Het ‘eindspel’ van het Westen is misschien dichterbij dan we denken in Oekraïne. Tik Tak

Eindspel lijkt begonnen, het lijkt erop dat Joe Biden nu klaar is om zich tegen Zelensky te keren, net als de Britten die al oproepen tot vrede met Poetin.

Het ‘eindspel’ van het Westen is misschien dichterbij dan we denken in Oekraïne. Tik Tak. Er was eigenlijk nooit een speciale relatie tussen Zelensky en Washington, meer een schijnhuwelijk. Maar het lijkt erop dat Joe Biden nu klaar is om zich tegen hem te keren, net als de Britten die al oproepen tot vrede met Poetin

Een van de vragen die mij vaak worden gesteld, is wat mijn mening is over de Oekraïense president Zelensky. Ik antwoord altijd dat, ondanks het feit dat hij indrukwekkende diploma’s heeft en talen spreekt, zijn rol altijd voor het Westen is geweest als een ‘nuttige idioot’. Mijn mening, niet onderbouwd, dat geef ik toe, is dat de Amerikanen waarschijnlijk een vervangende kandidaat in de coulissen wilden hebben, voor het geval Poroshenko de goederen niet zou afleveren nadat hij in 2014 met een beetje hulp van de Amerikaanse inmenging aan de macht was gekomen.

Zelensky had de perfecte geloofsbrieven als de mediafiguur om de leemte op te vullen van een populistische leider waarvan Joe Bidens kliek (juist) vermoedde dat de Oekraïners ernaar zouden verlangen. Hij vinkte alle vakjes aan.

Maar is die populariteit zowel bij zijn eigen volk als bij het Westen verdwenen?

Eindspel mogelijk in zicht

Als we naar de Washington Post en zijn slaafse zuster in het VK, The Guardian, kijken, zou het ons vergeven kunnen worden te denken dat het nu slechts een kwestie van tijd is voordat Zelensky vervreemd raakt, aangezien zowel Biden als Johnson met de vinger naar hem wijzen voor hun ineenstorting van de eigen economie. Nu Amerikanen het hoofd moeten bieden aan inflatie en de prijs van gas van meer dan vijf dollar en Britten deze winter met hetzelfde te maken hebben, evenals een energierekeningcrisis, zal er veel met de vinger worden gewezen van hun eigen beleid. 

Joe Biden heeft al wekenlang geprobeerd Poetin de schuld te geven terwijl hij op weg is naar de tussentijdse verkiezingen, waarbij de Democraten een pak slaag krijgen die hem het laatste stukje geloofwaardigheid zal ontnemen terwijl hij uitkijkt naar zijn eigen komische herverkiezingskans in 2024. Maar het heeft niet gewerkt. Het Amerikaanse publiek pikt het niet en er moet een nieuwe zondebok worden gevonden.

Daarom heeft Biden zich tot zijn kameraden op de Washington Post gewend, die desgevraagd plichtsgetrouw nepnieuws voor hem zullen produceren. Hoe kunnen we anders de beweringen uitleggen die in dit buitengewone  artikel  worden gedaan  , waarin wordt beweerd dat de Oekraïense president was “gewaarschuwd” voor de invasie van Poetin, maar “niet wilde horen”. 

Realiseert Biden zich nu dat het Amerikaanse publiek op het punt staat zich tegen hem te keren nadat een recordbedrag van 40 miljard dollar aan contanten van Amerikaanse belastingbetalers zojuist naar Oekraïne is gestuurd zonder echte impact? De timing van het stuk, samen met zijn stuwkracht, is interessant. Kunnen we aannemen dat de goede relatie tussen Biden en Zelensky nu voorbij is?

Doet Johnson mee aan dit eindspel

In een opmerkelijk vergelijkbaar artikel, geschreven door The Guardian, wordt er ook aan toegevoegd dat elke vorm van planning door de Britse leider Boris Johnson ook ver achterblijft en dat Londen zelfs vandaag de dag geen echte strategie heeft in de Oekraïne. Het wijzende vingertje van Biden is schrijnend. 

Om zo’n zijwaartse beweging te maken, zelfs als een bijzaak, is een glimp van het denken nu in het Witte Huis en komt overeen met veel van de berichtgeving van de afgelopen weken aan beide zijden van de Atlantische Oceaan, die is veranderd, wat duidt op een nieuwe benadering van hoe de West moet rekening houden met het conflict en zijn langetermijnrelaties met Poetin.

Is dit een kantelpunt?

Afhankelijk van hoeveel nadruk u legt op de suggesties en hints die in deze beide artikelen door links worden gedaan, zou men ervan uit kunnen gaan dat we getuige zijn van een verandering van standpunt van het VK en de VS, aangezien de politieke klasse van beide landen een breuk heeft bereikt. in termen van hoe lang ze de stijgende kosten van levensonderhoud voor een vermoeid electoraat kunnen rechtvaardigen.

De suggestie in het Guardian  – artikel  dat het Westen zou willen overwegen hoe vrede met Rusland kan worden gesloten om te voorkomen dat Poetin in handen van China valt, is bijzonder relevant. 

En het feit dat dit bijvoorbeeld uit de Guardian kwam, en niet uit het eigen tijdschrift van de conservatieven, The Daily Telegraph, laat zien dat Washington een middenweg overweegt – een manier om de rand van de ontberingen weg te nemen waarmee Amerikanen worden geconfronteerd als Biden’s naderende Een reis naar Saoedi-Arabië – waar hij in feite een kroonprins zal smeken die hij ooit als een ‘moordenaar’ heeft uitgescholden voor een hogere olieproductie – zal waarschijnlijk geen resultaten opleveren. De vraag blijft nu alleen: heeft het Westen een laatste ‘cut-off’-punt waar het Zelensky niet langer kan steunen en waar de betrekkingen met de mercurial Oekraïense president verslechteren? Of zijn we er al?