Indignatie redactie 
Toen de inflatie rap begon te stijgen, werd ons door de experts voorgehouden dat het van voorbijgaande aard was.
Geen reden voor paniek. En al helemaal geen reden voor forse looneisen. Inmiddels weten we beter. De vraag blijft dan of ze echt geen benul hebben, of dat ze gewoon in ons gezicht logen. In elk geval is het vertrouwen weg. Ook waar meer en meer mensen begrijpen dat er met de statistieken wordt ‘gerommeld’. ‘Lies, Damned Lies, and Statistics’. En eigenlijk is er niemand die ons kan zeggen waar het stopt. De media grossieren in ‘hoopvolle signalen’, maar daar staan enkele ‘doemdenkers’ tegenover die in de aanloop naar de ‘kredietcrisis’ wél zagen wat ons boven het hoofd hing, terwijl de experts ‘mooi weer’ bleven spelen. Geen benul, of liegen of het gedrukt stond, dat maakte voor u en mij niks meer uit toen dat balletje begon te rollen.
Het probleem is natuurlijk dat paniek de situatie er niet rooskleuriger op maakt. Grote sociale onrust, stakingen, ‘onmogelijke’ looneisen, met als gevolg een golf van faillissementen, oplopende werkloosheid, óf meer door de overheid betaald ‘Bullshit Werk’, biedt geen soulaas. Wat je ‘zonder bril’ kunt zien aankomen, dat zijn hogere prijzen voor energie, maar primair door de verstorende invloed van het beleid van de overheid valt er niks concreets over te zeggen. OPEC-plus knijpt de productie af, en lijkt een snel toenemende voorkeur te hebben voor markten waar ze betaald krijgen in andere munteenheden dan de Dollar of de Euro. Europa koopt nog steeds Russische olie, maar dan via landen in het Midden-Oosten en Azië. Dat maakt die olie duurder voor ons, zelfs zonder de transportkosten, over grotere afstand dan voorheen, wat autonoom ook nog eens knap slecht is voor het ‘Milieu’ en het ‘Klimaat’, voorzover je aanvaardt dat er een verband is met de ‘uitstoot’ van al die tankers, maar zelfs als je daar niet wakker van ligt, dan is het nog zonde van die verspilling van grondstoffen.
De situatie rond gas is zo mogelijk nog spannender. Weliswaar zijn tal van industriële grootverbruikers inmiddels al failliet, maar per schip van ver aangevoerde LNG zal zeker niet zorgen voor een prijsdaling. Dan hebben we het over de ‘kale’ prijs, voordat de overheid er nog een klap belasting, of subsidie op gooit. Maar zoals eerder al betoogd, neemt de ruimte om subsidie te verstrekken in hoog tempo af door een weelde aan verplichtingen, waarbij we de verrassingen van toekomstige schandalen, en door de rechter toegekende herstelbetalingen wegens grove fouten bij de overheid nog maar even buiten beschouwing laten.
De grootste boosdoener is het sanctiebeleid tegen Rusland, dat nu wordt uitgebreid naar China en andere landen die klaar zijn met het ‘Collectieve Westen’. In hoeverre dat zal leiden tot prijsstijgingen, of wellicht zelfs ‘Nee’-verkopen, omdat goederen, grondstoffen, en halffabrikaten, alsmede zekere diensten domweg niet meer leverbaar zullen zijn, dat valt niet te voorspellen. Ook omdat het onwaarschijnlijk is dat een land als China met zich laat sollen. Zoals ik hier op mijn blog stelde, dachten de bedenkers van dat sanctiebeleid dat Rusland in minder dan geen tijd om zou vallen. Dat gebeurde niet. Integendeel. In Rusland verwachten ze komend jaar een groei, waarbij de verwachtingen steeds weer omhoog bijgesteld worden, terwijl het ‘Collectieve Westen’ in feite in een diep zwart gat zit te staren, met links en rechts omvallende banken als voorbode van een recessie. Rekenkundig, binnen de in ons deel van de wereld gangbare modellen, kun je je rijk rekenen, zoals ik in het verleden al heb aangetoond. Onder andere door de geschatte waarde van criminele activiteiten, meer in het bijzonder de drugshandel, en prostitutie, op te tellen bij het GDP. En door te sjoemelen met allerlei ‘productie’ die drijft op subsidie.
Dalende prijzen voor ‘vastgoed’, waaronder woonhuizen, waardoor inflatiecijfers gedrukt worden, worden door wel héél erg kortzichtige commentatoren toegejuicht als een opsteker voor mensen die een huis willen kopen. Probeer maar eens een lening te krijgen. Dus stoppen de bouwers nu ook. De overheid kan de vrije val van commercieel ‘vastgoed’ nog enigszins dempen door veel ‘Bullshit Werk’ te creëren, waar dan weer ‘kantoorruimte’ voor nodig is, maar waar haalt die overheid het geld daarvoor vandaan? Van de belastingbetaler? Dat is een ‘Spiraal-des-Doods’, niet anders dan de ‘Loon-Prijs-Spiraal’, waar hoge inflatie en hoge belastingen, samenwerken om de ruimte die burgers hebben om spullen te kopen die ze nodig hebben in rap tempo doet afnemen. Dat doet de één meer pijn dan de ander. Maar ondernemers gaan het merken!
Tegelijk worden burgers opgezadeld met hoge uitgaven ten behoeve van het ‘Klimaat’, waarbij veel materiaal dat nog lang niet aan het eind van de economische levensduur was, verplicht moet worden afgeschreven naar nul, terwijl men gedwongen wordt dure, veelal nog niet geteste apparaten terug te kopen waarvan niemand weet hou die zich gaan houden. Of wat het verbruik in de praktijk zal zijn. U kent dat van de auto die u in de reclamefolder wordt aangeprezen als ‘super zuinig’, maar in de praktijk ligt het toch anders. En het is niet alleen dat elektrische gasfornuis, maar ineens heb je ook andere pannen nodig, en volstaat dat ene stopcontact waar je de keukenwekker op had aangesloten niet, omdat het allemaal zwaarder ‘gezekerd’ moet worden. Met de kans dat het lokale stroomnetwerk kuren krijgt als er op dezelfde tijd ineens allemaal ‘grootverbruikers’ worden opgestart. Dan is daar nog de ‘laadpaal’ voor je elektrische auto die zomaar vijfduizend Euro kost. Dan moet je maar hopen dat de Bruinkoolcentrale het allemaal kan behappen op een sombere dag in de winter, als het vroeg donker is, de zonnepanelen geen stroom meer leveren, er geen wind is om de windmolens gaande te houden, dat je geen ‘rolling black-outs’ krijgt.
De inflatie was niet van voorbijgaande aard. De stijgende belastingdruk is niet van voorbijgaande aard. De exponentieel hogere kosten die de overheid afwentelt op de burger zijn niet van voorbijgaande aard. En de oorlog in Oekraïne, of enige andere oorlog die de NAVO de afgelopen vijfentwintig jaar heeft ontketend, is niet van voorbijgaande aard. Sterker nog, er zit nog een oorlog met China in de pijpleiding. En steeds als de experts er iets over zeggen, is het gelogen, of ze hebben geen benul.
De verleiding is erg groot om een ‘Groot Complot’ te vermoeden. Van mijn kant houd ik vol dat we te maken hebben met een volledig uit de rails gelopen ‘Groot Plan’. Een ‘Plan’ dat tamelijk openlijk is gepresenteerd door de bedenkers, wat echter in de landen die geacht werden het ‘Collectieve Westen’ te subsidiëren, omdat wij de ‘organisatorische kwaliteiten’ inbrachten, zorg droegen voor de collectieve cultuur, en het vertier, terwijl we van ons deel van de wereld een soort ‘Vorstelijk Buitenverblijf’ zouden maken, omgeven door ‘landschapsparken’, niet in goede aarde viel. Het leger op die landen afsturen om hen te dwingen gaat ons opbreken. We hadden nooit akkoord moeten gaan met dat ‘Grote Plan’, maar laten we dan nu tegen onze leiders zeggen: ‘Laat maar zitten! Je hebt je best gedaan. Ga maar een mud aardappelen halen in je petje. We nemen de controle terug.’
Over dat ‘Grote Plan’ zijn ze allerminst geheimzinnig geweest. Ze hebben er niet over gelogen, zoals nu over de inflatie, de belastingdruk, alles wat er mis gaat rondom ‘Klimaat’, en al die oorlogen. Maar u zag alleen de ‘Loze Beloften’, die u als muziek in de oren klonken. Het wáren geen ‘Loze Beloften’, maar het wérden ‘Loze Beloften’ toen landen als Rusland, China, India, Brazilië, en de olielanden in het Midden-Oosten doorkregen wat de bedoelingen was, en afhaakten. En het was niet eens dat die landen de deur in ons gezicht dichtsmeten. Dat doen ze zelfs nu nog niet. Maar dan moeten we wel leren om eerlijk te delen. Als we daarin meegaan, zal het nog steeds moeite kosten om die draai te maken. Maar er is geen andere optie. Waar we ons nu toe verlagen is terreur, liegen, stelen en bedriegen. Zijn wij dat? Bent u dat? Ik niet in elk geval.
