Indignatie redactie 
Je verwacht het als geestelijk vrijwel ongestoorde natuurlijk totaal niet, maar bij het raadplegen van de actuele debatten in de Kamer viel mijn oog op een debat (24-03-2022) door de ‘Commissie Leefstijlpreventie’. Een soort van ‘lichaamsdefensie’ dus. En dat in de wetenschap dat die club in Den Haag al sinds 1648 zo ongeveer alle oorlogen heeft verloren die er te verliezen waren…
De moeite waard om eens even te kijken dus. Wel kort natuurlijk, want met zo’n oorlogsverklaring aan het nuchtere verstand valt zelfs de Russische inval in Oekraïne in het niet. Zoals aan de naam al viel te ontlenen, is de ‘Commissie Leefstijlpreventie’ een kleuterklasverzameling van gillende keukenmeiden en een toonbeeld van het begrip ‘Bullshit banen’. Uiteraard kwam niemand op het idee om de kernvraag met een zekere persistentie te stellen, namelijk: wat heeft de overheid in vredesnaam met de persoonlijke leefstijl van burgers te maken? Niks: net zoveel als de kerk, nul, nakkes, nada.
In de commissie lag dat kennelijk anders. Het met een gekwelde blik getooid Kamerlid namens de CU verklaarde plechtig dat zij liever had dat de Nederlandse burger de frikandellen in de supermarkt liet liggen en zich beperkte tot de aanschaf van appels. Dus ik ga eens even kijken bij de Jumbo en inderdaad: frikandellen (voor oven en airfryer), 4 stuks van 70 gram: € 1,79. Elstar appels, 1 kilogram: € 1,79. Vervolgens ontspon zich in de ‘Commissie Leefstijlpreventie’ een discussie over de vraag “waarom appels zo duur zijn en frikandellen zo goedkoop”. Maar dat zijn ze dus helemaal niet. Sterker: een kilo elstar appels kost net zo veel als 280 gram frikandellen. En dan moet je de uien, ketchup en mayonaise ook nog kopen. Conclusie: krankzinnig gezwets van niks over een kwestie van niks. Pure bullshit.
Als de burger frikandellen in z’n voorgevel wil douwen (of ergens anders) dan mogen een heleboel mensen dat natuurlijk verschrikkelijk boeiend vinden, maar als een clubje verdwaalde geesten daar serieus een gesprek over begint in nota bene een Kamercommissie, dan zijn ze een gevaar voor de samenleving. Die burger in de samenleving wil namelijk gewoon zelf kunnen bepalen wat er onder de snor wordt geschoven en met welke etenswaren het feacalisatieproces gaande wordt gehouden. Zelfs als de prijs daarvoor een duurzame (!) slingerdiarree is waar de hele biocultuur in het riool wekenlang van overstuur is. Dan kan die CU-mevrouw wel moeilijk en verslagen gaan zitten kijken namens de Heere, maar als ze evenals haar ambtsgenoten al geen sjoege heeft van wat er zoal voor de zuur verdiende centen beschikbaar is voor prak in de voerbak, laat ze zich dan in vredesnaam niet met onze maatschappij en het eetgedrag van de burgers bezighouden.
Er zijn nog een paar belangrijker dingen te doen; een portie oorlog in Oekraïne – waarbij Nederland en de EU flink wat boter op hun hoofd hebben terwijl ze klagen; de middenklasse in ons land wordt financieel afgeperst door de overheid; de staatskas is leeg na slechts enkele maanden Kaag en haar D66-sprookjes; boeren dreigen te worden onteigend en die ongekozen maar brullende buschauffeur uit Nijmegen levert de plannen; een mondkapjeshandelaar werd op illegale manier multimiljonair door toedoen van een partijgenoot, tevens Minister van VWS; op datzelfde ministerie is nog eens 5 miljard euro ‘zoekgeraakt’; in de ‘kindertoeslagenaffaire’ speelden de uitvoerende en de rechtsprekende macht onder één hoedje om argeloze burgers compleet te vermangelen; et cetera; enzovoort.
Kortom: laat de Tweede Kamer zich eens even rap bemoeien met het controleren van de Regering, in plaats van te zwetsen over wat burgers willen eten. De Regeringen van de afgelopen decennia zijn namelijk heel ongezond bezig geweest.
