Moeder en zoon moeten in armoedige containers leven – vluchtelingen krijgen luxe huizen

Ulrike Werner-Wolf en haar 7-jarige zoon zijn nu officieel tweede klasse. Nadat ze door hun huisbaas op straat zijn gezet, moeten ze in een armoedige wooncontainer leven. De stad Emersacker zorgde voor luxe eengezinswoningen voor illegale vluchtelingen – ten koste van de belastingbetaler.

Het verlies van haar baan was de eerste stap op weg naar sociale achteruitgang voor Ulrike Werner-Wolf. De daaropvolgende scheiding van haar man bracht haar in financiële nood, zodat ze de huur niet langer kon betalen. De eigenaar van het appartement had geen begrip voor de situatie van Werner-Wolf en haar 7-jarige zoon en zette de twee ophef op straat.

Nu zou je kunnen denken dat in een land waar je geacht wordt goed en wel te leven, er iets wordt gedaan om behoeftige mensen te helpen. Maar degenen die de verkeerde huidskleur hebben, kunnen al geruime tijd niet langer op enige hulp van de staat rekenen. Ulrike Werner-Wolf moest dat op een bittere manier leren. Er was geen steun van de gemeente. Michael Müller, burgemeester van Emersacker, wees er alleen op dat er een wachtlijst is voor sociale woningbouw.

Moeder en zoon moeten in containers leven

In geval van nood had Ulrike Werner-Wolf geen andere keuze dan in een wooncontainer te gaan wonen. Op slechts 36 vierkante meter woont ze nu met haar zeven jaar oude zoon. Ze delen een tweepersoonsbed, dat pal naast een kleine kitchenette ligt, waar ze gebakken eieren bakken. Voor luxe gerechten die ruimte en geld missen. De beklemmende nauwheid wordt versterkt door de dozen, dozen en koffers die zich overal in de container ophopen. De moeder nam alles uit haar oude flat. Dit was ongeveer drie keer de grootte van de schuilplaats waarin ze nu leven.

De container is niet alleen klein en strak, maar ook koud. Vooral nu in de winter is het extreem tochtig, meldt Werner-Wolf. Haar zoontje, die ook astmatisch is, lijdt enorm onder de woonsituatie. Maar dat kunnen de bevoegde autoriteiten niet schelen. In plaats van zorg te dragen voor noodlijdende landgenoten, is het beter om tijd, geld en energie te investeren in een passend aanbod van illegale migranten.

Vluchtelingen kregen luxe eengezinswoningen

Toen in de loop van de massale migratie van illegale immigranten door Angela Merkel de eerste exemplaren in Emersacker aankwamen, handelden de autoriteiten onverwijld. Een eengezinswoning in Weldener Straße werd aanvankelijk royaal en luxueus verbouwd ten koste van de belastingbetaler , voordat zogenaamde “vluchtelingen” daar mochten intrekken . Sindsdien genieten niet-begeleide asielzoekers van het grootse etablissement en laten het goed gaan in hun nieuwe thuis.

Maar dat is niet alles. De gemeente Emersacker initieerde zonder verder oponthoud een zogenaamde “open helpercirkel”. Hij zorgt zonder uitzondering voor het welzijn van de goudstukken van Merkel. Op de website van de gemeenschap wordt schaamteloos geadverteerd voor de dubieuze kring van helpers en opgeroepen tot helferkreis@gemeinde-emersacker.de de duurzame vernietiging van ons huis.

Duitsers zijn tweederangs mensen in hun eigen land

Terwijl immigranten die illegaal in de Bondsrepubliek Duitsland aankomen, alles uit de kast halen, zijn Duitsers nu gedegradeerd tot tweederangs burgers. De Duitse Michel is op zijn best nog steeds goed om de verwoestende asielpartij te financieren. Als je zelf in nood bent, beland je ofwel als Ulrike Werner-Wolf in een tochtige levende container, die je natuurlijk zelf moet betalen, of direct in de goot.

De slechte behandeling van behoeftige Duitsers door de autoriteiten is nu gebruikelijk. In het Westerwald bijvoorbeeld worden ontvangers van sociale uitkeringen gedwongen in een onwaardig leven te leven in een caravan zonder stromend water en toiletten. Tegelijkertijd maken asielzoekers die illegaal aankomen in luxueuze appartementen en hotels het zich gemakkelijk – hier is de verantwoordelijke persoon niet te duur.