Moeder Merkel: ijskoude weer kost drie dode daklozen gezinnen worden in containers gezet migranten zitten warmpjes bij kachel

Moeder Merkel de moeder van alle Afrikanen laat haar burgers in de kou zitten. De winter heeft zijn eerste dodelijke slachtoffers gemaakt. In Hamburg zijn drie daklozen doodgevroren tijdens koude nachten, Moeder en zoon moeten in armoedige containers leven – vluchtelingen krijgen luxe huizen. Tegelijkertijd maken illegaal aangekomen asielzoekers het zich gemakkelijk in nieuwe luxe huizen.

Elk jaar verandert de winter in een zwaar gevecht voor daklozen in de FRG. Nu hebben drie van hen dit gevecht al verloren in Hamburg. Het is altijd beangstigend hoe weinig politiek en media er overblijven voor de armste leden van onze samenleving. In een land waar we zogenaamd goed en gelukkig leven, worden daklozen in de steek gelaten.

Dakloosheid in Hamburg op recordhoogte – al drie doden

In Hamburg moeten steeds meer landgenoten dat weten. Het aantal daklozen ligt daar op een recordhoogte. En daarom is het niet verwonderlijk dat een dakloze steeds vaker bevriest in de straten van de Hanzestad. De 55-jarige Udo ontmoette dit lot een paar dagen geleden. Op de hoek van Steinstraße en Lange Mühren wilde een voorbijganger wat geld aan hem doneren. Maar dat gebeurde niet meer. Udo lag roerloos op het trottoir en de donor bleef achter om de noodoproep te kiezen.

Een paar honderd meter verderop stierf een andere dakloze twee dagen later: Benjamin was slechts 56 jaar oud. Hij was geestelijk ziek en werd daarom herhaaldelijk bezocht door sociaal-psychiatrische maatschappelijk werker Julien Thiele. Hij herinnert zich : “Hij was vaak zonder alles. Slechts soms had hij een matras en een slaapzak. “Voor de ijzige nachten was dit blijkbaar niet genoeg. Hoewel Benjamin Benjamin, een ambulance die door voetgangers wordt geroepen, kon reanimeren, stierf hij kort daarna in het ziekenhuis.

Op dezelfde dag werd Jan (63) levenloos gevonden in een openbaar toilet in Norderstedt. Hoewel hij net een plaats voor zichzelf en een vriend in het schaars uitgeruste winter-noodprogramma had weten te bemachtigen, begint dit pas op 1 december. De feitelijke omstandigheden op de wegen lijken voor de verantwoordelijken niet uit te maken. Wanneer daklozen alleen de hulpbenadering kunnen krijgen, hangt dit af van willekeurige agendagegevens.

Ulrike Werner-Wolf en haar 7-jarige zoon zijn nu officieel tweede klasse. Nadat ze door hun huisbaas op straat zijn gezet, moeten ze in een armoedige wooncontainer leven. De stad Emersacker zorgde voor luxe eengezinswoningen voor illegale vluchtelingen – ten koste van de belastingbetaler.

Het verlies van haar baan was de eerste stap op weg naar sociale achteruitgang voor Ulrike Werner-Wolf. De daaropvolgende scheiding van haar man bracht haar in financiële nood, zodat ze de huur niet langer kon betalen. De eigenaar van het appartement had geen begrip voor de situatie van Werner-Wolf en haar 7-jarige zoon en zette de twee ophef op straat.

Nu zou je kunnen denken dat in een land waar je geacht wordt goed en wel te leven, er iets wordt gedaan om behoeftige mensen te helpen. Maar degenen die de verkeerde huidskleur hebben, kunnen al geruime tijd niet langer op enige hulp van de staat rekenen. Ulrike Werner-Wolf moest dat op een bittere manier leren. Er was geen steun van de gemeente. Michael Müller, burgemeester van Emersacker, wees er alleen op dat er een wachtlijst is voor sociale woningbouw.

Moeder en zoon moeten in containers leven

In geval van nood had Ulrike Werner-Wolf geen andere keuze dan in een wooncontainer te gaan wonen. Op slechts 36 vierkante meter woont ze nu met haar zeven jaar oude zoon. Ze delen een tweepersoonsbed, dat pal naast een kleine kitchenette ligt, waar ze gebakken eieren bakken. Voor luxe gerechten die ruimte en geld missen. De beklemmende nauwheid wordt versterkt door de dozen, dozen en koffers die zich overal in de container ophopen. De moeder nam alles uit haar oude flat. Dit was ongeveer drie keer de grootte van de schuilplaats waarin ze nu De container is niet alleen klein en strak, maar ook koud. Vooral nu in de winter is het extreem tochtig, meldt Werner-Wolf. Haar zoontje, die ook astmatisch is, lijdt enorm onder de woonsituatie. Maar dat kunnen de bevoegde autoriteiten niet schelen. In plaats van zorg te dragen voor noodlijdende landgenoten, is het beter om tijd, geld en energie te investeren in een passend aanbod van illegale migranten.

Vluchtelingen kregen luxe eengezinswoningen

Toen in de loop van de massale migratie van illegale immigranten door Angela Merkel de eerste exemplaren in Emersacker aankwamen, handelden de autoriteiten onverwijld. Een eengezinswoning in Weldener Straße werd aanvankelijk royaal en luxueus verbouwd ten koste van de belastingbetaler , voordat zogenaamde “vluchtelingen” daar mochten intrekken . Sindsdien genieten niet-begeleide asielzoekers van het grootse etablissement en laten het goed gaan in hun nieuwe thuis.

Maar dat is niet alles. De gemeente Emersacker initieerde zonder verder oponthoud een zogenaamde “open helpercirkel”. Hij zorgt zonder uitzondering voor het welzijn van de goudstukken van Merkel. Op de website van de gemeenschap wordt schaamteloos geadverteerd voor de dubieuze kring van helpers en opgeroepen tot helferkreis@gemeinde-emersacker.de de duurzame vernietiging van ons huis.

Duitsers zijn tweederangs mensen in hun eigen land

Terwijl immigranten die illegaal in de Bondsrepubliek Duitsland aankomen, alles uit de kast halen, zijn Duitsers nu gedegradeerd tot tweederangs burgers. De Duitse Michel is op zijn best nog steeds goed om de verwoestende asielpartij te financieren. Als je zelf in nood bent, beland je ofwel als Ulrike Werner-Wolf in een tochtige levende container, die je natuurlijk zelf moet betalen, of direct in de goot.

De slechte behandeling van behoeftige Duitsers door de autoriteiten is nu gebruikelijk. In het Westerwald bijvoorbeeld worden ontvangers van sociale uitkeringen gedwongen in een onwaardig leven te leven in een caravan zonder stromend water en toiletten. Tegelijkertijd maken asielzoekers die illegaal aankomen in luxueuze appartementen en hotels het zich gemakkelijk – hier is de verantwoordelijke persoon niet te duur.

Illegale immigranten ontvangen luxe appartementen

Als een Duitse dakloze man, is men duidelijk gedegradeerd tot tweederangs mensen in zijn eigen land. Heel anders is het geval met illegaal aangekomen asielzoekers. Alleen al in 2016 en 2017 gaf de Hanzestad Hamburg met een zware schuldenlast meer dan 1,67 miljard euro uit aan buitenlandse immigranten. Een niet onaanzienlijk deel hiervan werd alleen in contanten aan de culturele professionals uitbetaald als “zakgeld”.

En er is geen tekort aan woningen voor illegale immigranten in Hamburg. In het district Eidelstedt bouwde het regime van Merkel een pompeus wooncomplex voor buitenlandse immigranten op kosten van de belastingbetaler . Het multi-miljoen complex bestaat uit verschillende luxe huizen met in totaal 114 appartementen voor 300 tot 380 personen. In deze en andere prachtige gebouwen laten kolonisten die niet geïnteresseerd zijn in kunst en cultuur zich goed doen en zich opwarmen bij het vuur, terwijl Udo, Benjamin en Jan dood vriezen in de koude straten.

Maar niet alleen in Hamburg worden daklozen als vuil behandeld. Je herinnert je toch nog de onmenselijke uitzetting van dakloze kampen in München, waar de stad kort voor Kerstmis noodopvang had gesloopt en dit rechtvaardigde door te zeggen dat wild kamperen niet was toegestaan. Evenzo werden daklozen behandeld in Neuss, waar ze in het afgelopen jaar niet eens een warme soep bezorgden tijdens de kerst en in plaats daarvan belden om telefoonkaarten en vouchers voor illegalen te doneren. Al deze acts zijn meer dan alleen een schok voor de lokale bevolking. Ze bewijzen op indrukwekkende wijze wie de heersers van de Bondsrepubliek Duitsland nog steeds waard zijn en wie niet.