Indignatie redactie 
Net als de wereldoorlogen in de vorige eeuw, verandert de pandemie van het coronavirus onze samenlevingen ingrijpend. Dit 360˚-contextartikel legt de sociale impact van COVID-19 uit.
Noot van de redactie: dit zijn ongekende tijden. Een wereldwijde pandemie heeft het leven zoals we het kennen veranderd. In de afgelopen maanden heeft Indignatie de crisis met politieke, economische en sociale lenzen onderzocht en artikelen van over de hele wereld gepubliceerd. Het resultaat is drie 360 ° -series die we u dringend vragen te lezen. Ook u kunt meedoen aan het gesprek door het versturen van uw perspectief. redactie@indignatie.nl
Net als eerdere pandemieën zal COVID-19 een onuitwisbare stempel op de samenleving drukken. Iets meer dan honderd jaar geleden doodde de griep 1918-1919 ergens tussen de 50 miljoen en 100 miljoen mensen. Dit zette de openbare hygiëne, gezondheid, voeding, huisvesting en zelfs ongelijkheid in het middelpunt.
Het idee van gesocialiseerde geneeskunde , gratis voor iedereen op het moment van levering, nam een vlucht. De nieuw gevormde Sovjet-Unie was de eerste die een gecentraliseerd openbaar gezondheidszorgsysteem creëerde. Duitsland, Frankrijk en het VK volgden uiteindelijk. Niet alleen landen, maar ook steden en dorpen richtten zich op volksgezondheid en lang verwaarloosde sociale kwesties. In de afgelegen stad Östersund in het toen arme Zweden, overwonnen “mensen van alle politieke overtuigingen en standpunten in het leven” de klassen en politieke verdeeldheid om een nieuwe sociale solidariteit te smeden.
Er volgden nog vele andere grote veranderingen. Verpleegkunde nam een prominente plaats in de samenleving in. De meeste verpleegsters waren vrouwen die voor hun gemeenschap zorgden en veel respect verdienden. Dit was het toneel voor een grotere rol en een hogere beloning in de toekomst. In 1920 kregen vrouwen stemrecht in de VS en het VK. Honderd jaar later belooft COVID-19 verschillende tektonische veranderingen in ons dagelijks leven, onze samenleving en cultuur teweeg te brengen.
De psychologische, sociale en culturele effecten van COVID-19
Nooit eerder waren er wereldwijd zoveel mensen tegelijk geïmmobiliseerd. Ongeveer de helft van de wereldbevolking werkt mee om de verspreiding van de pandemie op een overvolle planeet van meer dan 7,5 miljard mensen te voorkomen. Dit gedwongen isolement leidt tot uitdagingen die veel meer zijn dan alleen economisch.
Er zijn talloze artikelen gepubliceerd waarin de impact van eenzaamheid als gevolg van sociaal isolement wordt geanalyseerd . De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft geconstateerd dat “de belangrijkste psychologische impact [van COVID-19] tot nu toe een verhoogde mate van stress of angst is.” Quarantaine beïnvloedt de gebruikelijke activiteiten, routines of bestaansmiddelen van mensen en veroorzaakt verschillende psychische problemen.
Volgens The Lancet omvatten de effecten van langdurig sociaal isolement op stressniveaus van niet-menselijke dieren ‘verhoogde neuro-endocriene reacties en stressreactiviteit’. Dit kan leiden tot meer onbedwingbare trek in voedsel, alcohol en drugs. Terwijl sommigen gezonder eten, wenden velen zich tot koolhydraten en suikers als verlichting van stress en verveling.
Australische onderzoekers hebben een verrassende bevinding gedaan : 10,8% van de mannen meldde een verhoogd alcoholgebruik in tegenstelling tot 18% van de vrouwen. Vrouwen drinken meer tijdens de COVID-19-pandemie, omdat uit internationale gegevens blijkt dat ze “vaker symptomen van stress, angst en depressie ervaren”. Vrouwen hebben “bijna drie keer meer kans dan mannen om alleen voor kinderen te zorgen” tijdens deze pandemie. Vrouwen vormen ook de meerderheid van de informele beroepsbevolking. In deze tijden zullen ze vaker onevenredig worden beïnvloed door de veranderingen in ons dagelijks leven, en de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen lijkt toe te nemen. Alsof de huis- en werkdruk niet genoeg zijn, neemt wereldwijd huiselijk geweld toe.
In de VS heeft de cannabisindustrie dankzij COVID-19 een grote sprong voorwaarts gemaakt, aangezien sommige staten het een “essentieel goed” noemden. Evenzo is de consumptie van pornografie enorm gestegen . In India, waar de alcohol, cannabis en zelfs voedsel moeilijk te krijgen zijn geweest, het verkeer op pornosites schoot omhoog met 95% tijdens een draconische lockdown. In de VS zag de verkoop van wapens hun hoogste piek ooit , met alleen al in maart ongeveer 2 miljoen verkocht.
De pandemie heeft ertoe geleid dat kleinkinderen wegblijven bij grootouders uit angst dat ze een mogelijk dodelijke infectie op hun dierbaren zouden kunnen overdragen. Velen zijn alleen overleden, met vaak alleen een videogesprek met het gezin op het sterfbed. Mensen met een handicap hebben gemerkt dat ondersteuning moeilijk te verkrijgen was. Wereldwijd neemt de ongelijkheid toe. De armen en de kwetsbaren hebben weinig middelen of spaargeld om op terug te vallen als ze hun baan verliezen. Als gevolg hiervan wordt een nog egalitair Europa minder gelijk terwijl de Wereldbank projecteert dat “COVID-19 waarschijnlijk de eerste toename van de wereldwijde armoede sinds 1998 zal veroorzaken”.
Scholen en hogescholen zijn gesloten en het onderwijs verschuift online. De meeste leraren hebben het moeilijk en ook studenten, vooral de jongeren. Nu restaurants, bars, clubs, sportscholen, kantoren en uitgaansgelegenheden gesloten zijn, vinden meer mensen liefde voor dating-apps. Tinder meldt op 29 maart het hoogste aantal swipes ooit. Degenen die kunnen werken vanuit huis. Kerken, tempels en moskeeën zijn leeg geweest. Dit jaar hielden moslims de Ramadan en markeerden ze Eid al-Fitr zonder gemeenschappelijke vieringen.
Waar regeringen vaak hebben gefaald, zijn veel gemeenschappen tot de gelegenheid gekomen. Artsen, verpleegsters en andere eerstelijnswerkers, zoals winkeliers en buschauffeurs, waren ronduit heroïsch en riskeerden hun leven met een vaak onaanvaardbaar laag loon en zelfs met minder geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen. Vrijwilligers hebben voedsel en medicijnen meegebracht voor degenen die geïsoleerd zijn. Zoals altijd met donkere wolken, hebben stralen van hoop mensen, gemeenschappen en samenlevingen op de been gehouden.
Waarom zijn de effecten van COVID-19 van belang?
Elke enkele decennia verandert een gebeurtenis de samenleving ingrijpend. COVID-19 is zo’n evenement. Het zet veranderingen op lange termijn in gang die moeilijk te zien zijn in de hitte van het moment.
Een belangrijk feit waar iedereen het over heeft, van Boston tot Beijing, is de plotselinge verbetering van de omgeving. Met minder auto’s op de weg, nauwelijks vliegtuigen in de lucht en veel fabrieken gesloten, de lucht schoner, de rivieren helderder en vogelgezang luider. De milieu-impact van het beperken van menselijke activiteiten staat nu centraal. Er bestaat scepsis dat ze, net zoals de emissies na de crisis van 2008 zijn gedaald, weer zullen opveren, misschien zelfs met hernieuwde kracht.
Maar er is ook hoop dat, gezien de enorme veranderingen die kunnen worden bereikt, mensen meer om het milieu zullen geven en meer zullen investeren in de strijd tegen klimaatverandering. Nu de vraag naar energie met bijna 30% instort, versnelt de afsluiting van COVID-19 de verschuiving van India van kolen naar zonne-energie. In de VS zijn oliemaatschappijen ingestort, terwijl wind- en zonne-energie veerkrachtiger zijn gebleken.
Evenzo zullen de zorgstelsels grote veranderingen ondergaan. De afgelopen twee decennia vond in vele delen van de wereld een massale privatisering van de gezondheidszorg plaats. In sommige ontwikkelingslanden zoals Nigeria en India zijn openbare ziekenhuizen de afgelopen twee decennia vrijwel ingestort. Dat geprivatiseerde model komt ter discussie. Winstmaximalisatie heeft zelfs in de VS niet gewerkt in de gezondheidszorg. In ontwikkelingslanden ligt er wellicht een stap in de richting van een meer Europees systeem dat zich richt op de volksgezondheid.
In sommige landen staat het sociale weefsel onder druk. In India zijn de spanningen tussen hindoes en moslims toegenomen omdat de laatsten de schuld krijgen van de verspreiding van het coronavirus. De moord op George Floyd, een 46-jarige zwarte man in de Amerikaanse stad Minneapolis, heeft door de politie geleid tot wijdverbreide antiracismeprotesten over de hele wereld. Systemische racisme en politie brutaliteit hebben een deel van het publieke debat geworden, evenals het geweld tegen journalisten , die ook op de stijging is geweest.
Echter, zoals de Financial Times notes , COVID-19 is “geïnjecteerd een gevoel van saamhorigheid in de gepolariseerde samenlevingen.” Het heeft tot dusver excentrieke ideeën zoals universele basisinkomsten en vermogensbelasting in de beleidsmix geworpen. Spanje heeft een nationaal minimuminkomenbeleid gelanceerd dat naar schatting 2,3 miljoen mensen ten goede zal komen en ongeveer 3 miljard euro (3,4 miljard dollar) per jaar zal kosten. Ongeveer 850.000 huishoudens met het laagste inkomen krijgen ongeveer $ 500 per maand. In Europa is de verzorgingsstaat ontstaan uit de as van de Tweede Wereldoorlog. Nu miljoenen over de hele wereld hun baan verliezen, is dit het moment om de huidige socialezekerheidsstelsels opnieuw te bekijken en te heroverwegen waar we waarde aan hechten in onze samenlevingen.
