Imperial Business-As-Usual … Biden-Zelenksy Meeting toont aan dat de VS niets heeft geleerd van Afghanistan

Het Amerikaanse militarisme, oorlogsvoering en imperiale “natievorming” zullen doorgaan. Want dat is endemisch voor het Amerikaanse kapitalisme en zijn hegemonische verslaving.

Er was deze week een duizelingwekkende vertoning van dubbeldenken door de Amerikaanse president Joe Biden. In omgekeerde volgorde ontving Biden woensdag de Oekraïense president Vladimir Zelensky in het Witte Huis en kondigde aan dat de Verenigde Staten 60 miljoen dollar extra aan militaire steun zouden verlenen aan het regime van Kiev “in het licht van de Russische agressie”.

De dag voor, maar Biden geleverd een plechtige toespraak tot de natie, waarin hij verklaarde “het tijdperk van oorlogen voor nation-building voorbij was”. De Amerikaanse president markeerde het definitieve einde van de 20-jarige oorlog in Afghanistan toen maandag om middernacht het laatste Amerikaanse militaire vliegtuig opsteeg vanuit Kabul. Het vertrek betekende het einde van de wanstaltige en beschamende nederlaag van de Verenigde Staten door de Taliban-opstandelingen die bijna twintig jaar nadat ze waren verdreven door een Amerikaanse militaire invasie van het Centraal-Aziatische land in oktober 2001 weer aan de macht zijn gekomen. De langste oorlog was voor niets geweest.

In zijn landelijke toespraak herhaalde Biden zijn overtuiging dat hij de juiste beslissing nam om de militaire bezetting van een biljoen dollar te beëindigen. Hij zei dat de Verenigde Staten moeten leren van hun fouten in Afghanistan en niet opnieuw betrokken moeten raken bij oorlogen voor ‘natievorming’. Hij voegde eraan toe dat de terugtrekking van de VS niet alleen over Afghanistan ging. Dit was een strategisch keerpunt in het buitenlands beleid van Washington, waarbij een einde moest komen aan “grote militaire operaties om andere landen opnieuw te maken”.

Als Bidens toespraak een belangrijke rem op het VS-imperialisme leek te zijn, werd dat idee binnen slechts een paar uur snel weerlegd toen hij vervolgens de Oekraïense president ontving.

De regering-Biden deelde het Congres mee dat het de militaire steun aan het regime van Kiev opvoerde vanwege de toenemende “dreiging van Rusland”. De extra levering van $ 60 miljoen aan uitrusting omvat Javelin antitankraketten “om Oekraïne te verdedigen tegen een Russische inval”.

“De aanzienlijke capaciteitstekorten van Oekraïne moeten dringend worden aangepakt om de afschrikking te versterken in het licht van de huidige Russische dreiging”, beweerde de regering-Biden in haar kennisgeving aan het Congres, die de aanvullende inventaris van dodelijke militaire vuurkracht naar behoren bekrachtigde.

Dit brengt de totale Amerikaanse militaire levering aan Oekraïne dit jaar alleen al op 400 miljoen dollar. Sinds de door Washington gesteunde staatsgreep in Kiev tegen een gekozen regering in 2014, hebben de VS Oekraïne meer dan $ 2 miljard aan militaire steun geleverd. Dat heeft geleid tot een zevenjarige oorlog tegen de etnische Russische bevolking in Oost-Oekraïne, die de staatsgreep van 2014 niet als legitiem erkent. Het zijn de door de NAVO gesteunde Oekraïense troepen onder bevel van Kiev die voortdurend een nominaal staakt-het-vuren schenden door burgercentra aan te vallen in de zelfverklaarde autonome regio’s Donetsk en Luhansk. Toch beschuldigen Washington en zijn marionettenregering in Kiev Rusland van agressie.

De vermeende “annexatie” van de Krim door Rusland is een andere rode haring die Washington blijft geselen ondanks een wettelijk referendum in 2014 dat werd gehouden door het etnisch Russische volk van de Krim om zich af te scheiden van Oekraïne en toe te treden tot de Russische Federatie. Ze verwierpen ook de door de VS gesteunde staatsgreep in 2014 in Kiev die neonazi’s aan de macht bracht. Historisch gezien heeft de Krim een ​​eeuwenlange gedeelde geschiedenis en cultuur met Rusland. Het door de VS geïnstalleerde regime in Kiev heeft sinistere antecedenten als medewerkers van het nazi-Derde Rijk bij het assisteren van de genocide tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen Slavische volkeren. Wat dacht je van dat voor historische ontknoping over de ware aard van de macht van Washington en waarmee het geassocieerd wordt ondanks alle vrome, zichzelf oppoetsende gemeenplaatsen van democratische deugd?

Moskou veroordeelde deze week de toename van Amerikaanse militaire hardware die naar Oekraïne werd gestuurd. Samen met provocerende retoriek van Biden over “het verdedigen van Oekraïne in het licht van Russische agressie”, is de ontwikkeling diep destabiliserend voor het land dat een grens deelt met Rusland. Kremlin-woordvoerder Dmitry Peskov zei dat de nieuwe militaire hulp “mogelijk kan leiden tot onvoorspelbare acties van Oekraïense zijde in termen van pogingen om het Oekraïense conflict met geweld op te lossen”, en voegde eraan toe: “dit is erg gevaarlijk.”

Ondertussen merkte Denis Pushilin, president van de zelfverklaarde Volksrepubliek Donetsk, op dat de ontmoeting tussen Biden en Zelensky “geen enkel spoor van vredesregeling” vertoonde.

De ontmoeting van Biden in het Witte Huis was inderdaad een herhaling van valse beschuldigingen tegen Rusland over Oekraïne en een brutale verdraaiing van wie de agressorpartij is. De Amerikaanse president maakte geen melding van de verplichtingen van het regime in Kiev om het vredesakkoord van Minsk uit te voeren, dat in 2015 tot stand kwam door bemiddeling van Frankrijk, Duitsland en Rusland.

Toch werd gemeld dat Zelensky niet helemaal tevreden was met de extra uitbetaling van Amerikaanse militaire hulp. Hij wil veel meer van Washington en onmiddellijke acceptatie in de militaire alliantie van de NAVO, een stap waar Moskou herhaaldelijk voor heeft gewaarschuwd als een te grote bedreiging voor zijn nationale veiligheid.

Andere Amerikaanse analisten pleitten er ook voor dat de regering-Biden de leveringen van ‘big-ticket’-wapens aan het Kiev-regime opvoerde. Alexander Vershbow, een voormalige ambassadeur in Rusland die nu bij de denktank van de Atlantische Raad in Washington DC is, drong er bij het Witte Huis op aan om luchtafweerraketsystemen in Oekraïne in te zetten. Zulke mensen – die in de Amerikaanse media worden geciteerd als zogenaamd intelligente commentatoren – zijn in werkelijkheid niets meer dan oorlogszuchtige gekken van Dr. Strangelove soort die kwijlen en fantaseren over “lll… verliefde” bommen.

De jaarlijkse trechtering van militaire macht door Washington naar Oekraïne verergert het conflict in dat land en wakkert explosieve spanningen met Rusland aan. Als het regime van Kiev zijn agressie tegen de oostelijke Donbas-regio opvoert en daarmee de etnisch-Russische burgerbevolking verder in gevaar brengt, kan de hand van Moskou worden gedwongen om zijn nationale veiligheidsbelangen te verdedigen. De onwetende of cynische steun van Washington aan het regime in Kiev en zijn intens vijandige Russofobie heeft geleid tot omstandigheden in kruitvaten.

Bovendien houdt Washington vol dat zijn militaire steun aan Oekraïne afhankelijk is van verbeteringen in de staat van dienst van het regime van Kiev op het gebied van mensenrechten, anticorruptiemaatregelen, hervormingen van zijn rechtssysteem en het aannemen van door de VS goedgekeurd economisch beleid. Kortom, dat klinkt veel als natievorming bij decreet van Washington.

Dat toont aan dat de heersers van de Verenigde Staten absoluut niets hebben geleerd van hun regelrechte ramp in Afghanistan. Het Amerikaanse militarisme, oorlogsvoering en imperiale “natievorming” zullen doorgaan. Want dat is endemisch voor het Amerikaanse kapitalisme en zijn hegemonische verslaving.

De plechtige woorden van Biden over het beëindigen van oorlogen zijn dus slechts een sopje voor een natie die chronisch ziek is van destructief Amerikaans imperialistisch geweld. In de rauwheid van Afghanistan en de etterende wonden van die catastrofe, is Biden genoodzaakt een oorlogsvermoeide natie te troosten. Maar zijn woorden zijn leeg.

Zoals zijn volgende ontmoeting over Oekraïne snel zou aantonen, is het imperiale business-as-usual.