Hoe correleren de adviezen van de zorgbazen met de bevolkingsontwikkeling en de al jaren sterk gereduceerde ziekenhuiscapaciteit? Kan de consument wel rekenen op een ziekenhuisbed als dat nodig is? Het zorgstelsel, dat in geen driekwart eeuw werkelijk is getest, ondergaat een ware lakmoesproef.
Corona is een test! Niet te verwarren met de PCR-test, die niet onderscheidt of het virus dood of levend is, of een actieve infectie bestaat, noch is het in staat het Corona virus uit te sluiten. Desondanks worden pret-testers als reizigers, voetballers, wielrenploegen en alle snotterende mensen zonder enige corona-klacht, indien positief getest, besmet en besmettelijk verklaard. Het toont geen ziekte aan maar er wordt wel iets onthuld.
De gemeten “besmettingen” dienen namelijk als bron om de vraag naar zorg te kunnen inschatten. Beleidsmakers breken zich dagdagelijks het hoofd over de toestroom van patiënten naar ziekenhuizen en de (IC-)bed bezetting door de Corona uitbraak. Zij zijn immers verantwoordelijk voor de organisatie van voldoende zorgcapaciteit, ook in moeilijke tijden. De grote zorgen en gecommuniceerde crisis suggereren te zijn overvallen door een onverwachte situatie. Zou de oorsprong van de paniek gelegen liggen in de mantra die zij ruim 50 jaar hebben gezongen? Decennialang is de zorg structureel afgeschaald. Van de meer dan 250 ziekenhuizen in 1975 zijn er nog slechts 78 over op 118 locaties. Navenant zijn bedden verminderd en om dat te bereiken is verkorte ligduur tot ware kunst verheven. Patiënten worden nog net niet van de verkoever over de heg gegooid. Bij aanvang van de corona crisis zijn nog zo’n 1.100 IC bedden en 40.000 ziekenhuisbedden beschikbaar voor 17,4 miljoen Nederlanders. Naarmate de tijd verstrijkt sinds de Spaanse griep mag je er van uit gaan dat de periode tussen NU en de volgende pandemie, steeds korter wordt. Regeren is vooruitzien! Het calamiteiten plan zal klaar liggen, getest en al, om adequaat te kunnen reageren als het nodig is. Toch? Vanzelfsprekend is de vraag naar zorg in kaart gebracht, gebaseerd op de cijfers van het CBS.
Deze link https://www.cbs.nl/nl-nl/visualisaties/bevolkingspiramide verwijst naar de CBS-website inzake bevolkingsdata. Bekijk de visualisatie door gebruik van de tijdknop die scrollend inzicht geeft in de verandering van de bevolkingsgroei en -opbouw, door de tijd. Start bij 1950 en je begrijpt waarom de grafiek “piramide” is genoemd. Die driehoek veranderd snel, eerst in een druppel en in 2020 lijkt het vaag op de contouren van een jaren-30 huis met een overstekend dak. In 70 jaar tijd zijn er 7,5 miljoen mensen bijgekomen. In nauwelijks 30 jaar tijd zal het aantal mensen van 65 jaar of ouder groeien van minder dan 2 miljoen naar rond de 4 miljoen in 2040. Geen nieuws voor het CBS, adviserend voor beleidsmakers, dit zien ze al heel lang aan komen.
Opvallend is dat alle zorg efficiëntieslagen dus zijn gemaakt in de periode dat relatief weinig ouderen deel uitmaakten van de samenleving. Te voorzien is dat de vraag naar zorg sterk gaat toenemen. Steeds meer oude mensen die steeds ouder worden(dubbele vergrijzing) zullen een beroep gaan doen op de voorzieningen. De jaarlijkse publicaties tonen steevast dat ruim 60% van alle zorgkosten worden gemaakt in de laatste 3 levensjaren.
Dat zal dus moeten gebeuren met de 1.100 resterende IC bedden, met kunst- en vliegwerk kan worden opgeschaald tot 1.600, dan stagneert het. Onze zorgbazen zijn niet politiek verantwoordelijk maar hebben wel jarenlang getekend bij het kruisje om iedere bezuiniging door te voeren. De laagste IC-bed dichtheid van de westerse wereld in Nederland. In vergelijking met onze directe buurlanden, gebaseerd op de huidige situatie, zouden wij onder de Belgische overheid kunnen rekenen op 3.500 IC-bedden, en onder Duits bestuur zou dat zelfs meer dan 5.500 zijn! Bepaald geen marginale verschillen en opeens blijkt: kwantiteit is ook kwaliteit! Zodra 500 IC-bedden(hier is dat de helft…!) zijn bezet voor Covid19, wordt de reguliere zorg schielijk afgeschaald. De totale bedbezetting is nog geen 5%. Is dat een zorgcrisis? Dit is toch het gevolg van gevoerd beleid. Wij oogsten wat 50 jaar lang is gezaaid.
RIVM-staf en andere zorgmanagers zijn vaste gasten in de talkshows. Zij spelen slachtoffer waar ze op de grill zouden moeten. Hoe hebben ze het in vredesnaam kunnen aanvaarden om iedere vorm van back-up uit het systeem te schrappen. In Nederland, waarvan altijd is gezegd: het beste zorgsysteem van de wereld. Van verantwoordelijkheid nemen is geen sprake, zij pleiten collectief voor maatschappij verlammende maatregelen; niet hun expertisegebied. Zij lijken te weten wat dat gaat opleveren maar geen woord over aantallen laat staan over de schade die wordt aangericht. De zorg wordt betaald door werkend Nederland dus hoe langer het land plat ligt hoe eerder weer bezuinigd wordt, ook op de zorg. Schoenmaker, blijf bij je leest en kom met een plan! Uitstellen van op zorgvraag afgestemde plannen is laakbaar en ieder advies voor maatschappelijk-economische ontwrichting verwijtbaar.
Over 5-7 jaar zal, gezien de levensverwachting, de eerste golf boomers uit het leven stappen. Dan zal het aantal sterfgevallen groeien van 130.000 naar gemiddeld 240.000 per jaar. Wat niet gaat veranderen is dat een groot deel via een virus-luchtweginfectie de stoffelijkheid zal loslaten, nadat om welke reden dan ook het immuunsysteem reeds ter ziele is gegaan. Covid19-, influenza- rhino- of, best aannemelijk, een nieuw virus zal niet de oorzaak zijn van sterven, maar de uitweg. Gebeurt er niets dan zal vanwege het schrijnende gebrek aan infrastructuur bij de deur van ieder ziekenhuis een triage-team staan, om drommen mensen heen te zenden die thuis gaan sterven, verzorgd door familie of bekenden. In die on-Nederlandse chaos wordt het bezetten van een ziekenhuisbed een uitzondering, een voorrecht.
Corona is een naar virus, maar zal slechts een als een kleine epidemie de geschiedenisboeken in gaan. De zenuwen van gevoerd zorgbeleid liggen echter onbarmhartig bloot. Komt er een èchte pandemie dan gaan we op de tweede dag al naar code zwart. Bedden, of handen aan het bed, nee, niet bij ons. Probeer het nog eens bij de Duitsers! Kristalhelder is dat helemaal niemand over een paar jaar nog kan beweren te zijn overvallen door de toegenomen zorgvraag en het ontoereikende aanbod.
De werkelijke Corona-test betreft niet de ziekte maar ons zorgstelsel.