Indignatie redactie 
Een van de meest vervelende aspecten van de huidige maatregelen die zogenaamd zijn gecreëerd “tegen de pandemie” waaraan we nu bijna twee jaar worden onderworpen, is de aandrang dat alles “voor ons eigen bestwil” wordt gedaan, alsof regeringen en grote bedrijven streng zijn, maar zorgzame ouders, en we waren gewoon weerbarstige of ongehoorzame kinderen die niet echt weten wat ze nodig hebben.
Het doet denken aan de waarschuwing van CS Lewis over die meest onderdrukkende tirannie, “een tirannie die oprecht wordt uitgeoefend voor het welzijn van zijn slachtoffers.”
Nu kan ik niet met zekerheid zeggen of de vaccins, de lockdowns, de reisbeperkingen en de maskers werken of niet. Ik heb het gevoel dat ze dat niet doen, of in ieder geval niet op de manier waarop ons wordt verteld, maar daar gaat het niet om. De vraag is waarom we worden behandeld als domme kinderen die niet zomaar kunnen kiezen, maar een “prik” moeten nemen en dan “groene passen” moeten krijgen om te reizen of te werken of een etablissement binnen te gaan.
Blijkbaar maken regeringen en grote bedrijven over de hele wereld zich zorgen over onze ‘gezondheid’.
Maar zijn ze dat echt?
Als monomanen lijken ze zich uitsluitend zorgen te maken over Covid.
Niet over de ongelooflijke hoeveelheid psychische problemen en de alarmerende toename van zelfmoorden onder tieners tijdens de verschillende “lockdowns”.
Niet over mensen, zoals mijn bejaarde buren, die hun familie (die in een ander land wonen) meer dan twee jaar niet hebben kunnen zien en lijden aan eenzaamheid.
Niet voor de mensen die, bang om Covid op te lopen, niet naar het ziekenhuis gingen om andere aandoeningen te behandelen en stierven.
Niet voor de mensen die stierven of ziek werden door bijwerkingen van de vaccins.
Nee, het is gewoon “Covid”. En zelfs dat lijkt niet hun grootste zorg te zijn. Zolang ze hun “vaccinpaspoorten” en hun “tracking-apps” en hun “cashless society” krijgen, maakt het ze niet echt uit of je de ziekte krijgt of niet.
Wanneer begon deze golf van valse bezorgdheid? Ok, regeringen waren waarschijnlijk altijd bezig met vervelende bemoeials – “Ik ben van de overheid en ik ben hier om te helpen” was een enge zin sinds wie weet hoe lang. Maar decennialang waren bedrijven vooral bezig met het verkopen van hun product, niet met ons de les te lezen.
Op het hoogtepunt van de BLM-rellen ontving ik echter tientallen e-mails van grote bedrijven die me verzekerden dat, voor hen, “het leven van zwarten ertoe doet”. In Pride Month verzekerden dezelfde bedrijven me dat ze vochten voor transgenderrechten om de badkamer te gebruiken die ze wilden. Het heeft me nooit gevraagd wat hun standpunt over die kwesties is, alleen dat ze een goed product maken dat ik kan gebruiken.
Nu sturen dezelfde bedrijven mij e-mails over maskers en vaccinaties en passen. Want kijk, ze maken zich zorgen over mijn gezondheid.
Helaas zijn het niet alleen overheden en grote bedrijven. Bijna elke instelling in de cultuur en de kunsten is ook verslaafd aan deze letterlijke “nieuwe wereldorde”.
Zo heeft het Baltimore Symphony Orchestra nu zeer strikte toelatingsregels. Ze vertellen ons dat ze “een omgeving willen creëren waarin we allemaal vol vertrouwen kunnen ontdekken wat het betekent om weer samen te zijn .”
En dus verbieden ze, in naam van “samenhorigheid”, alle mensen die niet zijn ingeënt, inclusief alle kinderen onder de 12 jaar die helaas nog niet legaal kunnen worden gevaccineerd. Zelfs mensen met een negatieve Covid-test krijgen geen toegang tot de concerten: alleen de “vaxxed” degenen, met hun juiste certificaten. Toch zullen zelfs zij de hele duur van het spektakel maskers moeten doorstaan. Het is niet duidelijk of ook de muzikanten maskers moeten dragen – ik veronderstel dat in ieder geval de fluitspelers worden vrijgesteld.
En toch, ondanks al die draconische regels die echt al het plezier van het proces lijken weg te nemen (en in dit geval is het misschien echt beter om gewoon thuis te blijven en een video online te bekijken), “bieden deze protocollen geen absolute bescherming tegen het oplopen van COVID-19” en de toeschouwers moeten “vrijwillig alle risico’s nemen die verband houden met blootstelling aan COVID-19.”
Houd er ook rekening mee dat degenen die mogelijke symptomen vertonen, mogelijk geen toegang krijgen, vaccineren of niet. (Ik vraag me af of iemand die hoest tijdens een van de pauzes met geweld wordt uitgeworpen.)
Dit is slechts een van de vele voorbeelden van het belachelijke en meedogenloze ‘nieuwe normaal’ waaraan we worden onderworpen in naam van onze gezondheid.
Maar onthoud: “het is allemaal voor je eigen bestwil”.
