Lagarde is de weg kwijt jaarlijkse contributie EU van 8 miljard in 2020 en maar liefst 13 miljard in 2027

Christine Lagarde leverde een scherpe berisping af aan Duitsland en Nederland voordat hij Mario Draghi overnam als president van de Europese Centrale Bank . Het voormalige hoofd van het IMF bekritiseerde de regeringen voor een gebrek aan “solidariteit” in het valutagebied en vroeg: “Degenen die ruimte hebben om te manoeuvreren, degenen die een begrotingsoverschot hebben, dat wil zeggen Duitsland, Nederland, waarom niet gebruiken?” dat budgetoverschot en investeren in infrastructuur? Waarom niet investeren in onderwijs? Waarom niet investeren in innovatie, om een ​​betere herbalancering mogelijk te maken? ” De Duitse en de Nederlandse regering, die vorig jaar budgetoverschotten van respectievelijk 2 procent en 1,5 procent hadden, “hebben niet echt de nodige inspanningen geleverd”, voegde ze eraan toe.

Na Mario Draki hebben we nu vrouwtje Lagarde die de lakens uitdeelt bij de ECB. Om de aandacht af te leiden van het repressie monetaire rentebeleid gaat deze Franse muts frontaal in de aanval op “rijke landen” binnen de club. Duitsland en Nederland. Daar valt wel wat aan te merken op het begrotingsbeleid. Er blijft teveel over op de begroting en dat moet niet. Er zijn namelijk lidstaten binnen de EU waar tekorten zijn. En dat past niet in een unie waar de ECB behalve met zijn repressief monetair beleid nu ook graag druk wil uitoefenen op het begrotingsbeleid van de rijke lidstaten. Daar valt wat te halen natuurlijk. Als die rijke landen nu eens flink gaan investeren en innoveren dan zouden de andere lidstaten wellicht een graantje kunnen meepikken niet? Bij openbare aanbestedingen hebben andere EU-landen de kans om een paar centen te verdienen. Geld moet rollen, vooral als het bij een ander gehaald kan worden.

Kapers op de kust

‘Bevriende’ lidstaten willen met hun goedkope arbeidskrachten graag een spoorlijntje aanleggen of bruggetje bouwen in ons overvolle polderlandje. Niet te groot en niet teveel asfalt natuurlijk, we streven immers een groen beleid na, en dat zou wel eens heel veel kunnen gaan kosten. Vooral nu met de nieuwe stikstofregeltjes en steeds meer aanverwante bouw afremmende regels. Er ligt een nieuw klimaatakkoord dus wel effe opletten wat we nog kunnen doen in een klein vol polderlandje. Maar goed, we krijgen vrouwtje Lagarde en zij gaat roepen dat we aan de bak moeten. Geld uitgeven, investeren in infra, ICT, onderwijs enzovoort. Het begrotingsoverschot moet gaan rollen. Wat jammer nu dat de regering Rutte al een plannetje had bedacht om daarvoor een investeringsfonds uit onze vervuilde pfas-grond te stampen. Nu zijn er zomaar ineens kapers op de kust.

Soevereiniteit volledig weg

Vrouwtje Lagarde roept niet zomaar wat, ze is een autoriteit, ze is van de overkoepelende ECB en heeft nogal wat te vertellen. Dacht ik ooit dat de ECB de euro moest redden met “whatever it takes,” maar nu gaat de ECB een stapje verder. Er zijn namelijk landen die behalve spaaroverschotten en pensioenpotten ook begrotingsoverschotten hebben. En ja hoor, daar heb je ze weer, de vliegen die op de strooppot afkomen. Ik wordt daar zachtjes uitgedrukt toch een beetje moe van. Dit lijkt toch sterk op bedelen maar dan op een heel brutale manier. Gewoon afdwingen vanuit een autoritair instituut, de ECB. Geld over? Prima, maar denk even aan de rest van de club. En hiermee eindigt dus de soevereiniteit van een klein polderlandje. Weg is ons recht op zelfbeschikking. Ons begrotingsoverschot moet rollen onder druk van een Europees instituut.

Eerlijk delen

Dacht ik dat we al een mooie bijdrage leverden in de vorm van onze jaarlijkse contributie van 8 miljard in 2020 en maar liefst 13 miljard in 2027, althans als de plannen van een nieuwe voortvarende Europese Commissie doorgaat. Nee dus. Heb je als regering van een autonoom landje een keer goed je best gedaan, en geld over, en dan blijkt dat niet zo slim te zijn. Bedenkt onze minister van Financiën(Wopke Hoekstra) mooie plannen in de vorm van een investeringsfonds maar dan is dat erg egoïstisch. We zijn namelijk niet alleen op de wereld, of alleen in Europa beter gezegd. Eerlijk moeten we alles delen.

Wat kunnen we doen

Goed beschouwd zouden we van deze ECB-bemoeienis een lesje kunnen leren. Vooral geen geld overhouden waardoor anderen met afgunst naar onze rijkdom kijken. Was het niet beter geweest om veel eerder onze belastingen te verlagen, zodat wij hardwerkende Nederlanders meer geld overhielden in ons loonzakje of van ons pensioentje? Nu kunnen we ons begrotingsoverschot niet meer kwijt. Met de nieuwe stikstofregels kunnen we niet meer bouwen en nauwelijks nog wegen aanleggen. We kunnen nog maar weinig doen met dat overschot. Nou ja, staatsschuld aflossen misschien, maar die is al zo ‘laag.’ Laten we nu een wijs besluit nemen voordat het nieuwe jaar begint.

Verlaag belasting

Verlaag als de wiedeweerga onze belastingen en verhoog de Rijksbijdragen aan de Gemeenten die stuk voor stuk hopeloze tekorten hebben. Geen cent van ons overschot naar de EU, maar naar boeren, bouwers, burgers en hun gemeenten. Kortom, geen geld naar de bovenkant van de EU-piramide maar naar de onderkant. De eigen samenleving met hun directe bestuurders van de gemeenten in het lage land komen dik geld tekort. Vrouwtje Lagarde moet zich niet bemoeien met ons overschot. Ze moet kijken naar de landen waar een begrotingstekort is. Daar doen ze iets niet goed. Niet het beste jongetje van de klas moet op de vingers worden getikt, maar degene die niet presteert.

Lagarde is de weg kwijt

Je gaat nu echt denken dat beleidsmakers bij de ECB volledig de weg kwijt zijn. De ECB wordt al met groot wantrouwen gade geslagen vanwege de beteugelende renteverlagingen die de bevolking meehelpt om hun spaartegoeden op te souperen. Te lage rentetarieven hebben kwaad bloed gezet, behalve dan bij kredietnemers. Hun irritatie komt later wanneer bij een recessie de zeepbellen van vastgoed, aandelen enzovoort gaan knappen. Ik denk dat vrouwtje Lagarde wel eens stevige kritiek kan verwachten nu ze een andere koers lijkt te varen dan haar voorganger. Nu al gaat haar verleden haar parten spelen. Ze heeft een juridische opleiding genoten en financiën was nooit echt haar ding. Zelfs in Nederland was er een bekende Amsterdamse advocaat die slecht omging met zijn eigen financiën. Ik bedoel maar.