Indignatie redactie 
Mijn columns zijn de laatste tijd niet erg grappig geweest. Deze wordt niet grappiger. Sorry. Het fascisme maakt me chagrijnig.
Ik bedoel niet het soort fascisme dat de bedrijfsmedia en het nepverzet de afgelopen vier jaar wanhopig hebben gehyped. God help me, maar ik maak me geen grote zorgen over een paar honderd blanke supremacistische idioten die rondlopen met tiki-fakkels die nazi-slogans naar elkaar schreeuwen, of Joods-Mexicaans-Amerikaanse advocaten die knipperende ‘OK’-borden op tv laten zien, of schoolkinderen grijnzen in MAGA-hoeden.
Ik heb het over echt, bonafide fascisme of totalitarisme, als je technisch wilt worden. Het soort waarbij regeringen een wereldwijde “noodtoestand” verklaren vanwege een virus met een dodelijkheid van 0,2% tot 0,6% (en dat veroorzaakt milde, griepachtige symptomen of helemaal geen symptomen bij meer dan 97% van de geïnfecteerden ) , sluit iedereen op in hun huizen, schort hun grondwettelijke rechten op, terroriseert hen met propaganda en ontketent geüniformeerde squadrons op iedereen die hun despotische besluiten niet naleeft.
Ik heb het over het soort totalitarisme waarbij de politie je opspoort met je smartphone dat a en vervolgens naar je huis komt om je persoonlijk lastig te vallen voor het bijwonen van een politiek protest , of je aan te vallen omdat je hun onwettige autoriteit hebt aangevochten , en je vervolgens te beschuldigen met “Aanval” voor het terugvechten, en laat de media dan een verhaal publiceren waarin je wordt beschuldigd dat je de politie hebt “opgezet” .
Ik heb het over het soort totalitarisme waarbij de geheime politie carte blanche krijgt om ieders internetactiviteit te volgen en u te scannen met hun ‘bewakingshelmen’, en te dicteren hoe dicht u bij uw vrienden kunt zitten en u met drones kunt bedreigen en robothonden , en wrik je kinderen met geweld uit je armen en arresteer je als je durft te protesteren.
Ik heb het over het soort totalitarisme dat kinderen psychologisch martelt met autoritaire loyaliteitsrituelen die zijn ontworpen om hen in staat te stellen in angst te leven en te reageren op absurde Pavloviaanse prikkels, en dat moedigt de massa aan om hun hersens uit te zetten en propagandaslogans mechanisch te herhalen, zoals ‘een masker dragen’ en ‘de bocht afvlakken’ en hun buren bij de politie melden wegens het hebben van een ‘illegale’ privépartij … en om anders de gefabriceerde massahysterie te erkennen, moeten de autoriteiten hun totalitarisme ‘rechtvaardigen’.
Ja, dat soort dingen maakt me chagrijnig.
En weet je wat me echt chagrijnig maakt? Ik zal je vertellen wat me echt chagrijnig maakt.
Het zijn mensen die zichzelf in het openbaar projecteren als ‘anti-autoritairen’ en ‘antifascisten’, of die hun ‘anti-establishment’-merken en’ dissidente ‘persona’s hebben gevestigd op sociale media, of zelfs in de bedrijfsmedia, ofwel ijverig cheerleading dit totalitarisme of wegkijken en niets zeggen terwijl het wordt uitgerold door de autoriteiten en mediapropagandisten waartegen zij zich voordoen.
Ik weet niet precies waarom, maar dat spul maakt me bijzonder chagrijnig.
Ik zal je een paar voorbeelden geven.
De militante “Portland-antifascisten” op wie de bedrijfsmedia verliefd werden en beroemd werden omdat ze de afgelopen vier jaar dapper de Trump-liefhebbende Poetin-nazi-dreiging hebben bestreden, zodra het corona-totalitarisme begon, wat alle echte antifascisten doen als de staat een volledige fascist wordt … nee, ze hebben de staat niet “vernield” of “de straten bezet” of iets dergelijks.
Ze maskeerden zich en begonnen veganistisch handdesinfecterend middel te maken .
Populaire “anti-imperialisten” op internet begonnen iedereen te beschuldigen die tegen de sluiting was omdat ze deel uitmaakten van een extreemrechts republikeins complot om “de massale dood onder de vlag van vrijheid te promoten” of “de dood te normaliseren” ten behoeve van rijke mensen, of als lid van een “Death cult” of zoiets.
Socialisten van beroemdheden gingen naar Twitter om te waarschuwen dat we ‘binnenkort het bloed van duizenden mensen aan onze handen zouden hebben’ en noemden ons ‘anti-vaxxers’ en ‘platte aarde-eikels’.
Indie-politieke en militaire analisten legden geduldig uit waarom regeringen mensen tegen hun wil uit hun huizen moesten kunnen trekken en in quarantaine moesten plaatsen.
Anarchistische antropologen waren van mening dat de afsluiting de productieve economie niet schaadde; het was alleen maar schadelijk voor de “onzineconomie”, en degenen die klaagden dat ze zonder werk zaten, waren mensen wier werk “grotendeels nutteloos” was.
Anderen keken eenvoudigweg weg of zaten daar in stilte terwijl we thuis waren, en we moesten ’toestemmingspapieren’ dragen om naar het werk of de kruidenierswinkel te lopen, werden geslagen en gearresteerd omdat ze niet ‘sociaal afstandelijk’ waren , en werden anderszins zonder enige gerechtvaardigde reden gepest en vernederd.
(We hebben het tenslotte over een virus dat zelfs de officiële medische experts, bijv. De hoofdarts van het VK, toegeven dat het min of meer onschadelijk is voor de overgrote meerderheid van ons , niet de builenpest of een soort buitenaards terrorisme -Death-Flu … dus bespaar me de “we-hadden-geen-keuze-maar-om-te-gaan-totalitaire” rationalisatie.)
Mijn bedoeling is niet alleen om deze mensen te bespotten (dwz deze “radicale”, “anti-establishment” types die in formatie vielen en kippenvel begonnen omdat de media hen vertelden dat we allemaal zouden sterven), maar ook om ze te gebruiken als een duidelijk voorbeeld van hoe officiële verhalen worden geboren en hoe ze standhouden.
Dat is op dit moment een beetje relevant, omdat het officiële verhaal ‘Brave New Normal’ is geboren, maar het heeft nog geen vat gekregen. Wat er daarna gebeurt, zal bepalen of dat zo is.
Om te begrijpen hoe dit werkt, stel je even voor dat je een van deze mensen bent die normaal sceptisch staan tegenover de regering en de media, en dat je jezelf beschouwt als een anti-autoritair persoon, of op zijn minst een vriend van de arbeidersklasse , en nu begin je te beseffen dat er geen Alien-Terrorist-Death-Flu is (net zoals er geen “WMD’s”, “Russische hackers”, geen “plasband”, enz.) waren, en dus breekt het aan over jou dat je je gedraagt als een hysterische, gehersenspoelde, fascistische minion van de gevestigde orde waar je zogenaamd tegen bent … of op zijn minst als een verachtelijke lafaard.
Stel je voor hoe je je nu zou kunnen voelen.
Je zou je waarschijnlijk behoorlijk dom voelen, toch? En meer dan een beetje beschaamd over jezelf. Dus … OK, wat zou daar aan doen? Nou, je zou een paar opties hebben.
Optie nummer één zou zijn toegeven wat je hebt gedaan, je verontschuldigen aan wie je maar moet, en als een hel proberen het niet nog een keer te doen. Niet veel mensen zullen voor deze optie kiezen.
De meeste mensen kiezen voor optie nummer twee, namelijk wanhopig proberen te ontkennen wat ze hebben gedaan of wanhopig te rationaliseren wat ze hebben gedaan (en in veel gevallen nog steeds actief doen).
Dit klinkt niet zo eenvoudig, want als ze dat doen, moeten ze blijven geloven (of op zijn minst doen alsof ze geloven) dat er een Alien-Terrorist-Death-Flu is die honderden miljoenen mensen zal doden mensen op het moment dat we stoppen met het opsluiten van iedereen en hen tot ‘sociale afstand’ dwingen, enzovoort.
Ze zullen moeten blijven doen alsof ze geloven dat deze Alien-Terrorist-Death-Flu bestaat, ook al weten ze dat dat niet zo is.
En dit is waar die Orwelliaanse ‘dubbelzinnigheid’ binnenkomt.
Mensen (dwz deze ‘anti-autoritairen’, om nog maar te zwijgen van de meerderheid van het ‘normale’ publiek) zullen niet het feit onder ogen willen zien dat ze zich als een stel fascisten (of lafaards) hebben gedragen zonder enige rechtvaardiging reden dan ook.
Dus wat ze in plaats daarvan gaan doen, is wanhopig doen alsof hun gedrag gerechtvaardigd was en dat de propaganda die ze hebben ingeslikt en uitgebraakt, geen propaganda was, maar eerder ‘de waarheid’.
Met andere woorden, om hun schaamte te vermijden, zullen ze er alles aan doen om het officiële verhaal te herbevestigen en iedereen die probeert het te ontmaskeren, te delegeren als de fictie die het is. Ze zullen zich aansluiten bij de bedrijfsmedia die ons ‘extremisten’, ‘complottheoretici’, ‘anti-vaxxers’ en andere soortgelijke scheldwoorden noemen .
Ze zullen degenen onder ons aan de linkerkant beschuldigen van aansluiting bij ‘extreemrechtse Republikeinse milities’ en ‘Boogaloo-acceleratieleden’, en lid zijn van het door Rusland gesteunde ‘Querfront’, en allerlei andere vreselijke dingen die bedoeld waren om bang te maken dwalende linksen in de rij.
Bovenal zullen ze blijven volhouden, ondanks al het tegendeel, dat we “worden aangevallen” door een “dodelijk virus” dat “op elk moment opnieuw kan toeslaan”, en dus moeten we tenminste vasthouden totalitarisme en paranoia, of anders … de terroristen winnen.
Het is deze herformulering van het officiële verhaal door degenen die zich te schamen om toe te geven wat ze hebben gedaan (en proberen te achterhalen waarom ze het hebben gedaan), en niet het verhaal of de propaganda zelf, dat uiteindelijk het “Brave New Normal” als “realiteit” zal vestigen ”(Ervan uitgaande dat het proces net zo soepel werkt als bij de” War on Terror “, de” War on Populism “en de” Cold War “-verhalen).
De feiten, de gegevens en de ‘wetenschap’ doen er niet toe. Realiteit is consensus realiteit… en er wordt momenteel een nieuwe consensus gevormd.
Er is nog steeds een kans (op dit moment, niet over een paar maanden) voor deze mensen (van wie sommigen nogal invloedrijk zijn) om op te staan en te zeggen: “Oeps! Ik heb het verknald en ben een tijdje naar de nazi’s gegaan. ‘ Maar ik betwijfel ernstig of dat gaat gebeuren.
Het is veel waarschijnlijker dat de Brave New Normal (of een intermitterende, verkleinde versie ervan) geleidelijk onze nieuwe realiteit zal worden.
Mensen zullen eraan wennen dat ze af en toe worden ‘opgesloten’ en opgedragen worden maskers te dragen en elkaar niet aan te raken, en in aangewezen kringen en dozen te staan, zoals ze gewend zijn aan de ‘antiterrorismemaatregelen’, en geloven dat Trump een “Russische troef” is.
De komende economische depressie zal de schuld krijgen van de Alien-Terrorist-Death-Flu, en niet van de afsluiting die deze veroorzaakt heeft. Miljoenen mensen zullen worden veroordeeld tot extreme armoede of de rest van hun leven tot schulden worden gemaakt, maar ze zullen het te druk hebben om te proberen te overleven om enige vorm van breed verzet op te bouwen.
De kinderen zullen natuurlijk niet beter weten. Ze zullen opgroeien met hun ‘isolatieboxen’ en ‘beschermende barrières’ en ‘contactopsporing’, en ze zullen constant in mindere mate bang zijn voor een ander dodelijk virus, een terroristische aanslag of een door Rusland gesteunde blanke supremacistische opstand, of welke boeman dan ook die het wereldwijde kapitalistische rijk dreigt te bedreigen, wat vanzelfsprekend prima zal zijn.
Ik zal waarschijnlijk een beetje chagrijnig blijven, maar ik zal proberen de humor erin te vinden. Verdraag me … dat kan even duren.
