Heeft Poetin een fout gemaakt

Heeft Poetin een fout gemaakt door de Russische Centrale Bank vrij te laten in de aanloop naar de ‘Ontknoping’?

Menig commentator die begrip heeft voor Rusland was met stomheid geslagen toen bleek dat de Russische Centrale Bank vele miljarden in westerse landen had geparkeerd, waardoor dat geld een gemakkelijke prooi werd voor de dievenbende die er vervolgens beslag op legde. Elvira Nabiullina, de voorzitter van de Russische Centrale Bank, kwam onder vuur te liggen in Kremlin-gezinde kringen, en ze bood haar ontslag aan, wat echter door het Kremlin niet werd geaccepteerd. De hele kwestie is terug te voeren op een al langer lopend conflict in Rusland tussen een vooraanstaande economische adviseur van Poetin, Sergei Glazyev, en de ‘oligarchen-vleugel’ waar Elvira Nabiullina een representant van zou zijn.

Die ‘oligarchen-vleugel’ zou innig verweven zijn met ‘westerse belangen’, en niet loyaal zijn aan wat het Kremlin beoogt te bereiken. Nou heb ik al eerder benadrukt dat ik niet de blauwdrukken van de plannen van het Kremlin voor mij heb liggen, dus ik sla er ook maar een slag naar. Overigens moet ik daarbij nog wel aantekenen dat dat ook geldt voor de plannen van andere belangrijke ‘spelers’ op het wereldtoneel, met inbegrip van ‘Davos’ als regisseur van het ‘Feodale Globale Ideaal’ zoals ik het typeer, met alle bezit in handen van een selecte groep ‘oligarchen’, ‘business tycoons’, ‘multimiljardairs’ en hun directe adviseurs, of hoe je het ook maar wilt noemen. Voor veel commentatoren is ‘insider information’ goud waard, maar ik houd vol dat het veel te vaak een distractie is. Om te beginnen is die ‘insider information’ in de meeste gevallen niet volledig, en/of niet actueel, en in steeds meer gevallen gewoon gelogen. Gedetailleerde kennis bezitten van wat één van de ‘spelers’ voor ‘hand’ heeft in het pokerspel, betekent nog niet dat je kunt weten wie er gaat winnen, tenzij die ene ‘speler’ een ‘Royal Flush’ in handen heeft. En er geen valse kaarten in omloop zijn.

Geostrategisch denken gaat over veel meer dan economische en militaire macht. Voor de ethische geostrategische denker gaat het zelfs helemaal niet om macht, maar over de ‘erfenis’. Dat wat men een land, een volk, de wereld ‘nalaat’. Met referentie aan wat ik in mijn vorige bijdrage schreef, claim ik dat voor de ‘realisten’. Degenen met een realistische ‘visie’. Degenen die weten dat je in ‘gelul’ niet kunt wonen, dat het je niet warm houdt, en dat je het niet kunt eten. En die accepteren dat ‘dood’ ook echt ‘dood’ is. Het einde van de weg. ‘Over je graf heen’ willen ‘regeren’ is in materialistische kring, en daarmee in westerse landen, iets wat je typeert als ‘laaghangend fruit’ voor de rovers. Ik heb het dan meer in het bijzonder over de mensen die de ‘Planeet’ willen redden. Zonder concreet plan. Maar de ‘realisten‘ behoren niet tot die groep.

Mijn eigen kijk op de ontwikkelingen in de wereld kan bezijden de waarheid zijn. Of eigenlijk moet ik dat al meteen nuanceren, want met zoveel ‘spelers’, elk van hen met een eigen ‘waarheid’, een eigen belang, een eigen doel voor ogen, is er hoe dan ook niet maar één in beton gegoten traject. En daarom wijs ik het hele concept van een ‘Groot Complot’ ook af. Dat is een dwaalspoor. Geen gebrek aan ‘complotten’, en doortrapte leugens, zeker nu met die oorlog in Oekraïne, maar wat mij daarbij opvalt is dat Rusland daar juist niet aan mee lijkt te doen. Dat ze propageren dat je krijgt wat je ziet. En dat ze doen wat ze zeggen dat ze zullen doen. En dat ze verliezen lijden. Zware verliezen, omdat elk mensenleven er één is, en de beelden van koelbloedig geëxecuteerde Russische militairen niet vrolijk stemt. Tegen die achtergrond is het verklaarbaar waarom er zoveel Russisch geld ‘voor het oprapen’ lag op het moment dat Rusland besloot dat het welletjes was.

Zeker, het beeld dat ik mij heb gevormd kan onjuist zijn. Maar op dit blog, en privé, heb ik steeds gezegd dat wat Poetin wilde, ook dat was wat Poetin zei dat hij wilde. Geen ‘dubbele bodem’. Geen herstel van het Sovjet-Rijk. Hij wilde dat het westen haar afspraken na zou komen. Dat het ‘Minsk II’ zou uitvoeren. Dat het Oekraïne zou dwingen indien nodig. En dat de NAVO terug zou keren naar het concept van de ‘Verenigde Naties’, en de ‘Veiligheidsraad’, als hoogste orgaan in de wereld. En op zou houden met al die eigenzinnige optredens. Tegelijk anticipeerde Poetin op de uitkomst zoals die nu in het nieuws is. Dat de westerse landen niet zouden stoppen, en eerder nog brutaler zouden eisen dat de hele wereld zich aan hun grillen zou onderwerpen. Rusland was klaar voor deze oorlog, maar wilde die niet. China bekijkt de ontwikkelingen door diezelfde bril, en eigenlijk staat het westen in de wereld inmiddels alleen met haar claim dat wij de Unieke, Onmisbare, Superieure, Ultieme macht zijn die het volste recht heeft om de rest van de wereld te onderwerpen aan wat er in haar hoofd opkomt, omdat onze ‘experts‘ een klasse apart zijn.

De Russen, en de Chinezen, en dan niet alleen Poetin en Xi, maar de hele ‘top’, en het leeuwendeel van de bevolking in die landen, hoopten dat het westen in zou binden nadat de Russen eind vorig jaar met voorstellen kwamen die lazen als een ultimatum. Het doet er daarbij niet toe of onze leiders het niet begrepen, of dat ze deze oorlog wilden. Ik denk dat het een mix is. Er waren naïeve, of onoplettende types. En types die al veel langer begrepen dat ze niks in de melk te brokkelen hadden, en slechts ‘op de winkel mochten passen’. Types die het wel zagen, ook gealarmeerd waren en nog probeerden een compromis uit het vuur te slepen. Maar de types die een oorlog wilden wonnen de strijd. Op zeventien februari opende Oekraïne het vuur op de ‘rebellen’ in de Donbas. De OSCE registreerde een scherpe toename van het aantal ‘incidenten’, die de afgelopen acht jaar al aan 14.000 mensen het leven hadden gekost. Daags daarna gaven de leiders in de Donbas burgers de mogelijkheid om de wijk te nemen naar Rusland. En een week later bemoeide Rusland zich er op doortastende wijze mee door de Donbas als autonoom gebied te erkennen, en militair in te grijpen. Naast die escalatie van het aantal ‘incidenten’ was er de aankondiging van Zelensky dat ‘Kiev’ overwoog kernwapens te gaan ontwikkelen als het geen lid mocht worden van de NAVO, zoals de NAVO in 2008 wel had beloofd. In de ogen van de Russen werd er een ‘Rode Lijn’ overschreden die ze eerder in niet mis te verstane bewoordingen met hun ‘partners’ in het westen hadden besproken. Een doelbewuste provocatie, maar ook in de wetenschap dat het westen geen enkele intentie had om Oekraïne tegen zichzelf in bescherming te nemen.

Wat ik hier ‘onder de bus flikkeren’ genoemd heb. Dat Rusland niet ‘klaar’ was voor de ‘sancties’ die er op volgden, zie ik daarom niet als een misser. Die grootschalige diefstal van Russisch geld, Russische bezittingen, en zelfs Russische kunst, op weg terug naar Russische musea, kan op geen enkele wijze worden gelegitimeerd. Behalve als je het westen een ‘Robin Hood’-achtig aureool toekent, maar dat is zo volkomen ‘van de pot gerukt’, als je beseft dat die moderne ‘Robin Hood’ tachtig procent van alle wapentuig in de wereld bezit, en aan de lopende band met grof geweld haar dictaten oplegt aan landen waar mensen amper iets te eten hebben. Om na die ingreep nog minder over te houden. Daar kom je alleen mee weg zonder een verschroeid geweten als je het ‘post-realisme’ als religie hebt. Meerdere commentatoren onderschrijven mijn inschatting dat deze keuze van onze leiders neerkomt op zelfmoord. Dat er in de wereld een nieuw monetair systeem zal komen dat niet langer gebaseerd is op de ‘PetroDollar’ als wereldhandelsmunt, met de Euro als haar ziekelijke zusje, maar dat er een systeem zal ontstaan waarin productiecapaciteit, van goederen, en de rijkdom aan grondstoffen zullen bepalen wat de waarde is van een ‘munt’.

Rusland is nagenoeg een ‘autarkisch’ land. Het heeft andere landen niet nodig. Mede dankzij de ‘sancties’ van Frans Timmermans en de zijnen. Door de levering van grondstoffen en voedsel af te rekenen in Roebels, of goud, ontstaat een nieuwe situatie in de wereld met goud als ‘standaard’, door verscheidene commentatoren in de financiële wereld een ‘Nieuw Bretton Woods’ genoemd. De consequenties daarvan zijn voor veel westerse landen ronduit desastreus. In het bijzonder voor landen die het moeten hebben van de ‘dienstverlening’ en de internationale handel, zoals ons land. ‘Den Haag’ zit erbij, en kijkt ernaar. Rutte hoopt vurig op die baan als Secretaris Generaal van de NAVO, dus die kan het zich niet permitteren tegengas te geven. En de rest ‘Kisses Ass’, en zwaait met de vlag van Oekraïne. Enige lichtpuntje is dat we, in elk geval op papier, nog veel goud bezitten. Nadeel is dat het grootste deel niet in Nederland ligt, maar in de Verenigde Staten en het Verenigde Koninkrijk, waardoor we een slaaf zijn van die landen, zoals de huidige praktijk nog eens onderstreept.

Door die bril bekeken maakt het dan uiteindelijk weinig uit waar die Dollars en Euros van Rusland geparkeerd zouden zijn. Ook als ze ergens in Rusland waren opgestapeld had Rusland er niets mee kunnen kopen. De Amerikanen blokkeren nu ook rentebetalingen op Russische obligaties vanuit die ‘bevroren’ (gejatte) tegoeden, waarop Rusland aan haar verplichtingen voldeed door in Roebels uit te keren. Een munt die aanvankelijk op weg leek om geheel waardeloos te worden in het internationale verkeer, maar niet slechts terug is op haar oude niveau, maar samen met de Chinese Yuan en goud bezig is aan een ‘rally’. De Amerikanen hopen op die manier Rusland in een ‘default’ te dwingen, maar degenen die failliet gaan, dat zijn de ‘partijen’ die Russische obligaties bezitten, en nu geen rente ontvangen die ze kunnen bijboeken. Denk aan uw en mijn pensioenfonds. Of uw ‘vermogensbeheerder’. En ‘Den Haag’ zit erbij, en kijkt ernaar. Zwaai nog even met je Oekraïense vlag……….

Het doet mij denken aan die wrange mop uit de tijd van de ‘Koude Oorlog’, waarin de vraag was wat je moest doen in het geval van een nucleaire aanval: ‘Hide under the table. Bend your head between your legs. Then kiss your ass goodbye!’ In dit geval is een nucleaire escalatie niet eens nodig. Von der Leyen heeft ‘Kiev’ beloofd dat wat er resteert van Oekraïne als de Russen klaar zijn ‘versneld’ zal worden opgenomen in de EU. Wat er nog restte van uw inkomen na enkele jaren wanbeleid gaat dan als subsidie naar ‘Kiev’. Kunnen Zelensky en de zijnen hun uitpuilende bankrekeningen elders parkeren, om in elk geval verzekerd te zijn van cocktails en lichtekooien als ze met hun privé-vliegtuig vluchten voor boze burgers die af komen rekenen als dat ‘EU-lidmaatschap’ een kat-in-de-zak blijkt, omdat de EU nergens meer kan betalen met Mickey-Mouse-Geld, behalve in belastingparadijzen. Oekraïne krijgt ook tien miljard ‘hulp‘ voor de ‘vluchtelingenproblematiek‘, waarvan zes miljard een lening is. Dat kan er ook nog wel bij! Waar gaan ze in dat land straks de rente op die leningen van betalen, nu de rente wel omhoog moet, vanwege de gierende inflatie, omdat we anders allemaal droog brood eten? En wie krijgen dat geld? Lokale overheden in Oekraïne! Een van de meest corrupte landen. Doe er een foldertje bij van een specialist in belastingontwijking. Of laat ze even bellen met Wopke, of de Bidens.

Niet alle EU-landen zijn even kwetsbaar voor de ontwikkeling die ik schets, maar een betrekkelijk autarkisch land als Frankrijk vragen om heel Europa, mét een vacuüm getrokken Duitsland, en de failliete boedel in ‘Kiev’ te subsidiëren, dat gaan de Fransen niet meemaken kan ik u verzekeren. De ogenschijnlijke solidariteit van ‘Europa’ met Oekraïne, en de onbreekbare band met de Angelsaksische ‘Five Eyes’ is nep. Hongarije, dat actief de EU uit wordt gepest, stapt over naar het alternatief door betaling in Roebels voor het gas dat het land nodig heeft te accepteren, en ze zijn de enigen niet. Dat Hongarije dan minder subsidie krijgt van von der Leyen en Timmermans voor ‘LHGBT+’-activiteiten maakt Orban niet zoveel uit. Subsidieslurper Polen rammelt aan de ketting, maar dan omdat het snakt naar uitbreiding van de vijandelijkheden aan de hand van de Amerikanen. Hoe die ‘Doos-met-Gezichtjes’ deze storm ooit zal kunnen doorstaan is mij een raadsel. Mijn voorkeur, een terugkeer naar een ‘reality-based’ wereld, zal vroeger of later weer meer aanhangers krijgen, maar vermoedelijk te laat om de boel bijeen te houden. En als de zaak in beweging komt, weet je niet waar het ophoudt. Zelfs een land als Duitsland, nu nog de belangrijkste financier van Europa, maar als de gaskraan wordt dichtgedraaid ernstig hulpbehoevend, kan dan ‘scheuren’. En allerlei uitgesproken onfrisse politieke groeperingen zullen groeien, in een ‘omgeving’ die verzadigd zal zijn van de los rondslingerende wapens die we nu zonder last of ruggespraak richting Oekraïne sturen. Met dank aan ‘Impulspolitiek’ die niet verder reikt dan het volgende ‘televisie-optreden’.

Mijn conclusie is dat ik begrijp dat mensen met een focus op ‘rijkdom’ uitgedrukt in ‘banktegoeden’ menen dat Poetin een fout heeft gemaakt. Maar daar waar ‘Geld-op-de-Bank’ weinig zegt over de kwaliteit van leven, kun je ook betogen dat hij terecht dat ‘Aas’ niet heeft weggenomen, omdat hij daarmee nu een kanjer van een vis gevangen heeft. Terwijl dat ‘Aas’ zelf hoe dan ook ongeschikt was voor menselijke consumptie. Ik stel mij zo voor dat hij de benadeelde ‘oligarchen’, waar het westen al haar hoop op heeft gevestigd als de macht die Poetin uit het zadel moet zien te wippen, voorhoudt: ‘Wacht maar af!’ Iets soortgelijks zagen we eerder in China. Het is niet zo makkelijk om ‘oligarchen’ te laten zien dat ze per saldo beter af zijn als ze investeren in hun eigen land, dan in een voetbalclub op een excentriek eiland in de Noordzee dat verder weinig meer te bieden heeft in deze tijd, als productiecapaciteit en grondstoffen de waarde van een ‘munt’ dicteren, en niet die roddelfabriek rond dat aftandse Vorstenhuis, en een verzameling ‘hoofdkantoren’ van bedrijven die niks meer bezitten dan een peperdure directie, en geld in een nominatie die slechts goed is voor toegangsbewijzen voor Disneyland.

Het doet er niet toe hoeveel mensen begrepen waar Poetin en Xi mee bezig waren. Ik beweer niet dat Elvira Nabiullina een ‘insider’ was. Noch dat zij voor Poetin een bedreiging was door haar focus op de wereld van ‘Bankdirecteuren’ waar zij onderdeel van was, en is. Zoals ik het zie, accepteerde Poetin de realiteit, en paste het in zijn strategie om niet voor de muziek uit te lopen, waardoor hij het verwijt zou kunnen krijgen dat het beleid van Rusland uitgesproken vijandig was richting het westen, waardoor het westen wel moest reageren. Steeds reageerde Rusland in het verleden welhaast lethargisch op alle ‘sancties’ en ‘maatregelen’. Het westen trok daaruit de verkeerde conclusie. Namelijk dat Poetin wanhopig trachtte de kou uit de lucht te halen om een rechtstreekse confrontatie te vermijden, omdat Rusland dan aan het kortste eind zou trekken. Wat Poetin deed, was de ‘pijn’ absorberen, beleefd blijven, terwijl hij ‘trainde‘ en de ‘Big Stick’ ontwikkelde waarmee hij vernietigend uit kon halen als die ‘treiterkoppen’ zijn ‘Rode Lijn’ zouden passeren. Will Smith, maar dan met vooraankondiging, en niet in reactie op iets wat je nog een ‘mislukte grap’ kunt noemen. En jammer dan als de ‘Academy’ je niet meer wil zien bij de uitreiking van die ‘Woke-Beeldjes’ op hun jaarlijkse gala. ‘You toucha my wife (people), I toucha your face!’ U zou versteld staan van het aantal mensen in de wereld dat daar nog altijd begrip voor heeft.