Indignatie redactie 
Eerst een update over mijn coronabeleving. Van een ervaringsdeskundige dus. Niet dat ik gebeld ben door Hugo de Jonge maar puur om reden dat ik het coronavirus niet wil bagatelliseren als zou het een griepje zijn. Had afgelopen nacht een rotnacht en kreeg het een aantal uren benauwd aan m’n luchtwegen. Dat zijn duidelijk de kenmerken van corona, dat weet ik, het is een luchtweginfectieziekte. Ik kreeg het koud en rillerig, koorts dus. Moest een paar keer naar het toilet om te wateren en dat gaf een goed gevoel. Het opruimen van die verrekte afvalstoffen was begonnen. Voel me daardoor nu wat meer mans. Bij het wakker liggen zag ik vannacht beelden voorbij komen van coronapatiënten die op de IC aan de beademing liggen. Ik kreeg het te doen met die mensen die door welke onderliggende oorzaak dan ook heel erg ziek zijn met covid-19.
Veel mensen staan daardoor voor een enorm dilemma. Wel of niet de derde prik nemen. Terwijl nu duidelijk wordt dat steeds meer patiënten in het ziekenhuis liggen bij wie de bescherming door vaccinatie zo ver is afgenomen dat ze toch ernstig ziek worden door besmetting. Kun je dan niet beter elke 3 maand een vaccin halen en je eigen afweersysteem daarmee aan kracht laten inboeten?
Wel of niet de prik
Vaccinatie is een kunstmatig hulpmiddel. In mijn beleving moet iedereen voor zichzelf afwegen of het wijs is om een prik te zetten. Ik heb het risico genomen, net zoals iedereen in zijn leven ooit een risico nam, om besmet te worden. Puur om reden dat ik er op vertrouwde het virus te resisteren vanwege een goeie conditie en redelijk sterk afweersysteem, ondanks de risicogroep. Dit besluit nam ik met het zelfbeschikkingsrecht in mijn achterhoofd, een groot goed in een democratie. Maar wat zou je doen als je niet kunt vertrouwen op een aangetast afweersysteem? De gok nemen, niet prikken en weg blijven van besmetting, wat in feite een utopie is? Of gewoon de prik nemen en er op ‘vertrouwen’ dat er geen lange-termijn-bijwerkingen plaats vinden. Een heus dilemma dus. En dan wijs ik op de link die onder mijn vorige column werd gedeeld door Ivo Biesmans, waarbij Ivo overigens duidelijk aangaf neutraal in het gedeelde onderwerp te staan. Moet ik nu blij zijn corona te hebben (gehad)? Of moet ik waarschuwen voor de gevaren van de prik op basis van steeds meer onderzoeksresultaten over vaccinatieschade, die nog altijd niet worden opgepikt door de massa media. Mag ik dat vreemd vinden? En wat te denken van het verhaal van Eric Clapton, met 76 levensjaren niet zomaar een wappie zou ik denken. Kortom, de discussie rondom corona zal niet verstommen maar zal escaleren zodra de cijfers m.b.t. oversterfte dramatisch toenemen. Mag ik het vreemd vinden dat deze cijfers opvallend hoog zijn nu juist 85 procent van de bevolking is gevaccineerd?
2G-toegangspas
Nu raak ik toch echt even de weg kwijt. Als ik om me heen kijk ben ik niet de enige die zo denkt. Er is behoorlijk wat maatschappelijke onrust aan het ontstaan nu we ondanks grootschalige vaccinatie al weer een coronaopleving meemaken waarbij de nodige maatregelen opnieuw de economie afremmen. Of moet ik zeggen, alleen het MKB. Het blijft niet alleen bij maatschappelijke onrust maar het voornemen van het Kabinet om een 2G-toegangspas in te voeren zorgt voor een ernstige tweedeling in de samenleving. Vandaag praat de Tweede Kamer met het kabinet over de nieuwe coronamaatregelen. Het zal vooral gaan over de plannen voor een 2G-toegangspas, die alleen geldt voor mensen die gevaccineerd zijn of genezen van corona. Het is onduidelijk of hier voldoende steun voor is. Hoe we het ook wenden of keren, de maatschappelijke onvrede zal alleen maar toenemen bij de in te voeren maatregelen. Het MKB is de grote verliezer maar ook de samenleving die steeds meer verdeeld raakt over de repressieve coronamaatregelen. Is dat het allemaal waard?
GW
