Al in de aanloop naar de verkiezingen verwees ik u naar berichten die er op leken te wijzen dat er werd ‘gerommeld’ met de ‘poststemmen’. En nu zijn daar onder andere de ‘Glitches‘ en de getuigenissen van een ‘klokkenluider-postbode‘ die ons zouden moeten verontrusten, zo komt het mij voor. In ons eigen land leven er plannen om het stemmen per post te stimuleren bij de verkiezingen, om op die manier de ‘kwetsbare ouderen’ (mensen boven de zeventig) de gang naar een druk stemlokaal te besparen. Voorstanders vinden we in de hoek van partijen die veel kiezers boven de zeventig aantrekken, terwijl veel partijen met overwegend jongere kiezers zo hun bedenkingen hebben.
Stemmen per post is in nagenoeg alle democratische landen al héél lang mogelijk, om ook landgenoten die niet in het land zijn op de dag van de verkiezingen, en niet ‘bij volmacht’ willen, of kunnen stemmen, in de gelegenheid te stellen hun stem uit te brengen. Het betreft dan een marginale groep. Ook omdat het systeem uitgesproken kwetsbaar is, waar een stembiljet langere tijd onderweg is, door verschillende handen gaat, en vertragingen in de bestelling van de reguliere post bepaald geen uitzondering zijn.
Zoals ik eerder al op dit blog onder de aandacht bracht, wilde Trump vooraf niet garanderen dat hij de uitslag van de verkiezingen zou erkennen, terwijl Biden door zijn partij met klem werd opgeroepen hoe dan ook niet te erkennen dat Trump gewonnen had. Dat maakte een vervolg zoals we dat nu op ons af zien komen al op voorhand duidelijk, tenzij Biden (of Trump) op overtuigende wijze de winst naar zich toe zou trekken. De ‘peilingen’ bleken opnieuw volkomen waardeloos, waar ze consequent een grote zege voor Biden ‘zagen’. Daarbij is het opmerkelijk dat ook verkiezingen voor ‘zetels‘ in het Congres een ware deceptie zijn voor de ‘Democraten‘, en er binnen die partij wordt gezaagd aan de poten van de partijleiding. Dat verschil genereert autonoom weer berichten die de beschuldigingen van fraude aanwakkeren. Maar ze vormen niet het directe bewijs.
Nou is het één ding om bij een miniem verschil de ‘telling’ in twijfel te trekken, zoals de ‘Democraat’ Al Gore deed in de krachtmeting met de ‘Republikein’ Bush. Dat leidde tot een slepende strijd tussen juristen, en een weelde aan beschuldigingen van frauduleuze handelingen. Zo zou de broer van George, Jeb, in Florida misbruik hebben gemaakt van de wet die bepaalt dat mensen met een strafblad niet mogen stemmen, waardoor veel ‘minderheden’ ten onrechte waren buitengesloten. Op magische wijze lijken velen in het ‘Democratische’ kamp, én de met hen versmolten ‘gevestigde media’, die klachten over de electorale ‘jungle’ te zijn vergeten.
Daarnaast is ook aangetoond dat er in de aanloop naar de verkiezingen van 2016 bij de ‘Democraten’ is gefraudeerd om Hillary te laten ‘winnen’ van Bernie Sanders. Maar dat gold de voorverkiezingen, en dat is een exclusieve partijaangelegenheid.
In DIT ‘gortdroge’, zakelijke artikel van Philip Marey, analist van de Rabobank, wordt stilgestaan bij de kritiek op het electorale proces in de Verenigde Staten, waarmee ik maar wil onderstrepen dat alle verontwaardiging in de ‘gevestigde media’, omdat Trump twijfel zaait zonder enige grond, op zijn minst slecht vakmanschap is van de ‘journalistieke klasse’. Een Ron Fresen die vanuit Amerika in de uitzending zegt dat het in dat land juist allemaal perfect is georganiseerd, verliest daardoor op slag zijn geloofwaardigheid. De recent bij ‘The Intercept’ opgestapte ‘links-leunende’ journalist Glenn Greenwald heeft er ook geen goed woord voor over dat je tot vele dagen na de feitelijke verkiezingen moet wachten tot er iets is wat je een ‘uitslag’ zou kunnen noemen. En mocht u dan nog steeds denken dat Ron Fresen een integere journalist is, leest u dan DIT voorstel van slechts vier punten even door om het electorale proces weer naar een enigszins fatsoenlijke standaard te brengen. Echt niemand in Nederland zou genoegen nemen met de hedendaagse Amerikaanse praktijk. Behalve Ron Fresen. Maar dat raakt nog niet aan de beschuldiging van een ‘complot’ om de verkiezingen te stelen, centraal georganiseerd door Trump’s tegenstanders. Tegenstanders die je overigens ook volop in zijn ‘eigen’ ‘Republikeinse Partij’ vindt, waar zij aansluiting hebben gezocht bij de ’Never Trumpers’, en nu volop worden gebruikt om Trump tegengas te geven.
Dat Trump er geen moeite mee heeft ‘onwaarheden’ te vertellen, behoeft geen betoog. Al moet er anderzijds wel bijgezegd worden dat de ‘gevestigde media’ daar serieus in hebben geïnvesteerd de afgelopen vier jaar door uitspraken anders weer te geven, of bepaalde uitspraken in twijfel te trekken met behulp van eigen ‘Fact Checkers’, terwijl hij achteraf wel degelijk een punt blijkt te hebben gehad. Maar in een wereld waarin iedereen liegt, en ‘experts’ elkaar in het openbaar voor rotte vis uitmaken over de meest basale dingen in hun eigen vakgebied, vergt het enige navigatie om als geïnteresseerde het kaf van het koren te scheiden.
Als de beschuldigingen over grootschalige, centraal geleide fraude niet meer dan een ‘losse Trumpiaanse opmerking’ zijn, in de sfeer van het ‘China Virus’, dan is dat niet zonder risico. Waar de ‘gevestigde media’ zijn persconferentie onderbraken, valt dat uit te leggen als een angst voor escalatie en geweld. Maar het is de nekslag voor die ‘gevestigde media’ als Trump op enig moment de bewijzen op tafel legt. Dat laatste wordt aangekondigd in DIT bericht van ‘Globalintelhub’, een dienstverlener voor beleggers zoals er zoveel zijn.
Probleem is, en blijft, dat zelfs overtuigend en wettelijk bewijs van schuld, of onschuld, in de Verenigde Staten steeds minder belangrijk wordt waar het de politiek betreft. Als Trump het bewijs in handen heeft, moet dat leiden tot arrestaties en processen. Het is onbestaanbaar dat daar dan niets mee gedaan wordt. Anderzijds valt te vrezen dat als het terzijde wordt geschoven, omdat de FBI en ‘Justitie’ in de Verenigde Staten er hun handen niet aan willen branden, of zelfs ‘in het complot’ zitten, waar ze de afgelopen vier jaar ook alles op alles hebben gezet om Trump af te schilderen als een landverrader in dienst van Poetin, Trump zelf achter de tralies verdwijnt, nadat Biden is uitgeroepen tot winnaar.
Van grote afstand, zonder kennis van de feiten ‘uit de eerste hand’, en zonder betrouwbare journalistiek, is het voor mij onmogelijk om te bepalen of Trump alle azen heeft, en op het punt staat de ‘Swamp’ de genadeslag toe te brengen, of dat het een ‘last ditch’ poging is om te ontsnappen aan de wraak van zijn op bloed beluste tegenstanders. Verontrustend is het hoe dan ook. Ook voor Europa, dat gebiologeerd in de koplampen van die aanstormende vrachtauto blijft kijken, terwijl het leven elders gewoon doorgaat.