De Duitse federale regering weigert nog steeds informatie te publiceren over het aantal migranten dat met het vliegtuig naar Duitsland komt. Cijfers daarover werden door het AfD-parlementslid Leif-Erik Holm meerdere malen van de autoriteiten opgeëist. De informatie wordt door Merkel’s handlangers geclassificeerd als “geheim”. Het grote publiek mag de werkelijke feiten niet te weten komen.
Het aantal migranten dat illegaal Duitsland per vliegtuig binnenkomt, is de afgelopen maanden toegenomen. Volgens de wereld heeft de federale politie eind juli van dit jaar 6.175 gevallen geregistreerd. Dit is gemiddeld voor de maand meer dan het jaar ervoor, waarin het totale aantal 10.289 bedroeg. Het merendeel van de vluchten kwam uit het Schengengebied. Het donkere cijfer van illegale binnenkomst per vliegtuig zou hoger moeten zijn. Uit onderzoek van het Federaal Bureau voor Migratie en Vluchtelingen is gebleken dat elke derde asielzoeker beweert per vliegtuig te zijn aangekomen.
De federale regering had dit al in maart 2018 bevestigd in antwoord op een verzoek van AfD MP Leif-Erik Holms, waarover wij eerder berichtte. Ondertussen heeft de federale overheid de cijfers echter geclassificeerd als een geclassificeerde kwestie “(VS) – alleen voor officieel gebruik”. De informatie kan “een invloed hebben op de veiligheid van de Bondsrepubliek Duitsland” en is daarom, in termen van het algemeen belang, niet bedoeld voor het publiek. Holm bekritiseerde het optreden van de federale regering en vermoedde: “Blijkbaar zijn de antwoorden zo explosief dat de heer Seehofer ze moet opsluiten in het gifkabinet, om de burgers niet onrustig te maken.”
It happened!🛫
In FIRST EVER @UNmigration international chartered flight from #Ethiopia, 154 #refugees departed from Addis Ababa to Kassel #Germany under the German #Resettlement program. A second flight is scheduled to depart mid-November with another 220 refugees. pic.twitter.com/OAIfEdypNh— IOM Ethiopia (@IOMEthiopia) October 15, 2019
De Duitse regering houdt het aantal “vluchtelingen” dat per vliegtuig het land binnenkomt, geheim, nadat eerdere cijfers (gepubliceerd door het federale ministerie van Binnenlandse Zaken, een jaar geleden) lieten zien dat het tot 30% van het totaal instromende migranten was.
Het idee dat alle migranten “vluchtelingen” zijn die hun leven riskeren om door oorlog verscheurde landen te ontvluchten, of ze nu over land of zee komen wordt nog steeds gepopulariseerd door de mainstream media, en niet alleen in Duitsland maar beslist ook in ons land.
Minstens een derde van de asielzoekers die Duitsland binnenkomen, doet dat via een korte vlucht.
De plaatsvervangend parlementair leider van de AfD in de Bondsdag, econoom Leif-Erik Holm (foto), werkt al lang aan dit onderwerp, omdat het Federale Bureau voor Migratie en Vluchtelingen (BAMF) sinds 2017 veel asielzoekers over hun reisroutes interviewt. Hij is ook geïnteresseerd hoe de vluchtelingen naar Duitsland kwamen – te voet, per trein, per auto, bus of vliegtuig. Een vraag van de afgevaardigde AfD-groepsleider onthulde vorig jaar dat iets minder dan (toevallig ook) een derde van alle geïnterviewde vluchtelingen zei dat ze per vliegtuig waren aangekomen.
Toen Holm onlangs naar de recentste cijfers informeerde, kreeg hij het antwoord dat ze nu als geheim waren geclassificeerd (“alleen voor officieel gebruik”) – om redenen van “staatswelzijn”. Dit betekent dat het AfD-lid de cijfers in het parlementaire secretariaat van de Bondsdag mag inzien, maar het is verboden dat hij ze openbaar maakt – want het grote publiek mag niet weten in welke mate de aankomsten plaatsvinden.
Omdat Holm daarmee niet accoord ging, informeerde hij opnieuw bij de bondsregering en vroeg hij om de redenen voor hun geheimhouding. Maar het ministerie van Binnenlandse Zaken blijft de AfD-man blokkeren. Het reisroute-onderzoek wordt nu gestandaardiseerd voor alle aanvragers die ouder zijn dan 18 jaar, blijkt uit mededelingen van staatssecretaris Stephan Mayer (CSU) van het Duitse parlement.
De uitkomsten hiervan zouden worden gebruikt om migratiebewegingen op de hoofdroutes naar Duitsland te analyseren. Daarnaast kan het reisroute-onderzoek ook worden opgenomen in het besluitvormingsproces met betrekking tot respectieve asielaanvragen. “De openbaarmaking van de evaluatie van het reisroute-onderzoek kan informatie opleveren over de specifieke vragen die in het onderzoek naar voren zijn gebracht, wat het kerncomponent is van de asielhoorzitting,” werd van officiële zijde meegedeeld.
Maar Holm wilde niet alleen weten hoeveel migranten rechtstreeks naar Duitsland komen, maar ook hoeveel er een vliegtuig voor hun hele reis hebben gebruikt. Ten slotte is het denkbaar dat migranten – bijvoorbeeld uit Afrika – eerst naar Frankrijk vliegen en vandaar met de trein of bus verder reizen naar Duitsland. Daar aangekomen, vragen ze vervolgens asiel aan.
Maar zelfs hier weigert de federale regering commentaar te leveren. De route was bedoeld om “evalueerbare route-informatie” en “modi-operandi te verzamelen”, was het korte antwoord. “Een gedetailleerd antwoord op het eerste deel van de vraag zou informatie geven over de specifieke vragen die in het onderzoek werden gesteld. Deze informatie is vooral bescherming waard.”
Volgens Holm wil de Merkel-regering de impact van migratie op het sociale systeem onder het tapijt vegen.
Hij zegt dat hij de beslissing van het ministerie van Binnenlandse Zaken niet begrijpt. “Wat is er zo geheimzinnig en verdient bescherming voor vragen die al zijn gesteld aan duizenden migranten in het kader van hun reisroute? De migranten hebben de vragen ongetwijfeld beantwoord. Het gedrag van de bondsregering is volkomen onbegrijpelijk.”
De vraag hoe migranten illegaal Duitsland binnenkomen, is de kern van de hele migrantencrisis. Het gaat er tenslotte ook om welke buurlanden vluchtelingen gewoon doorsturen. “Vooral de vraag of op de reisroute naar Duitsland de hele tijd een vliegtuig werd gebruikt, is in deze context van groot belang,” voegt Holm toe. Mensen die genoeg geld hebben om comfortabel per vliegtuig naar Europa te vliegen, kunnen nauwelijks een behoeftige vluchteling zijn.
Het zijn niet eens de vreemdste vragen die Holm stelt. Hoe komt het dat migranten zonder papieren of visa daadwerkelijk in een vliegtuig komen? Welke landen sturen de gelukszoekers gewoon door de luchthavens? En wordt er (niet) gecontroleerd op bepaalde luchthavens in het buitenland?
Blijkbaar zijn de antwoorden zo explosief dat de regering ze geheim wil houden om de burgers niet te verontrusten.
“Het gaat gewoon over de gebruikelijke verzorgingsstaat-migrant. En dat is precies wat de federale overheid onder het tapijt wil vegen”.
Lange tijd werd het als een gerucht en nepnieuws beschouwd: migranten die met het vliegtuig naar Duitsland komen om asiel aan te vragen. Een dergelijk scenario was immers in tegenspraak met het algemene beeld dat migranten steevast de armsten onder de armen waren, die met niet meer dan hun lijf en leden aan de kogelsregens waren ontsnapt.
Bij dit hele probleem is het in het algemeen natuurlijk ook de vraag hoe wordt omgegaan met migranten. Als die migrant een toerist is die zich in het land wil vestigen, moet die persoon genoeg geld (of een baan) hebben om de kost te verdienen. Geen hotelier, restaurateur, of wie dan ook zal hem iets geven. Als de toerist geen geld meer heeft (of als het verblijf in het buitenland te duur is), zal hij noodgedwongen moeten vertrekken.
Maar als iemand het toverwoord “asiel” uitspreekt, wordt-ie de facto ter plekke genaturaliseerd. Dat komt omdat Merkelland zodanig is ingericht dat van alles wordt verstrekt waar behoeftigen die er altijd hebben gewoond “recht” op hebben, daarvoor betaald hebben en daarom sociale voordelen uit kunnen verwachten. Naturalisatie borduurt daarop voort, en verklaart al spoedig migranten tot autochtone Duitsers, volgens Merkel “zij die hier al langere tijd hebben gewoond”.
Verder is de politieke en rechterlijke macht – niet alleen in Duitsland maar ook in veel andere lidstaten van de EU – zó geëvolueerd, dat migranten zèlfs het recht hebben om misdaden te plegen – althans afgaande op hoe er met dat soort personen wordt omgegaan. Hun slachtoffers zullen het er wel naar gemaakt hebben…..
Bezorgde burgers zijn vooral woedend omdat ze geen antwoord op prangende vragen (zullen) krijgen: Hoeveel migranten uit vreemde culturen zal Duitsland nog aannemen? Hoe zit het met de (niet)-integratie van de ongeveer 2 miljoen mensen die sinds 2014 asiel hebben aangevraagd? Wat kost de officieel aangekondigde “Willkommenskultur” en wie betaalt dat?
Men denkt aan de overbekende olifant in de kamer, die voor iedereen zichtbaar is, maar die niemand wil benoemen.
Dit is ook mogelijk omdat deze olifant inderdaad in de kamer is, maar niet op ware grootte verschijnt. De migrantenkosten zijn verdeeld over vele budgetten. Iedereen die de Merkel-regering om inzicht in de totale kosten vraagt, wordt doorgestuurd in een labyrint van statistieken en verantwoordelijkheden. Er is slechts één beslissend aantal: dat van alle uitgaven voor een duidelijk gedefinieerde groep mensen.
Voor een land dat normaal gesproken elke schroefje telt, kan het doodzwijgen van de regering alleen worden verklaard door de angst voor de burger.
Het gaat ook niet om kattenpis, maar om enorme begrotingsposten. De federale overheid alleen al wil 93,6 miljard euro ter beschikking stellen voor de vluchtelingen voor de periode 2016 tot 2020. Aangezien de deelstaten klagen dat maximaal de helft van de kosten vergoed wordt, zou dit jaarlijks op tussen de 30 en 40 miljard euro kunnen worden geraamd. Het blijft onduidelijk of de extra uitgaven voor 180.000 nieuwe kleuterscholen, 2.400 extra basisscholen en de beloofde 15.000 politiemensen zijn inbegrepen.
Maar dan zijn we er nog niet. Alleen de administratieve rechtbanken hebben 2.000 rechters méér nodig om de asielgolf aan te pakken, die sinds 2015 is verviervoudigd tot 200.000 bezwaarprocedures. Het Robert Koch Instituut wijst op zijn beurt weer op een dramatische toename van gevaarlijke infectieziekten zoals tuberculose of aids, die met de migranten (gratis, dat dan weer wel) meegekomen zijn in het land.
Twee jaar geleden bevestigde toenmalig minister van Ontwikkelingssamenwerking Gerd Müller indirect zulke hoge bedragen. De CSU-politicus anticipeerde als volgt: “Voor één miljoen vluchtelingen geven de federale overheid, de bondsstaten en de gemeenten 30 miljard euro per jaar uit. Het geld zou beter besteed kunnen worden in de landen van herkomst. Het “Institut der Deutschen Wirtschaft” (IW) komt op een bedrag van 50 miljard, wat ook economische deskundigen voor 2017 hebben berekend. Het Kieler Institut für Wirtschaftsforschung kwam twee jaar geleden op zo’n 55 miljard euro per jaar uit.
We kunnen dan een mooie vergelijking maken: de federale ministeries van Verkeer (27.91), Onderwijs en Onderzoek (17.65) en Gezinnen, Vrouwen, Senioren en Jeugd (9.52) moesten het samen dat jaar met dat geld doen. Met andere woorden, uitgaande van de berekeningen van minister Müller kost elke persoon die bescherming zoekt in Duitsland het land 2.500 euro per maand. Dit komt overeen met de belastingdruk van twaalf gemiddelde verdieners (3.000 euro per maand, belastingklasse III); of van vijf eenpersoonshuishoudens (belastingklasse I) in deze middeninkomensgroep. Voor een niet-begeleide minderjarige migrant worden de kosten zelfs op een bedrag tot 5.000 euro per maand geschat.
Ondertussen zijn er nog weinig economen of managers (in Duitsland) te vinden die zeggen dat massale immigratie een zegen is voor de Duitse staat. Integendeel: vanwege het lage opleidingsniveau berekende de financieel wetenschapper Bernd Raffelhüschen “dat elke vluchteling in zijn leven de Staat per saldo 450.000 euro kost”. Met twee miljoen migranten tot 2018 bedroegen de totale kosten 900 miljard euro”.
Dat totaalbedrag zou echter nog hoger kunnen uitvallen – vanwege de vele nieuwe langdurig werklozen. In feite werkte twee jaar geleden slechts 13% van de migranten, en de meesten alleen als stagiairs of assistenten. Dat komt omdat 59% van hen geen schooldiploma heeft. Velen zijn analfabeet. Daarnaast circuleren er verhalen van landen die criminelen uit de gevangenis laten onder voorwaarde dat zij vertrekken naar Europa.
Over perspectieven voor migranten (en èchte vluchtelingen) praten politici en de mainstream media dan ook liever niet.
Ten aanzien van die instroom van migranten richting Duitsland schreven wij op 18 augustus 2016 een artikel over geheime nachtvluchten. Wij krijgen nog steeds signalen dat die extra toestroom in het geniep blijft plaatsvinden, maar aantallen hierover zijn ons niet bekend. Het is ook niet iets dat de speciale aandacht heeft gekregen van Holm, maar wij wilden het toch niet onvermeld laten.
Dus nogmaals voor iedereen die het nog steeds niet heeft begrepen of niet wil geloven.
Het was vanaf het begin gepland om niet alleen Duitsland, maar alle lidstaten van de EU voor eens en voor altijd te vernietigen, de bevolking uit te wisselen en het ellendige overblijfsel om te vormen tot het Vierde Rijk.
We hebben er vaker over geschreven (voor abonnee’s inmiddels uitgegroeid tot een fors dossier), maar veel mensen denker er niet over na of willen er niet aan. Maar zet eens alle feiten op een rijtje, en vraagt u zich af of het toeval is:
– ouderen, die nog echte vrijheid hebben gekend, worden een “uitstervend ras”
– de jeugd wordt gemanipuleerd, gehersenspoeld en geïndoctrineerd
– de systematische deïndustrialisatie wordt verder doorgevoerd (gevolg = massaverarming!)
– opzettelijke verwaarlozing en vernietiging van infrastructuur, gezondheidszorg en onderwijs
– onteigening en plundering van het volk
– grootschalige corruptie binnen overheidsinstanties en de politiek
– het verval van de rechtsstaat en de rechterlijke macht
– overdracht van eventuele resterende soevereiniteit aan de EU, het EU Hof van Justitie, enz.
– omvolking van de lidstaten in de EU door ongeschoolde migranten
– de enorme inspanningen op censuur, totale bewaking van de burgers en elimineren van klokkenluiders
– extreem hoge belastingen, idem kosten levensonderhoud, almaar dalende besteedbare inkomens, extreem lage rente
en zo verder, enzovoort.
Dit kàn geen toeval zijn, het is gepland. Dat blijkt ondermeer uit het volgende (en kijk ook naar bovenstaande video):
in 2009- alweer tien jaar geleden – werden de cijfers uit een EU-onderzoek bekendgemaakt over het final_report_relocation_of_refugees_en. Op basis van de bevolkingsdichtheid per vierkante kilometer heeft Brussel toen berekend hoeveel migranten individuele landen kunnen opnemen. Het overzicht is hiernaast te zien. Het document is niet voor niets getiteld “Studie over de haalbaarheid van het opstellen van een mechanisme voor de verhuizing van begunstigden van internationale bescherming”.
Op basis van het aantal inwoners per vierkante meter komt het rapport tot een verrassende conclusie: Nederland zou bijvoorbeeld ruim 25 miljoen mensen kunnen herbergen. Waar ze gelaten moeten worden is ons een raadsel. Maar neem Zweden, een land dat qua oppervlakte erg groot is, maar tien jaar geleden iets meer dan 9 miljoen inwoners telde: de EU ziet hier het grootste potentieel (er is ruimte voor bijna 441 miljoen nieuwe burgers – de autochtonen zijn dan ongetwijfeld een onherkenbaar splintergroepje geworden). Het is dan ook geen toeval dat het door-en-door politiek correcte Zweden zoveel migranten heeft opgenomen, en haar land volledig te grabbel heeft gegooid.
Brussel ziet ook potentieel in Spanje: volgens de tabel waren er toen ongeveer 44 miljoen inwoners in het land. Omdat het ook een heel groot land is, kunnen daar tot 460 miljoen mensen wonen. Omdat Italië de poorten voor migranten op slot heeft gegooid, komen er steeds meer via Spanje ons continent binnen….
Op welke basis dit document tot stand is gekomen is niet bekendgemaakt, maar het zal ongetwijfeld het brondocument zijn geweest voor het Global Pact on Migration, dat óók door ons land is getekend en waarmee onze regering te kennen heeft gegeven een verdere instroom van migranten geen probleem te vinden. Veel politici staan er dan ook nog voor de 100% achter, maar waarschijnlijk wel onder de voorwaarde NIMBY.