Grote vervanging in Europa: Nederland wordt geconfronteerd met islamisering

Indignatie vervolgt zijn tour door Europa van de Grote Vervanging. Het is de beurt aan Nederland om te worden bestudeerd door Paul Tormenen. Geconfronteerd met de toename van de immigratie, islamisering van het land lijkt onvermijdelijk … Echter, ontevredenheid van het volk is steeds zichtbaarder in de peilingen. Een teken van hoop?

Nederland heeft al tientallen jaren een toenemende immigratie. Terwijl de nationale traditie van het erkennen van minderheden het mogelijk maakte om een ​​soepele integratie van nieuwkomers voor te stellen, werden de Nederlanders vóór andere Europese volkeren geconfronteerd met een cultuurschok, een schok die levendiger is dan ooit. In de afgelopen jaren heeft een deel van de bevolking en de politieke klasse zich afgevraagd – niet zonder moeite – over de relevantie van het multiculturalistische Bataviaanse model en massale immigratie. In Nederland, net als in andere Europese landen, is de opkomst van zogenaamde “populistische” partijen een symptoom van groeiende ongenoegen onder de bevolking.

Immigratie neemt toe

Nederland heeft verschillende immigratiegolven meegemaakt sinds de 20 ^ste eeuw. Na de Tweede Wereldoorlog viel de dekolonisatie van het voormalige Nederlands-Indië samen met de komst van meer dan 300.000 mensen uit Indonesië. Vanaf de jaren zestig kwam een ​​aanzienlijk aantal Italianen en Spanjaarden naar het land in een context van economische groei. Toen waren het de Marokkanen, de Turken en de Tunesiërs die grote contingenten immigranten vormden.

In de jaren 1970, ongeveer 200.000 Surinamers en Antillianen bijna 40.000 van de voormalige Nederlandse koloniën vestigden zich in het land ( 1 ). Tijdens de jaren 2000, heeft de openstelling van de grenzen binnen Europa de komst van veel immigranten uit landen die sinds kort het invoeren van de Europese Unie (Polen, Roemenië, enz.) Vergemakkelijkt.

Het land ontsnapte niet aan de zogenaamde ”  migrantencrisis  ” en de roep om lucht gecreëerd door de opening van de grenzen door de Duitse autoriteiten in 2015.

De stroom immigranten naar Nederland is al vele jaren op een hoog en toenemend niveau. Het overschot aan migrantenbalans vertaalt zich in een aantal buitenlanders en mensen van allochtone afkomst die constant in het land toenemen.

Zeer grote immigrantenstromen

Het aantal immigranten dat elk jaar in het land aankomt, neemt alleen maar toe, vooral sinds de jaren 2000. Hoewel het aantal opnames in 2008 143.000 bedroeg, bereikten ze alleen al voor het jaar 2018 243.000. – Europeanen vormen gemiddeld bijna de helft van de nieuwkomers. Het migratiesaldo van Nederland is steevast meerdere jaren overschot en wordt in de periode 2008-2018 vastgesteld op een overschot van 492.400 nieuwe buitenlandse ingezetenen ( 2 ). De omvang van de huidige migratiebewegingen is ongeëvenaard sinds de introductie van statistische hulpmiddelen over dit onderwerp … 150 jaar geleden. ( 3 )

Een groeiende immigrantenpopulatie

De bevolking van Nederland is 17 miljoen in 2019. Naarmate de gemiddelde leeftijd van de autochtone Nederlanders toeneemt en hun geboortecijfer daalt, hebben de aanzienlijke immigratie van de afgelopen decennia en het hogere geboortecijfer van immigranten de samenstelling van de bevolking van het land ingrijpend veranderd. Dit brengt demograaf Michèle Tribalat ertoe een zeer groot deel van de toename van de Nederlandse bevolking van 1972 tot heden (+ 29%) toe te schrijven aan de buitenlandse bevolking.

De bevolking van niet-Europese origine is sinds 1972 aanzienlijk toegenomen, van 1% van de bevolking van het land tot 13,5% in 2018 ( 4 ).

Meer in het algemeen nam de bevolking van allochtone afkomst toe van 1,2 miljoen in 1972 tot 4 miljoen in 2018, d.w.z. bijna 23% van de totale bevolking. De immigrantenpopulatie omvat, naast buitenlanders, kinderen van de eerste generatie met ten minste één in het buitenland geboren ouder en naturaliserende personen. In de periode 2005-2015 waren er 318.300 met de Nederlandse nationaliteit ( 5 ).

De immigrantenpopulatie is bijzonder groot in de grote steden. Het vertegenwoordigt bijna de helft van de bevolking in Rotterdam, Amsterdam en Den Haag, waar de autochtone Nederlanders op weg zijn om een ​​minderheid te worden ( 6 ).

De moslimbevolking werd in 2016 geschat op 7% van de totale bevolking van het land door het onderzoekscentrum Pew ( 7 ). Hiervan is de Turkse gemeenschap de grootste (400.000 mensen) gevolgd door Marokkanen ( 8 ). Het Amerikaanse onderzoekscentrum schat dat de moslimbevolking tegen 2050 tussen 9% en 15% van de totale bevolking zou kunnen vertegenwoordigen, afhankelijk van het gekozen migratiebeleid (of geleden, afhankelijk van de grotere of kleinere onderwerping van regeringen aan de bevelen van de heersende klassen en supranationale instellingen).

Integratie in kwestie

Als Nederland een extreem lage werkloosheidsgraad heeft, is de integratie van een deel van de immigrantenbevolking een duidelijke mislukking. We zien dit in een oververtegenwoordiging van buitenlanders in het aantal werklozen, in het aantal ontvangers van sociale bijstand en in het aantal mensen dat verdacht wordt van misdaden en misdrijven.

Terwijl de werkloosheid in Nederland officieel 3,3% is, waren buitenlanders in 2017 bijna drie keer meer kans (8,9%) dan inwoners om werkloos te zijn ( 9 ).

Een recente studie wijst op de sterke afhankelijkheid van niet-Europese vluchtelingen van sociale bijstand ( 10 ). Als deze afhankelijkheid verschilt naar nationaliteit en anciënniteit in het land, zou sociale bijstand bijvoorbeeld voor 95% van de Syriërs de belangrijkste bron van inkomsten zijn.

Migratieonderzoeker Jan van de Beek schatte onlangs dat bijna 90% van de vluchtelingen, voornamelijk Syriërs en Eritreeërs, 2,5 jaar na aankomst nog steeds werkloos zijn. Zijn werk leidt hem ertoe te concluderen dat de stimulans voor buitenlanders om werk te vinden laag is vanwege het niveau van bijstandsinkomsten in vergelijking met het loon van laaggeschoolde banen ( 11 ).

Meer in het algemeen waren van de 472.000 begunstigden van sociale bijstand (”  welzijn  “) meer dan de helft (239.000) buitenlanders in 2017 ( 12 ).

Nederland houdt etnische statistieken bij van mensen die verdacht worden van misdaden en misdrijven (voordat een strafrechtelijk antwoord is gegeven). In Nederland is het aantal mensen dat wordt verdacht van delinquentie systematisch hoger onder de buitenlandse bevolking dan onder de autochtonen. Hoewel dit percentage 0,7% is voor onderdanen, is het 2% voor Turken, 2,8% voor Surinamers, 3,7% voor Marokkanen en 4,4% voor West-Indiërs ( 13 ) . Bovendien bleek uit een recent rapport van de Nederlandse politie dat een op de vijf Noord-Afrikaanse asielzoekers de afgelopen 18 maanden van een misdrijf is verdacht ( 14 ).

Nederland wordt geconfronteerd met een bijzonder opvallende delinquentie door Albanese bendes. Hoewel het een vrij beperkt aantal mensen betreft, was de Nederlandse regering in juni 2019 op initiatief van de Europese Commissie om de visumvrijstelling voor onderdanen van Albanië op te schorten ( 15 ). Een aanpak die weinig kans van slagen lijkt te hebben, behalve bevrijd te zijn van de regels van vrij verkeer in de Europese Unie.

Een traditie van tolerantie ondermijnd door de botsing van culturen

Sinds de scheiding van kerk en staat in 1848 heeft Nederland een lange traditie in het erkennen van de vrijheid van geloofsgroepen. Het systeem dat bekend staat als ”  verzuiling  ” theorie van de 19 ^e eeuw door Abraham Kuyper, een calvinistische predikant, geeft een organisatie van de maatschappij in ”  pijlers  “. Dit was om elke Nederlander in staat te stellen in zijn gemeenschap (religieus, politiek, etc.) te leven in harmonie met de rest van de samenleving. Een samenleving die in zijn geheel is aangemoedigd zich in gemeenschappen te organiseren.

De moslims die in de jaren zeventig in aantallen begonnen aan te komen, met name in de context van gezinshereniging, waren grotendeels ”  verzonken  ” in de verzuiling ( 16 ). Deze manier van werken, die de subsidiëring van mosliminstellingen (moskeeën, scholen, enz.) Toestond, had niet het verwachte effect. In plaats van de gewenste integratie werd een deel van de moslimgemeenschap getroost in de bevestiging van het verschil. Een verklaring die verder ging dan alleen de particuliere aanbidding van de islam.

In het onderwijs had Nederland al in de jaren 2000 bijna 48 moslimscholen en twee islamitische universiteiten. Duizend moslimverenigingen profiteerden van overheidssubsidies. Islamitische financiële instellingen lieten financiering toe in overeenstemming met de sharia ( 17 ). Er kwamen steeds hogere eisen aan de scheiding van mannen en vrouwen in ziekenhuizen, waaronder een – onafgemaakt – project in Rotterdam van een ziekenhuis met afzonderlijke afdelingen voor mannen en vrouwen ( 18 ).

Andere signalen toonden een breuk met de traditionele waarden van het land, zoals het dragen van de boerka en radicale prediking in sommige moskeeën. ( 19 ). Na een werkbezoek aan Nederland in 2004, beschreef een lid van het Franse Hoge Comité voor Integratie Nederland als ”  het meest kwetsbare land in Europa met betrekking tot moslimfundamentalisme  “. Hij nam nota van de vorming van getto’s en ” zwarte  ” scholen  die voornamelijk bestaan ​​uit kinderen uit immigrantengezinnen en het groeiende aantal moslimfundamentalisten ( 20 ).

Nederland is niet immuun voor de verspreiding van salafisme gefinancierd door petrodollars. In Rotterdam heeft een stichting Qatar onlangs de opening van een islamitisch centrum gefinancierd ( 21 ). Dit terwijl de havenstad al een district heeft waar het meest radicale islamisme openlijk wordt getoond ( 22 ).

Een recent onderzoek wijst op een groeiende islamisering van de moslimbevolking in Nederland: het dragen van de sluier komt steeds vaker voor bij vrouwen (meer uitgesproken bij Marokkanen dan bij Turken), de praktijk van de jongeren, meerdere keren bidden per dag en de consumptie van halal voedsel worden meerderheidspraktijken onder moslims die in Nederland wonen ( 23 ). Zoveel praktijken met een groeiende en vaak opzichtige zichtbaarheid die indruisen tegen de voortdurende secularisatie van de autochtone Nederlanders.

Een andere uiting van communitarisme is de opkomst van moslimbewegingen. Bij de parlementsverkiezingen van 2017 won een partij genaamd “Denk”, geleid door Nederlandse onderdanen van Turkse afkomst, 3 zetels in afgevaardigden. ( 24 ) Deze pro-immigratie politieke beweging wordt vaak door een deel van de pers ervan beschuldigd ”  de De lange arm van Erdogan  “. De afgevaardigden waren de enigen die niet stemden voor de erkenning van de Armeense genocide in het parlement ( 25 ).

Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 hebben communitaire lijsten meer dan significante resultaten behaald. In Rotterdam won een partij genaamd Nida, die pleit voor het verzamelen van moslims, twee zetels. Dit ondanks bepaalde controversiële standpunten, zoals die in 2014 op sociale netwerken tot uitdrukking werden gebracht, die een parallel trekken tussen Israël en de islamitische staat (26 ). Met 7,5% van de stemmen in Amsterdam won de Denk-partij 3 zetels in de gemeenteraad. In totaal won deze beweging in 2018 24 zetels in 13 Nederlandse steden ( 27 ). Een score vaak hoger dan die van de Labour-partij in bepaalde grote agglomeraties ( 28 ).

Het gekrijs van politiek correct

Naarmate het communitarisme groeit, zijn er veel voorbeelden van zelfcensuur of zelfs de blinde onderwerping van een deel van de heersende klasse aan multiculturalisme en massale immigratie en zijn avatars:

• Het schrijven van een krant werd in mei 2019 verhinderd door lokale autoriteiten om de dreigende vestiging van migranten in de gemeente Apeldoorn te onthullen ( 29 ). Wat veroorzaakte het collectieve ontslag van de redactie.
• Volgens een vakbond heeft het Nationaal Agentschap voor asielzoekers in april van dit jaar niet alle criminele daden, bedreigingen en vandalisme in opvangcentra voor migranten gemeld ( 30 ).
• De staatssecretaris van Justitie en Veiligheid heeft naar verluidt onlangs cijfers over criminaliteit onder asielzoekers op een bevooroordeelde manier gepresenteerd om de ernstigste misdaden zoals seksueel geweld en moord te maskeren. Hij werd gedwongen af ​​te treden ( 31 ).
• Sommige vertegenwoordigers van overheidsdiensten en openbare diensten hebben in de zomer van 2019 aangegeven ”  geen prioriteit te geven  ” aan de toepassing van de recente wet die het zeil van vrouwen door de boerka verbiedt. Wanneer het niet ronduit is de burgemeester van Amsterdam die zegt het niet toe te passen. “We gaan geen vrouw met de nikab uit de tram zetten  ,” zei ze publiekelijk in een uitbarsting van moed ( 32 ).

De internalisering van onderwerping neemt soms de vorm aan van een opbeurend discours: bijvoorbeeld een onderzoeker wiens werk, grotendeels gefinancierd door de Europese Unie, zo geleerd zegt: ”  de inboorlingen moeten eraan wennen, ze gaan uit de staat van een dominante meerderheid tot die van een minderheid  ”. Dit komt feitelijk overeen met de situatie in een aantal grote steden waar ‘  blanke mensen van Nederlandse origine  ‘ in de minderheid zijn. ”  Integratie werkt nu in beide richtingen “, stelt de academicus ( 33 ). In een poging om te wennen aan het leven in zijn land, moest je erover nadenken. Een echte ” progressieve  ” ambitie,  het is waar, consistent met het ” inclusie ” -beleid  Gepleit door de Europese Unie.

Een oppositie die langzaam de meerderheid wordt

De botsing van culturen leidde al snel tot heftige reacties in Nederland. In de jaren negentig overtrof een academicus die zijn homoseksualiteit claimde, Pim Fortuyn, de meerderheid doxa in het Nederlandse politieke leven door de onverenigbaarheid van de islam met de cultuur van het land te bevestigen. Hij hekelde met name het feit dat de islam de scheiding van kerk en staat en meer in het algemeen de fundamentele normen en waarden van Nederland bedreigt ( 34 ). Zijn abrupte toespraak leidde er niet alleen toe dat hij voor die tijd ‘  populistisch  ‘ werd genoemd, hij staat ook zeker achter zijn moord door een extreem linkse activist in mei 2002.

Een andere moord schokte de Nederlandse publieke opinie: die van de directeur Theo Van Gogh in 2004 door een islamist. Theo Van Gogh maakte zichzelf bekend door soms donderende uitspraken in de media die het islamisme aan de kaak stellen. Vóór zijn moord had hij net een documentaire gemaakt over het misbruik dat vrouwen in de islamitische cultuur hebben geleden met een Nederlandse vrouw van Somalische afkomst, Ayaan Irsi Ali. De laatste verliet het land onder bedreiging. Anderen, hoe gunstig ook voor het multiculturalisme, moesten tijdelijk onder politiebescherming worden geplaatst vanwege verklaringen die de islamisten ontstemden, zoals de voormalige burgemeester van Amsterdam, Job Cohen en een van zijn assistenten. Het is waar dat hij had gevraagd om elke persoon die ” de gele lijn overschrijdt ” te melden   ( 35).

Als de partij gecreëerd door Pim Fortuyn de erfenis van zijn oprichter verkwanselde vanwege interne onenigheid, was het anders voor de partij voor vrijheid (PVV). Geert Wilders, opgericht in 2006 door een parlementair assistent van de Liberale en Democratische Volkspartij (VVD), spaart geen kritiek op de ‘  islamistische ideologie  ‘ en de plaats gereserveerd voor vrouwen en minderheden in de islam ( 36 ). Critici die hem hebben blootgesteld aan bedreigingen en zijn permanente bescherming door de politie nodig hebben. De PVV had verschillende verkiezingssuccessen bij de verkiezingen, met name in 2009 (17% van de stemmen), 2010 (15%) en 2017 (13%).

De laatste tijd is een nieuwe partij erin geslaagd om met een beleefder discours dan dat van Geert Wilders de populaire ambitie om immigratie te stoppen te kanaliseren: het Forum for Democracy, geleid door Thierry Baudet, een jonge professor in de rechten publiek. Deze partij was een doorslaand succes. Het werd de belangrijkste politieke macht van het land bij de provinciale verkiezingen in maart 2019, twee jaar na de oprichting ( 37 ). De toekomst zal ons laten zien of anti-immigratiegroepen erin zullen slagen om essentiële actoren in het Nederlandse politieke leven in Nederland te worden en het huidige beleid radicaal te veranderen. Het is al het goede dat men hen kan wensen.

Paul Tormenen

(1) ”  Immigratie naar Nederland  “. Aart Van Zoest. North. 1987.

(2) ”  Totale immigratie, totale emigratie en het migratiesaldo in Nederland van 2008 tot 2018  “. Statista. 2019.

(3) ”  Immigratierecord in Nederland  “. RTL-info. 18 oktober 2018.

(4) ”  Statistieken over de oorsprong in Nederland  “. Michèle Tribalat’s blog. 26 april 2019.

(5) ”  Perspectief van internationale migraties  “. OESO. 2017.

(6) ”  Bevolking  “. CBS.nl.Statistics. 2019.

(7) ”  De groeiende moslimbevolking van Europa  “. Pew onderzoekscentrum. 2017.

(8) ”  Nederland, extreemrechtse moslimpartijen  “. Arte. 28 mei 2019.

(9) ”  Het werkloosheidspercentage in Europa 2019  “. Heel Europa. 2019. ”  Buitenlandse werkloosheid  “. OESO. 2017.

(10) ”  Helft vluchtelingen huishouden slooptrisco op armoede “. CBS.nl.Statistics. 12 november 2018.

(11) ”  Statushouder werkloos  “. Van Telegraaf. 17 april 2018.

(12) “Het  aantal uitkeringsgerechtigden blijft stijgen  “. NL Times. 30 april 2017.

(13) ”  Misdaad  “. CBS.nl.Statistics. 26 februari 2019.

(14) ”  Nederland: een op de vijf Noord-Afrikaanse asielzoekers verdacht van misdrijven  “. Breitbart. 11 november 2018.

(15) ”  Den Haag wil geen Albanese gangsters meer  “. Euractiv. 4 juni 2019.

(16) ”  Islam in Nederland, een model van integratie in kwestie  “. MP Cecilia. AlterInfo. 23 maart 2005.

(17) ”  Een islamitisch ziekenhuis in Nederland  “. S. Kovacs. Le Figaro. 23 november 2006.

(18) ”  Nederland: moslims dringen aan op afzonderlijke ziekenhuiskamers  “. Jihad kijken. 24 april 2009.

(19) ”  Geconfronteerd met de radicalisering van de islam verbergen de Nederlanders hun gezichten  “. S. Kovacs. Le Figaro. 8 december 2006.

(20) ”  Nederland, tussen islam en populisme  “. J. Brinks, M. Hecker. Buitenlands beleid. 2005.

(21) ”  Hoe salafisme zich door Qatarese geld verspreidt  “. NRC Handelsblat. 23 augustus 2016.

(22) ”  De Nederlandse Molenbeek bestaat, Zeeghers heeft hem ontmoet  “. Prater. 28 september 2016.

(23) ”  De religieuze ervaring van de moslims in Nederland  “. Het Nederlands Instituut voor sociaal onderzoek. 7 juni 2018

(24) ”  Wetgeving in Nederland: 3 gekozen voor de Turkse partij  “. Observatorium van islamisering. 16 maart 2017.

(25) ”  Nederland: de Islamitische Denk-partij wordt steeds aantrekkelijker  “. Breizh info. 17 september 2018.

(26) ”  In Rotterdam, de alliantie van links en een moslimpartij geschud door een tweet over Daesh  “. RT Frankrijk. 16 maart 2018.

(27) Ibid (8)

(28) ”  Populisme: niet alles gaat goed in Nederland  “. Van Telegraaf. 28 april 2017 overgenomen door Courrier International.

(29) ”  Verbod op acznieuwsis noordkoreaans  “. Van Telegraaf. 9 mei 2019.

(30) ”  Veelincidenten in acz’s met extra begeleiding niet bijpolitiegemeld  “. NU NL. 19 april 2019.

(31) ”  Asiel en immigratie. Een staatssecretaris treedt af na een omissie in een rapport  ”. La Libre Belgique. 20 mei 2019.

(32) ”  Nederlandse ambtenaren weigeren een nieuw gedeeltelijk verbod op boerka’s af te dwingen  “. De tijden van New York. 1 ^st augustus 2019.

(33) ”  Wit is de nieweminderheid in grotesteden  “. Hole. 28 maart 2017.

(34) ”  Pim Fortuyn, de populistische kortstondige zonderling  “. CP Ghillebaert. CEPEM-notebooks. Februari 2004.

(35) Ibid (16)

(36) ”  Geert Wilders: Islamitische ideologie is fascistisch  “. Le Figaro. 7 maart 2008.

(37) ”  De prox-partij wordt de eerste politieke macht in Nederland  “. Internationale post. 21 maart 2019.

Bron: Correspondentie Polémia