 à 50.000 euro uit en kijk daarna verder. Dan hebben ze tenminste iets.

Maar nee, in plaats daarvan laat dit kabinet eerst nog een aantal externe bureaus inhuren waardoor er uiteindelijk drie keer zoveel kosten worden gemaakt als dat er wordt uitgekeerd, en is slechts iets van 1 procent van het uit te keren bedrag daadwerkelijk op de rekeningen van de gedupeerden staat.

Valt hier überhaupt nog te spreken van onwil of onkunde? Bij de door de coronacrisis getroffen ondernemers kunnen ze namelijk wél direct uitkeren en kijken ze ook later wel of het bedrag klopte of niet. En dat gaat over miljarden. Maar ja, dáár kun je makkelijk mee scoren voor de verkiezingen, in tegenstelling tot het compenseren van gedupeerden die mede op basis van hun etniciteit als fraudeur werden aangemerkt.