Indignatie redactie 
Het afgelopen decennium is de kust van Europa overspoeld met een vrijwel onophoudelijke stroom migranten uit het Midden-Oosten en Afrika, bijna allemaal onder het mom van ‘vluchtelingen’ die op de vlucht zijn voor oorlog en chaos in hun eigen land. Aanvankelijk verwelkomden de meeste Europeanen hen met open armen, onder druk van hun regeringen en religieuze leiders om dit te doen vanuit liefdadigheid en mededogen. Naarmate de tijd verstreek, werd het steeds duidelijker dat het overgrote deel van de oversteekplaatsen helemaal geen vluchtelingen zijn, maar louter economische migranten die ten onrechte een asielstatus claimen en zich vestigen in etnische getto’s van buitengerechtelijke religieuze praktijken die vreemd zijn aan de Europese geest. Geconfronteerd met de steeds slechtere omstandigheden waarin nu delen van hun naties worden geplaagd,
Talloze onderzoeken hebben aangetoond dat een uitgebreid netwerk van niet-gouvernementele organisaties (NGO’s), waarvan velen banden hebben met onaangename figuren zoals George Soros en zijn “Open Society Foundation”, niet alleen verantwoordelijk zijn voor lobbyen bij de Europese Unie en de verschillende regeringen voor meer vluchtelingen. toelating, maar ook bij het bedienen van reddingsbootdiensten die net zo weinig meer zijn dan veerboten naar taximigranten over de Middellandse Zee waar ze met duizenden per week aankwamen. Vanaf dat moment zijn deze NGO’s, samen met verschillende religieuze en charitatieve instellingen, vervolgens overgegaan tot vestiging in kampen en sociale centra, allemaal met het oog op grote winsten voor de zorg en het voeden van hun menselijke lading. Niet alleen hebben migranten huisvesting en maaltijden gekregen, maar betaal zelfs € 35, – per week voor hun uitgaven (evenals gratis vrij rondlopen van steden en omliggende gebieden buiten deze kampen onder het voorwendsel van het zoeken naar werk). Zoals verwacht, heeft dit meer dan zijn aandeel van problemen voor die gebieden veroorzaakt die deze toestroom van menselijke lading hebben ontvangen.
Georganiseerde misdaad heeft ook een goede bijdrage geleverd aan het smokkelen van vele groepen migranten, hetzij naar hun haven van vertrek aan de door oorlog geteisterde kusten van Libië, en zelfs vanuit een land van binnenkomst (waar een migrant vijf jaar moet verblijven als zij asiel hebben aangevraagd), of zelfs over deze grenzen heen naar rijkere landen met veel meer expansieve sociale voordelen en economische omstandigheden om van te profiteren. Naast de gebruikelijke groepen “Open Borders” en humanitaire pleitbezorgers, zijn deze ngo’s ook beschuldigd van samenwerking met georganiseerde criminele groepen zoals de Italiaanse maffia om het migratieproces te versnellen door hen naar andere landen van Europa te smokkelen. “
Hoe kan men zich afvragen of dit chaotische, bijna doemscenario waarin eindeloze golven van mensen ongehinderd mochten oversteken (toen zij aankomen nauwelijks worden doorgelicht) zonder veel vragen door de verschillende Europese staten is verlopen? Je zou buitengewoon naïef zijn om te geloven dat deze recente gebeurtenissen gewoon ongepland zijn en sporadische toevalligheden zijn. Nee, ze zijn slechts het begin van een culminated plan van vele decennia voor de uiteindelijke fusie van Europa en Afrika tot een enkele economische en uiteindelijk politieke unie, allemaal voor de voordelen van de elites die een onbegrensd aanbod van minerale hulpbronnen tot hun beschikking hebben. en menselijke arbeid om ze te verwerken. Vanaf de 19e eeuw, de grote mogendheden van Europa krabbelden om koloniale rijken uit Afrika te verdelen en hun hulpbronnen en bevolking te gebruiken om verdere economische en militaire invloed van de wereld te verwerven. Na de Tweede Wereldoorlog leidden de enorme financiële kosten van het onderhoud van deze koloniën, evenals de groeiende eisen voor onafhankelijkheid van hun leden, tot de geleidelijke en vaak gewelddadige verwijdering van Europese militaire machten uit Afrika.
Echter, terwijl ze hun militaire macht terugtrokken, trokken de elites nooit hun financiële greep op het Afrikaanse continent in. Tot op de dag van vandaag blijven ze een sterke economische greep uitoefenen, bijna neokoloniaal van aard, over hun voormalige koloniën. De wens om nauwe banden tussen Europa en Afrika te blijven bestaan, wordt al decennia lang nagestreefd. In 1995, in hetzelfde jaar waarin Europa zijn open grenzen Schengen-overeenkomst begon, vormden de 28 lidstaten van de Europese Unie en 15 mediterrane landen uit Noord-Afrika, West-Azië en Zuid-Europa de Unie voor het Middellandse-Zeegebied, nu algemeen bekend als de Verklaring van Barcelona. Het officiële doel was een groots plan om “de Middellandse Zee in een gebied van” dialoog, uitwisseling en samenwerking te veranderen, vrede te garanderen,
Een duidelijk doel, hoewel niet volledig genoemd, was om meer “bewegingsvrijheid” mogelijk te maken, niet alleen voor goederen en handel, maar ook voor mensen, meer bepaald volkeren uit Afrika en Azië om vrijer naar Europa te stromen (nooit , waren de Europeanen zelf ooit geraadpleegd of in de gelegenheid gesteld om over zo’n regeling te stemmen, zoals zoveel andere instanties in de regering, hun leiders, zowel verkozen ambtenaren als niet-verkozen bureaucratie en zakelijke leiders namen namens hen de beslissing. naar een ontwerp voor een grenzeloze sociaal-economische zone tussen continenten begon onmiddellijk voelbaar te worden (in dit geval had de Spaanse regio Catalonië een moslimbevolking van ongeveer 40.000 van de 7 miljoen in 1995 en in 2018 was dat toegenomen tot 600.000 terwijl de regionale bevolking is slechts met 500.000 gestegen) .²
Sinds de aanslagen van 11 september in Amerika en de bijna eindeloze interventies, revoluties en tegenslagen die zijn gevolgd, is de in het buitenland geboren bevolking van Europa alleen maar blijven groeien en opzwellen tot dramatische nieuwe proporties. Terwijl de Amerikaanse en Israëlische ontwerpen voor hegemonie in Midden-Oosten bijna onbetwistbare feitenkwesties zijn, zonder de bovenstaande feiten over “Eurafrikaanse” expansie te kennen, zou men zich zeer afvragen waarom veel Europese leiders roekeloos ook dergelijke interventies hebben gepromoot en betrokken hebben. De voordelen zijn voor hen duidelijk. Hoe meer het Midden-Oosten en Noord-Afrika zijn gedestabiliseerd, hoe gemakkelijker het is geweest om massale migratiestromen naar de Europese kusten aan te moedigen.
Het duidelijke doel was en blijft de toegenomen unie van de drie continenten tot één enkele homogene entiteit onder één enkel politiek en economisch leiderschap. Dit eindeloze aanbod van winst vloeide voort uit de stortvloed van goedkope arbeidskrachten die zullen werken om goedkope vervaardigde goederen te produceren om het beest van het consumentenkapitalisme te voeden, terwijl inheemse Europeanen en hun bedrijven en gemeenschappen worden opgeslokt door ontbinding. De in het buitenland geboren bevolking nadert al het omslagpunt en moet worden stopgezet voordat de in het buitenland geboren bereikniveaus die, met aanzienlijk hogere geboortecijfers dan de autochtonen, bijna onmogelijk zijn te bevatten of te stoppen binnen slechts enkele decennia.
De eurocraten hebben hun intenties al kenbaar gemaakt, niet in geheime conferenties of comités, maar door hun roekeloosheid om een dergelijke ongereguleerde en ongecontroleerde stroom buitenstaanders hun land te laten binnenkomen, zonder enige blijk te geven van bezorgdheid over de uitkomst van dit beleid. . Ze zijn zelfs zover gegaan dat ze degenen die hebben geprobeerd hun medeburgers van dit gevaar te waarschuwen en zelfs vervolgen, als “racistisch” te beschuldigen, simpelweg omdat ze tegen dit toegelaten vervangingsplan zijn. Leiders zoals de Franse president Emmanuel Macron en EU-voorzitter Jean-Claude Junker staan op de openbare weg als beweren dat het lot van Europa “gebonden” is aan Africa³ en zelfs dat de EU “verloren zal gaan” zonder de nooit eindigende golven van nieuwkomers. “
Gelukkig zijn de Europeanen in heel Europa gewekt voor de onaangename werkelijkheid van de ontwerpen van hun leider en zijn ze begonnen leiders te kiezen die openlijk deze plannen uitdagen. Uit Italië en Centraal-Europa zijn regeringen opgekomen om een einde te maken aan deze onophoudelijke golf van migratie en de corrupte ngo-operaties die dit mogelijk hebben gemaakt. De Italiaanse vice-premier en minister van Binnenlandse Zaken, Matteo Salvini, heeft eigenhandig bijna alle migrantenvaartuigen gestopt in de Italiaanse wateren door de havens van het land te sluiten voor deze taxibedrijven voor mensenhandel. Vanuit Hongarije daagde premier Viktor Orban de eisen van Brussel uit voor migrantenquota’s van EU-lidstaten, en herhaalde hij dat zijn land zich niet demografisch en cultureel door anderen zal laten vervangen, ongeacht de kosten die ze kunnen maken om dat niet te doen. Zijn land staat niet alleen voor bijna heel Midden-Europa is in overeenstemming met een dergelijk beleid. Steeds vaker beginnen zelfs leden van traditioneel linkse partijen zich uit te tekenen tegen deze suïcidale migratieregeling, waarbij ze er rechtmatig van overtuigd zijn dat het de lonen voor de werkende klasse en de nadelen omlaag brengt en de verzorgingsstaat waar veel mensen op vertrouwen voor overlast, te zwaar belast.
Het (zij het soms traag soms) ontwaken van Europa tegen het apocalyptische massamigratiesysteem en de uiteindelijke plannen voor een continentale fusie lijkt in gang te zijn gezet. Wat er ook zal gebeuren van de elites die het hebben gekoesterd, als ze ooit worden blootgesteld of veroordeeld (misschien gewoon verdreven van hun kantoren en financiële centra, maar miljoenen zouden het leuk vinden om ze te zien slingeren) moet nog gezien worden. Wat wel duidelijk is, is dat degenen die aan de touwtjes trekken, hun plannen niet lang kunnen blijven uitvoeren, nu de grote massa van de gemiddelde mensen gewaarschuwd is en vastbesloten is om hun sombere bevelen te negeren. We hopen dat dit onverminderd door zal gaan tot de tijd dat vrede en normaliteit zijn teruggekeerd naar een stabiel continent. De tijd zal het leren.
voetnoten:
¹https: //www.spectator.co.uk/2017/07/migrants-and-madness-in-the-med/
²https: //www.europeandefenceleague.com/2018/03/16/barcelona-declaration-9-11-and-the-Iraq-war-the-destruction-of-the-west-from-1995-to-2003/
³https: //www.breitbart.com/europe/2018/04/17/macron-Europe-migration-destiny-Africa/
⁴https: //www.breitbart.com/europe/2017/11/28/eu-president-without-millions-African-migrants-Europe-body/
