Indignatie redactie 
RTL heeft deze week (21-04-’21), in aansluiting op eerdere berichtgeving rond de inmiddels beruchte ‘Kindertoeslagenaffaire’, opnieuw gepubliceerd over de kwestie. Naar blijkt heeft het kabinet vanaf 2019 doelbewust informatie heeft achtergehouden voor de Tweede Kamer. Als dat zo is, dan heeft het Kabinet zich gedegradeerd tot criminele organisatie.
“Het inmiddels demissionaire kabinet-Rutte heeft in de toeslagenaffaire doelbewust informatie achtergehouden voor het parlement, onder meer om zo verantwoordelijke, hoge ambtenaren en politici uit de wind te houden. Dit blijkt uit een reconstructie van RTL Nieuws van besprekingen in de ministerraad over het toeslagenschandaal”. Aldus RTL op hun website. “De parlementaire ondervragingscommissie zei in december in het rapport ‘Ongekend Onrecht’ dat transparantie, openheid en volledigheid in de toeslagenaffaire niet leidend waren. Informatie werd gestuurd met het oog op ‘gewenste juridische en politieke uitkomsten’. Informatie kwam slechts gedeeltelijk, vertraagd, of helemaal niet”.
Het demissionaire Kabinet, met daarin Mark Rutte (VVD), Sigrid Kaag (D66) en Wopke Hoekstra (CDA) heeft er klaarblijkelijk doelbewust voor gekozen de Kamer niet volledig te informeren over het ongekend onrecht in de toeslagenaffaire. Daarmee zijn de partijleiders die op dit moment in gesprek zijn met verkenner Tjeenk-Willink, over onder andere de verstoorde verhoudingen (onder andere vanwege doorgaans dichtgetimmerde ‘regeerakkoorden’) tussen Kabinet en Tweede Kamer, meer dan verdacht in het oplichten van de democratische orde. Dat kan natuurlijk niet onbesproken blijven en op de Leden van de Tweede Kamer rust op dit moment de zware plicht deze politieke fraude volledig boven water te krijgen. In elk ander geval moeten zij gewoon weer naar huis worden gestuurd en hebben de stemgerechtigde Nederlanders het volste recht om, met inachtneming van deze nieuwe informatie, te kiezen voor andere politici die hopelijk beter zijn toegerust om onze democratie en de parlementaire orde te herstellen. De huidige partijleiders van VVD, D66 en CDA, hebben de ‘kluit namelijk belazerd’ naar het zich laat aanzien en zouden op grond van wat nu bekend is, niet eens partijleider behoren te zijn van de clubs die zij nu nog aanvoeren. Tenminste: als dit politieke systeem nog werkt en wij denken eerlijk gezegd dat dit al enige tijd niet meer het geval is. Er moet iets gebeuren, want dit kan zo niet meer. Als het klopt wat RTL gisteren publiceerde, dan kan met dezelfde politici verder natuurlijk niet meer gesproken worden en is deze formatie voorbij.
Artikel 68
Dat onder leiding van verschillende bewindslieden werk is gemaakt van het misbruik van sociale voorzieningen, is precies wat van dergelijke bewindslieden verwacht mag worden. Wanneer blijkt dat gaandeweg dit proces, onze wetgeving kennelijk niet voldoende toereikend is om daar de vinger achter te krijgen, dan deugt die wetgeving niet en moet die opnieuw besproken en gewogen worden: in de Tweede Kamer en nergens anders. Het kan niet zijn dat de betrokken bewindslieden dan maar besluiten om eenzijdig de betreffende wetgeving opzij te schuiven en ook de democratie te passeren door de Tweede Kamer simpelweg niet op de hoogte te brengen zoals Art. 68 van onze Grondwet vereist. Dat vervolgens de rechtsprekende macht het Kabinet braaf en consequent heeft gesteund in door burgers aangespannen rechtszaken, toont zonneklaar aan dat er een grondige rot in de verhoudingen tussen de elementen van de trias politica is geslopen. Het toont aan dat gewone burgers door de kartelpolitici als een tweederangs soort worden beschouwd, slechts van nut om de Haagse feesten van financiële middelen te voorzien.
De kwestie rond de benadeling van houders van een tweede paspoort is niet, zoals de Kamerleden van b.v. DENK of BIJ1 zullen willen doen vermoeden, het meest heikele aan deze kwestie. De rot zit veel dieper, zoals ook de door het huidige Kabinet verguisde Pieter Omtzigt (nu nog CDA) helder werd aangetoond in zijn boek: ‘Een nieuw sociaal contract’. Wanneer de wet en democratische principes zouden zijn gevolgd, dan had deze kwestie zich helemaal niet voor kunnen doen. Juist het morrelen aan de democratische orde en aan de rechtsorde, naast het overstrekken van de ambtelijke en juridische reikwijdte, zijn fundamentele en serieuze aanslagen op onze democratie, waarvan in dit geval mensen met een tweede paspoort financieel het slachtoffer zijn geworden. Maar niet het slachtofferschap prevaleert; eerst de rechtsorde en de democratie herstellen. In een falend democratisch systeem en dito rechtsorde, wordt namelijk per definitie ondeugdelijk en oneerlijk gecompenseerd. Bovendien zijn niet alleen de ‘toeslagenouders’ het slachtoffer; op termijn zijn we natuurlijk allemaal het haasje. Dàt moet eerst opgelost worden.
Hoekstra en Kaag
Deze kwestie roept dus vragen op over in hoeverre de burgers van Nederland hun politieke voormannen en – vrouwen nog kunnen vertrouwen. Dat betreft dan vooral ook de redelijk ‘nieuwe’ argumenten op de politieke agenda, zoals migratie, het milieu en Europa. Daarvan is de laatste een gedrocht wat zich kennelijk van de Nederlandse wetgevende macht al helemaal geen zier aantrekt en simpelweg regels opstelt waar geen Kamerlid ooit over heeft kunnen of zal kunnen stemmen. Precies die democratische zwakte en nog veel meer staat op het spel. Er is gevochten voor vrijheid en democratie; niet door de politici die de Nederlandse burgers na 10 mei 1940 maar al te graag in de steek lieten met het oog op de eigen veiligheid. Het zal toch hopelijk niet waar zijn dat we nog steeds zitten opgescheept met dergelijke lafaards die nu zelfs voor hun eigen handelen niet eens durven uit te komen? Die handelen op een manier waarover in de Neurenberger processen een keihard en universeel geldend oordeel is uitgesproken?
Met name CDA-leider Hoekstra, in het thans demissionaire Kabinet nota bene Minister van Financiën en één van de hoofdrolspelers in de toeslagenaffaire, wringt zich nu in allerlei bochten om iedere verantwoordelijkheid te ontlopen. Maar als het klopt dat in de ministerraad openlijk is gesproken over ‘lastige Kamerleden’ die kaltgestellt zouden moeten worden (Of het sensibiliseren van Omtzigt, aldus n.b. Hoekstra zelf), dan hebben zowel Hoekstra als Kaag (D66) de kiezers met hun mooie praatjes over ‘nieuw leiderschap’ bij de neus genomen. Het is onbestaanbaar in een fatsoenlijke democratie dat dergelijke mensen dan toch weer gewoon deel uitmaken van een nieuw kabinet. Sterker: zij zouden levenslang uit politieke en bestuurlijke functies geweerd moeten worden.
Aan nieuwe verkiezingen valt daarom, rechtdoende, niet meer te ontkomen.
