Indignatie redactie 
OORLOG IS HET NIEUWE NORMAAL
Er is in de geschiedenis nooit een evenement geweest met meer agenda’s, onbekenden en doelen dan COVID19.
Ze lijken voor altijd door te gaan: afleiding van Wall Street, een excuus om dissidenten de kop in te drukken, een reset voor centrale banken, meer verrukkelijke chaos voor de EU om te gebruiken, ontsporing van de Brexit, een kans om totalitair toezicht acceptabel te maken, een schatkamer voor miljardair-nerds, een kans voor de neocons om te gaan zingen voor The New Normal, een natte droom voor Big Pharma, en een oneindig jaarlijks excuus om de liberale democratie op te schorten.
De minst bekende van alle factoren blijft echter geopolitiek: niet alleen het whodunnit-element (dat – naar mijn mening heel bewust – een golfdeeltje blijft dat zich verstopt in een mist van neutrino’s) maar zelfs als iemand het deed , wat het motief was had kunnen zijn. Het opportunisme fungeert, ironisch genoeg, als een verdere afleiding van het oorspronkelijke Point Zero.
Pas nu we (eindelijk) het besef hebben dat C19 niet de ultieme plaag van de mensheid is, begint het geopolitieke element zijn minder dan aantrekkelijke kop op te steken. Zoals altijd zijn het de sociale en ‘nieuws’-media die de gewillige dragers zijn van The Party Line.
Tegenwoordig is het leerzaam om de London Times te lezen , want alleen daar zul je de typische duidelijkheid vinden van het feit dat Establishment Agitprop dag in dag uit zoet en luid speelt.
De inspanning van gisteren van Edward Lucas was voorspelbaar in zowel inhoud als auteurschap. De 58-jarige Lucas omschrijft zichzelf als “een beveiligingsspecialist”, het soort code voor Spook-Groupie dat niet bepaald op een Enigma-machine was getypt.
Volgens taalkundigen heeft de onwelriekende Murdoch door de jaren heen de leesleeftijd van de Times teruggebracht tot veertien. Lucas past dit niveau van overtuiging toe met klinische nauwkeurigheid.
Hij loopt voorop in de volgende fase van Covidaphobia: de demonisering van China. Ik was bitter teleurgesteld toen ik zag dat Dominic Raab zich drie dagen geleden bij het genre voegde, toen hij meedeed aan de dick-size wedstrijd door te zeggen dat er “een fundamentele heroverweging zou moeten komen over de manier waarop we in de toekomst zaken doen met China”.
In zekere zin ben ik het met hem eens: vanaf dag 1 koesterde ik ernstige twijfels over het toelaten van Chinese ontwerpers bij de bouw van de nieuwe generatie kernenergie-installaties van Groot-Brittannië (ze willen niet dat we Thorium gebruiken, wat krankzinnig is) en ik heb lang was een felle criticus van de ontzettende Chinese export van zonnetuinverlichting naar printplaten.
Verder heb ik wat twijfels – tot nu toe, ik geef toe, slecht gevormd – over 5G in het algemeen … maar enorme bedenkingen over de introductie ervan in Groot-Brittannië onder de vlag van Huawei.
We moeten hier echter volwassen over zijn: de demonisering van China is begonnen en het heeft allemaal te maken met de geopolitiek van hegemonie.
Sinds de lachwekkend getitelde Speciale Relatie is ontstaan, is het Verenigd Koninkrijk een slaafs wezen van het Amerikaanse buitenlandse beleid.
Sinds Margaret Thatcher is er geen premier tegen Washington opgekomen, en zelfs zij heeft nooit de minste bedoeling gehad om uit te vallen met de algemene drive van de Oil> Pentagon> State Department-as die – samen met de CIA en de FBI – beheert de VS sinds eind jaren vijftig.
Kort voor zijn ziekte vertelde Boris Johnson botweg aan Trump dat we door zouden gaan met de Huawei-deal … een stand die onmiddellijk alle soorten bedreigingen losliet van The Donald zelf, en de onbetamelijke niet-gekozen staat die de president met tegenzin tolereert.
Nu hebben we Raab die zegt dat de Huawei-deal op zijn minst het onderwerp van tweede en derde gedachte moet zijn.
Er is hier een potentiële wig tussen BoJo en zijn plaatsvervanger. Raad eens wie Raab onvoorwaardelijke steun in het kabinet heeft gegeven bij het vroegtijdig verlaten van de lockdown en andere zaken?
Niemand minder dan onze oude vriend en Head Spook, Sir Mark Sedwill. Sedwill is een onverbeterlijke blocist en een onverdraagzame fan van alles wat met de NAVO-Amerikaan te maken heeft. Hij is een verdeeld stuk van onzinnige antimaterie. Het is wat hij doet: het is zijn metier.
Edward Lucas is een bekende en erkende code voor de Britse geheime dienst. Ik voel de noodzaak om de onrust in zijn laatste Times-artikel in detail te deconstrueren. Er volgen enkele uittreksels ervan in cursief rood, met mijn tegenargumenten in vetgedrukt:
‘Het regime in Peking probeert niet alleen zijn eigen uitgestrekte land te beheersen, het wil ook het gedrag van andere landen beheersen. Nergens is verboden terrein…. De locaties verschillen, maar de tactiek is altijd hetzelfde. China hanteert zijn economische slagkracht om onderdanige regeringen te belonen en onbehulpzame regeringen te straffen. Het biedt genereuze aansporingen aan vriendelijke Chinese toeschouwers en bevriest degenen die lastige vragen stellen … ‘
Vervang daar het woord ‘China’ door ‘Amerika’ en u zult het moeilijk hebben om het verschil te zien. Libië, Irak, Iran … militair gedomineerde diplomatie en de pestkracht van de Petrodollar zijn allemaal goed gedocumenteerde casuïstiek. De dood van klokkenluiders in Irak en de jacht op Assanges die alleen het onderzoek zochten naar gecensureerde pogingen om de waarheid aan de macht te brengen … alles onthult een verhaal dat even expansief en totalitair is.
‘Het Amerikaanse bedrijfsleven is gekneusd door decennia van door de staat gesponsorde diefstal van intellectueel eigendom door de Chinese staat, de protectionistische beperkingen waarmee het wordt geconfronteerd op de binnenlandse markt van China’ en de concurrentie van Chinese zakelijke kampioenen … ‘
De simplistische hypocrisie van die beschuldiging is zowel routineus als surrealistisch. De koude, dode handen van de Amerikaanse globalistische accountants verplaatsten Amerikaanse banen offshore voor winst en zorgden ervoor dat de gemiddelde Amerikaanse arbeider zich rijk kon voelen door goedkope Chinese producten te consumeren. Nu wil de 3% Peking de schuld geven van het uitbuiten van de hebzucht van American Big Business. Dit is adembenemend spul.
‘De pandemie heeft aan het licht gebracht hoeveel het misdadige buitenlandse beleid van Peking gemeen heeft met zijn repressieve aanpak thuis. Niet alleen zijn er tekenen van een doofpotaffaire over de oorsprong van het virus, China heeft desinformatie in het buitenland verspreid, de schuld ontweken, krediet opgeëist en verwarring verspreid. De woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken beweerde zelfs dat het een Amerikaanse militaire delegatie was die Covid-19 naar Wuhan bracht … ‘
‘Thuggish foreign policy’ is voor mij een perfecte beschrijving van de benadering van de Amerikaanse niet-gekozen staat om de anarchie van de mislukte staat in het Midden-Oosten de afgelopen 25 jaar te besproeien. Maar afgezien daarvan zijn de zielige verwijzingen naar ‘gespoten desinformatie en het ontwijken van schuld’ een goede samenvatting van de leugenachtigheid van de CIA en de FBI in dezelfde periode. Het beste voorbeeld van ‘Janet & John’-overtuiging in het bovenstaande uittreksel is echter’ ging zo ver om te beweren ‘. De waarheid van de prelude van de Militaire Spelen blijft ongrijpbaar, maar verschillende belangrijke tijdlijnen in de periode september-oktober 2019 zijn op zijn best verdacht en ondersteunen in het slechtste geval de Amerikaanse schuld. Mijn geest – in tegenstelling tot die van Edward Lucas – blijft open.
‘…. Er zijn zoveel onopgeloste kwesties: de [Chinese] gezondheidssector is ondergefinancierd, de onderwijssector is corrupt, pensioenfondsen worden geplunderd door corruptie…. [Maar]… Het Westen wordt zich bewust van de werkelijke kosten van China- gecentreerde globalisering … Nu moeten we opnieuw proberen een multilaterale economische, politieke en internationale veiligheidsorde op te bouwen met voldoende toestemming en slagkracht om de bemoeienis van China in te dammen. ‘
Waar te beginnen met deze? Westerse gezondheidssectoren zijn ondergefinancierd, evenals westerse pensioenfondsen geplunderd door stealth-belastingen, QE en Zirp. Het is niet het Westen dat wakker wordt met ‘de werkelijke kosten van de op China gerichte globalisering’, het zijn de monetaristische pijlers die op zoek zijn naar een offerlam om de massa te kalmeren die door het op de VS gerichte globalisme wordt gekweld.
Wat betreft het bijzaak beroep op multilaterale actie tegen ‘Chinese inmenging’, met respect wil ik hieraan toevoegen dat een tegengif voor Amerikaanse nucleaire en Petrodollar-inmenging veel te laat is.
Trolls zullen verschijnen in The Slog en op sociale media wanhopig om me te positioneren als apoloog voor Chinees totalitarisme op basis van deze post.
Er is geen verontschuldiging voor The Brutal State getypeerd door China. Maar evenmin is er geen excuus om de sprookjesachtige presentatie van de Amerikaanse niet-geselecteerde staat en zijn corporacratische bondgenoten als Sneeuwwitje en zeven goedaardige dwergen te accepteren.
Westerse diplomatie is in het algemeen een instrument van het Amerikaanse bedrijfsleven. Het probeert Rusland schade toe te brengen, de EU te bewapenen, de Chinese concurrentie te verpletteren en de planetaire hegemonie te overhandigen aan een natie die zich voordoet als een VN-politiekorps … zoals de magere vermomming van een militaire Gestapo om Amerika op de eerste plaats te zetten.
Door de inzakkende olieprijs is Rusland stevig op weg naar faillissement. De bijzonder harde economische sluiting van Covid19 in de EU zal China veel meer schade berokkenen dan Amerika.
Als je zou proberen oorlog te voeren tegen kiemen met het Westen, dan zou een totale uitbraak (en proberen te verdoezelen) van een uitbraak van het Coronavirus in je eigen land een excentrieke manier zijn om het op gang te brengen.
‘America First’ was drie jaar geleden een slogan van de Trump-campagne. Maar het buitengewone is dat Donald Trump in de vijftig grijstinten van vandaag de dag nog steeds de beste bondgenoot is die attent en fatsoenlijk is voor de even waanzinnige verlangens en veronderstellingen van Amerikaanse neocons en Chinese generaals.
We hebben een materialistische ideologie in de VS, een communo-fascistische ideologie in China, een corporacratische ideologie in de EU, een wereldoverheersende religieuze ideologie binnen de islam en een verwarde Britse regering die wordt geteisterd door degenen die besmet zijn met politiek correcte ideologie.
Dit is mijn enige opmerking over de komende sinofobie: laat hij die zonder schuld is de eerste steen werpen.
Uitgegeven door The Slog -A Cognitive Dissident-
De 21e eeuw
De standpunten in dit artikel zijn uitsluitend die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijk de mening van indignatie
&&&
Een gerelateerde videoclip van Roger Lewis
Wagthecov Wit-Rusland stylie
