Indignatie redactie 
In het licht van een pandemie probeert een Indiase familie te doen wat buiten het bereik van de culturen van regeringen en farmaceutische reuzen valt.
Terwijl de wereld de onzekerheid en angst blijft verdragen die wordt veroorzaakt door de onzichtbare bedreiging voor zowel het individuele leven als de wereldeconomie, houden veel politici vast aan het idee dat zodra een vaccin tegen de COVID-19-ziekte is gevonden, de terugkeer naar de normale toestand eindelijk zal plaatsvinden mogelijk worden. Regeringen zullen bereid zijn fortuinen te betalen voor het vaccin dat werkt. En degenen die een effectief vaccin maken, zullen fortuinen verdienen. Vanuit farmaceutisch oogpunt heeft gezondheid geen prijs. Voor veel mensen heeft het een prijs. Dit geldt vooral in de VS, de natie die het meest wordt getroffen door het nieuwe coronavirus dat COVID-19 veroorzaakt en een plaats waar de gezondheidszorg is verzekerd volgens de logica van een loterij.
De Amerikaanse regering heeft Operatie Warp Speed opgezet om onderzoek en ontwikkeling van een vaccin te financieren. Op 31 juli meldde Reuters dat de “Amerikaanse regering $ 2,1 miljard aan Sanofi SA en GlaxoSmithKline Plc zal betalen voor COVID-19-vaccins om 50 miljoen mensen te dekken en de tests en fabricage van de drugmakers te onderschrijven.” Vermoedelijk zullen de bedrijven nog meer winst kunnen maken door de resulterende vaccins privé te verkopen. Dit is een lucratieve onderneming.
Jeffrey Gettleman, verslaggever van de New York Times, noemt een heel ander initiatief dat particulier is genomen door een welvarend Indiaas bedrijf. Het Serum Institute “kondigde een plan aan om honderden miljoenen doses van een onbewezen inenting te maken” zonder overheidssubsidie. The Times noemt het “een gok” omdat er geen garantie is dat het vaccin dat wordt ontwikkeld effectief zal zijn.
Normaal gesproken gokken rijke bedrijven op het gebied van de volksgezondheid niet, maar Gettleman benadrukt een verschil met het Serum Institute. “Serum onderscheidt zich op een belangrijke manier van alle andere grote vaccinproducenten”, schrijft hij. “Zoals veel zeer succesvolle Indiase bedrijven, wordt het door een familie gerund. Het kan snel beslissingen nemen en grote risico’s nemen, zoals het risico dat de familie honderden miljoenen dollars kan kosten. ‘
Hier is de 3D-definitie van vandaag:
Familie gerund:
In het mythische verleden van het kapitalisme, het traditionele model voor startende bedrijven die heldhaftig worstelden om oplossingen te bieden voor gepercipieerde behoeften en op menselijke schaal te werken, totdat het de norm werd dat ze werden overgenomen door niet-heroïsche investeerders, alleen gedreven door de capaciteit van het bedrijf om hun eigen hebzucht te bevredigen
Contextuele opmerking
De hedendaagse farmaceutische bedrijven in het Westen vertegenwoordigen de ware geest van het moderne kapitalisme, zoals gedefinieerd door de legendarische theoretici Friedrich von Hayek en Milton Friedman, die de ethiek van gerechtvaardigde hebzucht hebben gemodelleerd. Het strategische basisprincipe bestaat erin een monopolistische positie te behouden om unieke producten tegen de hoogst mogelijke prijs aan te bieden aan klanten die ze kunnen betalen. Dat betekent dat de rijken altijd als eerste worden bediend.
Omdat farmaceutische bedrijven beloven de volksgezondheid te verbeteren, zijn hun leidinggevenden bedreven in het verkrijgen van subsidies van overheidsinstanties om hun onderzoek te financieren. Waarom zouden de bedrijven het risico moeten nemen om hun eigen geld te investeren? Maar wanneer publiek gefinancierd onderzoek resulteert in een levensvatbaar product, betekent de wet van maximale winst dat het de economische gezondheid van het bedrijf is en niet de volksgezondheid. Voor leidinggevenden in de farma is het de rol van overheden om te gokken terwijl ze de beloningen binnenhalen.
Serum heeft besloten een eerlijke gok te wagen door te investeren in haar industriële capaciteit om het publiek te dienen, zonder hulp van de overheid. De uiteindelijke impact op de volksgezondheid zal nog belangrijker blijken dan het creëren van een nieuw product. Het levert het product aan degenen die het nodig hebben, in principe tegen kostprijs. Het bedrijf werkt op eigen kosten aan de industrialisatie en snelle distributie van wat velen herkennen als het meest veelbelovende vaccin dat nu wordt ontwikkeld door een laboratorium van de universiteit van Oxford in samenwerking met de farmaceutische gigant AstraZeneca.
De jonge CEO van Serum, Adar Poonawalla, heeft het aangedurfd beide heilige principes van het huidige winstgevende kapitalisme te schenden: anderen ertoe aanzetten het geld op te brengen en zich te concentreren op het maximaliseren van de winst door verkoop. In plaats van alleen aantrekkelijk te zijn voor degenen die het kunnen betalen, richt de visie van het bedrijf zich op degenen die het nodig hebben. Poonawalla belooft “de honderden miljoenen vaccindoses die hij 50-50 produceert te verdelen tussen India en de rest van de wereld, met de nadruk op armere landen”, meldt The Times. De winst zal later komen omdat ’tijdens de pandemie een bedrag in rekening wordt gebracht dat niet meer is dan de productiekosten’.
De Poonawallas zijn meer dan 5 miljard dollar waard. Hoe kunnen intelligente miljardairs zo koppig zijn om investeringen te doen die ‘de familie honderden miljoenen dollars kunnen kosten’ om het product alleen tegen kostprijs te verkopen? Moet dit niet worden gezien als een verraad aan de miljardairklasse en de ethische regels die door von Hayek en Friedman zijn opgesteld?
The Wire vat de afhaalmaaltijd samen uit het verhaal van Gettleman: “[De] New York Times meldde ook dat het Serum Institute in India een unieke positie heeft omdat het rijk is en niet verplicht is voor aandeelhouders.” Zou het kunnen dat de Poonawallas, in tegenstelling tot de stoutmoedige en filosofisch redelijke bewering van senator Bernie Sanders dat ‘miljardairs niet mogen bestaan’, het bewijs heeft geleverd dat tenminste twee miljardairs – vader en zoon – zouden moeten bestaan?
Historische opmerking
De Poonawallas zijn uitzonderingen, maar alleen omdat ze erin geslaagd zijn een familiebedrijf te blijven. Ondanks zijn omvang is het Serum Institute een overblijfsel van de geschiedenis van het kapitalisme zoals het in de 19e eeuw ontstond voordat het in de 20e eeuw werd ingehaald door convergente financiële en marktkrachten. Door de werkingsprincipes van het kapitalisme bloot te leggen, heeft Karl Marx zelf de kapitalisten mogelijk geholpen te begrijpen dat de sleutel tot maximale winst maximale slagkracht was. Om vandaag de dag logisch te zijn, moet elk serieus project de logica volgenen “wetenschap van durfkapitaal” of private equity. Als het familiebedrijf de oude mythische basis van de kapitalistische onderneming vormde, veronderstelt het nieuwe en even geromantiseerde model twee genieën die hun idee in een garage bouwen voordat ze de investeerders uitnodigen die de belofte voelen van een monopolie dat uiteindelijk zal worden opgeslokt door een zeer rijk bedrijf of ga naar de beurs.
In sommige opzichten is de familie Poonawalla erin geslaagd zich aan het moderne kapitalistische model te conformeren. “Adar Poonawalla erkende dat zijn familie beter bekend stond om ‘gezien te worden in een luxe auto of een vliegtuig of wat dan ook’, dan om levensreddende vaccins te maken,” meldt The Times. Maar dat gaat meer over hoe klasse wordt ervaren dan over de economische realiteit. Het heeft een speciale betekenis in India met zijn aanhoudende kaste-ideologie. In elke samenleving moeten de superrijken beslissen hoe ze hun rijkdom willen laten zien of verbergen. Westerlingen hechten meer waarde aan het pronken met hun capaciteit om het te beheren dan ermee te pronken. Dat komt overeen met het feit dat India meer familiebedrijven heeft dan de meeste andere landen.
Alleen een familiebedrijf zou deze strategie durven aankondigen: “Nadat de pandemie voorbij is, verwacht de heer Poonawalla dat hij het vaccin met winst kan verkopen – als het werkt – maar zijn grootste zorg is de korte termijn en dekking zijn cashflow ”, schrijft Jeffrey Gettleman.
Het is waar dat de Amerikaanse miljardair Jeff Bezos gedurende twee decennia de logica van traditionele investeerders heeft geschonden door te weigeren winstgevend te zijn. Hij hield Amazon gefocust op marktpositionering, de hoop een monopoliestatus te bereiken. Het werkte, zoals nu duidelijk is geworden. Zijn bedrijf ontkomt er niet meer aan om winst te maken, zelfs als hij blijft proberen.
The Times artikel vat de onorthodoxe kapitalistische logica van Serum als volgt samen: “Mr. Poonawalla zei dat hij een verplichting voelde om dit risico te nemen. ‘ In zijn eigen woorden: “We voelden gewoon dat dit ons soort moment was.”
Het risico is reëel. Familiebedrijven zijn kwetsbaarder dan door investeerders geleide bedrijven. De ultieme tragedie van het verhaal zit misschien nog in het verschiet. Uiteindelijk moet de familie mogelijk de vrijheid compromitteren die haar in staat heeft gesteld om met dit project vooruit te gaan. Alleen de financiën van het bedrijf en de familie zullen overbelast raken, zelfs in geval van succes. “Voor het eerst zeggen de Poonawallas dat ze overwegen hulp te zoeken bij staatsinvesteringen of private equity-fondsen”, meldt Gettleman.
Kijkend naar de toekomst, roept het artikel vervolgens de mogelijkheid op om ‘financiële hulp te zoeken bij de Bill & Melinda Gates Foundation … of misschien de Indiase regering’. Het is de ijzeren wet van het wereldwijde kapitalisme. Elke droom van voortdurende onafhankelijkheid is gedoemd ooit te eindigen. Het is ronduit Darwiniaans. Dat is de wereld waar zelfs rijke Indiase familiebedrijven die geïnteresseerd zijn in het beantwoorden van de behoeften van de mensheid, veroordeeld worden om in te leven en zich aan aan te passen.
