In Frankrijk staat, zoals overal, het huis in brand een burgeroorlog in opbouw

Caroline Escartefigues: Is de aangekondigde oorlog van president Macron tegen het virus veranderd in een psychologische oorlog tegen mensen? Marion Bonny, een voormalige militaire arts die gespecialiseerd is in infectieziekten en het beheersen van gezondheidsrampen, heeft een rechtszaak aangespannen bij het Internationaal Strafhof wegens economische, sociale en culturele genocide (2). Je bent gespecialiseerd in het analyseren van de kunst van het manipuleren en de pathologieën van macht. Kun je iets vertellen over je achtergrond en hoe je studie je in staat stelt de huidige situatie te ontcijferen?

Ariane Bilheran: Ik was altijd in aanraking met machtsmisbruik, waardoor ik van jongs af aan dacht aan machtsmisbruik. Eerst over morele en politieke filosofie – vooral Hannah Arendt en Hegel. Ik heb een Master in morele en politieke filosofie aan de Sorbonne over Nietzsche’s begrip van de ziekte van de beschaving en in psychologie – intimidatie, manipulatie, perversie, paranoia. Ongeveer tien jaar lang heb ik klachten over intimidatie in bedrijven van verschillende groottes, culturen, nationaliteiten en sectoren beoordeeld. Ik heb collectieven kunnen observeren wanneer ze zich losmaken van de realiteit en plaats maken voor een paradoxaal en sadistisch discours.

Ik ben vooral geïnteresseerd in het ontcijferen van het mechanisme van waanvoorstellingen besmetting tussen individuen en binnen collectieven, een mechanisme dat de historische gehechtheid van mensen aan totalitarisme en verschillende misdaden tegen de menselijkheid kan verklaren. Mijn studies klassieke filologie aan de École Normale Supérieure de Paris gaven me ook de basis voor het analyseren van de verfijning van het discours, d.w.z. het bestaan ​​van een verkeerd argument wanneer een argument waar lijkt maar het niet is. Deze falsificatie van het denken is terug te voeren op een verlies van betekenis in de taal.

Een voorbeeld hiervan vandaag is de identificatie van wat niet echt nuttig is vanuit het oogpunt van de kapitalistische productie, onbeduidend. Het nuttige verwijst naar een hulpmiddel dat wordt gebruikt voor technische en / of economische productie. Het heeft niets te maken met de essentie die spreekt over ons wezen als mens. Kunst en cultuur in die zin zijn absoluut noodzakelijk voor ons om mens te zijn. Het is duidelijk dat de woordkeuze al dan niet het denken dat ze gebruikt kan vervormen en kan leiden tot een nieuwe, meer gewelddadige relatie met de wereld. Ik ben ook al heel lang geïnteresseerd in neologismen, dat wil zeggen in deze nieuwe woorden die vaak een teken zijn van individuele en collectieve waanzin, zoals Lacan opmerkte. De complottheorie is er daar één van.

Ze werden aan het publiek voorgesteld in een interview voor de film “Hold-Up” (3). Wat is uw algemene indruk van wat we vandaag meemaken?

In 2016 legde ik in Nexus magazine al , zonder voorspellend te zijn, uit op wat voor dun ijs we lopen. Ik zei: ‘Paranoia draagt ​​de dood in zich. Het maakt gebruik van terreur, het totalitarisme van unitair denken, het idee van menselijke uitwisselbaarheid en absolute controle. Het overheersende woord is propaganda, waarbij de slachtoffers van terrorisme schuldig worden verklaard en degenen die zich tegen onderwerping verzetten als verraders. Paranoia probeert een nieuwe persoon te creëren door wortels, oorsprong, tradities, geschiedenis en alle vormen van anders-zijn te ontkennen. Onder hun invloed zijn mensen verdeeld in vrienden en vijanden, wat de weg vrijmaakt voor broederoorlogen die de uitbreiding van paranoïde macht aanmoedigen – verdeel en heers.

Mensen, slachtoffers van deze pathologische kracht, vertonen steeds sterkere symptomen van lijden: verlies van oriëntatiepunten, psychische verwarring, gevoelens van machteloosheid, domheid. Ze begrijpen niet wat er met hen gebeurt omdat ze verstrikt raken in deze massale manipulatie en paranoïde sofisterij.”

Denkt u niet dat dit de huidige situatie beschrijft? Ik had het in 2010 al over sluipend totalitarisme in een van mijn boeken. Vandaag leven we een ongeremd, uitgekiend totalitarisme, dat zelfs door velen wordt geëist en gewenst, alsof totalitarisme een gerechtvaardigde en aanvaardbare vorm van machtsuitoefening is. Omdat we onszelf de vraag moeten stellen: wat rechtvaardigt en machtigt de mensheid om zich te onderwerpen aan een totalitair regime dat waarschijnlijk wereldwijd zal ontstaan ​​- ik verwijs in het bijzonder naar het Great Reset-project? Het antwoord is simpel: niets!

Verwijst u naar het type crisisbeheersing dat sommigen de techno-sanitaire dictatuur noemen?

Een dictatuur heeft een tijdslimiet – in het oude Rome maximaal 6 maanden – terwijl wat we vandaag ervaren een politieke paradigmaverschuiving lijkt te zijn die voor de meerderheid van de bevolking onverwachts is. Deze gewelddadige verandering is zorgvuldig en cynisch voorbereid door een kleine en meedogenloze wereldwijde plutocratie.

Plutocratie?

Plutocratie is een term uit de politieke filosofie die verwijst naar een regeringssysteem waarin de macht aan de rijken toebehoort – Plutos was de Griekse god van de rijkdom. Vreemd genoeg verlaten we de analyse van de klassenstrijd wanneer we komen tot een onevenwichtigheid, ongekend in de geschiedenis, tussen een kleine minderheid, die alle rijkdom in beslag neemt, en de armen. Het totalitaire regime verschilt van dictaturen en tirannieën doordat het streeft naar totale overheersing, dat wil zeggen, het dringt door tot in de psyche van het individu en heeft wereldheerschappij als ideologische claim.

Degenen die hun ogen hebben geopend, doorzien het programma van de Grote Reset dat al lang bekend is bij onderzoekers in de Corridors of Power, namelijk de totale onderdrukking van de menselijke vrijheden, de ongekwalificeerde handhaving van transhumanisme en warenkapitalisme, ondersteund door eugenetische en racistische Ideologieën en de concentratie van natuurlijke hulpbronnen in particuliere handen. Deze nieuwe wereldorde heeft inderdaad het doel van een planetaire overheersing waarvoor de bewaking van alle sociale, private en intieme delen van het individu een vereiste is.

Wat is precies de crisis die we doormaken? Is het een crisis?

In het oud-Grieks betekent crisis iets verborgens ontdekken. In een artikel van 31 augustus 2020 sprak ik over een totalitaire aanval. Ik ben blij dat veel mensen nu mijn zin gebruiken om de huidige situatie te beschrijven. Het is een totalitair tij. Degenen die denken dat ik overdrijf zijn als degenen die het doden van een negen maanden oude baby een abortus noemen – zie Bioethics Act. Je bent medeplichtig aan de banaliteit van het kwaad, om een ​​uitdrukking te gebruiken die Hannah Arendt gebruikte over de hoge nazi-ambtenaar Eichmann.

De aanval van het totalitarisme vertegenwoordigt het moment van het negatieve in de geschiedenis, zoals de filosoof Hegel het uitdrukte. Het is het moment waarop een beschaving instort. De ineenstorting is vooral moreel, zoals de stoïcijnen zeiden. Naar hun mening was de corruptie van taal slechts de uitdrukking van morele corruptie, en het was door de corruptie van moraliteit dat het Romeinse rijk instortte. Ik denk dat we op de rand van de ineenstorting van onze beschaving staan. Moet dit proces worden bevorderd? Ik geloof dat niet. Zal het van korte duur zijn? Ik denk het ook niet. Het duurde enkele eeuwen voordat het Romeinse rijk instortte, en het moreel van de heersers is op geen enkele manier lager dan dat van Nero.

Wat betekent dat?

In het geval van een morele ineenstorting, zijn de vier pijlers die het huis van een beschaving ondersteunen niet langer functioneel: het verbod op moord, het verbod op incest, de verschillen tussen de generaties en de verschillen tussen de seksen. Deze vier pijlers moeten ook worden begrepen in hun complexiteit en hun afgeleiden: het verbod op moord is ook het verbod op sociale moord – laster, laster, verbanning – het verbod op incest is ook een algemeen verbod op de seksualisering van kinderen en hun seksuele toe-eigening . Het verschil tussen de generaties is het besef van een voor/na, waardoor het zijn oorsprong niet kan ontkennen, zoals het totalitarisme eist – het creëert zichzelf uit zichzelf. Na hem de vloed. Er is geen verantwoordelijkheid voor het verleden, het heden en de toekomst.

Het verschil tussen de seksen is leren anders te zijn: de ander is anders omdat hij diep en structureel anders is dan ik. Het is dit pad naar de ander dat ik in mezelf moet gaan, omdat de ander ook mijn ontbrekende en complementaire deel is vanwege zijn anders-zijn. Het is belangrijk om te begrijpen dat zonder deze vier structurerende pijlers van de psyche een terugval in waanideeën – moord, incest, allerlei soorten overtredingen – zeker is. Ik denk dat onze beschaving op de rand van deze ineenstorting staat.

Wat zijn de verschillende mechanismen van identiteitsafbraak die we momenteel ervaren?

Ik weet niet of het een desintegratie van de identiteit is. Naar mijn mening is het een lang proces van verlies van traditie, dat Hannah Arendt al benadrukte in verband met de gezagscrisis. Ik verwijs hier naar mijn boek “Psychopathology of Authority”. Alleen autoriteit – niet te verwarren met autoritarisme – maakt het mogelijk om menselijke impulsen om te zetten in vermenselijkende werken en structurerende idealen die chaos blokkeren door mensen terug te brengen naar een positie van nederigheid. Wat geen autoriteit is, is de vernietiging van de beschaving. Perversie en paranoia zijn twee pathologieën die het Oedipus-complex nog niet hebben bereikt, een fundamentele fase die het mogelijk maakt open te staan ​​voor het tijdelijke – oorsprong, afkomst -, voor moraliteit, ethiek, anders-zijn en de dimensie van het universele.

Wij zijn de kinderen van onze ouders en tegelijkertijd de kinderen van een genealogie, een verhaal, een cultuur, een identiteit. Omdat er een transcendentie is naar onze voorouders, maar ook een transcendentie naar het idee van een oneindig dat perfect goed, juist, rechtvaardig en mooi is, proberen we onszelf te overtreffen om de voormalige en onszelf in de Perfecte niet teleur te stellen licht van de tweede.

Maar ik ben niet verrast. De crisis werd in 2020 benadrukt door een pseudo-sanitaire politieke ideologie en onthulde veel dingen, met name de rol van massamedia bij hersenspoeling en hun voorliefde voor sensatie in plaats van rationaliteit. Deze media dragen een grote verantwoordelijkheid voor het afzweren van kritisch denken. De weergave van meningen heeft voorrang op echte redenering. Onze samenlevingen hadden de zoektocht naar de waarheid en haar voorwaarden niet zo gemakkelijk moeten opgeven. Dit alles is de vrucht van een primair morele verzaking, die naar mijn mening geworteld is in het “Het is verboden te verbieden”, in de regel van directe consumptie en onbeperkt genieten.

Dit is de regel van perversie. Het is in de psychologie bekend dat perversie de koningin is van de paradoxen die het denken aan het wankelen brengen en sociale binding in de weg staan. Perversie is wat inherent de bijlage corrumpeert. Paranoia kan in hun voetsporen treden om nieuwe banden te creëren, een nieuw normaal, een nieuwe persoon, en die banden zijn waanvoorstellingen.

Werd deze waanvoorstelling gevoed door de lockdowns die “verdeel en heers” mogelijk maakten?

Deze misleidende illusie kan zich voornamelijk verspreiden ten gunste van de perverse vernietiging van sociale banden en onze voorouderlijke waarden. Laten we eens kijken naar de huidige tekst van de bio-ethiekwet: deze staat toe dat kinderen worden gedood tot de negende maand van de zwangerschap, maar noemt ze “abortus”. De tekst wilde zelfs het recht van artsen op de gewetensclausule afschaffen, wat inhoudt dat artsen verplicht zijn baby’s van negen maanden in de baarmoeder te doden en daar niet van kunnen afwijken. Gezinsplanning blijft weigeren om een ​​minimumleeftijd voor seksuele rijpheid vast te stellen.

Deze gezinsplanning, evenals andere verenigingen en ideologische leerstellingen aan de universiteit of de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), bevorderen seksuele rechten en seksuele voorlichting, die teruggaan tot de criminele ideologie van Kinsey, een psychopathische kinderverkrachter die zelfmoord pleegde door zelf, en wiens werk werd gefinancierd door Rockefeller.

Ik verwijs hierbij naar mijn boek “L’imposture des droits sexuels: Ou la loi du pédophile au service du totalitarisme mondial” (4), naar het boek van de kinderarts en kinderpsychiater Régis Brunod “Préserver l’innocence des enfants” (5 ) en op het werk van de Amerikaanse universiteitshoogleraar Judith Reisman. In 1991 ontkrachtte The Lancet Kinsey’s methodologie van seksueel misbruik van kinderen en ontdekte dat het de normalisering van pedofilie bevorderde (6). De German Medical Tribune , het British Medical Journal en The Lancet riepen op tot een onderzoek door het Kinsey Institute naar het verdoezelen van massale kindermisdrijven en het promoten van frauduleuze wetenschap.

Helaas is dat onderzoek niet uitgevoerd en wordt Kinsey tegenwoordig aan universiteiten onderwezen om vroege seksualisering bij kinderen te rechtvaardigen, terwijl SIECUS, de seksuele voorlichtingsinstantie van het Kinsey Institute, door de WHO actief wordt gepromoot als haar belangrijkste wetenschappelijke referentie. En we moeten geloven dat dit ‘wetenschap’ is en dat de seksualisering van kinderen hen zou bevrijden en emanciperen.

Degenen die denken dat het een vorm van voorbereiding is, zijn ofwel naïef, hebben het niet begrepen of zijn gecompromitteerd. De perversie overschrijdt de grenzen en profiteert van de overtreding, terwijl de paranoia profiteert van de overtreding om de geest te reguleren. Alles is met elkaar verbonden: zonder perversie kan macht niet totalitair worden. Mens-dier chimeren zijn voorzien in de Bio-ethiekwet. Tegelijkertijd worden gekke experimenten uitgevoerd met tienduizenden satellieten over de hele wereld, de implantatie van een USB-stick in de hersenen van een varken of de productie van vlees in het laboratorium uit het serum van kalfsfoetussen, terwijl een andere plutocraat uitlegt dat hij de zon wil verduisteren.

Soms heb ik het gevoel dat ik in een psychiatrisch ziekenhuis in de open lucht leef!

We zwemmen inderdaad in het onmetelijke! De waarden van onze beschaving zijn ingestort. Ze hebben plaatsgemaakt voor de commercialisering van het lichaam: hun prostitutie, die aan ons wordt verkocht als vrijheid en emancipatie, het recht om het eigen lichaam te bepalen, een lichaam dat wordt uitgebuit door kapitalisme en roofzuchtige relaties, het verhuren van baarmoeders aan arme vrouwen in de wereld Draagmoederschap, de verkoop en aankoop van organen, vooral de foetussen, maar ook hele mensen, baby’s, de vernietiging van levende wezens en de diefstal van hun hulpbronnen.

Politiek gezien heeft links de mensen en hun kinderen verraden door hen niet te beschermen tegen dit kapitalisme dat handelt in hun lichamen en intimiteit, en door ideologieën te gebruiken zoals seksuele en onder het mom van vrijheid, vooruitgang en emancipatie heeft reproductieve rechten bevorderd, die in werkelijkheid de uitdrukking van een zeer archaïsche heerschappij over vrouwen en vooral over kinderen, gehandicapten, autisten en ouderen, maar ook een overname van de lichamen van de armen door de rijken. Je hoeft alleen maar terug te gaan naar de oorsprong van de makers van deze ideologieën om dit te begrijpen. Noch hun politieke ambities, noch hun publieke verklaringen blijven vandaag verborgen voor degenen die de moeite nemen om wat onderzoek te doen.

Corruptie is zowel systemisch als endemisch. Het enkele feit dat artsen 55 euro krijgen voor elke melding van een COVID-19-geval of een vermoedelijk geval is schandalig!

Ja, dit is een poging tot corruptie. Hetzelfde is in sommige landen gedaan voor het melden van sterfgevallen in verband met COVID-19. De massale stilte van de intellectuelen, zelfs hun medewerking, is een moreel schandaal en een symptoom van een ziekte van de beschaving.

We worden geconfronteerd met de totale onderdrukking van wat menselijk is: ademhaling, aanraking, cultuur, begrafenissen. Is het een totale mislukking van sociale, symbolische, denkbeeldige banden? Hoe kunnen we het denkbeeldige opnieuw zaaien?

Wanneer we gevangen zitten in een waanvoorstellingen die niet langer in overeenstemming zijn met een redelijke en gevestigde relatie met een gedeelde realiteit, is het eerste dat we moeten doen begrijpen waar we in vastzitten. Dit betekent dat we afstand moeten nemen van onze eigen emoties. Om dit te doen, raad ik aan terug te keren naar de stoïcijnen, die ons veel sleutels hebben gegeven om overeind te blijven in een chaotische wereld. Wat is er gebeurd? Hoe werkte het? Hoe hebben de verhandelingen zich ontwikkeld? Wat zijn de gebeurtenissen die de verhandelingen en politieke beslissingen rechtvaardigen of niet? Wat zijn de gevolgen? Zijn ze acceptabel?

Het is een retrospectief werk dat vandaag duidelijk een van de geheime, verboden onderwerpen is die niemand mag aanraken. Dit taboe moet worden opgeheven. Deugdzame en eerlijke denkers moeten hun mouwen opstropen om dit werk te doen. Wat was de oorspronkelijke basis voor al deze beslissingen? Dit is een belangrijke vraag omdat een politiek besluit een precedent schept dat vervolgens wordt herhaald. We moeten terug naar de roots.

Dus voordat we het hebben over fantasie, wat een uitweg kan zijn uit het geweld van de realiteit, moeten we het collectieve trauma benaderen met de rede, het werk doen van een historicus en filosoof, maar ook een psycholoog, en de mechanismen analyseren die van invloed zijn de bevolking. We komen er niet uit met ontkenning, zelfs niet met verdedigingsmechanismen zoals het bagatelliseren van geweld, de illusie van een nieuwe wereld die ons zal komen redden, en nog minder met traumatisch geheugenverlies!

Taal is pervers, etiketwoorden en neologismen werken als knuppels om gedachten te breken. Hoe zit het met de manipulatie van taal?

Paradoxale taal is onderdeel van een pervers proces. Het kan dus worden gebruikt om het denken te verwarren en het zinloos te maken. De talrijke neologismen kunnen een teken zijn van psychotisch delirium, dat, wanneer paranoïde, collectief kan zijn. Het is wat we kunnen zien in het functioneren van sekten.

Wetenschap is het domein geworden van inquisitoire dogma’s en overtuigingen. Einstein herinnerde ons aan het essentiële belang van ervaring bij het verwerven van kennis. Al het andere is slechts informatie. We moeten dus altijd de feiten confronteren met het officiële discours. Hannah Arendt schreef dat in het totalitarisme feiten niet langer passen in officiële fictie en als onwerkelijk worden behandeld. In de psychopathologie wordt dit waanvoorstelling genoemd. Waarom loeiden de sirenes samen met de doktersrapporten? Waarom is hun zelfs het recht op persoonlijke ervaring ontzegd – vooral het recht om volgens hun geweten voor te schrijven?

Alles is gericht op het religieuze geloof dat de mensheid in groot gevaar is. Deze ernstige bedreiging, die wordt beschouwd als het onbetwistbare eerste principe, wordt nooit in twijfel getrokken en rechtvaardigt een veelvoud aan buitengewone maatregelen die vijandig staan ​​​​tegenover de vrijheid. Wetenschap kan uitzinnig zijn als ze afgesneden is van de praktijk, van gezond verstand en onder het juk van belangenconflicten, politiek opportunisme en mediahype. Laster van experts en de misdaad van de eigen mening zijn twee kenmerken van de pathologische paranoia waar ik het over heb.

Paranoia, perversie en psychopathie zijn de meesters van het totalitaire systeem, en veel mensen dragen bij aan de realisatie ervan, die zich weer ontwikkelen tot een ernstige obsessief-compulsieve stoornis en dienovereenkomstig functioneren. Obsessief-compulsieve stoornis is een neurose die, in zijn ernstige vorm, door religieus geloof en vernauwing van het bewustzijnsveld ertoe neigt zich te onderwerpen aan de “ik-alleen-gehoorzaamde bevelen” zonder enige kritiek op deze bevelen, met weinig affectie en vaak hypochondrische kenmerken. Net zoals er een individuele psyche is waarin het ego niet de baas is in zijn eigen huis (Freud), is er een groep en de psyche van een volk in de zin dat er psychologische regressies zijn van groepen – bijvoorbeeld sekten – en van volkeren – totalitair Fenomeen – daar waarin waanzin de sociale ruimte binnendringt.

Hoe kom je uit dit sektarische proces?

Als iemand zich eenmaal bij een sekte heeft aangesloten, is hij niet meer toegankelijk voor logische argumenten. Victor Klemperer, die de taal van het Derde Rijk bestudeerde, noemde een jonge nazi die na de ineenstorting van het nationaal-socialisme in de ideologie was blijven hangen omdat hij nog steeds de vervalste taal van het nationaal-socialisme gebruikte. Ik dacht altijd dat taal de geest corrumpeerde omdat hij corrupt werd, maar de stoïcijnen zeggen het tegenovergestelde, namelijk dat een corrupte taal het teken is van de morele corruptie van de geest.

Het is verbazingwekkend dat deze neologismen ook door het verzet worden opgepakt en overgenomen. Ik ben bezig met het verzamelen van dit nieuwe vocabulaire dat zijn weg naar het sociale domein heeft gevonden. Ik heb al zo’n 50 nieuwe woorden of zinnen gevonden. Voor iemand met een beperkte woordenschat, zo’n 400 tot 500 woorden, is 50 nieuwe woorden enorm. Ik heb drie belangrijke lexicale gebieden geïdentificeerd: oorlog en vervolging, hygiëne met deels religieuze accenten, waar gezondheid wordt gedefinieerd als de volledige afwezigheid van potentiële ziekten – wat per definitie onmogelijk is – en het digitale.

Als we de taal van de kolonisten accepteren, hebben we ons al laten koloniseren. Dus we moeten deze neologismen, deze voorverpakte uitdrukkingen, verwerpen. We moeten het in twijfel trekken, niet gebruiken, om niet toe te voegen aan de waanzin die, om te zegevieren, onze taal, ons gemeenschappelijk erfgoed, moet vernietigen en koloniseren.

Is er niet, zoals Hannah Arendt zei, het gevaar dat als je constant door iedereen wordt voorgelogen, het resultaat niet is dat je de leugens gelooft, maar dat niemand meer iets gelooft? En een volk dat niets meer kan geloven, kan geen mening vormen. Het is niet alleen beroofd van zijn vermogen om te handelen, maar ook van zijn vermogen om te denken en te oordelen. En met zo’n volk mag je doen wat je wilt.

Ja dat klopt. De schrijver en theoreticus Guy Debord (1931 tot 1994) zei: “Het ware is een moment van het verkeerde.” Wat een gekke samenleving kenmerkt waarin de waarheid relatief is, wordt gevonden in de tussenruimten van het discours. Maar hun zoektocht is niet langer beslissend. We hebben allemaal de verantwoordelijkheid om het drama boven de waarheid te verkiezen. Hoeveel pseudo-zieke mensen op tv zijn acteurs? Wat maakt het uit of ze ons fictie als realiteit verkopen? Zo wordt bij sterfgevallen onderscheid gemaakt tussen sterfgevallen veroorzaakt door het coronavirus – waarbij het coronavirus de doodsoorzaak is – en sterfgevallen met het coronavirus – het coronavirus was aanwezig zonder doodsoorzaak te zijn.

De verwarring is er vanaf het begin: de “positieve gevallen” – een mengeling tussen mensen die symptomen hebben en mensen die het virus gewoon dragen zonder te weten in welke mate – de “patiënten” zoals die mensen aanduiden die gezond zijn en willen worden gevaccineerd; door niets te zeggen over de serostatus van de te vaccineren mensen, enzovoort. (…)

Door allerlei excuses zijn we het contact met de werkelijkheid kwijtgeraakt.

Ja, in de echte wereld hebben mensen het afgelopen jaar aanzienlijk geleden onder het beleid en met dit feit moet rekening worden gehouden. Ik wil niet denken in een risico-baten-logica die naar mijn mening ook voorbijgaat aan het onaantastbare morele principe dat mensen geen middel zijn. Hij is een doelwit. Voor alle duidelijkheid: niets, absoluut niets, rechtvaardigt de mishandeling van een mens. Met andere woorden: het doel mag de middelen niet heiligen!

In de echte wereld zijn de orakelnummers aangekondigd door wereldepidemioloog Ferguson niet uitgekomen. Dus het model en het paradigma werken niet. Zoals elk wetenschappelijk paradigma dat beweert het menselijk leven te beheersen in plaats van het filosofische paradigma van de menselijke vrije wil, is het onjuist. De mens is een vrij, transcendent wezen. Hij is geen middel. Het is politiek in die zin dat het menselijk wordt door een gemeenschap te vormen. Wat betreft het vaccinbeleid zelf, het is bekend dat het een grootschalig experiment is waarin wij mensen als proefpersonen worden gebruikt. Hoe kan de mens, die in zichzelf subject en doel is, ermee instemmen object en middel te worden? De paradox zit in het voorstel en is onhoudbaar.

Bovendien is er geen toestemming, omdat de bevolking niet wordt geïnformeerd dat ze het onderwerp zijn van de derde fase van een vaccinexperiment. Dit is in strijd met de code van Neurenberg, die de bevolking beschermt tegen grootschalige menselijke experimenten.

Marktkapitalisme wordt beschouwd als de enige horizon. De verwarring is groot. Zelfs als de woorden van sommige professionals heel duidelijk zijn, zal de invloed van sociale netwerken ze verwarrend en vaag maken. De WHO betaalt influencers – Hill + Knowlton Strategies – en overheden betalen particuliere adviesbureaus. Het is een verschuiving die al jaren aan de gang is, ver van het algemeen belang.

McKinsey, een van de bedrijven die de Franse staat adviseert over vaccinbeleid, heeft zojuist een boete van 573 miljoen dollar gekregen voor het bijdragen aan de opiaatcrisis die in 2018 meer dan twee miljoen mensen tot verslaving dreef en in minder dan twintig jaar tot 400.000 doden heeft geleid. *

Corruptie wordt alleen beperkt door de limieten die we eraan stellen! Daarom is het in de eerste plaats een kwestie van analyseren wat er is gebeurd, de gebeurtenissen en verhandelingen in hun chronologie vatten en terugkeren naar het eerste principe. Waarom is bijvoorbeeld besloten om de bevolking thuis mee te nemen? Wat rechtvaardigt zo’n besluit? Wie zei dat de lockdowns werken? Welke studies zijn er over de immense nevenschade aan de bevolking? Wat legitimeerde de maatregelen? Zijn ze het onderwerp geweest van zorgvuldige analyse en debat tussen experts zonder belangenverstrengeling? Welke invloedsnetwerken zijn er op mondiaal niveau, ideologisch, politiek en financieel?

We moeten ons afvragen wat ons als vanzelfsprekend en als – waanvoorstellingen – zekerheid wordt overgebracht. Frankrijk is het land van Descartes. Het moet de erfenis van twijfel onthouden die nodig is om dogma’s in twijfel te trekken! Voor veel mensen maakt het tegenwoordig niet meer uit dat de leugen al een jaar de basis is van het nieuwe normaal. Het maakt niet uit dat beloften niet zijn nagekomen, dat de toespraken los staan ​​van de realiteit, dat er een waanvoorstelling is dat het virus moet worden uitgeroeid, of dat de mensheid in groot gevaar is.

Gebaseerd op de heersende leugen, gaat het om het uitroeien van het menselijke subject dat interactie heeft met de wereld, een creatief, onvoorspelbaar, verlangend, sprekend subject dat een levend lichaam heeft. Het gaat erom het te reduceren tot een mechanisch concept van het lichaam: een potentieel ziek lichaam dat is geïnfecteerd door een virus dat hem vreemd is. Niets is biologisch meer verkeerd dan een virus als een vreemd lichaam te zien zonder rekening te houden met de complexe interacties van het virus – dat wat niet van hemzelf is – met het terrein en het immuunsysteem.

De mens wordt gereduceerd tot een traag, mechanisch lichaam met minimalistische levensfuncties, dat van buitenaf wordt aangevallen door een onzichtbare vijand, volgens de huidige politieke opvatting, die onze vitale krachten en onze menselijkheid aantast. Deze haat en fobie voor de levenden wordt getoond in het verbod op onze bewegingen, onze woorden en onze liedjes. Ik doel op het verbod op zingen in kleuterscholen, het verzoek om stil te zijn in de metro, het verbod op toegang tot natuurgebieden met slagbomen en avondklokken.

Dit is in de geschiedenis van de mensheid nog nooit gebeurd – behalve onder het nationaal-socialisme, waar een groot deel van de huidige sanitaire maatregelen werden uitgevoerd onder het voorwendsel van het uitroeien van de tyfusepidemie! De waanzin van almacht bestaat uit het feit dat we ons voorstellen dat we de verspreiding van een virus kunnen beheersen. Elke dag komen we in contact met miljoenen bacteriën, virussen en parasieten. Volgens professor Rob Knight van de Universiteit van Californië in San Diego is 57 procent van de cellen waaruit het menselijk lichaam bestaat micro-organismen die in ons leven.

Hoe werkt het in de praktijk? Is het een systeem?

Een systeem is een geheel waarin het geheel meer bereikt dan de som der delen. Collectieve paranoia is een systeem. Wat ik daarmee bedoel is dat het niet genoeg is om ze uit te leggen met gekke gidsen. Je moet het van iemand krijgen. Emmanuel Macron, bijvoorbeeld, heeft beweerd een Jupiter-achtige macht te zijn met een misleidende en totaliserende ideologie van messiaanse proporties – “het beest is er, het komt eraan”. Hij meent meer dan zichzelf te vertegenwoordigen door te zeggen: “Je moet beschikbaar zijn voor het lot!” Dit collectieve delirium is gericht op onbeperkt plezier. En om een ​​vermeende oorspronkelijke schuld af te betalen, drijft het iedereen tot verzoening.

Mensen gaan verloren in het aangezicht van paradoxale verordeningen en tegenstrijdige overheidsinformatie. Maar is deze crisis niet ook het resultaat van onze onwetendheid en een neiging tot onderwerping, grondig bestudeerd door psychologen in de naoorlogse periode, die ons ertoe brengt de schending van de meeste van onze fundamentele rechten te accepteren – het recht op werk, op reizen, naar vrijheid van meningsuiting?

Dit is de eeuwige vraag over de psyche van de massa, evenals de nog steeds onbeantwoorde vraag over de mechanismen van waanbesmetting of de voorwaarden om uit de ontkenning te komen. Trauma is een schok voor de integriteit die leidt tot een psychologische en emotionele wond. Zolang deze wond niet geheeld is, komen we elkaar op dezelfde plek nog een keer tegen. Het trauma herhaalt zich.

De meerderheid van de bevolking is gevangen in het misleidende verhaal van de media, dat een verhaal vertelt van gegeneraliseerde angsten die overigens niet overeenkomen met wat we in het dagelijks leven ervaren. Deze horrorfilm werkt door middel van hypnotische suggesties en constante herhaling. Steeds weer wordt het detail voor het geheel aangezien. Het is als een vergrotingseffect dat uiteindelijk het hele menselijke veld vult. Er is een dramatisch gebrek aan rationaliteit en gematigdheid.

Welke profielen zijn beter uitgerust dan andere om met deze manipulatie om te gaan?

In mijn observatie zijn onder andere de volgende mensen niet verloren: Degenen die gewelddadige of zelfs waanvoorstellingen hadden en die in het reine kwamen met hun jeugd. Ze hebben hun helderheid niet verloren. De meerderheid van de arme mensen die niet naïef geloven dat de rijken en machtigen hen goed willen en die zich niet identificeren met de politieke en economische besluitvormers. Degenen die verankerd zijn in de werkelijkheid – bijvoorbeeld de boer die zijn grond bewerkt. Deze laatste identificeren zich ook niet met de politieke besluitvormers.

Het ontbreken van deze identificatiemechanismen verhindert dat ze bezwijken voor het Stockholm Syndroom, d.w.z. de verdediging van de dader. En tenslotte degenen die moreel en spiritueel authentiek leven en die het leven waarderen – ik heb het niet over een valse spiritualiteit van groepen met channelings die aan de realiteit willen ontsnappen – zoals bepaalde kunstenaars, dichters, filosofen, denkers en creatievelingen die weten dat ze zijn altijd het doelwit van totalitaire machten omdat ze vrijheid nastreven in hun artistieke werk en reflecties.

We moeten begrijpen dat het erg moeilijk is om je bewust te worden van een eenmaal uitgevoerde manipulatie en deze ongedaan te maken. We hebben allemaal deze moed en deze nederigheid nodig, en ik zou graag willen dat neutrale, onafhankelijke deskundigen uit de gemeenschap zonder belangenverstrengeling het afgelopen jaar onderzoeken. Maar als ik hoor dat zelfs filosofen vasthouden aan termen als samenzwering of zeggen dat complottheoretici paranoïde zijn zonder ooit de termen te definiëren, dan zeg ik tegen mezelf: we zijn er nog niet!

Degenen die zich identificeren met de machthebbers zullen het niet redden. Persoonlijk ben ik opgegroeid in een arbeiderswijk waar mensen de ambities van de machtigen wantrouwden, zij die steeds meer privileges wilden. De armen weten dat de machtigen nooit om hun lot geven en dat Robin Hood alleen in de verbeelding bestaat. Deze kloof is fundamenteel. Hoeveel armen waren er nog in 2020? Hoeveel rijken staan ​​tegenover hen? Je herkent een boom aan zijn vruchten!

Dus je bedoelt dat er sprake is van opzet en instrumentalisering?

De meest plausibele hypothese is dat deze crisis werd georkestreerd door de plutocraten en dat het een samenzwering tegen het volk is. Veel mensen hebben zich snel overgegeven, uit gemak, vermoeidheid, onverschilligheid, manipulatie, maar ook door onderwerping, waarmee ze de dader steunen. De machthebbers worden nog steeds gezien als goede ouders, ondanks alle inconsistenties en tegenstrijdigheden en een totaal gebrek aan empathie voor de mensen. Maar wanneer een macht een officiële versie wil afdwingen door een andere versie belachelijk te maken of te veroordelen, wordt dit propaganda, eenheid en controle genoemd. Natuurlijk hebben macht en samenzwering altijd samen gewerkt: de Reichstag-brand, die de nazi’s toeschreven aan de communisten, enzovoort.

In gewoon Engels zijn er een aantal samenzweringen die in scène worden gezet door wat anderen samenzweringstheoretici noemen.

Paranoïde mensen bevinden zich vaak in machtsposities, dus plannen ze plannen. Ze houden van deze samenzweringen van geheimen en geheimzinnigheid, terwijl ze anderen ervan beschuldigen ze te vervalsen, want paranoia werkt door middel van projectie: de ander beschuldigen van wat je zelf doet. Dit neemt niet weg dat er ook paranoïde wanen zijn onder degenen die de achtergronden van de complotten onderzoeken, omdat de dingen niet binair zijn, in tegenstelling tot monolithisch paranoïde denken.

Aan de andere kant, wat zich heeft ontwikkeld, en niet in de goede richting, is enerzijds de onmogelijkheid om deze samenzweringen te benoemen en erover na te denken. Een criminalisering van het denken waaruit duidelijk blijkt dat het onderzoek naar deze samenzweringen is verboden omdat het ongetwijfeld gevaarlijk is voor de samenzweerders! Aan de andere kant is het ook wat Solzjenitsyn de volgzaamheid van de burgers noemde. Hij ontdekte dat de reactie van zijn medeburgers vooral onverschilligheid, machteloosheid en fatalisme was. Totalitaire tijden brengen altijd de donkere kanten naar voren die we in normale tijden onderdrukken.

Degenen onder de “goede” burgers die de waanachtige zekerheid van het fetisj-object van het verlossende vaccin ondersteunen, zouden bijvoorbeeld kunnen geloven dat ze de legitimiteit hebben om de “slechte” burgers te criminaliseren en te vervolgen, terwijl ze rechters, politieagenten en wrekers van de uitspraak worden klasse Word macht.

In de “Goelag-archipel” zegt Solzjenitsyn: “Het gehoorzame schaap trekt de vraatzuchtige wolf aan.” Als het doorgaat, zal het gebrek aan weerstand in de bevolking leiden tot een totalitarisme van ongekend geweld en willekeur, omdat het niet wordt gestopt. Daarom is het belangrijk om weerstand te bieden. En het is belangrijk om te onthouden dat totalitaire macht altijd willekeurig toeslaat, dat wil zeggen, zelfs als je jezelf in een hoek hebt gepimpt omdat je dacht niet gezien te worden, word je een doelwit. Weerstand is geen optionele extra voor de toekomst van de mensheid.

Het recht om te ademen, te bewegen, te werken … gaan we naar een sociaal kredietsysteem naar Chinees model?

Het recht op leven wordt in elke hoek van ons dagelijks leven geconfisqueerd, waardoor verwarring ontstaat tussen het intieme leven, het privéleven, het sociale leven en het openbare leven. Het individu is nu alleen, gemaskeerd door een tentakelachtige kracht die zijn ware gezicht onthult! De huidige politiek is niet alleen repressief, gewelddadig en grensoverschrijdend, maar ook een politiek van segregatie, die de bevolking met leugens vervolgt en verdeeldheid, haat en onenigheid creëert. De scheidslijn is nu een lijn tussen “goede burgers” en “slechte burgers”.

Met het gezondheidspaspoort zijn de ‘goede burgers’ degenen die bereid zijn hun recht op leven in te ruilen voor een ticket – vaccinatie – in de wereld van insiders, consumptie en de bescherming van sommige mensenrechten. Natuurlijk zijn deze voorheen onvervreemdbare rechten nu verzilverbaar en gefragmenteerd. In het land van het kapitalisme kan alles gekocht en verkocht worden, ook de menselijke waardigheid.

Reisprivileges, bezoeken aan restaurants … zoveel privileges die aan de goede burgers worden toegekend en die kunnen worden afgeschaft volgens de willekeur van de prinsen. Maar daar is de goede burger nog niet van op de hoogte. Wanneer de basis van het sociaal contract niet langer de gelijkheid van burgers voor de wet is, maar een fundamentele ongelijkheid van rechten gebaseerd op wie wel en niet gehoorzaam is, is er geen burgerlijke vrijheid meer. Het sociaal contract is dus nietig en met het verlies van burgerlijke vrijheid verliest de burger ook de bescherming van zijn privéleven en alles wat hem definieert. Vanaf dat moment wordt de beroemde oorlog waarvan we zoveel hebben gehoord, de oorlog van allen tegen allen, van de grond af opgevoerd door politieke manipulatie. Verdeel en heers.

Moeten we niet samenkomen, reflecteren en onze sociale banden versterken, juist in tijden van crisis? Totalitaire macht rolt nu de catalogus uit: naast de gehoorzamen – die consumeren – en de ongehoorzamen – die weigeren te worden gereduceerd tot de status van consumenten – zijn er nu het nuttige – productieve vermogen om te werken – en de nutteloze. Zo ver zijn we gekomen! En achter deze stigmatisering tussen ‘goede’ en ‘slechte’ burgers zien we een andere stigmatisering, die van het wilde kapitalisme, waarvoor de mens wordt gereduceerd tot een geheel van goederen: een lichaam dat goederen produceert of een lichaam dat geld kost, een werkende lichaam of een lui lichaam.

Hierachter zit de ideologie van ledigheid en luiheid: hebben we het recht om onmisbaar maar niet nuttig te zijn voor het kapitalistische warensysteem? De autoriteiten verwarren de termen bewust.

Kunstenaars, restauranthouders en cultuurwerkers worden als onbelangrijk beschouwd. En toch spreken ze ons over ons wezen, want een gerecht dat in een restaurant wordt gegeten, is niet hetzelfde als een gerecht dat thuis wordt gegeten. Er is die extra ziel die ons mens maakt. Een toneelstuk dient geen enkel doel, maar het brengt ons terug naar de tragedie of komedie van het menselijk leven en metafysische vragen. Dus waarom zou dat nu tweederangs zijn? In deze ideologische verwarring, waarin de waarden van het sociaal contract worden doorbroken, heerst misbruik. Beetje bij beetje wordt de straat die vroeger van de mensen was, verlaten. Het is eigendom geworden van de politiestaat!

Een politiestaat die wetten uitvaardigt met decreten en haar voortbestaan ​​verzekert door middel van een wereldwijde veiligheidswet.

Dit is het bewijs dat totalitaire legaliteit niet langer dient om burgers door de wet te beschermen, maar hen integendeel over te geven aan de willekeur van ideologie. Het is duidelijk dat de wet niet langer de zwaksten beschermt, maar hen aan de kaak stelt en een ander instrument van totale overheersing wordt. De veranderingen in de jurisprudentie transformeren het recht van een ruggengraat voor het beschermen van vrijheden in een instrument voor het nastreven van vrijheden.

Zullen we vanuit jouw oogpunt als psycholoog innerlijk vrij genoeg zijn om hieraan te ontsnappen?

We moeten ons verzetten door acties van lokale autonomie en solidariteit. Mijn standpunt is om mensen aan te moedigen niet te ontkennen wat hen te wachten staat, wat opnieuw slechts de voortzetting is van de perversie die jarenlang heeft gewerkt om onze sociale banden te vernietigen. De oplossing ligt niet in een politieke partij, want alle politieke partijen spelen vandaag de dag de globalisering in de kaart, ongeacht hun principeverklaringen. Vermijd populisme, vermijd de valse en naïeve illusie dat dingen snel beter zullen worden. Maar nee, het zal niet snel beter worden! Ik profeteer niet, ik analyseer op basis van de symptomen van de huidige beschavingsziekte.

We moeten ons verzetten tegen het totalitaire fenomeen, fysiek, psychologisch, emotioneel, intellectueel en spiritueel. Concreet moeten in deze economisch en politiek instabiele tijden, die de Rockefeller Foundation ons belooft in haar ’toekomstscenario’s’ die in 2010 zijn gepubliceerd, alle maatregelen worden ontwikkeld om het lokale zelfbestuur te versterken, vooral met betrekking tot onafhankelijkheid op het gebied van voeding. We moeten daarom onze behoeften verminderen, op alle gebieden een zekere zuinigheid leren, lokaal veerkrachtiger, meer autonoom en onafhankelijk van het marktsysteem worden en nieuwe solidariteit ontwikkelen.

Ik heb vaak dit beeld voor ogen, waarvan ik niet weet of het juist is, maar het kan sommige van uw lezers aanspreken: In de worstelwedstrijd tussen de plutocraten en het volk moet men zich voorbereiden op een staat van beleg geconfronteerd met intimidatie. In oorlog bereidt men het beleg voor en het gaat erom de positie vast te houden. Laten we niet vergeten dat Parijs won van de Normandische Vikingen dankzij zijn vermogen om het lang vol te houden! Het aanleggen van voedselvoorraden, het organiseren van de ontwikkeling van autonomie, het vinden van alternatieve en onafhankelijke oplossingen voor water en elektriciteit en het versterken van de lokale veerkracht is tegenwoordig gewoon verstandig.

Regeren betekent vooruit plannen. Laten we beginnen met onszelf te regeren, in onze huizen en met onze buren. In de stad is het veel moeilijker dan op het platteland. Men moet niet denken aan een onoverkomelijk tiranniek ideaal, maar aan wat men in kleine stapjes kan doen, met de middelen en beperkingen waarover men beschikt. De opeenvolging van kleine stappen kan de sleutel tot succes zijn. In ieder geval is het belangrijk om angst om te zetten in moed en actie en de meest kwetsbaren om ons heen te helpen. Zij zijn degenen die het het meest nodig hebben.

Het is ook belangrijk om jezelf moreel en spiritueel te versterken, zelfs als niemand anders het kan weerstaan. Hoe kun je niet gek worden als alles om je heen gek wordt? Hoe kunnen we ondanks alles verbonden blijven met een transcendentie? Hoe kunnen we de verliezen accepteren waarmee we worden geconfronteerd? Hoe kunnen we voorkomen dat we vervallen in het geweld van de wanhoop? Hoe kunnen we een verheven ideaal van menselijkheid belichamen in de dierlijke chaos die ons omringt en tegelijkertijd de naastenliefde bewaren voor de zwaksten? De stoïcijnen, maar ook de verhalen van overlevenden van totalitaire waanzin, kunnen antwoorden geven en ons helpen onszelf psychisch te versterken.

Ook de cultuur om onze huid te redden?

Mijn persoonlijke standpunt is om het behoud en de overdracht van het verleden te analyseren en te bevorderen, juist om de menselijke verbinding te behouden en te vermijden wat in de meeste totalitaire verschijnselen wordt gezocht: de totale onderdrukking van onze geschiedenis en onze taal, de vernietiging van onze wortels. De boeken bewaren de kennis van de ouden. Dit geldt zowel voor niet-hybride oude zaden als voor oude boeken! Een boom die zijn wortels ontkent, zal waarschijnlijk instorten. Maar vanuit deze wortels kan een toekomst opnieuw beginnen.

We hebben dus bewakers van de wortels nodig. Ik denk dat de mensheid wordt geregeerd door wetten en dat we door iets onvermijdelijks gaan dat in overeenstemming is met de aardse wet van het leven – geboorte, groei, volwassenheid, vernietiging, dood – en dat er later iets nieuws zal ontstaan, iets evenwichtiger en harmonieuzer, maar ten koste van een zeer grote eerdere vernietiging.

Wanneer zal deze wedergeboorte eindelijk plaatsvinden?

Het is moeilijk te voorspellen. Het waren zeven donkere eeuwen van Nero tot Karel de Grote.

Hoe kunnen we de moed bijbrengen om weerstand te bieden?

Allereerst moeten we de staat van shock overwinnen, dat wil zeggen de eerste shock en horror. Gelukkig maakte Hannah Arendt duidelijk dat het niet nodig is om totalitarisme te begrijpen om het te bestrijden: “Veel mensen zeggen dat je het totalitarisme niet kunt bestrijden zonder het te begrijpen. Gelukkig is dat niet het geval, anders zou onze situatie hopeloos zijn.” Ze voegde eraan toe: “Om het totalitarisme te bestrijden, hoef je alleen maar het volgende te begrijpen: het is de absolute ontkenning van vrijheid. , een terrorisering van de individuele psyche. Het is fundamenteel om toe te geven, zonder het te ontkennen, dat degenen die geobsedeerd zijn door macht – in dit geval een kleine wereldplutocratie – ons welzijn niet willen.

Waarom zou je dat willen?

Van nature! Het overschot van miljarden dollars aan rijkdom terwijl honderden miljoenen mensen in extreme armoede leven en verhongeren, is een teken van waanzin. De oude Grieken noemden dit overmatige hybris en lieten duidelijk zien waar het om gaat: de plaats van God innemen. Het is iets heel ernstigs, en we vinden het in paranoïde wanen. De paranoïde waanzin toont megalomane almachtsideeën. De paranoïde meent almachtig te zijn, ontkent het sekseverschil, is man en vrouw tegelijk, ruimt de grond op met de oorsprong en streeft naar onsterfelijkheid die streeft naar materiële onsterfelijkheid die niets te maken heeft met spirituele eeuwigheid.

Misschien kent u bijvoorbeeld – ik dank de persoon die mij hierop heeft gewezen en die zichzelf zal herkennen – het boek “Last Witnesses” (7) van Svetlana Alexievich, die in 2015 de Nobelprijs voor Literatuur ontving, waarin getuigenissen zijn verzameld van mensen die tussen de 3 en 12 jaar oud waren tijdens Operatie Barbarossa? De Duitse “dokters” geloofden dat het bloed van kinderen onder de 5 jaar een snel herstel van de gewonden bevorderde en een verjongend effect had. In de door de nazi’s bezette USSR waren er speciale kampen waar bloed werd weggezogen naar kinderen onder de 5 jaar. Rituelen om adrenaline te absorberen uit het bloed van geterroriseerde kinderen (bekend als adrenochromen (8)) zouden tegenwoordig worden uitgevoerd op plaatsen van macht. Ik verwijs hier bijvoorbeeld naar de studies van Alexandre Lebreton (9),

Zijn er machthebbers die dat doen?

Er zijn occulte sekten waarvan de praktijken volledig uit de hand lopen. Deze hebben vaak te maken met mensen die aan de macht zijn. We hebben ook getuigenissen van sekteonderzoekers die uitgebreide dossiers over het onderwerp hebben.
De waanideeën van materiële onsterfelijkheid zijn niet nieuw. Ze bestonden al in het nazi-occultisme, en ze zijn vandaag zeer aanwezig door middel van transhumanisme. Hannah Arendt waarschuwde dat het nationaal-socialisme niet dood was. Bevrijd van alle nationale banden en de daarmee gepaard gaande onvermijdelijke verdenkingen van buitenaf, kunnen de nazi’s vandaag opnieuw proberen om zich in de naoorlogse wereld te organiseren als een echt en puur geheim genootschap verspreid over de wereld, wat altijd het organisatiemodel is geweest waarnaar ze streefden . (…)

In Europa zelf zijn de mogelijkheden voor een internationale fascistische organisatie die bevrijd is van staats- en territoriumbindingen nog groter. Hanna Arendt voegde toe: “Het risico bestaat dat het nationaal-socialisme erin zal slagen zichzelf te vestigen als de erfenis van de Europese verzetsbeweging door zijn slogan van een Europese federatie op te nemen en voor zijn eigen doeleinden te gebruiken. (…) In het algemeen zijn dit de gevaren van morgen.”

Het is absoluut noodzakelijk dat we terugkeren naar het begrip van wat het nationaal-socialisme was. Hiervoor verwijs ik in het bijzonder naar het grote werk van Johann Chapoutot, in het bijzonder zijn boek “The Law of Blood. Denk en handel als een nazi”. We zijn gewaarschuwd. Ik denk vaak aan de joodse legende van de golem, de schepping die de mens volledig ontglipt. We streven naar de “uitgebreide” mens, maar “uitgebreid” door wat, wetende dat mensen vrede en sereniteit vinden in nederigheid en niet in trots? De mens moet tevreden zijn met zijn eindigheid en ermee leven. Leven is leren sterven, heel eenvoudig.

Dus om weerstand te kunnen bieden, moet men afstand hebben gedaan van het verlangen naar materiële onsterfelijkheid?

Het is noodzakelijk om de kwestie van onze metafysische relatie tot het leven te heroverwegen en om onszelf verticaal te structureren in de context van een uitzinnige en pathogene hygiënistische utopie en met het oog op de reductie van ons menselijk bestaan ​​tot biologische functies, organen en primaire behoeften. De mens is een wezen vol verlangen. Etymologisch betekent dat dat hij zijn hoofd in de sterren heeft. Tegelijkertijd is hij een wezen dat excessen moet vermijden en tot nederigheid moet neigen, dat wil zeggen, zijn voeten op de grond moet houden, in verbinding met de humus – de grond, de aarde.

Totalitarisme stelt een geglobaliseerde wereld voor die tijd elimineert – geen ervoor, geen na – en ruimte, het breidt zich voortdurend uit en ontzegt het recht op intimiteit, aan elke ruimte die aan zijn verovering ontsnapt. Het is een ogenschijnlijk veilige wereld die alles voor ons regelt. Blijf thuis, kijk series, tekenfilms voor volwassenen en bestel wat aan je deur wordt bezorgd. De fles komt direct bij de houder terecht. Wat we missen is de investering in sociale ruimte en adequate psychomotorische ontwikkeling, aangezien de toegang tot de buitenwereld aanzienlijk wordt beperkt, maar ook alles wat functioneert als socialisatie, op het werk, op feesten, in games en sport. In de psychologie is socialisatie de vaderlijke functie die de psyche van het kind helpt,

Zijn we op het pad van een verwoestende regressie?

Ja, want totalitarisme is een almachtige, archaïsche moeder die ons aanmoedigt om een ​​stap achteruit te doen. Ze ziet alles, hoort alles, merkt alles op. Ze ontvoert, geeft goede punten aan gehoorzame kinderen en straft anderen. Het is willekeurig, almachtig en kan niet worden beperkt. Dit alles leidt tot een collectieve regressie van de psyche naar perversie en psychose, met een toename van suïcidale en hetero-agressieve – tegen anderen -, perverse – transgressieve, bijvoorbeeld pedofiele – en moorddadige – paranoïde en psychopathische – handelingen. Het is heel gemakkelijk om de universele menselijke pijlers van een beschaving te vernietigen. Omdat ze erg kwetsbaar zijn en als we er niet alles aan doen om ze te behouden, valt het huis uit elkaar.

We moeten ook voorzichtig zijn, want als mensen verdwalen, gaan ze op zoek naar vijanden van vijanden. Maar de vijanden van de vijanden zijn niet noodzakelijk onze vrienden. Veel sekten werken op internet om politiek die vijandig staat tegenover vrijheid aan de kaak te stellen. Maar ze zijn niet noodzakelijk voor vrijheid. Ze profiteren van de situatie van destabilisatie en bieden valse geruststelling. Men moet kritisch blijven. Persoonlijk sta ik wantrouwend tegenover degenen die ons vertellen dat het snel goed komt, dat één positieve magische gedachte genoeg is om een ​​fundamenteel probleem op te lossen. “Laten we samen visualiseren dat alles goed komt” – dat is hypnose!

Veel meditaties en channelings verbreken de verbinding met de werkelijkheid, werken als verlammende medicijnen die mensen ervan weerhouden actief te worden. Ook dit ondersteunt uiteindelijk de neoliberale globalisering. Ik verwijs naar een uitstekend artikel van de socioloog Luc-Michel Mazenc getiteld “New Age and Neoliberal Globalization”. Daarin laat hij zien dat de New Age ook in de kaart speelt van sociale atomisering, religieus en sektarisch identitarisme, dat de basis is van de neoliberale utopie en de controle van individuen mogelijk maakt. “Sektarische en New Age spiritualiteiten krijgen een politieke functie om de heerschappij over de hoofden en het bestuur van de zielen te legitimeren, een voorwaarde voor de regering van het volk.”

Termen als “Nieuwe Wereld” of “Nieuwe Aarde”, die zo vaak worden gebruikt door verschillende spirituele stromingen op internet, werden door Christopher Columbus gebruikt tijdens de genocide op de Indianen in Zuid-Amerika. Degenen die ze tegenwoordig gebruiken, verbinden zich onbewust met deze tragische episode in de menselijke geschiedenis, of ze dat nu leuk vinden of niet. En het is in wezen ook een beleid van het uitwissen van het oude, het bevorderen van een economische ineenstorting, want dan zou het paradijs op aarde komen. Het is sektarische logica. De utopie die wordt gepresenteerd als verzet tegen het totalitarisme kan gemakkelijk zelf totalitair worden.

Als het huis brandt en instort en valse profeten het overnemen, is het dan niet te laat?

Wat we vandaag nodig hebben, is morele en politieke filosofie en geschiedenis. Wat is een mens? Heeft een mens rechten? Zijn deze rechten onvervreemdbaar? Ja. De Italiaanse filosoof Giorgio Agamben spreekt van het recht ‘om het leven te ontbloten’, dat wil zeggen over het ‘eenvoudige feit van het leven’ dat alle levende wezens gemeen hebben. Dit betekent dat onze rechten onder geen enkel voorwendsel mogen worden vervreemd, ook al lijkt dit legitiem. Er is niets ernstigers dan de schending van onze mensenrechten. Jij bent de basis! Ik behoor tot de oude school die gelooft dat de roep om vrijheid, iemands vrije geest (Hegel) die zich voedt met het intieme, en iemands vermogen om voor zijn vrijheid te vechten, de mens maken.

De mens is dus geen handelsartikel en ook geen middel tot een doel. Als we bijvoorbeeld mensen veroordelen dat ze bepaalde artistieke of gastronomische beroepen niet kunnen uitoefenen – en we weten dat de kleintjes het niet per se zullen halen – om zogenaamd anderen te redden, hebben we de menselijke heiligheid geschonden. Nogmaals: de mens is geen middel tot een doel! Het is een doel op zich. Al het menselijk leven is heilig, een leven dat het risico van het leven neemt, namelijk ziekte, lijden en dood.

Het leven is inderdaad een risico. In feite is het een dodelijke ziekte!

Ik geloof dat we ons in zo’n morele ineenstorting bevinden dat velen dat risico niet langer willen nemen. Maar risico is het tegenovergestelde van vreugde, lust, liefde en vitaliteit. Juist omdat we wezens zijn die sterven, ziek worden en lijden, leven we ten volle en waarderen we het. Onze weigering ontslaat ons niet van onze verantwoordelijkheid jegens onze kinderen. Ongehoorzaam zijn betekent nadenken over de metafysica van ons bestaan, over onze transcendente dimensie en een beroep doen op de grote heldhaftige figuren uit de menselijke geschiedenis die het menselijk leven in de diepte heilig hebben gemaakt – Antigone en de rituelen van de doden, St. Franciscus van Assisi en het helpen van de melaatsen enzovoort.

Accepteer niet om op deze manier gereduceerd te worden. Hecht een hoge morele waarde aan wat ons mens maakt. Toon medeleven en naastenliefde jegens de zwaksten. Probeer solidariteit te tonen over de verschillen heen. Zeg en benoem wat er gebeurt. Wat het ook kost, het is van fundamenteel belang dat sommige rechtschapen mensen ernaar streven. We moeten getuigen. Net als in de legende van de golem, kunnen we ons in de eerste plaats door het woord – door het woord dat de waarheid vertelt, dat benoemt wat is – ons voorstellen hoe we het monster op een dag zullen laten instorten. En, aangezien we morgen of een andere dag zullen sterven, eis aan de dichter: Para cuando la vida ? Wanneer leven we (12)?

Bronnen en opmerkingen:

(1) Het interview werd gepubliceerd in het Belgische tijdschrift Néosanté . https://www.neosante.eu/8633-2/
(2) Genocideklacht tegen Macron, zijn ministers en zijn regering, France Soir , 2 december 2020, [ https://www.francesoir.fr / politique-france / plainte-penale-pour-genocide-des-francais-contre-macron-ses-ministres-et-son ].
(3) https://holdup-lefilm.fr/de/
(4) Bilheran, Ariane: L’imposture des droits sexuels: Ou la loi du pédophile au service du totalitarisme mondial, Create Space Independent Publishing Platform, 4e editie 2020
( 5) Régis Brunod: Préserver l’innocence des enfants, Les Éditions du Bien Commun, 2020
(6) vgl. deel 337, 2 maart 1991, blz. 547
(7) Swetlana Alexijewitsch: Laatste getuigen, Presse de la Renaissance
(8) In de jaren veertig bewezen studies door A. Hoffer en H. Osmond de hallucinogene effecten van adrenochroom, wat vergelijkbaar is met LSD (adrenochroom wordt in het menselijk lichaam gevormd als een bijproduct van adrenaline). Een voormalige senior CIA-inlichtingenofficier, Robert David Steele, sprak over kinderen die werden gemarteld of opgeofferd om het adrenalinegehalte in het bloed te verhogen, die vervolgens werden gedronken om zichzelf te verdoven en, net als de nazi’s van die tijd, om een ​​jeugdelixer te maken. De getuigenissen en verklaringen verdienen zeer serieus onderzoek.
(9) Lebreton, Alexandre, MK – Ritueel misbruik en gedachtencontrole, Omnia Veritas Ltd (2016).
(10) http://dondevamos.canalblog.com
(11) teamfsociety.com
(12) Geïnspireerd door Pablo Neruda, geïnterpreteerd door HK et les Saltimbanks: https://blogs.mediapart.fr/hksaltimbank/blog/010515/para -cuando-la-vida-cest-pour-quand-la-vie