Indignatie redactie 
1) De overheid besteedt en belastingen in haar eigen vrij zwevende fiat valuta. Het accepteert niet langer euro’s (of enige andere valuta) als betaling van boetes, vergoedingen, belastingen, heffingen enz. Van de overheid (centraal en lokaal).
2) De overheidssector (ook bekend als de Schatkist en de Centrale Bank) stelt een gewenste omrekeningskoers vast tussen de nieuwe valuta en de euro. De Centrale Bank biedt bijvoorbeeld aan om 1 eenheid nieuwe valuta voor 1 euro te verkopen tegen een lichte premie, zeg 0,5 of 1 procent.
3) Geen verplichte omzetting van eurocontracten in nieuwe valutacontracten. Het is voldoende om een niveau van vraag naar de nieuwe valuta vast te stellen (waardoor het extrinsieke waarde krijgt) door middel van een goed belastingbeleid en het aanbod van die valuta aan te passen aan de gewenste prijs.
4) Het heffen van een korte maar drastische feestdag om bankruns op liquiditeit van de euro tijdens de overstapfase van euro naar nieuwe valuta te voorkomen. De vakantie moet op vrijdag na kantooruren beginnen om gebruik te maken van het volgende tweedaagse weekend. Het zou een ‘zwarte snelle’ vakantie zijn, waarin elektronische transacties zouden worden opgeschort en de geldautomaten worden losgekoppeld.
5) Tijdelijk (of permanent) verminderen van het kapitaalvereiste voor banken om de dreiging van insolventie te voorkomen of te minimaliseren. Dit verbetert hun aandelenpositie en stelt hen in staat om meer liquiditeit te lenen als ze dat nodig hebben. Asset side regelgeving voor banken zou onmiddellijk moeten beginnen nadat de overstap naar de nieuwe valuta is voltooid. Zie de sectie Bankgedrag en doel van dit artikel voor een volledige lijst van deze voorschriften.
6) Afschaffing van regressieve belastingen ten gunste van belasting van economische huur . Afschaffing van belastingen op verkopen, arbeid, door de mens veroorzaakte zaken (gebouwen en andere verbeteringen aan het land) en op ondernemingen, terwijl negatieve belasting op het buitengewicht wordt ingesteld (die de economie efficiënter maakt), zoals de grondbelasting. Dit type belasting voorkomt speculatie met activaprijzen, houdt de waarde van onroerend goed stabiel, verhoogt lonen en winsten in reële termen, vermindert de inflatiedruk en nutteloosheid wordt afgeraden / bestraft.
7) De overheid zal passende begrotingstekorten moeten lopen om de niet-gouvernementele sector te voorzien van netto financiële activa in de nieuwe valuta.
8) De overheid zal via een openbare instantie of via de Centrale Bank een volledige depositoverzekering afsluiten, maar alleen voor deposito’s in de nieuwe valuta. Deposito’s in vreemde valuta worden niet door de staat gegarandeerd.
‘Black Fast’ en Capital Controls
Opnames kunnen worden toegestaan nadat ze kunnen worden behandeld als vreemde valuta die worden gedebiteerd tegen nieuwe valutastortingen volgens de geldende wisselkoers. Sommige commentatoren hebben de noodzaak benadrukt van strengere kapitaalcontroles, zoals het verbieden van binnenlandse bedrijven en huishoudens om buitenlandse activa te kopen of bankrekeningen buiten hun eigen land aan te houden. Dergelijke ingrijpende acties zouden onnodig zijn en zouden waarschijnlijk meer kwaad dan goed doen. Een substantiële kapitaalvlucht zou sowieso binnen enkele dagen plaatsvinden. Ergo, als de banken voor deze periode werden gesloten en elektronische transacties en geldopnames werden geblokkeerd, kon het meest schadelijke aspect van kapitaalvlucht (liquiditeitscrisis voor de banken) worden voorkomen.
Plannen om de euro te laten vallen, moeten zo lang mogelijk geheim worden gehouden – en kapitaalcontroles moeten snel worden opgeheven nadat de overstap naar de nieuwe valuta heeft plaatsgevonden. Opmerking: met kapitaalvlucht bedoel ik massale unidirectionele geldstromen van het betreffende land naar de externe sector gedurende een korte periode. Natuurlijk is er een groot risico dat het woord Exit uitloopt. In het leven zijn er geen ideale situaties, alleen kansen, en we proberen deze zo goed mogelijk te benutten.
Banken gaan failliet
Als het vermogen van een bank (eigen vermogen / kapitaal) onder het wettelijke minimum daalt, moet het een reorganisatie van het faillissement ondergaan. Mocht de overheid het overnemen, dan heeft zij de mogelijkheid om de bank als operationeel bedrijf te verkopen of haar activa te verkopen. Beide scenario’s kunnen leiden tot grote verliezen voor aandeelhouders. Als verliezen hoog genoeg zijn, zullen deposanten ook een klap krijgen. Het verliezen van een kwart in waarde tijdens een liquidatie is niet ongehoord. Deposito’s in de nieuwe valuta moeten volledig door de staat worden gegarandeerd, maar deposito’s in euro’s lopen hetzelfde risico als voorheen.
Potentiële valuta-afschrijving
Dit gebeurde in Argentinië in 2002 en in IJsland in 2008. Het gaat snel omhoog en komt daarna even snel weer terug, zoals de twee onderstaande grafieken aangeven.
De belangrijkste factoren zijn twee: de hoeveelheid inactieve of ongebruikte productiecapaciteit, plus de kwaliteit van de antitrustwetten en het niveau waarop ze worden gehandhaafd. Dit laatste element beschermt tegen kartelvorming in de economie en het opleggen van hoge prijzen aan consumenten. De perifere staten van de eurozone hebben aanzienlijke reservecapaciteit. Om het risico van een loonprijsspiraal te beperken, moeten inflatie-indexeringsregelingen (die lonen en pensioenen aan prijzen koppelen) worden ingeperkt. Inflatie-indexering was gangbaar in Brazilië en Argentinië tijdens hun episodes van hyperinflatie van decennia geleden.
Als alles goed wordt gedaan, zou er geen drastisch gebrek aan vraag naar de nieuwe valuta moeten zijn. Als bedrijven echter leningen in euro uitstaan, moeten ze mogelijk een deel van hun winst uit de nieuwe valuta omzetten in euro’s om deze schulden af te lossen. Als hun inkomen in reële termen daalt, zullen ze verliezen lijden.
Als bedrijven hun inbreng krijgen van de binnenlandse economie, kunnen ze deze in de nieuwe valuta kopen. Als deze invoer uit het buitenland komt (invoer), kost het ze meer als de nieuwe valuta inderdaad deprecieert wanneer deze wordt ingevoerd. Hogere kosten voor bedrijven zullen worden doorberekend aan de consument.
Staatsschuldherstructurering en -herstructurering
Dat land dat de eurozone verlaat, moet zijn staatsschuld omzetten in de nieuwe valuta en ook onderhandelen over haircuts. Dit voorkomt dat de schuldquote van de overheid toeneemt (zie Argentinië in 2002 en Rusland in 1998). De overheidsschuld ten opzichte van het bbp is op zichzelf niet slecht, zolang het publieke doel dient. Het mesten van huurders met rente valt echter buiten dit doel. Opmerking: met overheidsschuld bedoel ik al het geld dat de overheid heeft uitgegeven – in welke vorm dan ook – dat nog niet is gebruikt om belastingen te betalen. De Europese Centrale Bank en de faciliteit voor financiële stabiliteit moeten het (reeds lang bestaande) precedent volgen voor officiële schuldeisers om een gelijkwaardig niveau van schuldvermindering te accepteren als de particuliere sector. Opmerking:
Particuliere schuld
Hoe dit probleem aan te pakken? Volgens iemands filosofie is er de vrije marktbenadering en de dirigistenbenadering. Elk heeft zijn verdiensten en nadelen, afhankelijk van de context.
De vrije marktbenadering betekent dat de overheid crediteuren en debiteuren eenvoudig toestaat om over schuldherstructurering te onderhandelen met behoud van een billijke afstand tussen de twee betrokken partijen. De situatie van elk bedrijf is anders. Veel bedrijven kunnen verliezen door een devaluatie van de nieuwe valuta, maar anderen profiteren door de omvang van hun activa en inkomsten in vreemde valuta (met name euro’s).
Toch is het mogelijk dat de rechtbanken een periode van systemische faillissementen niet aankunnen; ze kunnen overbelast raken met zaken, wat leidt tot langdurige rechtszaken. Sommige bedrijven en schuldeisers kunnen er belang bij hebben een schikking uit te stellen en een betere deal willen sluiten – en daarmee indruisen tegen het publieke doel (een snelle en eerlijke oplossing). Trage vooruitgang bij de herstructurering van bedrijfsschulden kan gevolgen hebben voor de herstructurering van de overheidsschuld. Dit is waar de dirigistische methode (overheidsinterventie) van pas komt. De overheid kan banken in de eurozone benaderen om leningen aan bedrijven van het exitland om te zetten van euro naar de nieuwe valuta. Herkapitalisatie gebeurt dus snel en hun blootstelling (ook bekend als risico) wordt verminderd.
De implicaties van monetaire soevereiniteit
Die regering, die in haar eigen vrij zwevende fiat-valuta uitgeeft en belast, heeft maximale ruimte om elk fiscaal en monetair beleid te voeren dat zij kiest. Het kan onbeperkt met negatief eigen vermogen werken zonder risico van faillissement; en het kan het maximale begrotingstekort veroorzaken binnen de grenzen van politieke en inflatoire grenzen (technologische en reële middelenbeperkingen).
