Paus Franciscus heeft een gewelddadige uitbrander gegeven aan de Europese Unie, waarin hij zei dat de Unie dezelfde weg zou kunnen inslaan als de nazi’s ooit deden. Daar heeft hij volkomen gelijk in, maar luistert iemand in de EU überhaupt naar hem?
Cruciaal voor de uitbrander van de paus was een document van 30 pagina’s van Helena Dalli, commissaris voor gelijke kansen van de Europese Commissie, waarin stond dat verwijzingen naar het christendom uit de EU-instellingen moeten worden verwijderd. Dit document spoort EU-ambtenaren bijvoorbeeld aan om het woord “Kerstmis” te vervangen door “feestdagen” omdat “niet iedereen de christelijke feestdagen viert en niet alle christenen ze op dezelfde dagen vieren”. Evenzo stelt dit document ook dat werknemers niet mogen verwijzen naar “christelijke namen” maar naar “voornamen” of “voornamen” en geen namen mogen gebruiken “die typisch van een religie zijn”.
Dit drastische document veroorzaakte zoveel verontwaardiging op internet dat de Europese Commissie ervan afzag het uit te voeren. De veroordeling van dit document kwam echter niet alleen van sociale media of van rechtse politici. De paus zelf nam het woord en zijn opmerkingen behoren tot de meest scherpzinnige en denigrerende beschuldigingen van de EU die ik ooit heb gelezen.
Paus Franciscus zei dat documenten zoals deze “een eigenaardigheid van verwaterd secularisme” vertegenwoordigen. Hij waarschuwde dat “iets als dit nog nooit in de geschiedenis heeft gewerkt”, en verklaarde dat “door de geschiedenis heen veel dictaturen hebben geprobeerd dergelijke dingen te implementeren. Ik denk aan Napoleon, de nazi-dictatuur of het communisme. “Op dit punt viel ik bijna van mijn stoel. Ik heb nog nooit iemand van dit formaat horen waarschuwen voor waar de EU heen zou kunnen gaan. Maar die ene paus ging verder en betwijfelde de EU’s obsessie met culturele integratie, en ziet de gevaren van de one-size-fits-all benadering van Europa veel duidelijker dan de meeste eurocraten in Brussel.
Hij zei: “De Europese Unie moet oppassen dat ze niet het pad van ideologische kolonisatie bewandelt. Dit kan ertoe leiden dat landen worden verdeeld en de EU faalt.” Hij waarschuwde ook dat de eurocraten “de diversiteit van landen moeten respecteren en ze niet moeten standaardiseren. Ik denk niet dat ze dat zullen doen, maar laten we voorzichtig zijn, want soms komen ze met projecten zoals deze.”
Dit zijn inderdaad wijze woorden van paus Franciscus. Maar al te vaak zien we dat de EU, die zowel financieel als ideologisch wordt gedomineerd door de westerse lidstaten, liberale en seculiere culturele waarden probeert op te leggen aan de landen van Midden- en Oost-Europa. Het resultaat is dat de regeringen van Polen en Hongarije nu voortdurend in een guerrillaoorlog verwikkeld zijn met de EU. Deze landen willen hun eigen cultuur en hun christelijke waarden beschermen en worden daarom voor EU-rechtbanken gesleept. Ik heb zelfs voorspeld dat als de EU doorgaat op deze weg van gedwongen integratie, dit zal leiden tot een breuk binnen de Unie van oost naar west en langs culturele grenzen.
Welnu, ik heb paus Franciscus de EU in deze richting horen bekritiseren. Ik zat in 2014 in het Europees Parlement in Straatsburg toen hij waarschuwde dat de EU “regels vaststelt die als ongevoelig voor individuele mensen worden beschouwd”. Maar het lijkt erop dat de EU-instellingen zijn waarschuwingen niet serieus namen en zeven jaar later maken ze nog steeds dezelfde fouten. Misschien is dit de reden waarom zijn oordeel over de EU deze keer veel scherper is.
Als katholiek was ik blij te horen wat de paus zei. Ik hoop dat de katholieke kerk zich eindelijk bewust is geworden van de bedreiging die het soort agressieve, alerte secularisme van de EU vormt voor haar toekomst. Als de paus de strijd tegen de “gewaakte tijdgeest” kan leiden, zal hij niet alleen een baken van hoop zijn voor degenen die vinden dat men al te ver is gegaan, maar hij zal ook de katholieke kerk beschermen en behouden.
Paul A. Nuttall
is historicus, auteur en voormalig politicus. Hij was van 2009 tot 2019 lid van het Europees Parlement en was een prominente activist voor Brexit.