Lezers reageren op de oprukkende deltavariant en de excuses van het kabinet. ‘Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen.’
Brief van de dag
De lockdown werd grotendeels opgeheven, met inachtneming van de 1,5 meter, handen wassen, mondkapje en daar waar nodig testbewijzen. Dat was het startsein voor ons, het volk, om binnen één minuut echt alle teugels los te laten.
De cafés werden overspoeld als vanouds, zwetend op elkaar tot diep in de nacht, QR-codes met negatieve tests werden massaal vervalst, horeca-ondernemers namen het niet zo nauw allemaal. En iedereen dacht: fuck it, nu ga ik weer lol hebben.
Nu, twee weken later, een explosie van positieve testen. En ja hoor, daar gaan alle kranten weer: het is de overheid die schuld heeft, het is de politiek die sorry moet zeggen. Durft de Volkskrant geen kritiek te leveren op haar eigen lezers?
Wij, het volk, hebben maar weer eens bewezen: de massa is dom, heeft lak aan fatsoenlijk zelf nadenken. De massa liegt en bedriegt, alles om maar zelf ergens voordeel uit te halen en als het dan fout gaat, wijzen we toch gewoon weer naar de overheid?
Maarten Kools, Amsterdam
Zeuren
Het kabinet kan het in de ogen van pers en publiek ook nooit goed doen. Wat er ook wordt beslist, men is er als de kippen bij om de maatregelen in een kwaad daglicht te stellen. De roep om versoepelingen was op 26 juni, bij 500 nieuwe besmettingen per dag, zo luid dat het land te klein zou zijn geweest als er geen gehoor aan gegeven was.
Hou eens op met verdacht maken, zeuren en de mazen in de voorschriften op te zoeken. Probeer je gewoon aan de maatregelen te houden, des te eerder wordt het leven dan weer min of meer normaal.
Constance Scholten, Voorburg
Boter
Wie nu nog zegt dat de maatregelen niet werken en een complot zijn tegen de mensheid, heeft toch echt boter op z’n hoofd.
Cathy van Beek, Bodegraven
Ezel
Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen, luidt het gezegde en daaruit blijkt dat ezels behoorlijk slimme dieren zijn. Goed beschouwd zijn ze dan slimmer dan de meeste mensen en kunnen wij in dat opzicht veel van hen leren. Dat is ook de reden dat ik mijn hoop op ezels gevestigd heb in het geval er nieuw coronabeleid wordt ontwikkeld.
Ed Feijen, Zoetermeer
Excuses
Als je na een excuus uitgesproken te hebben meteen wijst op die 30/35 keer dat je zo excellent te werk ging wat blijft er dan nog over van het excuus? Dit keer was het een slechte persconferentie. Punt.
Elly van den Boom, Den Haag
Rituele oorwassing
Na de persconferentie van afgelopen vrijdag lopen de Tweede Kamerleden met corona in hun portefeuille zich weer warm voor de zoveelste rituele oorwassing van Rutte en De Jonge. Onder aanvoering van Wilders zullen ze allemaal weer de gebruikelijke grote woorden in het debat gooien.
Voor leden die het niet bij de gebruikelijke grote woorden willen laten, heeft Maarten Keulemans de weg al weer geplaveid met zijn zes kardinale fouten. Na het debat wensen ze elkaar weer een fijn zomerreces. Lekker gewerkt, weer niks veranderd.
Atty Vogelzang, Amsterdam
Long covid
Verhalen over long covid hebben, zo merk ik opeens, met meer te maken dan alleen met longen. Niet erg snugger, maar misschien is het een goed idee om het in het vervolg chronisch covid te noemen? Dat wil je als jongere toch met alle middelen voorkomen.
Wim Zevering, Ermelo
Kwetsbaren
Met het oprukken van de deltavariant, de onvoorzichtige en te snel ingezette versoepelingen én de navenant oplopende coronabesmettingen, dient zich toch de vraag aan: wat te doen met de groep kwetsbaren tussen de 60 en 65 die nog steeds niet volledig is gevaccineerd?
Dat laatste geldt natuurlijk voor veel meer mensen, maar deze specifieke groep is wel al in januari van dit jaar als ‘kwetsbaar’ aangemerkt. Voorzien van één AstraZeneca-injectie heeft deze groep toch wellicht het meeste kans om nu in het ziekenhuis terecht te komen.
AstraZeneca blijkt slecht te beschermen tegen de deltavariant en snelheid lijkt geboden. Daarbij blijkt inmiddels dat een tweede prik met Pfizer een veel betere bescherming biedt dan een duo AstraZeneca. Snel langs de deuren dus bij deze kwetsbaren, voordat de ziekenhuizen toch weer meer, oudere, coronapatiënten gaan zien.
Laat deze groep niet nog langer wachten maar benader ze actief, liefst met een Pfizer-spuit in de hand. En een excuus jegens deze getergde groep zou nu zo langzamerhand wel op zijn plaats zijn.
Boukje Loopstra, Almere
Diplomafabrieken
Duizenden scholieren zijn onlangs geslaagd en staan op het punt naar een hogeschool of universiteit te vertrekken. Deze zomer zou er een van zorgeloos optimisme moeten zijn voordat ze het avontuur aangaan en naar een nieuwe stad verhuizen. Zo is het ook in veel landen. Daar biedt hun nieuwe onderwijsinstelling eerstejaarsstudenten huisvesting, waar ze intrekken met een geestverrijkende mix van studenten van elke studierichting, geografische regio en sociaal-economische achtergrond.
In Nederland brengen ze de zomer door met een wanhopig zoektocht naar een kamer. Dagelijks reageren op geadverteerde kamers, vrijwel nooit een reactie krijgen. En dan: een reactie van een studentenhuis! Het is slechts de kans om deel te nemen aan een slopend selectieproces. Als het meezit, een uitnodiging voor een avond met de eventueel toekomstige huisgenoten. Halverwege die avond: gevraagd te vertrekken (niet geestig, mooi, hip genoeg). Kun j een beter systeem bedenken om het zelfvertrouwen van stabiele tieners te ondermijnen en de minder zelfverzekerde tot wanhoop te drijven?
En als ze, zoals de meesten, nog steeds geen kamer hebben gevonden als het academisch jaar begint? Dan worden het spoorstudenten. Als het te ver is om te forenzen? Nou, dan duurt de reis gewoon langer. En daardoor missen ze alle belangrijke sociale aspecten van het studentenleven.
Intussen zijn voor veel nieuwe studenten de dure studentenkamers sowieso te duur. En zo gaat het klassensysteem, zo meedogenloos ingevoerd in groep 8 met het schooladvies, vrolijk verder. Veel van de armere studenten brengen hun hele studietijd door met pendelen tussen hun ouderlijk huis en universiteit of hogeschool.
Het cv zal er niet zo goed uitzien als dat van de corpsbal of het roeiverenigingslid. Maar ja, niet ons probleem, zeggen de universiteiten en hogescholen, die in Nederland niet zozeer alma maters zijn als wel passieve en ongeïnteresseerde diplomafabrieken.
Tom Collingridge, Haarlem