Greta, Klimaat En Corona: De Tegenstanders Van De Vrijheid Hebben Bloed Geproefd INDIGNATIE AI & Politiek

Spread the love en help Indignatie

Inhoud

Als voorwendsel voor vrijheidsbeperkingen moet het virus binnenkort worden vervangen door milieukwesties.

De tegenstanders van de vrijheid hebben bloed geproefd. Nadat de pandemische noodsituatie met de arbeidsongeschiktheid van de mensen door de coronamaatregelen is geslaagd, zal de klimaatnoodsituatie waarschijnlijk naadloos volgen. Althans dat voorspellen steeds meer analisten. Het Federale Grondwettelijk Hof heeft hiervoor de koers uitgezet en de politieke partijen zullen zeker voortbouwen op de ervaring van de Infection Protection Act en de beperkingen die nooit volledig zijn ingetrokken en zo hun macht gebruiken om mensen naar de volgende fase van rechteloosheid te leiden.

Wie intensiever wil omgaan met aan wie hij dit te danken heeft, leest het boek ” Greta, Klima und Corona ” (1) van 1 oktober 2021 , dat wordt uitgegeven door de vzw “Der Politikchronist”.

Het boek beschrijft de ontwikkeling van de klimaatbeweging, noemt de hoofdrolspelers en de middelen waarmee ze “de wereld willen redden”. De vraag is dus niet of CO ₂ het grootste door mensen veroorzaakte probleem ter wereld is, maar wie deze bewering, hoe en waarom, in de politiek heeft gebracht. Greta Thunberg speelt hierin een rol, maar geheel andere krachten definieerden deze rol.

Hier is het hoofdstuk “Milieubescherming als redder van het kapitalisme?” Als inzicht in de teksten.

In alle projecten die worden gesponsord door de ‘non-profit’ NGO’s en regeringen, gaat het nooit om een alternatief voor het kapitalisme, dat afhankelijk is van groei en uitbuiting. Integendeel, de duivel moet worden verdreven met de Beëlzebub, niets anders staat ter discussie. Behalve dat degenen die het minst van uitbuiting hebben geprofiteerd, nu het meest moeten bijdragen aan verandering.

Op 25 augustus 2015 kon men een typisch beleidsdoel van de “milieuactivisten” in de gelederen van het establishment in de Atlantische Oceaan lezen . In een artikel over Al Gore en David Blood staat:

“We creëren de voorwaarden voor langdurige hebzucht” (“We pleiten voor langdurige hebzucht”) (2).

Dat klinkt niet echt als een paradigmaverschuiving. De rest van het artikel ook niet, vooral als je de economische activiteiten van de hoofdrolspelers ziet.

Cory Morningstar (zie opmerking hieronder) legt in hoofdstuk 3 van haar boek uit dat er een ongekend fenomeen is in de expansie van kapitaal in het Westen. Namelijk hoe de kracht van beroemdheden ten volle wordt benut in de context van de huidige mondiale beïnvloedende factoren om een gevoel van urgentie te creëren, hier met betrekking tot de klimaatcrisis. De onuitgesproken realiteit is dat deze urgentie vooral nodig is om een marketingstrategie te ontwikkelen om het kapitalisme te redden.

De Financial Times van 27 juli 2014 las een waarschuwing van David Blood en Al Gore dat het kapitalisme uiteen zou kunnen vallen.

“’Nu is het cruciale moment voor investeerders’, vervolgt hij. De komende vijf tot tien jaar zijn het meest kritieke moment om de transitie te maken naar een economie met een lage CO ₂ -uitstoot om de uitstoot te versnellen. We denken dat het kapitalisme uit elkaar dreigt te vallen. Als gevolg hiervan zijn bedrijven die in het recente verleden relatief terughoudend waren over de mechanismen die betrokken zijn bij het investeren in duurzaamheid van plan hun zichtbaarheid te verbeteren’” (3).

Deze takken van de economie moeten nu alles op één kaart zetten en veel agressiever worden omdat het hun plicht is, ze moeten, je zou kunnen lezen.

Op 8 september 2015 stond in een artikel in Institutional Investor dat David Blood en Al Gore de volgende generatie wilden bereiken. Er werd aangekondigd dat het California State Teachers ‘Retirement System (CalSTRS: de lerarenpensioenregeling, het op één na grootste openbare fonds in de Verenigde Staten met 191 miljard dollar) de eerste institutionele belegger zou zijn die als eerste investeert in Generation Beleggingsbeheer belegd (4). CalSTRS is het pensioenfonds voor leraren en het op een na grootste openbare fonds in de Verenigde Staten met $ 191 miljard. Jack Ehnes, de CEO van CalSTRS, zit ook in de raad van bestuur van Ceres (5). Ceres (6) is een non-profitorganisatie met invloedrijke investeerders en bedrijven die duurzame investeringen promoten.

Hetzelfde artikel benadrukt de drijvende kracht achter de milieu-NGO’s die het industriële complex zonder winstoogmerk vormen en de netwerken van raden van bestuur die het industriële complex zonder winstoogmerk (NPIC) samenvoegen met de financiële wereld van het bedrijfsleven:

“‘Ik zou mensen die fossiele brandstoffen willen laten varen adviseren om Generation Investment Management te bekijken’, zegt Larry Schweiger, een lange tijd natuurbeschermer en bestuurslid van het Climate Reality Project, een non-profitorganisatie die Gore heeft opgericht om onderwijs en klimaatveranderingsinitiatieven te promoten. Schweiger was van 2004 tot 2014 president en CEO van de National Wildlife Federation; onder zijn leiding werd de NWF een investeerder in Generation Investment Management. ‘Het was een van de best presterende systemen in ons portfolio’, zegt hij, “ (8).

En zo namen de acties in de loop van de tijd toe. Laten we eens kijken naar 2018. Al Gore kon een artikel in de Financial Times publiceren met de titel “Duurzaamheid is de grootste zakelijke kans in de geschiedenis”. De “zakelijke kans” was niet voor ons bedoeld, maar voor degenen die voorheen het milieu vernietigden terwijl wij er nu voor moeten betalen.

Generation Investment Management rekent op grote publieke investeerders zoals CalSTRS, het Californische pensioenplan voor leraren van $ 223 miljard, het pensioenplan van de overheid van $ 192 miljard en het pensioenfonds van het Britse Environmental Protection Agency. Het beheert ook geld voor vermogende particulieren, maar heeft zich nog niet opengesteld voor particuliere investeerders. Bijna al zijn activa worden beheerd in aandelenmandaten, maar $ 1 miljard wordt geïnvesteerd in private equity” (9).

Uit de volgende tekst zou kunnen blijken dat de investeringsmogelijkheden niet openstaan voor de gemiddelde consument, die als belastingbetaler in de eerste plaats geacht wordt de winst te financieren:

“Ik belde Generation Income en ontdekte dat hun investeringsmogelijkheden beperkt zijn. U hebt twee beleggingsfondsen: Global Equity en Asia Equity. Het Global Equity Fund is momenteel gesloten – er is een meerjarige wachtlijst die ook gesloten is. De minimale investering is $ 1 miljoen en je moet een superaccreditatie krijgen. Het fonds lijkt gericht te zijn op institutionele beleggers, niet op particulieren. Het Asia Equity Fund is open, maar er gelden dezelfde minimumvereisten (minimaal USD 1 miljoen)” (10).

Morningstar legt uit dat in de raden van bestuur van Generation Investment Management groene lichtjes zitten, zoals Mary Robinson, voormalig president van Ierland en oprichter van de non-profit Mary Robinson Foundation. Robinson is ook lid van het B-team van Richard Branson, dat wordt geleid door Purpose, de PR-afdeling van Avaaz.

Nu zou je kunnen veronderstellen dat de investeringsmaatschappij Generation Investment Management, die begon met het verstrekken van fondsen voor vooral duurzame economische bedrijvigheid, projecten financiert zoals windparken, zonne-energieproductie en dergelijke. In feite investeert het bedrijf in ongeveer 125 bedrijven over de hele wereld, waarbij de selectie voornamelijk gebaseerd is op “de kwaliteit van zaken en management”. Dat onthult het bedrijf heel losjes en vrij (11).

Morningstar wijst erop dat de portefeuille van Generation Investment Management multinationals omvat zoals Amazon, Nike, Colgate en MasterCard. Daarnaast de restaurantketen Chipotle (12) en tal van voorraden op het gebied van gezondheid en technologie (13). Aangezien al deze bedrijven hebben geïnvesteerd in of afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen, is het moeilijk in te zien hoe een investering in de ‘duurzame economie’ eruit moet zien.

“(Gore) en zijn collega’s richten zich op een klein publiek in de financiële wereld die de kapitaalstroom controleert en de politieke autoriteiten die de regels voor het financiële systeem bepalen. ‘Het blijkt dat onder het kapitalisme de mensen met echte invloed degenen zijn met het kapitaal!’ Dat vertelde Gore me tijdens een van onze gesprekken dit jaar. De boodschap die hij hoopt te trekken is dat van het succes van Generation Investment Management. Het zou er een zijn die ’s werelds investeerders niet kunnen negeren: ze kunnen meer geld verdienen als ze hun praktijken veranderen op manieren die ook de ecologische en sociale schade verminderen die het moderne kapitalisme kan aanrichten ” (14).

Bronnen en opmerkingen:

Cory Morningstar is een onafhankelijke onderzoeksjournalist, schrijver en milieuactivist die zich richt op de wereldwijde ecologische ineenstorting en politieke analyse van het industriële complex zonder winstoogmerk. Ze woont in Canada. Haar meest recente publicaties zijn te vinden op Wrong Kind of Green , The Art of Annihilation , Political Context , Counterpunch , Canadians for Action on Climate Change en Countercurrents .