Michael Bloomberg wil Donald Trump slopen in 2020 met geld heel veel geld
Indignatie redactie
4 min. lezen
Vrijwel niemand in de Verenigde Staten wil dat Michael Bloomberg volgend jaar president wordt. Maar de waanzinnige miljardair en de voormalige burgemeester van New York City kan het niet schelen, hij gaat van start met een zinloze, tot mislukken gedoemde ijdelheidscampagne en besteedt maar liefst $ 34 miljoen aan een nationale reclamecampagne die het bestaande record voor een politieke campagne breekt. Hij gáát voor de beste president die er te koop is.
De Telegraaf meldde eergisteravond::
Als ooit duidelijk wordt of je het Amerikaanse presidentschap kan kopen, dan is het nu. Michael Bloomberg, 17 keer rijker dan Donald Trump met een vermogen van ruim 50 miljard dollar, heeft het zijn levensdoel gemaakt om de zittende president in 2020 te verslaan. En geld speelt geen rol.
De NRC weet ook nog het volgende te melden:
De steenrijke zakenman Michael Bloomberg wil komend jaar president van de Verenigde Staten worden. De voormalig burgemeester van New York (2002-2013) maakte zondag bekend dat hij zich aansluit bij de groep van bijna twintig kandidaten die nog in de race zijn namens de Democratische Partij. De winnaar hiervan gaat de strijd aan met Republikein Donald Trump bij de presidentsverkiezingen op 3 november.
…
Bloomberg verdiende zijn vermogen met het naar hem vernoemde financiëlemediabedrijf en staat bekend als gematigde Democraat.
…
Hoofdredacteur John Micklethwait van persbureau Bloomberg liet zondag aan The Washington Post weten dat het persbureau geen journalistiek onderzoek zal doen naar eigenaar Michael Bloomberg, noch naar zijn rivalen in de presidentsrace.
Het lag in de lijn der verwachting dat Michael Bloomberg (77 jaar) zich zou mengen in de Democratische race om het presidentskandidaatschap, waar het spelersveld bestaat uit andere mammoeten, onder wie Joe Binden (ook 77) en Bernie Sanders (78).
We gaan even kijken wat we voor vlees in de kuip hebben met Bloomberg.
Bloomberg presenteert zich als een centrist en hoopt zich binnen de Democratische Partij tegen “progressieven” zoals Bernie Sanders en Alexandria Ocasio-Cortez te verzetten. Maar het is onduidelijk welk beleid en welke voorstellen hij Amerikaanse kiezers eigenlijk aanbiedt, anders dan een vastberaden engagement voor een draconisch wapenbeheersingsbeleid dat hij in het verleden rijkelijk heeft gepromoot. Op de wereldranglijst van rijke personen staat hij op de 15e plaats.
Hij verdiende zijn geld met een monopolistische onderneming. Dat is eigenlijk de Bloomberg-terminal, waarmee we in onze tijd bij ABN-AMRO ook nog hebben gewerkt. U denkt dat dat niet het geval is? We kennen zo niet een onderneming die een vergelijkbare service en gegevensbronnen op handelsdesks heeft. Het gaat in dit kader te ver om daar op door te gaan.
Verder denkt hij, als uitvloeisel van zijn rijkdom en voormalige politieke macht als burgemeester van New York, dat hij beter dan alle anderen weet en slechter, dat hij niet alleen gekwalificeerd is, maar ook het recht heeft om de doorsnee Amerikaan te vertellen wat die wel en niet mag eten en drinken.
Herinnert u zicg misschien zijn idee van een belasting op frisdranken en een verbod op grotere drinkbekermaten? We weten dat obesitas – vooral in de steeds meer met Frankensteinvoer volgepropte burgers van de Verenigde Staten – een probleem is, maar vraagt u zich af: geeft dit de overheid het recht om, op straffe van een boete, een eis op te leggen dat u niet iets ongezond doet? Zou ú daar voorstander van zijn?
Verder lijkt ons de tijd (over)rijp dat miljardairs minder in de melk te brokkelen krijgen? In de VS, maar ook in de EU en zeker in ons land, maakt de elite zich in verkiezingstijd op om van alles te beloven, maar hebben ze aan de bestaande (en nieuwe eigengemaakte) problemen eigenlijk niets gedaan toen ze daartoe in staat waren!
En als u denkt dat de mainstream media geen uitgesleten monopolie is, moet u er rekening mee houden dat de memo die Bloomberg(we bedoelen de “nieuws”-organisatie) de wereld in heeft gestuurd, expliciet verklaart dat het hun al lang bestaande beleid is om hun journalistieke rivalen niet te onderzoeken.
Die ene duidelijke en ondubbelzinnige verklaring van collusie tussen vermeende concurrenten alleen al in de memo zou moeten resulteren in een onmiddellijke strafrechtelijke aanklacht onder 15 USC Hoofdstuk 1 gericht tegen niet alleen Bloomberg maar ook Reuters en CNBC.
Het is een gegeven dat een oligopolist slechts een fractie verwijderd is van het zijn van een monopolist, en dat dit allemaal illegaal is maar nooit wordt vervolgd, en dat is meteen de reden hoe veel miljardairs rijk zijn geworden en blijven.
Elke journalist die verslag doet over de presidentsverkiezingen in 2020 weet dat als ze een verhaal schrijven dat Mike Bloomberg serieus in de problemen kan brengen, ze het risico lopen een persoon aan te moedigen die een aanzienlijk deel van de media-banenmarkt bezit. Het is een zeer moeilijke situatie voor journalisten, en waarschijnlijk geen grote dynamiek voor democratie. Met andere woorden: bij enig Bloomberg-kritisch geluid kun je een baan in die business wel vergeten.
En dan hebben we het nog niet gehad over het andere voor de hand liggende conflict – actief zijn voor een openbaar ambt terwijl je een mediabedrijf bezit dat rapporteert over je concurrentie, waarvan het nu zegt dat het die activiteiten gedeeltelijk zal opschorten – tegen andere Democraten natuurlijk, maar niet de Republikein Donald Trump.
Ja, dat is een goed idee – kunnen we dat “verkiezingsbemoeienis” noemen?
